Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

σε ποια Ιθάκη είπες μάτια μου πως μ' είδες;

Έδωσα μια "μαχαιριά" στην εξάρτησή μου, για λίγο στο Φέις, μην ανησυχείτε!
Από κάπου αλλού θα "σκάσει" η βαλβίδα!...




Κι ύστερα:

Μεταφορτώθηκε από το χρήστη vereniki88 την 1 Δεκ 2011

Μουσικοί Ιχνηλάτες
Άλμπουμ - Άρχισε να φυσά
Στίχοι & μουσική - Νίκος Μεργιαλής
Ερμηνεύει ο Νίκος Μεργιαλής

Τίτλος τραγουδιού
Ψάχνω
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Νίκος Παπαναστασίου: ακορντεόν
Δημήτρης Δημητρίου : τύμπανα
Νίκος Βαίου : Μπάσο
Δημήτρης Νάσσιος : Κιθάρα ηλεκτρική και ακουστική

ΣΤΙΧΟΙ
Ψάχνω στα δάση και στα έρημα βουνά
μήπως και βρω αυτά που έχω προσπεράσει
μα δεν αντάμωσα κανέναν, πουθενά
κι ό,τι αγάπησα το έχω πια ξεχάσει

Ψάχνω σε θάλασσες και σ' έρημα νησιά
να βρω ελπίδα που το κύμα έχει ξεβράσει
Ψάχνω τους έρωτες που βγάλανε φτερά
και μακριά, πολύ μακριά έχουν πετάξει

Κι όλα τα χρόνια που πέταξαν σαν πουλιά
οι έρωτες μου τραγουδούσαν σαν σειρήνες
στις Συμπληγάδες τους τη γλίτωσα φθηνά
σε ποια Ιθάκη είπες μάτια μου πως μ' είδες;

Ψάχνω τον τρόπο απ' το λαβύρινθο να βγω
ψάχνω τον τρόπο που στην έξοδο θα φτάσω
μα της ζωής μου το κουβάρι είναι λειψό
μαύρο πανί μου ξέχασα να σε αλλάξω

Ψάχνω αυτά που μου 'χανε υποσχεθεί
και τα κρατήσανε για πάντα στο συρτάρι
όνειρα σίγουρα που γίνανε ... μπορεί
όμως ο διάολος μια μέρα θα τους πάρει!

Έχω ανεβεί πολλές φορές τον Γολγοθά
και τα όνειρά μου ένα-ένα έχω σταυρώσει
ξέρω ποιοι φτιάξαν το σταυρό και τα καρφιά
μα ξέρω μάτια μου και ποιος θα με λυτρώσει!

Κρυφή ευχή - Φώτης Τάμπας



Κι αυτός ο καλλιτέχνης απ' τα μέρη μας!
Φώτης Τάμπας, "Κρυφή Ευχή"!
Μια "σύμπτωση" μας ενώνει με τον Φώτη.
Φαντάζομαι, θα την ξέρει.
Του εύχομαι ολόψυχα, ΥΓΕΙΑ και ΟΛΑ τα όνειρά του να πραγματοποιηθούν!

Αντί σχολίου

Δυο τραγούδια  ήρθαν στο μυαλό μου, διαβάζοντας τα σχόλια και την ανάπτυξη του ποιήματος της Γιώτας Στρατή.
Της τα χαρίζω από δω, με αγάπη και πλήρη κατανόηση...


τα είπε όλα, φιλάκια, τώρα!
Κι αυτό!

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012

Διαλεχτή μάνα...

πηγή

«Διαλεχτή μάνα, Σοφία, Αγγελική αχ, να ‘σουν εδώ»

Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2012, 12:36
Από τις 6 μέχρι τις 28 Οκτωβρίου 2012 κάθε Σάββατο και Κυριακή, καθώς επίσης και το Σαββατοκύριακο 3 και 4/11, και η Ατρύμων Art θα παρουσιάζει στον χώρο τέχνης Ιδιόμελο τη θεατρική παράσταση «Διαλεχτή μάνα, Σοφία, Αγγελική αχ, να ‘σουν εδώ», με τον πρώτο και τον τελευταίο μονόλογο του Ιάκωβου Καμπανέλλη σε ενιαία σύνθεση: «Αυτός και το παντελόνι του» (έργο του 1957) και «Οι δύσκολες νύχτες του κύριου Θωμά» (έργο του 2005).

Δύο άνδρες μονολογούν στις άκρες μιας πεντηκονταετίας. Συζητούν και συγκρούονται με τον εαυτό τους, συζητούν και συγκρούονται με πρόσωπα που απουσιάζουν σωματικά, αλλά είναι τόσο «παρόντα», που τους κάνουν να σπαράζουν και να παραληρούν.

Διαλεχτή, Μάνα, Σοφία, Αγγελική είναι τα ονόματα που παίρνει η Γυναίκα που τους νανούρισε και τους φρόντισε ως παιδιά, που τους σκίρτησε ερωτικά, που τους έκανε να πονέσουν, επειδή χώρισαν οι δρόμοι τους, είτε γιατί έτσι συμβαίνει στη ζωή είτε γιατί έτσι αποφασίζει το αδιανόητο, ο θάνατος.
Η αρχή και το τέλος της πεντηκονταετίας 1950-2000 οριοθετούν τη μετάβαση από τα μεταπολεμικά κουρέλια στο εκσυγχρονιστικό κουστούμι, την «εποχή της αμεριμνησίας». Ενώ η Ελλάδα έχει γίνει «αγνώριστη», ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, από τις πιο σπουδαίες πνευματικές προσωπικότητες αυτής της χώρας, ανασύρει ό,τι έχει περισωθεί στη συνείδηση των Νεοελλήνων από αυτήν τη σαρωτική «ανάπτυξη».

Παίζουν: Μανώλης Γιούργος,
Γιάννης Παπαθύμνιος.
Σκηνοθεσία, σκηνογραφική και μουσική επιμέλεια:
Μανώλης Γιούργος.
διεύθυνση: Χώρος Τέχνης Ιδιόμελο, Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Β. Κων/νου, Μαρούσι, 200 μ. περίπου από το Σταθμό του ΗΣΑΠ.
κρατήσεις: 210 6817042
είσοδος: 10 ευρώ
ώρα έναρξης: 21.00
Τελευταία ενημέρωση: Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2012, 13:03

PEOPLE ARE AWESOME (DON'S VERSION)

Αλληλογραφία Άκη Πάνου και Μάνου Χατζιδάκι!

Αλληλογραφία Άκη Πάνου και Μάνου Χατζιδάκι!

