Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Χωρίς χιόνι ακόμα

Σήμερα δεν είχε ούτε Χάνια, ούτε χιόνι!
Και για να μη ζηλεύω, δε χιόνισε ακόμα ούτε στην Ζαγορά!
Ίσως περιμένει εμένα... για να με κλείσει εκεί καμιά βδομάδα, να πάρω γερή δόση!
Πέρυσι πήρα αυτή τη δόση, εκεί...

Πάμε στα χιόνια!

Το ορεινό Πήλιο "ντύθηκε" στα λευκά, λέει η Θεσσαλία!
Γιούπι!
Όχι, άλλο μαύρο!
Φέρ' τε άσπρο!
Φέρ' τε χιόνι!
Φέρ' τε "παγωνιά"!
όπως είπε και ο Απτούλ απόψε!
(Ήθελε παγάκια για το τσίπουρό του!)

Όχι, άλλα παγάκια!
Φτάνουν γι' απόψε!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Άκου ερώτηση!

Μικρά βιβλία για μεγάλα όνειρα

Πέμπτη, Ιανουάριος 07, 2010

Ο Μπελογιάννης ζει;

«Ο Περισσός (όπως άλλωστε και ο αλήστου μνήμης Υπαρκτός) είναι ξένοι και εχθρικοί προς τις έννοιες Πεύμα, Ηθος και- προφανώς- Δικαιώματα.»
Λακωνικός και λιτός, πλην ουσιαστικότατος, ο Νίκος Μπελογιάννης απαντά με μια μονάχα φράση στον χθεσινό «Ριζοσπάστη». Δεν χρειάζεται δεύτερη.

Ο συνάδελφος Βασίλης Κ. Καλαμαράς έγραψε ένα ρεπορτάζ στην «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Τετάρτης, αναφέροντας: «Δύο βιβλία κατάφερε να γράψει ο Νίκος Μπελογιάννης (1915-1952), από τα οποία μόνο το ένα ολοκλήρωσε, τη μελέτη ‘Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα’. Το άλλο, το ‘Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Πρώτες μακρινές ρίζες - Προσχέδια – Σημειώσεις’ το οποίο ήταν και πιο φιλόδοξο, το άφησε ανολοκλήρωτο. Κυκλοφορεί, όμως, με διπλή εισαγωγή της Χριστίνας Ντουνιά και της Ελλης Παππά (1920-2009), από τις εκδόσεις ‘Αγρα’. Ο εν λόγω εκδοτικός οίκος, ο οποίος έχει τα πνευματικά δικαιώματα, θα κυκλοφορήσει και το πρώτο βιβλίο του Μπελογιάννη και θα παρουσιάσει και τα δύο έργα στις 30 Μαρτίου, ημερομηνία της εκτέλεσής του -θυμίζουμε ότι τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο του Γουδή, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10.»
Το ρεπορτάζ κατέληγε: «Το ‘Ξένο κεφάλαιο’ είχε κυκλοφορήσει σε ‘πειρατική’ έκδοση το 1998 από το εκδοτικό τμήμα του ΚΚΕ, τη ‘Σύγχρονη Εποχή’, με αφορμή την επέτειο των ογδοντάχρονων του ΚΚΕ. ‘Η επιλογή ήταν ευθυγραμμισμένη με την αρχή του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι οι νεκροί ανήκουν στο Κόμμα’, είναι το χθεσινό σχόλιο με νόημα του Νίκου Μπελογιάννη.»
Ο «Ριζοσπάστης» ενοχλήθηκε από την αλήθεια, και κατά τη γνωστή λογική του: η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, έγραψε:

«Η χτεσινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ εγκαλεί το ΚΚΕ, γιατί η μελέτη ‘Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα’ που έγραψε ο Νίκος Μπελογιάννης, όταν ήταν φυλακισμένος στην Ακροναυπλία, ‘είχε κυκλοφορήσει σε "πειρατική" έκδοση το 1998 από το εκδοτικό τμήμα του ΚΚΕ, τη "Σύγχρονη Εποχή", με αφορμή την επέτειο των ογδοντάχρονων του ΚΚΕ’, όπως πληροφορεί τους αναγνώστες της. ‘Η επιλογή ήταν ευθυγραμμισμένη με την αρχή του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι οι νεκροί ανήκουν στο κόμμα, ήταν το σχόλιο με νόημα του Νίκου Μπελογιάννη’ (σ.σ. του γιου), συνέχισε η εφημερίδα. Βεβαίως το σχόλιο περί ‘πειρατικής έκδοσης’ αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το ποιόν της συγκεκριμένης εφημερίδας, που τον αντικομμουνισμό και την προβοκάτσια τα έχει αναγάγει σε υπέρτατη αρχή. Αλλά και ο γιος Μπελογιάννης δεν καταλαβαίνει ούτε από αξίες και ιδανικά, αυτά που υπηρέτησε και για τα οποία εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης, ούτε από αρχές τις οποίες υπηρέτησε, γι' αυτό και άφησε στο Κόμμα τα έργα του. Αλλωστε η ιστορία του ήταν συνυφασμένη με την ιστορία του ΚΚΕ, όπως ο ίδιος είπε στην απολογία του στο στρατοδικείο. Τώρα ο γιος Μπελογιάννης νομίζει πως θα παραγράψει αυτήν την ιστορία, την ιστορία του Νίκου Μπελογιάννη, στελέχους του ΚΚΕ, φέρνοντάς την στα μέτρα του και στα μέτρα αυτών που φιλοξενούν τις απόψεις του. Αλλά η ιστορία και η μνήμη τέτοιων προσωπικοτήτων, σαν του Νίκου Μπελογιάννη ούτε παραγράφονται ούτε διαστρεβλώνονται.»

Ζήτησα την άποψη του Νίκου Μπελογιάννη για το δημοσίευμα, προκειμένου να τη δημοσιεύσω στο παρόν ιστολόγιο, το οποίο, το έχουμε ξαναπεί, δεν αφίσταται της πολιτικής. Την απαντητική του φράση δημοσιεύω στην αρχή του κειμένου. Πλην, έχω κι άλλη μια ερώτηση και μια παρατήρηση. Προς το ΚΚΕ πλέον.
Η ερώτηση πρώτα: ώστε λοιπόν ο Νίκος Μπελογιάννης (πατέρας) έγραψε το βιβλίο για το Ξένο κεφάλαιο στην Ακροναυπλία; Πώς τολμά ο ανώνυμος σχολιογράφος του «Ριζοσπάστη» να αμφισβητεί την ίδια την Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ; Η Αλέκα Παπαρήγα γράφει στον πρόλογό της για την έκδοση της Σύγχρονης Εποχής: «Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι γράφτηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανοϊταλούς». Κάνει λοιπόν η ΓΓ λάθη; Δεν έχει το αλάθητο όπως ο Πάπας; Απίστευτο!
(Η πραγματικότητα είναι πως ο Ν. Μ. έγραψε όντως το βιβλίο στην Ακροναυπλία και, κατά δήλωσίν του, το ξαναδούλεψε το 1945, σε ένα διάλειμμα των διώξεων λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Θα το καταλάβαιναν εύκολα οι εκδότες, αν έκαναν τον κόπο να αναγνώσουν, απλώς, τις τελευταίες παραγράφους του κειμένου. Ο Μπελογιάννης έγραφε χαρακτηριστικά: «η μεταπολεμική περίοδος 1923- 1940» κάτι λογικό για τον καιρό που ήταν κρατούμενος στην Ακροναυπλία αλλά όχι και για μετά την κατοχή, οπότε και το ΚΚΕ ισχυριζόταν πως συνέγραψε τη μελέτη. Επίσης, η φράση «με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, παρουσιάζεται τώρα στο παιχνίδι τούτο σοβαρός αντίπαλος κι η Γερμανία» στέκει για το 1940 αλλά σε καμία περίπτωση για το 1945. Και η έρευνα είναι άγνωστη έννοια γι’ αυτούς, άλλωστε…)


Και τώρα η παρατήρηση: «Ασχετο: Σε ποιον ανήκουν τα ‘πνευματικά δικαιώματα’ των σημειωμάτων που πετούσαν από τα καμιόνια οι 200 κομμουνιστές, όταν τους πήγαιναν για εκτέλεση στην Καισαριανή;» ρωτούσε χθες ο «Ριζοσπάστης».
Ως γνωστόν, κληρονόμος γίνεσαι όταν σού κληροδοτείται κάτι. Κανείς όμως δεν κληροδότησε στο ΚΚΕ και στο «όργανό» του, τους τάφους των σκοτωμένων. Να σταματήσουν, λοιπόν, την καπηλεία, οι τυμβωρύχοι.


