tag:blogger.com,1999:blog-1398708509139380715.post7739198070424093400..comments2023-12-18T01:35:15.031+02:00Comments on ΑΓΑΝΤΑ, ΜΠΟΡΕΙΣ!: ... ο χρόνος που φεύγει...Κατερίνα δε 'στάπα;http://www.blogger.com/profile/13795528313528341946noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-1398708509139380715.post-59280515628051552112009-04-09T01:22:00.000+03:002009-04-09T01:22:00.000+03:00Τάσο, εδώ Καβαφηκιά!Συνήθως περιμένω να έρθει το π...Τάσο, εδώ Καβαφηκιά!<BR/>Συνήθως περιμένω να έρθει το πρωί,<BR/>γιατί σε μένα κάπου εκεί τα ξημερώματα,<BR/>όταν όλα γύρω ησυχάζουν ή τα πλακώνει το βουβό σκοτάδι,<BR/>αρχίζει αυτή η περιπλάνηση στο παραμύθι των λέξεων.<BR/>Μερικές φορές είναι μαγεία να μπορείς<BR/>να κλείνεσαι μέσα σε εικόνες λέξεων<BR/>και με αυτό τον τρόπο να ξεφεύγεις<BR/>από το βάρος της καθημερινής σπατάλης στα τετριμμένα.<BR/>Άλλοτε όμως (και πιο συχνά)<BR/>η διαφυγή αυτή είναι ένα κακό υποκατάστατο<BR/>που κάνει για λίγο<BR/>«να μη νιώθεται<BR/>η πληγή από το φριχτό μαχαίρι του χρόνου» (Καβάφης). <BR/><BR/>Φοριέται αυτή την εποχή!<BR/><BR/>Σ' ευχαριστώ! Όλα μ' αρέσουν και συμφωνώ και στο μέιλ και στα σχόλια!<BR/>Να θυμηθώ να βρω αυτό το τραγούδι!<BR/>Καλό μας βράδυ! Καλές εμπνεύσεις!Κατερίνα δε 'στάπα;https://www.blogger.com/profile/13795528313528341946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1398708509139380715.post-3573766828888770852009-04-08T15:25:00.000+03:002009-04-08T15:25:00.000+03:00Τι ωραία που τα λες, Τάσο! Σ' ευχαριστώ!Μόνο που σ...Τι ωραία που τα λες, Τάσο! Σ' ευχαριστώ!<BR/><BR/>Μόνο που σπίτι δεν είχα ρεύμα, στη δουλειά δεν πιάνω σήμα σταθερά, χαιρετίσματα!<BR/>Τα λέμε!Κατερίνα δε 'στάπα;https://www.blogger.com/profile/13795528313528341946noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1398708509139380715.post-81601582626961134082009-04-08T09:06:00.000+03:002009-04-08T09:06:00.000+03:00πάντα προς το Μοβ κλείνει η αφή των πραγμάτων, λέν...πάντα προς το Μοβ κλείνει η αφή των πραγμάτων, λένε! Γι' αυτό<BR/>«…. μπορεί να φανταστούμε κιόλας πως θα πετάξουμε <BR/>με τα ρωμαλέα νεύρα του ύψους,<BR/>εκεί όπου δεν έχει σημασία αν γυρίζεις ή αν φεύγεις<BR/>γιατί μετράει η ζέστα απ’ το τυχαίο άγγιγμα των φτερών του έρωτα...<BR/>και η πάλλευκη άχνα απ’ το φεγγάρι που ’ναι σα μια μεγάλη συνοδεία ασημένιων κύκνων...<BR/><BR/>Άφησέ με...» <BR/>(υπάρχει πιο σοφό σχόλιο στη μεταφυσική αγωνία μας για το χρόνο από τους στίχους τγς ΣΟΝΑΤΑΣ του ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ:Τάσος Κάρταςhttps://www.blogger.com/profile/05630527910384034616noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1398708509139380715.post-48890911450748150602009-04-08T08:59:00.000+03:002009-04-08T08:59:00.000+03:00ΤΟ ΣΚΑΚΙ του Μανόλη Αναγνωστάκη Έλα να παίξουμε...ΤΟ ΣΚΑΚΙ του Μανόλη Αναγνωστάκη<BR/> Έλα να παίξουμε.<BR/> Θα σου χαρίσω την βασίλισσά μου<BR/> (Ήταν για μένα μία φορά η αγαπημένη<BR/> Τώρα δεν έχω πια αγαπημένη)<BR/> Θα σου χαρίσω τους πύργους μου<BR/> (Τώρα πια δεν πυροβολώ τους φίλους μου<BR/> Έχουν πεθάνει καιρό πριν από μένα)<BR/> Κι ο βασιλιάς αυτός δεν ήτανε ποτέ δικός μου <BR/> Κι ύστερα τόσους στρατιώτες τι τους θέλω;<BR/> (Τραβάνε μπρος, τυφλοί, χωρίς καν όνειρα)<BR/> Όλα, και τ' άλογά μου θα σ' τα δώσω<BR/> Μονάχα ετούτον τον τρελό μου θα κρατήσω<BR/> Που ξέρει μόνο σ' ένα χρώμα να πηγαίνει<BR/> Δρασκελώντας τη μιάν άκρη ως την άλλη<BR/> Γελώντας μπρος στις τόσες πανοπλίες σου<BR/> Μπαίνοντας μέσα στις γραμμές σου ξαφνικά <BR/> Αναστατώνοντας τις στέρεες παρατάξεις.<BR/> Κι αυτή δεν έχει τέλος η πατρίδα. <BR/>(αντί σχολίου)Flying Libido With A Ukulelehttps://www.blogger.com/profile/15329816012539842515noreply@blogger.com