από Natalie Rassoulis, Πέμπτη, 27 Σεπτεμβρίου 2012 στις 6:00 μ.μ. ·
Η αλληλογραφία του Άκη Πάνου με τον Μάνο Χατζιδάκι.
Μιά σατιρική και αιχμηρή έμμετρη επιστολή του Άκη έφερε την αποδοχή και τη μετέπειτα φιλία.
Το 1975, ο Άκης Πάνου έστειλε την παρακάτω σύντομη επιστολή στους διευθυντές των τότε κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών:

«Κύριε διευθυντά,
παρακαλώ γνωρίσατέ μου τους λόγους εξωστρακισμού της εργασίας μου όσο και εμού, από τα αφ' ημάς μέσα ενημέρωσης».

Ο Μάνος Χατζιδάκις, τότε διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος, του απάντησε με την παρακάτω επιστολή:
«Δεν γνωρίζω την περίπτωσή σας και σας διαβεβαιώ ότι εις όλας τας αλλαγάς που επιχειρούμεν προς το καλύτερον των προγραμμάτων του ΕΙΡΤ, δεν έπεσαν εις την αντίληψήν μου, ούτε η εργασία σας, ούτε ο εξωστρακισμός της εργασίας σας, κατά συνέπειαν. Ως εκ τούτου, δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα της διαμαρτυρίας σας».
Υπογραφή : Μάνος Χατζιδάκις

Η ανταπάντηση του Άκη στο Μάνο ήταν έμμετρη:

"Ομολογώ πως τά'χασα και ντράπηκα λιγάκι
παίρνοντας την απάντηση του Μάνου Χατζιδάκι
εκ της οποίας φαίνεται σαφώς πως δεν υπάρχω
ή ότι ψύλλους στ' άχυρα επί ματαίω ψάχνω.


Δεν είναι αλήθεια και μικρό, μια φυσιογνωμία
της μουσικής της διεθνούς όπως o κατωτέρω
να σου δηλώνει καθαρά και εν πάση συντομία
«σας θεωρώ ανύπαρκτο, ποιος είστε, δεν σας ξέρω.»


Βεβαίως είναι φυσικό, ο Μάνος Χατζιδάκις
να αγνοεί το ασήμαντο καθ' όλα άτομό μου.
Ομοίως είναι φυσικό, σαν άνθρωπος πολλάκις
να βρίζω τη μικρότητα και το φιλότιμό μου.


Όμως δεν απευθύνθηκα στον ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ
αλλά εις την διεύθυνση και επανειλημμένως.
Αν μ' αγνοεί ο μουσουργός (*) πικραίνομαι λιγάκι,
αλλά ο σιορ διευθυντής, τι λέει τ' ανθρωπάκι;


Υπάρχουνε τραγούδια μου γνωστά και ουκ ολίγα
που τά' γραψα όσες φορές με τσίμπησε η μύγα.
Τραγούδια που εμπήκανε στου καθενός το στόμα
και μόνο η διεύθυνσις τα αγνοεί ακόμα.


Τα ράφια του αρχείου σας αν ψάξετε λιγάκι
θα βρείτε τα τραγούδια μου τα ταλαιπωρημένα
εκεί στα ακατάλληλα, στο πίσω το ραφάκι,
Όχι εκεί, λίγο πιο κει, αυτά τα αραχνιασμένα.


Αλλά μια και είμαι άγνωστος
να συστηθώ μου μένει,
ελπίζω εις δικαίωσιν
όσον κι οι πεθαμένοι.


Γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένω στην Αθήνα,
είμαι υιός του Στέφανου και της Ελευθερίας.
Τα παιδικά παιχνίδια μου μπουζούκι, μαντολίνα,
επάγγελμά μου μουσικός μηδέν κατηγορίας.


Οι αριθμοί ταυτότητας και διαβατηρίου,
μητρώου στρατιωτικού και απολυτηρίου,
νομίζω δεν χρειάζονται και δεν τους παραθέτω,
στεφανοχάρτι τό'χασα και τρέχα γύρευέ το.


Οι οφθαλμοί μου γαλανοί. Και το ανάστημά μου
δεκαοκτώ εκατοστά, ή ένα και εβδομήντα.
Άτεκνος με μια σύζυγο, τα τρία τα σκυλιά μου,
πρόπερσι σαραντάρησα και πάω για πενήντα.


Με ότι κι αν ασχοληθώ έχω επιτυχία,
γράφω στιχάκια, μουσική, σκαλίζω, ζωγραφίζω.
Κουσούρια: ο εγωισμός και η βωμολοχία
αν και αποφεύγω να μιλώ και πιο πολύ να βρίζω.


Ελλείψεις: ανοργάνωτος στας δημοσίας σχέσεις
και χλευαστής της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης
που αν υπάρχουν μέσα σου, έτσι και ψευτοδέσεις
τα ρίχνεις στον απόπατο, σκουπίζεσαι και φεύγεις.


Άπιστος ως το κόκκαλο για κείνα που δεν είδα.
Φανατικός εθνικιστής, μ' όλη τη γη πατρίδα.
Δείχνω πως τους ανάξιους τους θεωρώ μεγάλους
ώστε να αποθρασύνονται, να μου πατάν τους κάλους.


Ελπίζω να σας φτάνουνε ετούτα τα στοιχεία.
Αν πάλι δεν σας φτάνουνε, ζητήσατέ μου κι άλλα,
κόλλες και γραμματόσημα στοιχίζουνε ψιχία
(ανάθεμά σε βρωμερή, απαίσια κουφάλα).


Αυτό δεν ήταν για σας και να με συγχωρείτε.
Ήτανε για το δόντι μου, που πρέπει να το βγάλω.
Από ένα δόντι ο άνθρωπος, πόσο ταλαιπωρείται.
Διατελώ μετά τιμής. Αυτά και τίποτε άλλο.


Άκης Πάνου του Στεφάνου.
Καλλιτέχνης γενικώς,
για την περίπτωσή μας
τραγωδός εμπειρικός."


Με έκπληξη ο Άκης Πάνου έλαβε την παρακάτω ευγενέστατη και σοβαρότατη απάντηση του Χατζιδάκι στο δικό του δηκτικό στιχούργημα:

"Ζητώ συγνώμη διότι δεν εγνώριζα την περίπτωσίν σας. Πληροφορηθείς την γνησιότητα της εργασίας σας και του ήθους σας εις τον επαγγελματικό τομέα, εζήτησα και άκουσα τον δίσκο σας. Νά' στε δε σίγουρος, ότι εφ' εξής δεν πρόκειται ν' αφήσω τους παραγωγούς μας να αγνοήσουν εις τα προγράμματά τους την μουσικήν εργασίαν σας.
Μετά τιμής
Μ. Χατζιδάκις
Διευθυντής προγράμματος το ΕΙΡΤ
25/6/75 "

Δύο σπουδαίοι Έλληνες!