Υ.Γ. Στην πειρατική έκδοση του 1998 είχαν το θράσος να βάλουν κ(λ)οπυράιτ «Σύγχρονη Εποχή». Οπερ έδει δείξαι: ο νεκρός, δεν έχει ούτε δικαιώματα, ούτε οικογένεια. Αλλωστε, ο Νίκος Μπελογιάννης ζει. Διότι, αν δεν ζούσε, ο Ριζοσπάστης θα έκανε τον κόπο να αναφέρει πως κηδεύθηκε για πρώτη φορά δημόσια, στις 31 Οκτώβρίου 2009, μαζί με τη σύντροφό του Ελλη Παππά. Αλλά δεν…
posted by Εαρινή Συμφωνία at 7.1.10

Αυτό θα πει ελευθερία τύπου

Αφού δεν έχω αφεντικό να με μαλώσει... τις δημοσιεύω κι εγώ.
Δεν κατάλαβα, γιατί πρέπει να κυκλοφορούν μόνο στα μέιλ!
Πού ζούμε;
Δημοκρατία έχουμε!
............................................


Ο Μίκης απαντά στη Θάλεια Δραγώνα
=============================================
Με επιστολή της στο Μίκη Θεοδωράκη η κ. Θάλεια Δραγώνα
διαμαρτύρεται για συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον της.
-------------------------------------------

Ο Μίκης, με δική του επιστολή, ξεκαθαρίζει τα πράγματα.
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Η επιστολή της κ. Δραγώνα:
2 Ιανουαρίου 2010
''''''''''''''''''''''''''''''''''
Αγαπητέ Μίκη Θεοδωράκη,

Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες στο διαδίκτυο επιστολή σας προς
τον Στέφανο Ληναίο με πολύ απαξιωτικά σχόλια για το πρόσωπό μου και
παραθέματα από το δημοσιευμένο έργο μου που είναι όλα παντελώς ψευδή
και κατασκευασμένα.
Σας ενημερώνω ότι δεν είμαι ιστορικός και δεν γράφω ιστορικά
βιβλία. Λόγος σαν «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από το 19ο
αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας
και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας
είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε για να
κονομήσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των
αρχαίων Ελλήνων», δεν βρίσκεται πουθενά στο δημοσιευμένο έργο μου και
δεν χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή και κοινοβουλευτική μου πορεία.
Τέτοιου είδους κατασκευάσματα είναι μιας συκοφαντικής εκστρατείας
εναντίον μου.
Είμαι κοινωνική ψυχολόγος, ερευνώ και γράφω πάνω στις
κοινωνικές ταυτότητες έχω δώσει μεγάλο μέρος της ζωής μου για την
υπεράσπιση των αρχών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης σε αυτόν τον
τόπο.
Σας στέλνω μέρος των δημοσιεύσεων μου για να κρίνετε εάν όσα
παρατίθενται στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο ανταποκρίνονται στην
αλήθεια. Εάν διαπιστώσετε ότι είναι κατασκευασμένες φράσεις, σας
παρακαλώ πολύ να βρείτε μια ευκαιρία να το δηλώσετε.
Σας γράφω επειδή θαυμάζω την αστείρευτη δημιουργικότητά σας και
τους αγώνες σας για τη δημοκρατία και είμαι σίγουρη ότι η αναζήτηση
της αλήθειας και η προάσπιση των δημοκρατικών αρχών έχει πρώτιστη
σημασία για σας.
Με εκτίμηση
Θάλεια Δραγώνα

Σας επισυνάπτω και 2 πρόσφατες συνεντεύξεις μου όπου θα βρείτε
και όλα τα παραποιημένα παραθέματα
====================================

Απάντηση Μίκη

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
e-mail: mikisthe@otenet.gr

Προς την κ. Θάλεια Δραγώνα
Καθηγήτρια Κοινωνικής Ψυχολογίας
Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην προσχολική ηλικία
του Εθνικού και Καποδστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Αθήνα, 10.1.2010
''''''''''''''''''''''''''''''''''

Αγαπητή κυρία Δραγώνα,

Έλαβα την επιστολή και τα βιβλία σας και σας ευχαριστώ. Διάβασα
επίσης στο «Βήμα» και τα «Νέα» τις συνεντεύξεις σας, οι οποίες όμως
κινούνται μονάχα γύρω από δυο-τρεις φράσεις που σας αποδόθηκαν εδώ και
πολύ καιρό, για να διαψευσθούν ύστερα από μεγάλη και αδικαιολόγητη
καθυστέρηση.

Οι συνεντεύξεις αυτές και η μεγάλη προβολή τους (σε συνδυασμό
με την φίμωση των αντιθέτων απόψεων) δεν πετυχαίνουν τίποτε άλλο παρά
να αποκαλύπτουν στον ελληνικό λαό τους πανίσχυρους φίλους σας στα ΜΜΕ
αποδεικνύοντας το εύρος και τα ερείσματα αλλά και τον συντονισμό της
προσπάθειας που εξυφαίνεται με στόχο την αλλοίωση της
εθνικής-ελληνικής μας ταυτότητας. Καθώς και τον τρόμο που δημιουργεί η
αυξανόμενη παλλαϊκή αντίδραση στις απόψεις σας, που ακυρώνει την
αρχική σας προσπάθεια να εκμεταλλευθείτε την αντίδραση του κ.
Καρατζαφέρη βαφτίζοντας όσους διαφωνούν «ακροδεξιούς».

Τρόμος που φτάνει σε σημείο να προκαλεί συμπτώματα της
«Λύσσας-Σόρος» σε υποταχτικούς κονδυλοφόρους όπως σ’ αυτόν τον δυστυχή
κ. Χάρη σε σημερινό (9.1.10) ένθετο αθηναϊκής εφημερίδας.

Επειδή τυχαίνει να είμαι ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της
εκστρατείας για την ενημέρωση του ελληνικού λαού με ρίζες βαθειές στην
αληθινή ελληνική Αριστερά από την εποχή του ΕΑΜ, θα ήμουν ο τελευταίος
που θα επέτρεπα στον οποιονδήποτε να καπηλευτεί την λέξη και την
έννοια «πατρίδα».

Το ΕΑΜ και το τότε ΚΚΕ κατέκτησε την εμπιστοσύνη του 70% του
λαού μας για την πίστη του και τους αγώνες του για τη Λευτεριά της
ελληνικής πατρίδας και την αναγέννηση του ελληνικού έθνους. Με την
πεποίθηση ότι υπηρετούμε τα ιδεώδη των Ελλήνων για την ελευθερία και
την δημοκρατία από τα βάθη των αιώνων και φτάνοντας ως το «Ελευθερία ή
θάνατος» του Κολοκοτρώνη, ορθώσαμε το ανάστημά μας και αναμετρηθήκαμε
με το όπλο στο χέρι, με την πιο φονική δύναμη που γνώρισε ποτέ η
ανθρωπότητα: την χιτλερική Βέρμαχτ, τα ναζιστικά Ες-Ες και την
Γκεστάπο, με αμέτρητες θυσίες σε αίμα, βασανισμούς και διώξεις. Ενώ
παράλληλα και μέσα σ΄ εκείνες τις σκληρές συνθήκες τιμούσαμε και
τρεφόμαστε με τον ελληνικό πολιτισμό για τον οποίο είμαστε περήφανοι
και συγχρόνως οραματιζόμαστε τη μελλοντική κοινωνία της δικαιοσύνης,
της αλληλεγγύης και της «πανανθρώπινης λευτεριάς».

Αυτή υπήρξε ως σήμερα η γνήσια και μοναδική Αριστερά, όπου οι
λέξεις «έθνος» και «πατρίδα» ήταν για μας δόξα και τιμή και όχι ντροπή
όπως τις κατάντησαν χτες και σήμερα ορισμένα γκρουπούσκουλα και ομάδες
«διανοουμένων» που στο όνομα της Αριστεράς ντροπιάζουν με τις «ιδέες»
και τα καμώματά τους, τους αγώνες και τις θυσίες μας, ενώ
δηλητηριάζουν την ανύποπτη νεολαία μας, που η νικήτρια και
θριαμβεύουσα ακόμα και σήμερα εθνικοφροσύνη κρατάει στα σκοτάδια,
έχοντας καταδικάσει σε λήθη τη σύγχρονη ιστορία μας.

Όμως η ακτινοβολία εκείνων των ηρωικών χρόνων αψηφώντας όλα τα
εμπόδια εξακολουθεί να εμπνέει το λαό μας, γι’ αυτό και η αντίθεση
στην συστηματική απόπειρα που επιχειρείται εδώ και καιρό με στόχο την
ουσιαστική ανατροπή της ελληνικής ιστορίας, είναι καθολική και δεν
συνδέεται με την α΄ ή την β΄ πολιτική παράταξη αλλά με το σύνολο των
Ελλήνων, που γαλουχήθηκε με μια συγκεκριμένη και βαθειά ριζωμένη άποψη
για το τι είναι πατρίδα, τι είναι Ελλάδα, τι είναι ιστορία, τι είναι
ελληνικός λαός και ελληνικό έθνος.

Κι ακόμα γνωρίζει καλά -γιατί τα βιώνει, ποια είναι τα βασικά
ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία που μας διέπλασαν από το ΄21 έως
σήμερα.

