Μουσείο Ακρόπολης

Το να συναντήσω στην Αθήνα την Αγγελική Κώττη, (την γνωστή μας απ' τον Ρίτσο... κ.λ.π. εαρινή συμφωνία) ήταν στο πρόγραμμά μου, οπωσδήποτε! Τόσα χρόνια, τόσα ταξίδια στην Αθήνα, δεν τα είχαμε καταφέρει. Αυτή τη φορά, παρόλη την δική μου κούραση και τις αναποδιές, τα καταφέραμε!
Ήταν να γίνει... Τα γραμμένα... που εγώ πιστεύω πολύ.
Μάλιστα η Αγγελική είχε κανονισμένα να ξεναγήσει την Κυριακή τις φίλες της στο Μουσείο και δώσαμε μια ώρα νωρίτερα ραντεβού στην Ομόνοια, για να προλάβω να την δω. Εννοείται εγώ θα έφευγα, γιατί είχα δουλειές ακόμα και μεγάλο πρόβλημα με τα πόδια μου που είχαν βγάλει φουσκάλες και δεν μπορούσα να περπατήσω... κ.λ.π.
Φυσικά πήγα μαζί τους και Ευχαριστώ τις συμμαθήτριές της που με δέχτηκαν πρόθυμα στην παρέα τους! Περάσαμε αξέχαστα, ένιωσα πολύ δυνατά συναισθήματα σ' αυτόν τον Ιερό χώρο της Ιστορίας μας, έμαθα πολλά πράγματα που δεν ήξερα, κι αυτό χάρη της Αγγελικής που είχε όχι μόνο γνώσεις και πάθος για τα Αρχαία μας, αλλά είχε και μεγάλη άνεση να μας τα εξηγεί με πολύ απλά και κατανοητά λόγια και εμείς σαν καλοί μαθητές είχαμε και πολλές απορίες! Πιστεύω ότι είχαμε την καλύτερη ξεναγό! Διαφορετικά, ειδικά εγώ, που κοιμόμουνα όρθια, δεν θα καταλάβαινα τίποτα! Δώδεκα μέρες με τρίωρο ύπνο ή και καθόλου κάθε μέρα. Τι να σου κάνει;
Το ότι έφτασα μεσάνυχτα στον Βόλο, βέβαια... ήταν ζόρικο, αλλά μ' αυτό το σύντομο ταξίδι στην Ιστορία μας, φόρτισα τις μπαταρίες της ψυχής μου!

Να είσαι καλά, Αγγελικούλα μου και να το ξανακάνουμε στο μέλλον!
Σ' ευχαριστώ για την φιλία σου, για όλα!
Να είσαι γερή κι ευτυχισμένη και να μου φιλήσεις την μαμά σου και την πολύ ωραία παρέα σου!
Μην ξεχνάς: Δυο πούλμαν... δυο εκδρομές... περιμένουν με αρχηγό εσένα!
Να είμαστε καλά, στο προσεχές μέλλον!