 μου αρέσει · · Κοινοποιήστε

ΗΣΟΥΝ ΩΡΑΙΟΣ ΣΑΝ ΑΓΓΕΛΟΣ

Σοφία Βέμπο Η ταμπακέρα (1950)

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012

Ζητάτε να σας πω - Δανάη

ΑΤΤΙΚ/Κάκια Μένδρη - Μαραμενα τα γιουλια και οι βιολες

ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΔΡΑΧΜΗΣ ΤΑ ΓΙΑΣΕΜΙΑ =ΒΑΝΟΥ=ΜΑΚΡΗΣ ΟΡΕΣΤΗΣ.

ΑΣΤΕΡΩ =ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΣΙΓΑ ΤΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ ΣΙΓΑ - ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ & ΚΟΡΑΚΑΚΗΣ

ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ - ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ

Dakuwaqa's Garden - Underwater footage from Fiji & Tonga

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Ένας ξεχωριστός ΝΙΚΗΤΗΣ.avi




‎30 χρόνια δίπλα στο παιδί με καρκίνο και στην οικογένεια του.
--- Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΙΑΘΕΙ ---

Ενισχύστε την προσπάθεια μας να διαδώσουμε το σημαντικό έργο της Φλόγας. Μπορείτε να το κάνετε πολύ εύκολα αναδημοσιεύοντας την σελίδα μας στο προφίλ σας. Τα παιδιά αξίζουν να διαθέσουμε 1 λεπτό από το χρόνο μας ... Ευχαριστούμε!!!

Πολλές οι "Στάσεις"

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΣΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΙΝΤΕΡΝΕΤ .ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟ ΧΩΡΙΟ ΚΑΙ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΠΑΝΤΟΥ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΟΛΟΙ.


«…Η δασκαλα μας σημερα, μας ρωτησε πως περασαμε το καλοκαιρι και όλα τα παιδια ειχαν να της πουνε πολύ ωραια πραγματα από τα μερη που πηγανε διακοπες εφετος, εκτος από κανα δυο, που οι γονεις τους δεν ειχανε λεφτα και δεν πηγανε διακοπες αλλα καθίσανε εδώ και πηγαίνανε για μπάνιο με τα πούλμαν του Χαλουλου, με τα οποια πηγαινει και η γιαγια μου, όχι για να κανει μπανιο αλλα για να κανει λεει αμμολουτρα, να της περασει η μεση της που την ποναει.

 Εμενα όμως η δασκαλα όταν ηρθε η σειρα μου δεν με ρωτησε γιατι ξερει, όπως το ξερουνε ολοι στη γειτονια μου, στου Γκυζη, ότι ο μπαμπας μου επεσε το καλοκαιρι από την ταρατσα της πολυκατοικιας μας και εφυγε πολύ-πολύ μακρια, πολύ πιο μακρια από εκει που μπορουν να φτασουν τα πουλμαν του Χαλουλου ή οποια αλλα πουλμαν.