Αρνούμενοι και κατεδαφίζοντας όλα αυτά που μας έκαναν αυτούς
που είμαστε χτες, προχτές και σήμερα,με το πρόσχημα μιας δήθεν
επιστημονικής αναθεώρησης της ιστορικής πραγματικότητας, όπως
αποδεικνύεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας «Τι είν’ η Πατρίδα μας;»
στην ουσία αμφισβητείτε ο,τιδήποτε θετικό έπραξε ο λαός αυτός σε όλους
τους τομείς του εθνικού μας βίου κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων
αιώνων.

Με το βιβλίο σας αποδομείτε τις ιδέες, πεποιθήσεις, τα
«πιστεύω», σε σχέση με το ελληνικό έθνος και τις ρίζες του, δηλαδή όλα
αυτά που ενέπνευσαν και παρακίνησαν τον λαό μας. Όμως αν στις αρχές
του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν οι ιδέες για τη συνέχεια του ελληνικού
έθνους και όλα τα «πιστεύω» που εσείς σήμερα απορρίπτετε ως άνευ
ουσιαστικού περιεχομένου και εκτός ιστορικής πραγματικότητας, τότε δεν
θα μπορούσαν να υπάρξουν η Επανάσταση του ΄21, το κίνημα του
Φιλελληνισμού, το δημοκρατικό κίνημα του Μακρυγιάννη, η αποπομπή του
Όθωνα, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Εθνική Αντίσταση. Δεν θα υπήρχε ο Άρης
Βελουχιώτης. Και όχι μονάχα αυτός, γιατί σύμφωνα με κείνα που
επιχειρείτε να διδαχθούν τα παιδιά μας, δεν θα υπήρχε ούτε ένας
αντάρτης, μιας και ΟΛΟΙ πήραν τα όπλα για την Ελλάδα και την Πατρίδα.
Ενώ αν είχαν τα μυαλά τα δικά σας, δηλαδή εξέταζαν το «επιστημονικώς
ορθόν», θα τα βρίσκανε μια χαρά με τους Γερμανούς που εξ άλλου το μόνο
που ζητούσαν από μας ήταν να τους παραχωρήσουμε την άδεια χρήσης των
λιμανιών και των αεροδρομίων μας.

Κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα υπήρχαν οι δημοκρατικοί αγώνες και η
Αντίσταση κατά της χούντας. Δεν θα υπήρχαν ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο
Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Καλομοίρης,ο Καζαντζάκης, o Σικελιανός, ο
Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Τσαρούχης, ο Ελύτης, ο Χατζιδάκις, ο
Εγγονόπουλος,ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Παρθένης, ο Καμπανέλλης,
ο Γεωργουσόπουλος, ο Κουν, ο Μινωτής, ο Κακογιάννης, ο Αγγελόπουλος.
Όπως δεν θα υπήρχαν οι διανοητές, οι φιλόσοφοι, οι μεγάλοι πολιτικοί
ηγέτες από τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο ωε τον Καραμανλή και τον
Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν θα υπήρχαν τα μεγάλα κινήματα όπως των
δημοτικιστών και των φοιτητών. Δεν θα υπήρχε το κίνημα για την Κύπρο
ούτε οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τα σημερινά θύματα του επιθετικού
ιμπεριαλισμού, την Γιουγκοσλαυία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν και το
Ιράκ. Και δεν θα συνέβαιναν προ παντός εκείνες οι πράξεις, που
αποδεικνύουν την ιδιαιτερότητα του λαού μας, που τόσο επίμονα
σαρκάζετε, όπως το ΟΧΙ το 1940 και η μάχη της Κρήτης, καθώς και το ότι
ανάμεσα σε όλους τους ευρωπαίους, μονάχα η Ελλάδα αρνήθηκε να ντύσει
τα παιδιά της με την στολή της Βέρμαχτ και να τα στείλει στο ανατολικό
μέτωπο. Χάρη στις μοναδικές μέσα στην κατεχόμενη Ευρώπη παλλαϊκές
διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και
εκτοπισμένους σε στρατόπεδα θανάτου.

Κι αυτό γιατί οι εθνικοί και δημοκρατικοί μας αγώνες, καθώς και
τα πνευματικά έργα και οι πολιτικές πράξεις των προσώπων αυτών,
διαπνέονταν από την πεποίθηση ότι η σύγχρονη Ελλάδα έχει επηρεαστεί
βαθειά από μια βαρειά κληρονομιά, απέναντι στην οποία θα πρέπει να
φανούμε δημιουργικά αντάξιοι.

Για όλα αυτά έχετε να πείτε μια μόνο λέξη: εθνοκεντρισμός,
δηλαδή ότι είναι ασυγχώρητη υπερηφάνεια για ένα λαό να θαυμάζει τα
επιτεύγματά του, φτάνοντας στο σημείο να προτείνετε να εκλείψει από τα
σχολικά βιβλία, γιατί αυτό επιτάσσει η σύγχρονη επιστήμη για την
αναθεώρηση της ιστορίας. Με άλλα λόγια επιχειρείτε έναν γενικευμένο
ευνουχισμό σε ό,τι πολυτιμότερο και πιο ελληνικό πέτυχε ο λαός μας έως
τώρα, με τελικό αποτέλεσμα την μετατροπή μας σε έναν άλλο λαό,
προσαρμοσμένο στις συνταγές του καμουφλαρισμένου αφελληνισμού, που
κοσμούν κάθε σελίδα του εν λόγω βιβλίου σας.

Κι αυτό γιατί διαφωνείτε με την ύπαρξη και την αξία των βασικών
πυλώνων πάνω στους οποίους στηρίχθηκαν οι ιδέες, οι πράξεις, οι
αγώνες, οι θυσίες και τα έργα, πνευματικά και άλλα.

Βαφτίζετε εθνοκεντρισμό την ξεχωριστή πίστη, ακόμα και θαυμασμό
που μπορεί να έχει ένας λαός για την ιστορία και τον εαυτό του. Τις
ξένες επεμβάσεις, που αλλοίωσαν την εθνική μας ζωή, τις θεωρείτε
σχεδόν ανύπαρκτες και πρόσχημα για να καλύψουμε τις δικές μας
-υπαρκτές βεβαίως- αδυναμίες.

Την ιδιαιτερότητα των αγώνων μας, ειδικά στον β΄ παγκόσμιο
πόλεμο την αποκαλείτε σωβινισμό, πράξη εχθρική προς τους άλλους και
την θεωρείτε γενεσιουργό αιτία ξενοφοβίας.

Την υπερηφάνεια μας για τα κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων την
βαφτίζετε στείρο εθνικισμό και ιστορική αυταπάτη. Δηλαδή θέλετε σώνει
και καλά να αποδείξετε ότι κακώς πιστεύαμε ως τώρα όσα πιστεύαμε για
την καταγωγή, τις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό μας, πράξη
που στην ιατρική επιστήμη ονομάζεται «ευνουχισμός». Και οχυρωμένη πίσω
από ηχηρά ονόματα ξένων επιστημόνων βαλθήκατε με την βοήθεια ισχυρών
πολιτικών και οικονομικών κύκλων, μιας και είναι πολύ δύσκολο να
ευνουχίσετε έναν ολόκληρο λαό κατεδαφίζοντας τα σύμβολα και τους
μύθους του, να ξεκινήσετε το θεάρεστο έργο σας από τα τρυφερά και
ανύποπτα παιδιά μας.

Όπως το επιχείρησε χθες η φίλη σας κ. Ρεπούση -ανεπιτυχώς- ενώ
σήμερα, με τον αέρα μάλιστα της κρατικής συμπαράστασης το επεκτείνετε
εσείς με νέα έφοδο για τον ευνουχισμό της μαθητικής μας νεολαίας από
κρατικό μάλιστα πόστο!

Γνωρίζετε κυρία Δραγώνα, ότι δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί σας,
όπως γνωρίζετε ότι θα σας ήταν λίγο δύσκολο να με βαφτίσετε κι εμένα .
ακροδεξιό. Προς το παρόν μπορείτε εσείς και οι φίλοι σας να με
φιμώσετε. Όμως σ’ αυτό είμαι συνηθισμένος και μάλιστα θα σας έλεγα ότι
όποιοι και όσοι στο παρελθόν κατά καιρούς επεχείρησαν να φιμώσουν τις
ιδέες αλλά και την μουσική μου, είχαν . κακά γεράματα. Όπως ίσως
ξέρετε ή θα έχετε ακούσει, η ζωή και το έργο μου στηρίχθηκε επάνω σε
τρεις λέξεις: Ελλάδα, Πατρίδα, Ελευθερία. Και όλοι μου οι αγώνες
έγιναν μόνο και μόνο για να τις υπερασπίσω με κάθε θυσία. Το ίδιο κάνω
και τώρα.