Αν ομως με ρωτουσε θα ειχα να της πω ένα σωρό πράγματα, γιατι πριν να φύγει ο μπαμπάς μου, μας ειχανε κοψει το ρευμα και η μαμα μαγειρευε ταχα μου στο πετρογκαζι, κατι φαγητα που τα εφερνε κρυφα από την εκκλησια. Όμως ο χαζουλιακας ο αδερφος μου, που είναι μικρος ακομα και δεν καταλαβαινει τι παναπει να ζητας ελεημοσυνη, της ειπε μια μερα, γιατι μαμα μαγειρευεις ξανα το φαγητο, αφου είναι μαγειρευμενο και η μαμα μου εβανε τα κλαμματα, επειδη νομιζε πως ουτε εγω, ουτε ο αδερφος το ειχαμε καταλαβει και νομιζαμε πως τα αγοραζε και τα μαγειρευε από μονη της, όχι πως στεκοτανε στην ουρα να παρει ένα πιατο φαί, σαν να ητανε ζητιανα.
Τοτε ομως εγω εσωσα την κατασταση και του εξηγησα του χαζου, πως η μαμα δουλευε καπου σαν μαγειρισσα και πως μαγειρευε εκει και τα δικα μας φαγητα αλλα επειδη κρυωνανε μεχρι να μας τα φερει, καθοτανε και τα ξαναζεσταινε…
Και θα της ελεγα ακομα της δασκαλας, ότι ο μπαμπας μου ηταν ενας πολύ περηφανος και μορφωμενος ανθρωπος κι όταν αναγκαστηκαμε να μετακομισουμε στο σπιτι της γιαγιας, επειδη μας εδιωξαν από το δικο μας το σπιτι, δεν μπορουσε να το αντεξει, που η γιαγια τον κατηγορουσε διαρκως ότι ηταν ανικανος και ηλιθιος και τεμπελης και γι αυτό επαιρνε ένα από τα λιγα βιβλια που του ειχαν απομεινει, αφου μετα που εκλεισε το μαγαζι μας, αναγκαστηκε να τα πουλησει και πηγαινε στο παρκο, να διαβασει ολομοναχος.
Εγω όμως που τον εβλεπα να γυριζει αργα το βραδυ κατακοπος, επεφτα στην αγκαλια του και τον παρακαλουσα να μου πει τις ιστοριες που ηξερε να αφηγειται όπως κανενας άλλος και του ελεγα, μπαμπα μην δινεις σημασια που σε λεει αυτή τεμπελη, γιατι εγω δεν ξερω κανεναν αλλον ανθρωπο που να φερνει στο σπιτι του τοσες ιστοριες, αντιθετα ολοι οι μπαμπαδες των φιλεναδων μου, βαριουνται ακομα και να χασμουρηθουν όταν τελειωνουν τα δελτια ειδησεων.
 Όμως κανενας δεν δινει λεφτα για να ακουει ιστοριες και ετσι ο μπαμπας μου δεν ειχε να πληρωσει το κρατος που του ζηταγε ένα σωρο λεφτα και επιπλεον δεν του εδινε ουτε το ρευμα, ουτε το νερο που φαινεται ότι ανηκουν στο κρατος και ετσι ο μπαμπας μου αναγκαστηκε να ερθει μαζι μας, να μεινουμε ολοι μαζι στη γιαγια και μπορει μεν να γλιτωσε από το κρατος, δεν γλιτωσε όμως απο τη γιαγια.
Κι ακομα θα της ελεγα ότι την ημερα του δεκαπενταυγουστου που φευγουνε ολοι από την Αθηνα για να πανε σε καποια παραλια, ο μπαμπας μου εφυγε μια και καλη, για να ταξιδεψει στις παραλιες του Θεου, με εισιτηριο χωρις επιστροφη, όπως βγαζουνε οι αλβανιδες στα πουλμαν του Χαλουλου, επειδη μετα ερχονται οι αντρες τους και τις παιρνουνε με τα αυτοκινητα τους.
 Και θα της ελεγα επισης ότι λιγες ημερες πριν να φυγει ο μπαμπας μου διαβαζε ένα βιβλιο, που το λενε: «Ο Χριστος σταματησε στο Εμπολι» και από αυτό μου αφηγουνταν ένα σωρο ιστοριες, για παιδια σαν εμας, που ζουσανε σε καποια άλλη χωρα του κοσμου αλλα που κι εκεινα σαν εμας, ανηκαν σε έναν άλλο θεο, πολύ κατωτερο από τον Χριστουλη, ο οποιος δυστυχως δεν εχει τη δυναμη να εξασφαλισει στα δικα του παιδια ουτε ένα μπουκαλι γαλα.
Όλα αυτά θα της ελεγα της δασκαλας, αν με ρωταγε και ειμαι βεβαιη ότι θα της φαινονταν πολύ πιο ενδιαφεροντα από οσα της ειπανε τα αλλα παιδια, που εκαμαν κι αυτό το καλοκαιρι οτι καμουν συνηθως τα καλοκαιρια όλα τα παιδια του κοσμου αλλα που δεν τους περναει από το μυαλο πως το επομενο καλοκαιρι ή καποιο άλλο καλοκαιρι, μπορει και αυτά να βρεθουν σε μια θεση σαν τη δικη μου.
Όμως η δασκαλα δεν με ρωτησε και εγω δεν της ειπα τιποτα.
Αλλα μετα που τελειωσαμε το μαθημα με πηρε παραμερα και με αγκαλιασε, γιατι η δασκαλα μας είναι πολύ τρυφερη και μου ειπε ότι ηθελε να μου δειξει κατι που ητανε μονο για μενα.
Κατεβηκαμε μαζι στο γραφειο των δασκαλων και εκει μου εδωσε μια ωραια καινουρια τσαντα που ειχε μεσα όλα τα σχολικα ειδη και μου εξηγησε ότι αυτά μου τα εκαμαν δωρο οι δασκαλοι, επειδη ημουνα η πωτη μαθητρια της ταξης μου, την περασμενη χρονια. Εγω δεν την πιστεψα γιατι ξερω καλα ότι η δασκαλα μου και οι αλλοι δασκαλοι ως και η διευθυντρια του σχολειου, που είναι πολυ αυστηρη και της αρεσει το κρατος, με λυποντουσαν και από λυπηση μου τα χαριζαν.
 Γι αυτό γυρισα μετα και της ειπα – κυρια αμα τα ειχα αναγκη πραγματικα θα τα επαιρνα και δεν με πολυνοιαζει εμενα αν με λυπουνται, ωστοσο να ξερετε ότι τωρα πια εχουμε αρκετα χρηματα για να αγοραζουμε πραγματα και επιπλεον να πληρωνουμε και το κρατος, πόυ μας ζηταει ολοενα και περισσοτερα.
Αυτο της ειπα και της γυρισα πισω την ωραια τσαντα, για να τη δωσει σε καποιο άλλο παιδι, που ισως την ειχε περισσοτερη αναγκη από μενα.
Φυσικα δεν εκατσα να της εξηγησω πως μετα που εφυγε ο μπαμπας μου, η μαμα μου που είναι πολυ ομορφη και τον αγαπουσε παρα-παρα πολύ, ουτε εκλαψε, ουτε παραπονεθηκε, ουτε εβγαλε μια κουβεντα, παρα μαζεψε λιγα πραγματα και αφου μας φιλησε εμενα και τον αδερφο μου, μας ειπε ότι θα εφευγε να βρει καποια δουλεια, για να μην ξανακουσει να της μιλαει η γιαγια μου ετσι για τον μπαμπα.
Και ενώ ηταν ακομα στην πορτα, εμεις ακουσαμε τη γιαγια που ωρυονταν και της φωναζε – τρελαθηκες μωρη, τι πας να κανεις?
 Όμως η μαμα μου ουτε που γυρισε να της απαντησει και εκλεισε πισω της την πορτα με βροντο.
Τωρα ερχεται που και που να μας δει και μας λεει πως εχει βρει μια πολύ καλη δουλεια σε μια αλλη πολη και οποτε μας επισκεπτεται τα χερια της είναι γεματα δωρα.
Λεφτα μας στελνει συνεχεια και η γιαγια μας αγοραζει αρκετα πραγματα και βαζει και καποια στην ακρη, γιατι λεει οτι ετσι όπως παμε, ουτε ο διαβολος δεν θα βρισκει δουλεια σε λιγο καιρο.
 Ο αδερφος μου ο μπουρδας τη ρωτησε, αν η μαμα είναι πιο εξυπνη από τον διαβολο και γι αυτο βρηκε δουλεια αλλα η γιαγια εβαλε τα κλαματα και μουρμουρισε πως η μαμα μας αναγκαζεται να καμει χειροτερα πραγματα κι από τον διαβολο, για να μας στελνει αυτά τα λεφτα, να πληρωνουμε το κρατος, που ειπαμε ότι τα θελει όλα δικα του και δεν δινει δεκαρα για το τι αναγκαζεται να καμει ο κοσμακης για να τα βρει…
Όχι, δεν της τα ειπα αυτά, γιατι δεν μου αρεσει να κουβεντιαζουνε τη μαμα μου, ανθρωποι που δεν εμαθαν ποτε ποσο ερωτευμενη ητανε με τον μπαμπα μου και ποσο ξετρελαινονταν να της αφηγειται και αυτηνης ιστοριες και πολλες νυχτες περιμενε να αποκοιμηθω εγω, για να παρει αυτη τη σειρα της να τον ακουει…
Ομως νομιζω πως η δασκαλα μου τα ξερει όλα αυτά, οπω ς τα ξερουνε ολοι στη γειτονια του Γκυζη και ισως να ξερει και περισσοτερα από μενα, γιατι όταν της ειπα ότι χαρη στη μαμα μου εχουμε αρκετα λεφτα και δεν μου χρειαζεται η τσαντα, γυρισε αλλου το προσωπο της και δακρυσε.
Κι εγω την τραβηξα από το μανικι και της ειπα – μην κλαις κυρια, γιατι μπορει ο Χριστος να σταματησε στου Γκυζη, εγω ομως θα συμεχισω και θα παω παραπερα.
 Ακομα και αν είναι να το κανω σαν τη μαμα μου…»
 Για την αναμεταδοση: Λευτερης Πανουσης…
 ΝΑΙ ΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΛΑΨΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΚΛΑΙΝΕ!!!!!!
 Ἔκλαψα, πραγματικά φοβάμαι, ὄχι τὸ μέλλον, μὰ ἐμᾶς τοὺς ἴδιους, ποὺ δὲν ἔχουμε τὴ δύναμη νὰ λυτρώσουμε τὴ Πατρίδα καὶ νὰ δώσουμε μιὰ ἐλπίδα στὰ παιδιά μας. Ντροπή μας!!!!!!!!!!
ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ



Read more: http://www.staparaskinia.gr/2012/09/blog-post_120.html#ixzz27X1gmKpx

Ο ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ [ Alex Papadiamantis ]



Δημοσιεύτηκε στις 5 Απρ 2012 από Nikos Spirou ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΗΣ // ΙΔΙΟΜΕΛΟ //

Ο Παπαδιαμάντης στην Αθήνα. Ο Παπαδιαμάντης της κοινωνικής παρατήρησης, αλλά και της βαθιάς συγκίνησης. Ο Παπαδιαμάντης της καλοκάγαθης ειρωνείας, αλλά και της εγκαρτέρησης και της φιλάνθρωπης αποδοχής. Κι ο αρθρογράφος Παπαδιαμάντης. Που αναμετριέται με την ιστορία της πρωτεύουσας και οραματίζεται μέσα σε καιρούς γνησίως ελληνικούς, πριν και μετά από "εθνικές" καταστροφές (χρεωκοπίες και καταστροφικούς πολέμους), πριν και μετά από "εθνικούς" θριάμβους (Α' Ολυμπιακοί Αγώνες στην Αθήνα, 1896). Μέσα σε μια σκηνογραφία, λίγο περισσότερη από το "τίποτα" και λίγο λιγότερη από το "ελάχιστο" (όπως και στα γραφτά του κυρ-Αλέξανδρου) η "Ατρύμων Art" με τους Μανώλη Γιούργο, Γεωργία Δεληγιανοπούλου, Γιάννη Παπαθύμνιο, Εριφύλλη Σαββίδη, Μαίρη Σταγάκη, Τένια Τζιμέα, και Φίλιππο Φαρμάκη παρουσιάζει στον Χώρο Τέχνης "Ιδιόμελο" τον "Παπαδιαμάντη τον εν Αθήναις" σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνική προσαρμογή Μανώλη Γιούργου και Γεωργίας Δεληγιαννοπούλου. Ιδιόμελο, χώρος τέχνης Ελευθερίου Βενιζέλου 17 και Β. Κων/νου (200 μ. από το Σταθμό ΗΣΑΠ) τηλέφωνο κρατήσεων: 210 6817042 Κατηγορία: Ταξίδια και εκδηλώσεις

Κρατούμενα...

Εδώ πολλά τα "κρατούμενα", μα επειδή πονάνε και ειδικά αυτές τις μέρες, στρίβω με ελαφρά....

Συγγνώμη, πατέρα

Στην Παρασκευή Μαλούχου άρεσε ιδιαίτερα ένα τραγουδάκι των Μουσικών Ιχνηλατών.

Το κρατάω!

Ένα το κρατούμενο!

Του χρόνου τα σκυλιά - Σωκράτης Μάλαμας


A! Αυτό με τα σκυλάκια δεν το είχα ανεβάσει εδώ! Όλα κι όλα!

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Ανοιχτή γραμμή

Είμαι σε "Ανοιχτή Γραμμή", εδώ!
(Για όσο χρειαστεί να γράψω το ημερολόγιο των προηγούμενων ημερών που δεν πρέπει να ξεχάσω!)

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Τζίτζικας Και Ο Μέρμηγκας - Disney



Βλέποντας το κουμάντο των γειτόνων (κυρίως στα ξύλα), σκέφτηκα με παράπονο:
 "Μια ζωή μέρμηγκας, με κατάντησαν τζίτζικα και τραγουδώ". (βλέπε μέτρα Δ.Ν.Τ.)
"Η ζωή είναι περιβόλι" , τραγουδάω κι εγώ, ελπίζοντας πως τον χειμώνα θα με βοηθήσει το "βιολί" μου...
"ΚΑΛΗΜΕΡΑ" στους τζίτζικες και στους μέρμηγκες, φίλους!
Πάμε με παλμό αυτή τη βδομάδα! Δυνατά!

Με τεντωμένο τ' αυτί, στις ράγες...

Αυτό το σχόλιο της Γιώτας, δεν μπορώ να τ' αφήσω έτσι!
Η Αστοριανή είπε......
πάλι ξενύχτησες:::::::::::!!!!!!!!!!!!!

..μου θύμησες κάποια νυχτερινά τραίνα... που τάραζαν τον τόπο... κι έτρεμε το σπίτι...
(Αποσπάσματα της συνέντευξης που "δένουν" με τα τραίνα και τα τρένα.... Ολόκληρη η συνέντευξη, εδώ!)