Σήμερα εσείς και οι φίλοι σας, με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι
προηγούμενοι, επιχειρείτε να κατεδαφίσετε τις ιδέες, τις πράξεις και
τα έργα που συμβολίζουν αυτές οι τρεις λέξεις, που όπως είπα,
ενέπνευσαν και στήριξαν όλες τις γενιές των νεοελλήνων, για να γίνουμε
αυτό που είμαστε σήμερα.

Μια κορυφαία στιγμή στην νεότερή μας ιστορία υπήρξε και η
Εθνική μας Αντίσταση, τότε που έλαμψαν αυτές οι τρεις λέξεις οδηγώντας
τα νιάτα εκείνης της εποχής σε ανυπέρβλητες θυσίες. Χιλιάδες,
εκατοντάδες χιλιάδες τα θύματα. Τι μας οδηγούσε τότε; Όλα αυτά που
καταδικάζονται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας, για να ανοίξει ο δρόμος
σε μια γενικευμένη αλλοίωση του εθνικού μας χαρακτήρα ξεκινώντας με
δήθεν επιστημονικό τρόπο από τα τρυφερά μας νιάτα.

Άλλωστε αυτή η προσπάθεια που γίνεται μέσα στα πλαίσια της
παγκοσμιοποίησης, έχει αφετηρία γνωστά σε όλους διεθνή κέντρα, που
επιδιώκουν την διάλυση των εθνών-λαών με εθνικές ιδιαιτερότητες,
συμφέροντα και «αρχές» που οδηγούν σε αντιστάσεις μπροστά στη λαίλαπα
της παγκοσμιοποίησης και γι’ αυτό με τη διάλυση των εθνών επιδιώκουν
την μετατροπή των ανθρώπων σε ανυπεράσπιστες μονάδες χωρίς μνήμη και
ενοχλητικές ιδιαιτερότητες.

Eίναι δυνατόν να επιτραπεί να γίνει κάτι τέτοιο; Να γιατί με
βρίσκετε και θα με βρίσκετε πάντοτε αντίθετο, γιατί πιστεύω ότι η
γενιά η δική μου έχει αποδείξει στην πράξη, με έργα και όχι μόνο με
λόγια, ότι σ’ αυτή τη γωνιά της γης κατοικούν άνθρωποι που είναι
Έλληνες με όλη την ιστορική σημασία αυτής της λέξης και τίποτε
-απολύτως τίποτε- δεν μπορεί να αμαυρώσει και πολύ περισσότερο να
αλλοιώσει.

Τέλος οφείλω να σας πω ότι:

Από την ανάγνωση του βιβλίου σας «Τι είν’ η Πατρίδα μας;» έχω
συναγάγει ορισμένα συμπεράσματα, που πιστοποιούν θεμελιακές διαφορές
από τις απόψεις σας. Θα αρκεστώ προς το παρόν σε μερικά παραδείγματα:

«Η κυρίαρχη αντίληψη για το έθνος και την εθνική ταυτότητα, με
βάση την οποία οι πολιτικές εξουσίες στην Ευρώπη αλλά και έξω από
αυτήν οργανώνουν το διαπαιδαγωγητικό ρόλο του σχολείου, είναι ακόμη
σήμερα σε μεγάλο βαθμό η αντίληψη που κληρονόμησε ο ρομαντισμός του
19ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία το έθνος αποτελεί οικουμενική,
«φυσική» οντότητα, ανεξάρτητη από το χρόνο και το χώρο, και η εθνική
ταυτότητα, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση κοινωνικής ομοψυχίας και
συνοχής. Οι εθνικές ιστοριογραφίες προέρχονται από αυτή την παράδοση
και δίνουν έμφαση στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της
εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές
επιβουλές, στην ομοιογένειά της. Στο σχολείο η ιστορία καλείται να
διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική
υπερηφάνεια και ενότητα, ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν
την εθνική συνέχεια στο χρόνο και στο χώρο». (σελ. 31)
Είναι φανερό ότι θεωρείτε ότι το έθνος και η εθνική ταυτότητα
είναι «κληρονομιά του ρομαντισμού του 19ου αιώνα [και δεν] αποτελεί
«φυσική» οντότητα ανεξάρτητη από τον χρόνο και τον χώρο, αυτονόητη και
αναλλοίωτη αποτύπωση εθνικής ομοψυχίας και συνοχής».

Φαίνεται ακόμη ότι δεν είσθε σύμφωνη με την έμφαση που δίνεται
στο σχολείο «στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής
ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην
ομοιογένειά της». Καθώς και στο γεγονός ότι «η ιστορία καλείται να
διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική
υπερηφάνεια και ενότητα., ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν
τη συνέχεια στο χρόνο και στον χώρο».

Θα ήθελα ειλικρινά να μου λέγατε, αν η παράγραφος αυτή
αναφέρεται θετικά ή αρνητικά στον τρόπο που το σχολείο αντιμετωπίζει
τα προβλήματα αυτά. Μιας και δεν το λέτε φανερά. Όμως αφήνετε να
υπονοηθεί, ότι όλες αυτές οι ιδέες περί έθνους και εθνικής ταυτότητας
αποτελούν σύμπτωμα που μας επιβλήθηκε από την «ρομαντική αντίληψη της
ιστορίας στο τέλος του 19ου αιώνα. Άρα ξεπερασμένες και
αντιεπιστημονικές σύμφωνα με την οπτική γωνία τη δική σας και των
υπολοίπων συνεργατών σας που συμμετέχουν στην συγγραφή του εν λόγω
βιβλίου.

Να όμως που τόσο εγώ όσο και οι γενιές των παππούδων μου αλλά
και των συμμαχητών και συνοδοιπόρων μου στους δρόμους των εθνικών
αγώνων και στις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ελληνικής τέχνης
διαπνεόμεθα σε κάθε μας βήμα και προσπάθεια από αυτές ακριβώς τις
ιδέες που καταγγέλλετε ως ξεπερασμένες και ευτελή ως φαίνεται προϊόντα
μιας ξεπερασμένης πια ρομαντικής αντίληψης. Και μόνο μ’ αυτή την
παράγραφο, μου ζητάτε να απαρνηθώ τον εαυτό μου, τη ζωή μου, τις ιδέες
και το έργο μου. Και όχι μόνο από εμένα αλλά όπως αποδεικνύεται από
τις πράξεις και τα έργα τους, ΟΛΟΥΣ σχεδόν τους νεοέλληνες, ανώνυμους
και επώνυμους που από το 1821 έως σήμερα πίστεψαν ακριβώς σ’ αυτά που
θεωρείτε ότι κακώς διδάσκονται σήμερα στο ελληνικό σχολείο. Άλλωστε
αμέσως μετά διευκρινίσατε ότι «στις σύγχρονες κοινωνικές επιστήμες για
το εθνικό φαινόμενο η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει
αντικείμενο κριτικής. Οι σύγχρονες θεωρήσεις (.) συγκλίνουν στην
παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα
στο χρόνο» και παρακάτω αποκαλείτε «φανταστική κοινότητα» του έθνους
που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση (ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τον
όρο) υπαρκτών κοινών χαρακτηριστικών» και όλα αυτά τα προσφέρει «η
εθνική ταυτότητα» (που ήρθε) «να αντικαταστήσει το κενό που
δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης».

«Καθώς διευρύνεται το σχετικά πρόσφατο ενδιαφέρον των
κοινωνικών επιστημών για το εθνικό φαινόμενο, η ρομαντική αντίληψη για
το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής τα τελευταία χρόνια. Οι
σύγχρονες θεωρήσεις, παρά τις σημαντικές διαφορές τους ως προς την
προέλευσή τους, συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι
σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο και μπορούμε επομένως να
κάνουμε την ιστορία της: πιο συγκεκριμένα η έννοια του έθνους όπως
χρησιμοποιείται σήμερα διμορφώθηκε ιστορικά τα τελευταία διακόσια
χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία των εθνών-κρατών (Noiriel
1991). Η εθνική ταυτότητα ήρθε να αντικαταστήσει το κενό που
δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης
και να προσφέρει στα μέλη των σύγχρονων κοινωνιών νέα βάση κοινωνικής
συνοχής μέσα από τη δημιουργία της «φαντασιακής κοινότητας» του
έθνους, που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση υπαρκτών κοινών
πολιτισμικών χαρακτηριστικών». (σελ. 31)

Γιατί τάχα πολύπλοκες εγκεφαλικές αναλύσεις για αυτονόητα
γεγονότα, όπως είναι η συνεχής ανανέωση των μορφών της κοινωνικής
συγκρότησης, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το έθνος αποτελεί
μια «φανταστική κοινότητα»; Αλήθεια, τι θα πει αυτό; Το έθνος σε σχέση
με την κοινωνία είναι η ψυχή σε σχέση με το σώμα. Κι εδώ είναι
πιστεύω, το λάθος της σύγχρονης κοινωνικής επιστήμης, που
επαγγέλλεσθε. Γιατί επιχειρεί να αναλύσει και να εξηγήσει μορφές και
λειτουργίες που αφορούν την κοινωνία-σώμα και όχι το έθνος-ψυχή. Που
δεν αναλύεται ούτε εξηγείται, γιατί όπως και τα φαινόμενα της
θρησκείας και της τέχνης, ανάγεται στην μεταφυσική και στην υπέρβαση.
Στο υπερλογικό και ανεξήγητο.

Αν και για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους, πέραν του
γεγονότος ότι για την παμψηφία θα έλεγα των νεοελλήνων -ανωνύμων και
επωνύμων- δεν αποτελούσε και αποτελεί μόνο ένα είδος θρησκευτικής
πίστης (άκρως αντιεπιστημονικής βεβαίως για σας) υπάρχουν απτές
αποδείξεις ότι ορισμένοι βασικοί άξονες του πνευματικού κόσμου των
αρχαίων Ελλήνων κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν ως τις μέρες
μας. Λ.χ. είναι πασίγνωστη η διάρκεια της ελληνικής γλώσσας. Δεν είναι
όμως γνωστή η διάρκεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής μέσω των βασικών
μουσικών κλιμάκων, που παρέμειναν αναλλοίωτες, καθώς οι αρχαίοι
μουσικοί τρόποι πέρασαν ατόφιοι στη Βυζαντινή μουσική με το νέο όνομα
«ήχοι» κι από κει δια μέσου της αραβικής μουσικής και με καινούριο
όνομα, «δρόμοι», δημιούργησαν το ρεμπέτικο τραγούδι από το οποίο
προήλθε τόσο η σύγχρονη λαϊκή μας μουσική όσο και η έντεχνη-λαϊκή
μουσική, μέσα στην οποία συνενώθηκε η μουσική με την ποίηση. Δηλαδή το
φαινόμενο που χαρακτήριζε την αρχαία μουσική, δεδομένου ότι τότε με
τον όρο «μουσική» εννοούσαν αποκλειστικά την σύζευξη Μουσικής και Λόγου.

Ένα άλλο σημαντικό δημιούργημα των αρχαίων, υπήρξε ως γνωστόν
και η Δημοκρατία και μάλιστα η άμεση Δημοκρατία. Μετά την κατάκτηση
της Ελλάδας από τους Ρωμαίους και σχεδόν έως σήμερα στην Ευρώπη
κυριάρχησαν συστήματα συγκεντρωτικά, βασιλείες αυτοκρατορίες,
δικτατορίες, σοσιαλιστικές εξουσίες. Η χώρα μας κατακτήθηκε για
τέσσερις αιώνες από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Εν τούτοις και κάτω
από αυτές τις καταλυτικές συνθήκες οι ελληνικές κοινότητες, μέσα και
έξω από τον γεωγραφικό μας χώρο, κυβερνήθηκαν με δημοκρατικό τρόπο. Οι
κάτοικοι λ.χ. ενός χωριού εξέλεγαν τακτικά με καθολική ψηφοφορία την
διοικητική και τη δικαστική τους εξουσία. Κι αυτό αντανακλάται στο
Σύνταγμα της Επιδαύρου, μέσα στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι
απαγορεύονται οι «τίτλοι ευγενείας». Άλλωστε αυτό το δημοκρατικό
φρόνημα μπορούμε να πούμε ότι παραμένει έως σήμερα βασικό γνώρισμα της
πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Κι αυτό σε πείσμα των προσπαθειών των ξένων δυνάμεων να
επιβάλουν τις γνωστές δυναστείες των Βαυαρών και των Γλύξμπουργκ.
Γεγονός που αρνείσθε πεισματικά να παραδεχτείτε. Δηλαδή το γεγονός των
συνεχών παρεμβάσεων των ξένων στην χώρα μας, που υπήρξαν πρόξενοι των
μεγαλυτέρων εθνικών μας καταστροφών. Όπως της Μικρασιατικής, του
Εμφυλίου, της Κύπρου και τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας.

Συμφωνώ μαζί σας στην παράγραφο της σελ. 33, ότι τα κριτήρια με
τα οποία ορίζεται ένα έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή,
γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορίες, μνήμες.

«Όπως χαρακτηριστικά δείχνουν οι παραπάνω έρευνες, τα κριτήρια
με τα οποία ορίζεται το έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή,
γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορικές μνήμες. Τα
πολιτισμικά αυτά κριτήρια, που θεωρούνται κοινά, προσδιορίζουν τον
συμβολικό και τον φυσικό χώρο του έθνους. Οτιδήποτε διαφορετικό
θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το έθνος και συνήθως απορρίπτεται.
Έτσι τα έθνη έχουν προσδιοριστεί ιστορικά κατά κύριο λόγο μέσα από τις
διαφορές τους από και σε σύγκριση με άλλα έθνη. Αυτή τη συνεχής
διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της
εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση
της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με καθετί έξω από αυτήν όσο και
τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».

Όμως διαφωνώ με την άποψή σας πως «ό,τι είναι διαφορετικό,
θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το Έθνος, συνήθως απορρίπτεται». Και
ακόμα ότι «η συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην
αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς
και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με κάθε τι
έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».


Χωρίς ίσως να το θέλετε, φορτώνετε με αρνητικές ιδιότητες το
Έθνος και την εθνική ταυτότητα, μιας και για να υπάρξουν κατά τη γνώμη
σας, πρέπει πρώτον να ετεροπροσδιορισθούν και δεύτερον να «απορρίψουν»
δηλαδή να κλειστούν στο καβούκι τους. Συμφωνούν άρα γε αυτές οι
διαπιστώσεις με το ελληνικό έθνος; (Για να αρκεστούμε στη δική μας
ιστορική εμπειρία). Γιατί όλα τείνουν να αποδείξουν ότι ο,τιδήποτε
καλό και θετικό έγινε ως τώρα, οφείλεται στο γεγονός ότι είχαμε και
έχουμε ανοιχτές θύρες (τουλάχιστον ως προς τον πολιτισμό) και προς
Ανατολάς και προς Δυσμάς όπως και προς Βορρά. Έτσι ό,τι υπήρξε και
ό,τι υπάρχει, αποτελεί δημιουργική πρόσμιξη διαφόρων ιδεών και
πολιτισμών, ακόμα και τρόπων ζωής.

Ήμαστε πάντοτε ανοιχτοί κατά το παράδειγμα του Ρήγα Φεραίου,
που ενώ σάλπιζε την επανάσταση των Ελλήνων, οραματιζόταν την μεγάλη
οικογένεια των Βαλκανικών λαών. Το ίδιο που κάναμε κι εμείς στην
Εθνική Αντίσταση, που αγωνιζόμαστε όχι μόνο για την δική μας ελευθερία
αλλά και για την «πανανθρώπινη τη λευτεριά». Και μη μου πείτε ότι
επηρεάστηκαν από την ρομαντική άποψη περί έθνους οι φουστανελάδες
αγράμματοι ως επί το πλείστον Έλληνες επαναστάτες, όταν το Σύνταγμα
της Επιδαύρου στα 1822 διακήρυσσε την ανασύσταση του ελληνικού έθνους
αποτελώντας παράλληλα το δημοκρατικότερο Σύνταγμα όλων των εποχών,
μιας και είχαν ανοιχτά τα μυαλά τους στις επιρροές της Γαλλικής και
της Αμερικανικής ακόμα επανάστασης. Για να ετεροπροσδιοριστούμε θα
πρέπει να είμαστε ανίκανοι να αυτοπροσδιοριζόμαστε κάθε στιγμή (ακόμα
και σήμερα), ενώ η εθνική μας ταυτότητα υπήρξε και είναι τόσο ισχυρή,
ώστε να μην έχουμε ούτε να θέλουμε να έχουμε εχθρούς, για να είμαστε
αυτοί που είμαστε. Άλλωστε η βασική εξωτερική μας πολιτική ως τώρα
υπήρξε και είναι αμυντική με εξαίρεση την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην
Τουρκία, που μας κόστισε τόσο ακριβά.
Και γιατί δεν ρωτάτε και μας (όσους επιζήσαμε), που περάσαμε
μέσα από το καμίνι της ξένης κατοχής, να σας πούμε από πού αντλούσαμε
τη δύναμη και το θάρρος να αναμετρηθούμε ίσος προς ίσον με την
τερατώδη Χιτλερική μηχανή θανάτου; Μονάχα με την σκέψη ότι στο βάθος
είμαστε ανώτεροι από αυτούς! (Εξ άλλου σ’ αυτό μας βοηθούσε η
μετατροπή των εχθρών μας σε μια συμπαγή μάζα αιμοδιψών βαρβάρων).
Γιατί; Γιατί ανήκαμε σε ένα Έθνος πολύ ανώτερο απ’ αυτούς στον
πνευματικό και πολιτισμικό κυρίως χώρο από τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα
έως τον Σολομό, τον Παλαμά και τον Καβάφη. Και όσοι είμαστε
μορφωμένοι, το ηθικό μας ανάστημα έπαιρνε συνειδητά δύναμη απ’ αυτούς.
Όσο για τους αμόρφωτους αλλά γενναίους, αντλούσαν δύναμη όπως οι
αγωνιστές του ΄21 από τα «μάρμαρα». Αν όλα αυτά είναι «παραμύθια»,
τότε ό,τι υπήρξε θετικό και ξεχωριστό ως τώρα, ας πούμε ότι ήταν και
είναι «παραμύθι». Τότε για ποιον λόγο θέλετε να το κατεδαφίσετε; Δεν
ξέρετε ότι έτσι σκοτώνετε την ψυχή μας; Χάρη στην οποία είσθε κι εσείς
σήμερα ελεύθερη;

Όπως ασφαλώς καταλαβαίνετε, για μένα προσωπικά δεν υπάρχει καν
ερώτημα «Τι είν’ η πατρίδα μας;». Για όλους όσους αφιέρωσαν το έργο
και κυρίως τη ζωή τους ολόκληρη σ’αυτή την πατρίδα -και είναι
χιλιάδες, εκατομμύρια Έλληνες, επώνυμοι ή ανώνυμοι, νεκροί ή ζωντανοί,
δεν υπάρχουν τέτοια ερωτήματα, γιατί αυτοί οι ίδιοι είναι η πατρίδα.