Του Σταύρου Μαρμαρινού
Η μητέρα της Γιώτας Στρατή, που ήταν υπάλληλος της εταιρείας σιδηροδρόμων ΣΠΑΠ στην Πελοπόννησο, είχε την ικανότητα να καταλαβαίνει με ακρίβεια σε πόση απόσταση βρίσκονταν τα τρένα που πλησίαζαν, βάζοντας το αυτί της επάνω στις γραμμές. Μια φορά μάλιστα, απέτρεψε μετωπική σύγκρουση δύο αμαξοστοιχιών. Η κόρη της, γνωστή και πολυβραβευμένη ποιήτρια και λογοτέχνις, που μένει στο Λονγκ Αϊλαντ της Νέας Υόρκης, κληρονόμησε την ικανότητά της, αλλά στο να αφουγκράζεται, με πάμπολλες ευαισθησίες, τους πόνους, τις λαχτάρες, τις χαρές και τους προβληματισμούς των ανθρώπων και να τους προβάλλει με στίχους, πεζά κείμενα και θεατρική μορφή.
.....
Η μητέρας της, Όλγα, εργαζόταν ως υπάλληλος της τότε ΣΠΑΠ (Σιδηρόδρομοι Πειραιώς-Αθηνών-Πελοποννήσου). «Ήταν η μοναδική που δεν μετατέθηκε σε άλλο σταθμό, λόγω ‘εξαιρέτου ποιότητας και προσφοράς αμίσθου εργασίας της κατά την περίοδο της κατοχής’», είπε η Γιώτα Στρατή. «Ακουμπούσε το αυτί της στις ράγες κι ήξερε πόσο μακριά ήταν η ερχόμενη αμαξοστοιχία... Οι σιδηροδρομικές γραμμές κι ο δημόσιος δρόμος, συναντιόντουσαν σε απότομη στροφή. Ανέκαθεν ήταν ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι». Η κ. Στρατή δεν υπερβάλλει για τη σπάνια αυτή ικανότητα της μητέρας της. «Το σπίτι μας ήταν τρία λεπτά ποδαρόδρομο από το σημείο που έπρεπε να είναι το πασάγιο, όπως λέγεται η διάβαση από την οποίαδιασχίζουν τις σιδηροδρομικές γραμμές τα αυτοκίνητα. Η μητέρα μας ερχόταν στο σπίτι για να ετοιμάσει το φαγητό, ξέροντας ότι το τρένο που ερχόταν ήταν εκείνη την ώρα, στο Βουραϊκό, μόλις είχε φύγει από το Διακοφτό. Τέτοια δυνατή ακοή είχε... Ακουμπούσε το αυτί της επάνω στις γραμμές και από τον ήχο της αμαξοστοιχίας καταλάβαινε πού βρίσκεται, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων. Οπότε, καταλάβαινε ότι είχε τον χρόνο να πεταχτεί μέχρι το σπίτι μας, να κοιτάξει το φαγητό που ετοίμαζε και να επιστρέψει στο πασάγιο».
Συνεχίζοντας, η κ. Στρατή θυμήθηκε ότι μια φορά πλησίαζαν ταυτόχρονα η αμαξοστοιχία από το Διακοφτό με κατεύθυνση την Πάτρα και από την Πάτρα μια άλλη εμπορική αμαξοστοιχία. Υπήρχε μεγάλοςκίνδυνος να συγκρουστούν μετωπικά τα δύο τρένα. «Η μητέρα μου το αντελήφθη ακουμπώντας το αυτί της επάνω στις γραμμές για να ακούσει. Έτσι, πρόλαβε και άνοιξε το λεγόμενο ‘κλειδί’ και αποφεύχθηκε η σύγκρουση».
Από τη μητέρα της κληρονόμησε η νεαρή τότε Γιώτα την ικανότητα να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, όταν χρειαζόταν. «Ακολουθούσα πάντα τη ριψοκίνδυνη εκλογή», είπε. «Ήθελα να χωρίζω τις ευκαιρίες σε μικρές και μεγάλες πιθανότητες. Να πατώ σταθερά στις κοντινές και να στοχεύω στις μακρινές».

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2012

ΛΥΧΝΑΡΙ - ΠΑΡΤΥ

Αυτά, για ν' αδειάσει ο δίσκος μου απ' τις πολλές φώτο και να προχωρήσω στο αύριο, το σήμερα, δηλαδής!!!

(Τελικά, αν πάθω Αλτσχάιμερ και μου δείξουνε αυτά τα βιντεάκια, σίγουρα θα συνέλθω! Δεν υπάρχει περίπτωση!)

......

Πάμε παρακάτω:

Σάββατο σήμερα και το Λυχνάρι έχει πάρτυ!

Του εύχομαι "Καλή επιτυχία!" (Όλους, δηλαδή γιατί τα "λυχνάρια" είναι πολλά!)

*******************
Ο χρήστης Μουσικός Κήπος κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μουσικός Κήπος.
Αύριο βράδυ ΣΑΒΒΑΤΟ 22/09 το closing party του ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΚΗΠΟΥ. Έναρξη στις 22.00. Guest: Σταύρος Πλουμιστός
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!!!

Το Σάββατο 22/09 η τελευταία παράσταση για το Μουσικό Κήπο – Λυχνάρι. Μέσα σε τρεισίμησι μήνες, από την 1η Ιουνίου μέχρι και τις 15 Σεπτέμβρη, ο Μουσικός Κήπος φιλοξένησε 28 συγκροτήματα σε 46 μουσικές παραστάσεις – συναυλίες, πάντα με ελεύ
θερη είσοδο.

Σε ένα πανέμορφο χώρο περιτριγυρισμένο από πλούσια δέντρα, οι λάτρεις της καλής μουσικής και της χαλαρής διάθεσης για κουβέντα και ποτό βρήκαν αμέσως το στέκι τους.

Κάθε εβδομάδα το πρόγραμμα ήταν διαφορετικό και περιλάμβανε εμφανίσεις αξιόλογων καλλιτεχνών και συγκροτημάτων από το Βόλο και όχι μόνο…
Oι: Απόστολος Μόσιος, Φώτης Τάμπας, Στέφανος Κάκκος, Νίκος Παρθένης, Έρρικα Πατρικίου-Ηλ.Χατζόγλου-Μερ.Βλαχογιάννη, Red Wine Band, Ζαμάν, Καφέ Αμάν, Old Friends, Jazz & Blues times, Basdanis brothers, Jay Hookers, Άρτεμις Ζάννου, Άλικο Γράμμα, Jasm, Χρήστος Λιούρης, Άννα Κίτσου & Μαύρα Πρόβατα, Άγαρ, Χρ.Μαγγιώρης, Πας α tempo, Ίαμβος, Sabbia, Μουσικοί Ιχνηλάτες, Ευγένιος Δερμιτάσογλου, Βασίλης Σπυρόπουλος & Serious Men Session (Σπυριδούλα), Στάθης Δρογώσης, Human Touch μας χάρισαν μοναδικές βραδιές..

Τα ακούσματα κινούνταν πάντα ανάμεσα στο ελαφρύ και έντεχνο τραγούδι, τη jazz και τα ορχηστρικά ethnic και classic κομμάτια, τα παραδοσιακά πολίτικα τραγούδια, το ελληνικό και ξένο rock, την country και blues μουσική.

Όλο αυτό το διάστημα η ανταπόκριση του κόσμου ήταν εντυπωσιακή και ο Μουσικός Κήπος έγινε γρήγορα το μουσικό στέκι της περιοχής. Κάθε βράδυ όλος ο κήπος γινότανε μία παρέα, αφού όπως λέει και το γνωμικό του Goethe στον τοίχο του Κήπου… «Όπου ακούς να τραγουδούν πλησίασε μ’ εμπιστοσύνη. Οι κακοί δεν τραγουδούν»…

Ο Μουσικός Κήπος ευχαριστεί όλους τους μουσικούς που έδωσαν πνοή στο χώρο και όλους εσάς που μας τιμήσατε με την παρουσία σας σε όλες τις μουσικές βραδιές και αγκαλιάσατε ένθερμα το όλο εγχείρημα.