Γι’ αυτό σας παρακαλώ και εύχομαι να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν την
μαρτυρία ενός ελεύθερου Έλληνα και να σταματήσετε αυτή την εκστρατεία,
που μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον ήδη δοκιμαζόμενο λαό μας.

Σας χαιρετώ,

Μίκης Θεοδωράκης


ΥΓ. Επειδή θεωρώ ότι με την απάντησή μου αυτή μου δόθηκε η
ευκαιρία να αναπτύξω ορισμένα ουσιαστικά επιχειρήματα στην προσπάθειά
μου να διαφωτίσω όσο γίνεται πληρέστερα τον ελληνικό λαό για τα
κίνητρά μου στον αγώνα που ξεκίνησα και συνεχίζω, είμαι υποχρεωμένος
να την δημοσιεύσω στο διαδίκτυο, όπως έκανα έως τώρα, δεδομένου ότι τα
ισχυρά ΜΜΕ προς το παρόν αποφεύγουν ακόμα και να αναφερθούν στις
απόψεις μου καταφεύγοντας ως συνήθως σε ύβρεις.Αυτό θα πει ελευθερία
τύπου!
===============================================

ΙΚΑ

ΙΚΑ μου, αγαπημένο,
τώρα στα γεράματα... μαζί θα τα λέμε!
Θέλω όμως να λειτουργούν όλα τα ασανσέρ, τις τουαλέτες για το κοινό ξεκλείδωτες και το τηλεφωνικό κέντρο να λειτουργεί!
Δεν θα το αναπτύξω, γιατί δεν προλαβαίνω!
Μια φορά ήρθα και δεν φωτογράφησα...
Την επόμενη θα το κάνω, κι ας με κλείσουν μέσα!

ΟΤΕ

Προς τον ΟΤΕ
Αμ, κύριε ΟΤΕ μου, αν ζητάτε τόσα χαρτιά για την μεταφορά ενός τηλεφώνου από το ένα σπίτι στο άλλο, μήπως είναι πιο εύκολο να πάω σε άλλη εταιρεία;
Λέω, εγώ, τώρα!

Κατά λάθος


Όχι! Σ' αυτές τις φωτο, δεν έβγαζα τα φρεάτια! Προέκυψαν!
Αφορούν τον παππού και τις ψιχάλες...
Αυτές ήθελα να συγκρατήσω.

Παραπονάκια...


Έχω δει πολλούς ποδηλατόδρομους, έτσι και χειρότερα, τη νύχτα.
Είδα όμως και τη μέρα;
Αλήθεια! Τα ποδήλατα πότε κυκλοφορούν;

Πρώτη φορά

Πρώτη φορά που συμφώνησα σχεδόν με όλους!
"Μ' άρεσαν" ακόμα και τα "Δεν μ' άρεσαν!"
Θweek ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Άμα έχεις λεφτά να ψωνίζεις, να ζητάς κυρ Κώστα μου!

ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Κυρ Κώστα, να παίρνεις αποδείξεις!
Άμα σου δίνουνε!...

Κυρ Κώστα, τα σοβαρά θέματα λέγε τα στην Θεσσαλία και τα άλλα, τα αστεία... (ξέρεις εσύ!), άστα για μένα!
Τα όσα είπες σήμερα, θα τα γράψω άλλη μέρα, στο άλλο.
Ναι;
Υπομονή κι εσύ, μαζί με μένα!
Την φωτογραφία σου την έβαλα όμως, να σε δούνε και στα ιντερνέτια!
Όχι, παίζουμε!

Θα το κόψω, τ' άτιμο!


ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Έλα, άντρα μου, να μη λες ότι δε σε στηρίζει η γυναίκα σου!

ΣΧΟΛΙΟ

Η αλήθεια είναι μία: Τα γεγονότα τρέχουν.
Τρέχω όμως κι εγώ.
Το "πέταγμά μου" για τη νέα μου "φωλιά", όλο και αναβάλλεται αλλά, χαλάλι σας!
Έτσι κι αλλιώς, εκεί θέλω να πάω με άλλη διάθεση, οπότε, ας ανεβάσω εδώ τα νέα, όσα προλάβω.
Τι 15 μέρες μετά, τι 20;
Το ίδιο κάνει. Απλά εκεί θα έχω άλλη διακόσμηση που την έχω ανάγκη εγώ. (Να μη τα ξαναλέω!)

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

Που πάει;



και είμαι ακόμα εδώ;

Διαδικασία Αναγέννησης

Δείτε και τον αετό!
Όχι! Εδώ σπουργιτάκι!
Μάλλον και ψαρόνι!

Σκληρή η καρέκλα

Αν και δεν νιώθω πολίτης του καναπέ, αλλά της σκληρής καρέκλας και πιάστηκα τόσες ώρες, λέω να πω "Καληνύχτα" για μένα και "Καλημέρα" για σας!

"Είναι ώρα να ξυπνήσετε!" φωνάζει πάλι το κινητό μου και λέω να πάω για ύπνο, γιατί η αυριανή μέρα έχει τρέξιμο.

Προσπάθησα να βάλω στην θέση τους ειδήσεις, ποίηση κ.λ.π. απ' το Φέισμπουκ, αλλά είναι ατελείωτα. Θέλω 10 ζωές!

Ήταν 3240 τα μηνύματα, τα έφτασα 3145; Κάπου εκεί.

Δεν υπόσχομαι τίποτα παιδιά, αλλά πολύ θα ήθελα να μείνουν τα σημαντικότερα!
Θα δείξει!

ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ


ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΑ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Κατηγορία:
Επαγγελματικά - Γενικά
Περιγραφή:
Όταν ο καραγωγέας και ο θυρωρός του ξενοδοχείου και ο επιστάτης μιας πλατείας θα εμφανίζονται κάθε πρωί με την εφημερίδα στο χέρι, τότε θα μπορούμε να πούμε πως είναι πολιτισμένος τόπος η Ελλάδα
Γαβριηλίδης Βλάσης

Σε αυτή την ομάδα καλούνται να γίνουν μέλη , όλα τα ραδιόφωνα τηλεοράσεις και εφημερίδες της περιφέρειας
οι ιδιοκτήτες ,οι εργαζόμενοι αλλά και οι φίλοι .
Σκοπός της είναι η διαρκής συζήτηση για τα θέματα που μας απασχολούν και φυσικά αφορούν κάθε πολίτη αυτής της χώρας.
Ένα βήμα διαλόγου που είναι απαραίτητο , για την βελτίωση και επαφή μεταξύ των, ιδιοκτήτων ,εργαζόμενων ,αλλά και των πολιτών που είναι οι άμεσοι αποδεκτές των Μ.Μ.Ε.

ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΥ ΚΑΝΑΠΕ
(διαβάστε λιγότερα)
Προσβασιμότητα:
Ανοιχτή ομάδα: Το περιεχόμενο μπορούν να το δουν όλοι.

Ο Λεωνίδας Λοϊζίδης

Ο Λεωνίδας Λοϊζίδης ανοίγει την ψυχή του.

Από φεις μπουκ

George Constantinopoulos 11 Ιανουαρίου στις 5:45 μ.μ. Απάντηση
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΕΙΣΕΙ ΑΥΤΗ Η ΟΜΑΔΑ.ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ..ΟΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΛΕΜΟ ΣΕ ΕΜΑΣ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΟΝ ΛΟΓΟ,ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΞΕΡΩ.ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ Η ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΔΩΣΑΜΕ?ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΚΑΝΕΙΣ?ΤΙ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ?ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ ΟΤΙ ΠΗΡΑΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑ! ΕΦΥΓΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 50 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ.ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ.ΘΑ ΦΥΓΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΑΣ ΓΙΝΕΙ.Η ΤΟΥΣ ΕΝΟΨΛΗΣΕ ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ Η ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ?ΜΑΛΟΝ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ..ΚΟΙΤΑΞΤΕ ,ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ .Η ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΑΝ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ.ΟΤΑΝ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΘΑ ΠΩ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΟΠΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΦΙΛΟΖΩΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥΣ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ.ΕΣΕΙΣ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΨΥΧΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ....ΑΚΟΥΩ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ.