Το Σάββατο 22/09 λοιπόν σας περιμένουμε στην τελευταία βραδιά του Μουσικού Κήπου για το καλοκαίρι, σε ένα μοναδικό closing party όπου θα παραβρεθούν συνολικά 15 από τα συγκροτήματα και καλλιτέχνες που έχουν φιλοξενηθεί στο χώρο.
Guest: Σταύρος Πλουμιστός
Η είσοδος όπως πάντα ελεύθερη. Έναρξη στις 22.00

…Η συνέχεια το χειμώνα στο ανακαινισμένο Λυχνάρι…




Μακάρι να ήμουνα πορτιέρησσα στο μαγαζί, να μην έχανα τίποτα, αλλά... ατύχησα!


Τον Νίκο Μεργιαλή - Ιχνηλάτες που ήταν η αφορμή να γνωρίσω το Λυχνάρι και την "δουλειά" του, τον έχω ευχαριστήσει ιδιαιτέρως δίπλα στο αφιέρωμα, (με καλύτερο το πακέτο), οπότε, δεν θα μου θυμώσει που δεν στέριωσα δικό του βιντεάκι! (φαντάζομαι!)

 "Θερμά Συγχαρητήρια" σε όλους τους Καλλιτέχνες, εύχομαι,
 "Καλή επιτυχία στα όνειρά τους",
καθώς και στον παρουσιαστή του πάρτυ, τον Σταύρο Πλουμιστό που δόξασε τον Βόλο με το συρτάκι μας!  (Και όλη την Ελλάδα, βεβαίως - βεβαίως!)

 Υγ. Αν δεν είχα λέξεις για τα πολύ προσωπικά μου, εδώ θα διορθώσω μία:

 αντί για "σιωπές",

να 'χα "χίλιες ΖΩΕΣ", 

ν' ακούω τραγούδια με 

ΝΟΗΜΑ! 

Μουσικός Κήπος - Λυχνάρι, Αγριά Βόλου, Νίκος Μεργιαλής - Tonia Rozier, στιγμές 8-9/9/12


Και η επιτυχημένη συνέχεια....

Ο χρήστης Μουσικός Κήπος κοινοποίησε μια φωτογραφία του χρήστη Μουσικός Κήπος.
Μοναδική βραδιά άνευ προηγουμένου!!!!! Φανταστικός κόσμος που γέμισε ασφικτά τον ΜΟΥΣΙΚΟ μας ΚΗΠΟ!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ όλους τους ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ που ανταποκριθήκαν στο κάλεσμα μας και παραβρέθηκαν στη γιορτή μας. Τον Σταύρο Πλουμιστό για τον άψογο συντονισμό της βραδιάς. Την Αναστασία Ακρίβου για την επιμέλεια των κειμένων και των βίντεο. Τον Χάρη Κεχαϊδη για την άψογη ηχητική υποστήριξη. Ζητάμε συγγνώμη από τις φίλες και τους φίλους που μείνανε απ' έξω. Μακάρι να είχαμε άλλο ένα κήπο....θα γέμιζε κι αυτός!!!! Είσασταν όλοι υπέροχοι!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!!!!

Καλό χειμώνα!!! Σύντομα κοντά σας ο εσωτερικός ανακαινισμένος χώρος με την καλή συνταγή του ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΚΗΠΟΥ.

«Όπου ακούς να τραγουδούν πλησίασε μ' εμπιστοσύνη. Οι κακοί δεν τραγουδούν»

Πολλές εικόνες, καμία λέξη 2



Το βαλς... Το χαμόγελο... Η λαβωματιά...
Σαν σκιά...

Πόσες εικόνες, πόσες λέξεις, πόσα βιβλία, πόσες ζωές;

 3 μέρες ήταν, μόνο!

Πολλές εικόνες, καμία λέξη 1 (τραίνο)


Το δικό μου τραίνο με πολλές εικόνες, χωρίς λέξεις.
 

Τι είναι αυτό; Αλτχάιμερ...

Χθες, δηλαδή Παρασκευή 21/9 ήταν η γιορτή της νόσου Αλτχάιμερ, αλλά ξέχασα να το πω...

Η ηλικία, μάλλον!


Το τρένο και το τραίνο

Ήθελα αυτό το τραγούδι, μα συνεχόμενα τα εμπόδια. Θα έχει το λόγο του!



Μεταφορτώθηκε από το χρήστη την 17 Ιούν 2009
1999 Θάλασσα στη σκάλα

Στίχοι: Οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Lyrics:

Το τρένο ερχόταν απ' το Βορρά
στο Νότο πήγαινε, στην Αθήνα
σφύριζε πάντοτε μία φορά
κι εμείς μετρούσαμε κι άλλο μήνα

Με τα παράθυρα φωτισμένα
σαν φιλμ που τρέχει και δείχνει εσένα
ξένος στους ξένους, βία εφηβείας
σινεμασκότ της επαρχίας

Είκοσι μέτρα από το σύρμα
και μια ζωή απ' τη ζωή
ο Χάρης βλέπει το φως σαν κύμα
ή να πνιγεί ή να καεί

Μέσα στα μάτια του σέρνονται τρένα
υγρά βαγόνια αλμυρισμένα
κι αποφασίζει να φύγει νύχτα
ψυχούλα μου άρρωστη απόψε ρίχ'τα!

Σαν να περνάει από ναρκοπέδιο
εκεί που φτύνουνε οι σκοποί
ο Χάρης σαν κινούμενο σχέδιο
ανατινάζεται κι όμως ζει

Τρεις μέρες γλίτωνε, Τετάρτη έφυγε
μέχρι το Σάββατο τον είχαν φέρει
πώς το φαντάστηκε;
σκουπίδι φύτρωνε στο πρώτο του άψυχο καλοκαίρι

Μέρες παλεύαμε για να του πάρουμε
ένα του γέλιο να μας γλιτώσει
κανείς δεν το 'λεγε, μα όλοι φοβόμασταν
μήπως το τρένο του εμάς σκοτώσει

Δεν πίστευε πως κάποτε όλα αυτά θα τέλειωναν
βουνά από μερόνυχτα υψώνονταν μπροστά του
μόνος σε μια ζεστή αγκαλιά στο γρήγορο όνειρό του
πήγε να σώσει την καρδιά κι έχασε το μυαλό του

Σταμάτησε να μας μιλά, μόνο τους τοίχους σκάλιζε
και του μυαλού του τάιζε τα άγρια θηρία
πολύ δεν θέλει για να δεις το θάνατο στ' αστεία
αυτό το τρένο φίλε μου μεγάλη είναι ιστορία

.......