Ημερολόγιο 2010!

Νεραϊδοκυκλος Foroum 12 Ιανουαρίου στις 1:05 π.μ. Απάντηση
Είναι η τρίτη χρονιά που βγαίνει το ημερολόγιο και από φέτος θα είναι η πηγή εσόδων για το φόρουμ τω...ν Νεράιδων και των Ξωτικών (www.neraidokiklos.gr)όλα τα ετήσια έξοδα του Νεραϊδόκυκλου δηλαδή η φιλοξενία στο σέρβερ, οι αναβαθμίσεις του και οι πληρωμές τεχνικώνθα πληρώνονται από τα έσοδα του ημερολογίου των νεράιδω...ν.ο τρόπος που κάποιος θέλει να το προμηθευτεί είναι:1/ Από το κατάστημα Νεραϊδόκοσμος (Κοραή 8 - Αιγάλεω) τηλ. 2105694141 & 21303576882/ Σε όσους θέλουν να τους αποσταλεί ταχυδρομικά εντός Ελλάδας ή Κύπρου η παραγγελία θα γίνεται στο www.fairyshop.gr

Πρόσφυγες παιδιά

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=119096

Το μετέωρο βήμα του μικρού Χασάν

Από φεις μπουκ

Ελευθερια Χαραλαμπιδου 13 Ιανουαρίου στις 10:44 π.μ. Απάντηση

Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων δεν αποτελεί σοβαρότατο ζήτημα μόνο για την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ασία όπου παραδοσιακά εφαρμόζεται. Λόγω της διαμονής μεταναστών από τις παραπάνω χώρες σε χώρες της Ευρώπης, της Βορείου Αμερικής και της Αυστραλίας, το πρόβλημα έχει εξαπλωθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και στις δυτικές κοινωνίες.

Το πρόβλημα θα παρέμενε πίσω από τα τείχη των γκέτο όπου έχουν αναγκαστεί να ζουν οι μετανάστες στην Ευρώπη, εάν περιπτώσεις σαν αυτήν του διάσημου σούπερ μόντελ Waris Dirie -και σημερινής πρέσβειρας του ΟΗΕ για το θέμα- που έχει υποστεί την επέμβαση, δε βοηθούσαν στη δημοσιοποίησή του προβλήματος.

Φυσικά η δράση οργανώσεων σαν τη Διεθνή Αμνηστία καθώς και άλλων ακτιβιστικών οργανώσεων που με εκστρατείες ενημέρωσης φροντίζουν να φέρουν το πρόβλημα στην επιφάνεια και να σπάσουν τη συνωμοσία της σιωπής που καλύπτει το "ευαίσθητο θέμα", έχουν πρωτίστως συντελέσει στο να γίνουν τα πρώτα βήματα για τη λύση του.

Στην Ευρώπη, υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή 500.000 κορίτσια και γυναίκες έχουν υποστεί ή απειλούνται από ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων.

Πρόκειται ως επί το πλείστον για κορίτσια που δεν υποβάλλονται σε κλειτοριδεκτομή στην Ευρωπαική χώρα όπου διαμένουν, αλλά στέλνονται από τις οικογένειές τους στη χώρα καταγωγής τους προκείμενου να υποβληθούν στην επέμβαση. Το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτά είναι μετανάστες δεύτερης ή τρίτης γενιάς που η χώρα καταγωγής των γονιών τους βρίσκεται στην Αφρική, όπου και το μέγεθος του προβλήματος είναι μεγαλύτερο.

Παρόλα αυτά, οι καταγγελίες για γιατρούς που προβαίνουν παράνομα σε επεμβάσεις του είδους και στην Ευρώπη, είναι αρκετές. Εκτός από γιατρούς που καταπατούν την Ευρωπαική νομοθεσία, υπάρχουν επίσης καταγγελίες και για κομπογιαννίτες που δρουν στα γκέτο των μεγάλων Ευρωπαικών πόλεων, αναλαμβάνοντας να απαλλάξουν την οικογένεια του θύματος... από τα έξοδα του ταξιδιού στη χώρα καταγωγής των γονέων του.

Αναλυτικότερα:

Υπολογίζεται ότι 39,000 κορίτσια έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή στην Ολλανδία, και 14,000 κορίτσια ζουν υπό την απειλή της.
Στη Γαλλία, από 13,000 έως 27,000 υπολογίζονται τα κορίτσια που έχουν υποστεί ακρωτηριασμό και από 4 έως 5000 τα κορίτσια που κινδυνεύουν να τον υποστούν.

Στη Βρετανία, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, τα κορίτσια που έχουν υποστεί κλειτοριδεκτομή φτάνουν τις 70.000, ενώ περίπου τις 6.000 φτάνουν τα κορίτσια που κινδυνεύουν να την υποστούν.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι οικουμενικά, και από το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει διακηρυχθεί ότι ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί στη βάση του πολιτισμικού σχετικισμού.

Έτσι, οι Δυτικές κοινωνίες αντιμετωπίζουν την κλειτοριδεκτομή, όχι μόνο ως μια πρακτική με τραγικές συνέπειες στην υγεία των κοριτσιών και των γυναικών, αλλά και ως κατάφωρη παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων της γυναίκας και του παιδιού, δικαιωμάτων που αφορούν στη ζωή, την υγεία, και τη σωματική ακεραιότητα.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας καταδικάζει και την «κλινικοποίηση» του FGM (κλειτοριδεκτομής), δηλαδή την εφαρμογή της από γιατρούς, σε αποστειρωμένο περιβάλλον και με αναισθησία, καθώς σύμφωνα με την ιατρική δεοντολογία, δεν επιτρέπεται ένας γιατρός να προκαλέσει σε κάποιον μη αναγκαίο ακρωτηριασμό.

Επίσης, η «κλινικοποίηση» της πρακτικής δε μειώνει στην πραγματικότητα τη ζημία της υγείας που υφίσταται το θύμα, παρά μόνο τον κίνδυνο που διατρέχει και τον πόνο κατά τη διαδικασία του ακρωτηριασμού. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο μάλιστα μοιάζει να νομιμοποιεί την πρακτική, και να συμβάλλει στη διαιώνισή της.

Εκεί Μαργαριτάρι!

http://www.facebook.com/group.php?gid=97469019803&ref=ts

Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2010

Τα ζύγια


Ψάχνοντας την ζυγαριά, βρήκα και τα ζύγια...
"Δράμια" τα λέγαμε παλιά.
Το ένα δράμι έλεγε: χαμόγελο
Τ' άλλο έλεγε: ελπίδα
Τα δυο δράμια έλεγαν: αν χαμογελάσουν δυο...
Τα δέκα δράμια έλεγαν: αν χαμογελούσαν δέκα...

Και το 1000αρι απαντούσε: θα χαμογελάσουν χίλιοι, θα γίνουν χίλιες οι ελπίδες!

Γι' αυτό αποφάσισα, ΟΛΑ τα δράμια στη ζυγαριά, κι αν γύρει, δεν πειράζει!
Ψάχνοντας και γράφοντας, θα βρούμε κι εκείνο που θα φέρει τη ζωή στα ζύγια της!

Της ζυγαριάς


Αναρρωτιέμαι αν πρέπει να ξανακούσω ειδήσεις, αν πρέπει να ξαναδώ εκπομπές σαν την χθεσινοβραδινή του Χαρδαβέλα, για τα "λάθη γιατρών".
Αναρρωτιέμαι ποιο είναι το κυριότερο θέμα, όταν όλα μ' αγγίζουν και μ' επιρεάζουν όλα, πολύ άρνητικά.
Αναρρωτιέμαι αν είναι καλύτερα, αντί να ψάχνω στα καλά ή στα κακά του κόσμου, είναι καλύτερα να ψάξω στα ενδότερα του μέσα μου.
Για πολλά αναρρωτιέμαι.
Είναι θέμα στιγμής.
Ανάλογα από ποιο σημείο κοιτάζεις τη ζωή.
Ανάλογα κατά που γέρνει η ζυγαριά.

Με συγκλόνισαν εικόνες του σεισμού, όπως και η συγκλονιστική μαρτυρία του Γιώργου Αλβέρτη. Διάβαζε λόγια αληθινά που δεν ξέρω κατά πόσο καταλάβαινε την έννοια τους...
Δεν ξέρω αν τα έγραψε ο ίδιος και αν είναι καλύτερα να τα έγραψε η οικογένειά του...