Κουτσομπολιό στο Φέισμπουκ, παρακάτω:

Λοιπόν! Ωραία η παρέα σας, αλλά παιδεύομαι να κάνω αυτό το τρένο MP3 δυο μέρες και δεν μπορώ! Σας το χαρίζω και πάω να δω τι θα κάνω με τις φώτο μου! Το πολύ πολύ να μη "δένει"! Και τι έγινε; Πρώτη φορά θα είναι; Φιλιά σας! Καλό βράδυ! (Αν και μου κάνατε το κέφι απόψε, αλλά αντέχω! Όκευ!) http://www.youtube.com/watch?v=rwT62IYRpjo
Κι ύστερα, αφού ξημέρωσε, αφού βρήκα άλλα τραίνα.... (και τραγούδια και "έδεσα" τις στιγμές μου),

τελειώνοντας, θυμήθηκα κι αυτό το τραίνο της Τζένης Βάνου!

Αγαπημένο απ' τα νειάτα μου, οπότε, και επίλογος!



Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Ρ.ΝΤΑΛΜΑ- ΑΧ ΒΡΕ ΖΩΗ ΠΑΛΙΟ ΖΩΗ.mpg



Άμα σε θέλει, σε θέλει! Περπατάς κι όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές.
Άμα δε σε θέλει, δε σε θέλει!
Μη μου λέτε μόνο, πως την τύχη μας την επιλέγουμε εμείς, γιατί "δαγκώνω"!
Είχα μια φυσιολογική, ανθρώπινη μέρα, εύχομαι και η υπόλοιπη, ευχή για ΟΛΕΣ τις δικές σας!
Τα λέμε! (Σας γράφω από κάτω, απ' το γιουτιούμπ. Απ' το "υπόγειο"... )

Αχ! βρε ζωή! Βρε παλιοζωή!

Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Πρόχειρα! Πόσο;

Α, έχω πολλές αναρτήσεις στο Πρόχειρο! Γι' αυτό με μπέρδευε!

Στα υπόψιν οι υπόλοιπες που είναι μισές. Τις είχα ξεχάσει!

Δάνεια

el greco


Της λησμονιάς ταξίδι μου

Της λησμονιάς ταξίδι μου


Μουσική/Στίχοι: Μεργιαλής Νίκος
Αποστολέας: http://ixnhlates.gr
Στάλθηκε: 29-12-2010
(5 ψήφοι)

Είσαι ένα αστέρι λαμπερό

της ομορφιάς στολίδι

και σαν κοιτώ τον ουρανό

νιώθω χαμένος ήδη


Πώς να κοιτάξω μάτια μου

την λάμψη που σε ντύνει

κι αν έχεις δέσει εκεί ψηλά

ο κόμπος σου δεν λύνει

ο κόμπος σου δεν λύνει
Θα καρτερώ για την στιγμή
που την τροχιά θα δώσεις
αστέρι μου πάνω στη γη
να ‘ρθεις να μ’ ανταμώσεις
Της λησμονιάς ταξίδι μου
της προσμονής μου χάρη
θα περιμένω να φανείς
κι ο χρόνος ας με πάρει

Τα φτερά σου

Τα φτερά σου


Μουσική/Στίχοι: Μεργιαλής Νίκος
Αποστολέας: ιχνηλάτης
Στάλθηκε: 22-10-2010
(2 ψήφοι)

όλο βυθίζεσαι μα πάτο δεν βρίσκεις

Η σκέψη πάγωσε ο νους στο κενό

λύνεις σταυρόλεξα κοιτώντας τις λύσεις

Σπάζεις παιχνίδια που είχες μικρός

και το πτυχίο κοιτάζεις γελώντας

λες πως δεν ξέρεις το παίζεις κουτός

εϊ     τα φτερά σου δουλεύουν κουνώντας

Τι να πιστέψεις συνέχεια ρωτάς

αφού ο Θεός έχει κλείσει τα μάτια

ούτε που ξέρεις ποιόν δρόμο τραβάς

είσαι ένα παζλ που του λείπουν κομμάτια

Σπάζεις παιχνίδια που είχες μικρός

και το πτυχίο κοιτάζεις γελώντας

λες πως δεν ξέρεις το παίζεις κουτός

εϊ     τα φτερά σου δουλεύουν κουνώντας


Η θάλασσα σου δεν έχει βυθό

όλο βυθίζεσαι μα πάτο δεν βρίσκεις

Η σκέψη πάγωσε ο νους στο κενό

λύνεις σταυρόλεξα κοιτώντας τις λύσεις

Σπάζεις παιχνίδια που είχες μικρός...

Το μυστικό

Το μυστικό


Μουσική/Στίχοι: Μεργιαλής Νίκος
Αποστολέας: Νικολας
Στάλθηκε: 17-01-2009
(12 ψήφοι)

Υπάρχει ένα μυστικό

που μόνο λίγοι το γνωρίζουν

κανείς δεν φεύγει από δω

κανείς δεν ξέρει πως γυρίζουν

Μες το υγρό σου το κελί
ο θάνατος σε τριγυρίζει
κανείς δεν φεύγει από εδώ
κανένας πίσω δεν γυρίζει

Ρεφρέν

Όλη η ζωή μια ψευτιά

όλη η ζωή μια ψευτιά
          
κουτάλι φωτιά

κουτάλι φωτιά
Για ποιες αλήθειες μου μιλάς
όταν το ψέμα που πιστεύεις
στις φλέβες σου το κουβαλάς
και σαν Θεό σου το λατρεύεις

Υπάρχει ένα μυστικό
που μόνο λίγοι το γνωρίζουν
κανείς δεν φεύγει από εδώ
κανείς δεν ξέρει πως γυρίζουν


Όλη η ζωή μια ψευτιά
όλη η ζωή μια ψευτιά
κουτάλι φωτιά
κουτάλι φωτιά

Η Μαγνησία καμαρώνει για τα ταλέντα της!

Βασίλη, "ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!"

Και στον Βασίλη εύχομαι ολόψυχα: "ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!"

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝOI ΕΦΤΑΣΕ Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ, ''ΠΕΝΙΑΣ ΤΕΧΝΕΣ'', ''ΒΛΑΒΕΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ'', ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΣΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ ΤΟΥ ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ! ΑΠΟΨΕ ΠΕΜΠΤΗ ΣΤΙΣ 22:15 ΣΤΟ ALTERA PARS ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ NOVA PARS 6.ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΕΥΕΤΑΙ ΜΙΑ ΔΙΑΛΕΞΗ ΠΟΥ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΒΗΜΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΞΕΣΠΑΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΙΣΗΓΗΤΗ. ΜΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΚΡΟΒΑΤΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΩΜΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΕΝΟΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΝΥΝ ''ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥ'' ΜΕ ΤΟ ΓΑΜΟ, ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ!! 
 
ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ!! ΘΕΑΤΡΟ, ALTERA PARS, MEΓ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ 123, ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ, ΜΕΤΡΟ ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΥ.ΕΙΣΟΔΟΣ 6 ΕΥΡΩ, ΔΙΑΡΚΕΙΑ 20΄!! 
 
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!