Με μπερδεύει αυτή η ζυγαριά.
Απ' τη μια μεριά: σεισμός, χιλιάδες ζωές. Απ' την άλλη: δράματα οικογενειών μεμονομένα.
Απ' τη μια μεριά: σεισμός, χιλιάδες ζωές, φτώχεια, πείνα, δίψα, δυστυχία. Απ' την άλλη: ένα καράβι δεμένο, μαζί με όνειρα ενός πληρώματος, ένα καράβι....
Πόσοι τόνοι;
Απ' τη μια μεριά: στιγμές των άλλων. Απ' την άλλη μεριά: στιγμές δικές μου.
Απ' τη μια μεριά: ο κόσμος και εμείς. Απ' την άλλη: ο κόσμος μου και εγώ.
Κατά που θα γύρει;
Απ' τη μια η σκέψη: Αν εγώ δεν είμαι καλά, πως θα μπορέσω να κοιτάξω τον κόσμο;
Απ' την άλλη: Αν ο κόσμος πάψει να υπάρχει, πως μπορώ να υπάρχω εγώ;

Σκ--α!
Πρέπει να χάλασε η ζυγαριά. Δεν ξέρω πια κατά που γέρνει.

Υγ. Απ' τη μια μεριά: λάθη ανθρώπων;
Απ' την άλλη μεριά: λάθη Θεού;
Κανείς δεν ξέρει.
Ούτε οι δημοσιογράφοι.
Κυρίως οι δημοσιογράφοι!

Σεισμός... αλλού

Άμα είσαι στον κόσμου σου, δεν "βλέπεις" γύρω!
Πριν λίγο άνοιξα την τηλεόραση και έμαθα για τον σεισμό στην Ταιτή!
7 ρίχτερ, χιλιάδες άνθρωποι κάτω απ' τα ερρείπια!
Τι να ευχηθείς και τι να ελπίσεις;
Απ' ότι άκουσα είναι πολύ φτωχή χώρα.
Όπου φτωχός και η μοίρα του, δηλαδή.
Κι όσοι γλυτώσουν απ' τα ερρείπια, ποια θα είναι η ποιότητα της ζωής του;
Δεν παύει όμως η ίδια η ζωή να είναι το μεγαλύτερο αγαθό.
Ας ευχηθούμε το δυνατόν καλύτερο... και να ξεθυμώσει ο Θεός και ο πλανήτης γη μαζί μας...

Να μην γλυτώσει

Ελάτε να την πιάσετε, να την καταδικάσετε...



Υγ. Οι φιλόλογοι προηγούνται στην βοήθεια...
Φέρτε και την ζυγαριά...

Ένα χρόνο μετά.

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

Φινάλε, διαδιακασίας

Φινάλε, διαδιακασίας
Άκυρη όλη η διαδιακασία.
Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε.
Θα με βρείτε εκεί, εφόσον δεν προκύψουν πάλι ανασταλτικές αναρτήσεις σοβαρές.
π.χ. το καράβι μου, κάτι του πατέρα, κάτι απ' το ταξίδι μου στο χωριό, από κάτι έκτακτο αδελφάκι μου, κάτι που θα μ' αναγκάσει να βγω ξανά σ' αυτή την τόσο λαμπερή πίστα!
Γελιέστε, όμως! Οι αναγνώστες σας ξεγελούν! Τα κυκλάμινα κατέχουν την πρώτη θέση στα κοντέρια!
Γι' αυτό, η νέα μου φωλιά θα είναι αλλιώτικη!
Ως τότε, θα καμαρώνετε τα Ευζωνάκια μας! Μαθημένα αυτά στο ΚΑΘΗΚΟΝ!

Στιγμές συγκωντρωμένες


Δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα...
Μόλις μετέφερα τις εικόνες των βιβλίων στο μπλογκ της Βιβλιοπαρουσίασης. Να μην ψάχνονται τα παιδιά! Εκεί άλλωστε, ήταν η θέση τους! Μπορεί να είναι δουλειά του 2009, αλλά θα μείνει αιώνια!

Σαν ακούω κι αυτό το τραγούδι με το κυκλάμινο εκεί! Ποιον ήλιο; Πίσσα! Σκοτάδια!Νύχτα είναι!
Δεν είδα κι αν έχει φεγγάρι απόψε! (Ξημέρωσε η 12/1/10/ ώρα 1:07 (Σώπα! Τι λες;)

Πω, πω! Μέχρι να κάνω την νέα διακόσμηση, πάει το 2010! Κι έχω τόσες ιδέες!

"Πού βρίσκεις χρώματα κι ανθείς", συνεχίζει "... και σαλεύεις!..." επιμένει!
"Μ' αρέσει!" που λένε και στο Φέιμπουκ!
Κάτι σαν το: "Πονάω και μ' αρέσει..." που λένε οι πονηροί... σε ροζ!

Να σου πω:
Το "σάλεψα"... κάτι μου κάνει!

Άντε πάλι! "Λόγια φτωχά..." επιμένει!
Πάω να το κλείσω!
"της λευτεριάς ο λόγος... βγάζει σπαθιά... και σκίζει τους αιθέρες..."

Είπαμε! Αετός θα γίνω τώρα!

και τώρα που το θυμήθηκα!
Το '98, μου είπε ο Κ. άνθρωπος των γραμμάτων, δάσκαλος, συγγραφέας κ.λ.π.
"εσύ, κακώς κάθεσαι εδώ! Είσαι αετός! Να κοιτάξεις να ψαχτείς στην Αθήνα! Εκεί θα πετάξεις! Εκείνος ο ουρανός είναι δικός σου!"
Κι άλλα είχε πει!
Μόλις γύρισα από κει, κυρ Κώστα!
Γι' αυτό έγινα αετός, απόψε!
Έτυχε! Όπως έτυχε να ταξιδέψω και ιντερνετικά εδώ και τέσσερα χρόνια και πέταξα σε πολλούς ουρανούς.
Είδα, έμαθα και γύρισα στη φωλιά μου.
Θέλω να την αλλάξω, μα δεν μ' αφήνουν...
Ποιοι;
Οι άλλοι αετοί...
Κι εκείνοι σκόρπιοι είναι.

Γύρισα κυρ Κώστα! Γύρισα! Άμα πλησιάσεις τον μύθο, έχασες! Αυτό έμαθα! Προτιμούσα τον μύθο! Τ' αστέρια εγώ τα ήθελα να παραμείνουν ψηλά! Μην τα φτάνω! Να μη γνωρίσω την άλλη τους όψη. Με απογοήτεψαν πολλοί. Λίγους θαυμάζω ακόμα. Και τους κρατάω μακριά, ενώ μπορώ να τους φτάσω.
Θέλω να μείνουν εκεί!
Έχει ανάγκη ο ουρανός μου από αστέρια.
Ας είναι και ψεύτικα!
Όχι. Θέλω να μείνουν εκεί!
Χρειάζομαι φως, στα σκοτάδια του εικοστού αιώνα.
Όχι, δεν θα πει, αυτό, Καλλιτέχνης!
Καλλιτέχνης θα πει, όλα όσα δεν είσαι!
Κι όχι όλα όσα είσαι!
Την διαφορά ψάχνεις.
Το αυθεντικό και όχι τον μίμο!

Ώρα 1:41
Κυρ Κώστα, πάω να βρω αυτό το ωραίο τραγουδάκι και μετά, τ' αποφάσισα!
Όχι, δεν θα την κρατήσω αυτή την φωλιά!
Θέλω καινούργια!
Ευτυχώς που δεν πρόλαβα να σβήσω την παλιά, που πάντα θα κοιτάζω πίσω με νοσταλγία, ίσως και παράπονο, γιατί απ' το ταξίδι αυτό, ΕΜΑΘΑ!
Αν δεν υπολόγιζα το παρελθόν, θα είχα σβήσει πολλά.
Απλά, γι' απόψε, υπάρχουν αποδείξεις.
Τα έγραψα κατευθείαν εδώ και ναι, κάποια στιγμή θα τα δημοσιεύσω.
Θέλω να ξέρουν καλά οι φίλοι μου, πόσο δύσκολο μου ήταν να μείνω. Πόσο τα πάλαιψα, τόσο απόψε, όσο και όλο τον τελευταίο καιρό.
Μόλις είμαι έτοιμη, θα τους ενημερώσω.
Όσοι πετάξουν κατά κει... πέταξαν!
Πήλιο θα είναι, καθαρός αέρας, ζούγκλα, του δάσους όμως! Όχι της πόλης και της στιγμιαίας λάμψης μόνο! Όχι επιφάνεια! Όχι να ψάχνω το δέντρο! Δάσος θέλω!



Να μπορούσα να χτίσω την νέα μου φωλιά, κάπου εκεί σε μια κορφή του Πηλίου!
να μπορούσα!



Ναι, Νότη! Αυτά και άλλα πολλά, θα πουν: Καλλιτέχνης!

Κι αν είσαι η αρτίστα, αυτής εδώ της στέγης...
δεν είσαι καλλιτέχνης!
Έφευγα, Νότη! Μόλις! Μόνο τα πω, εδώ, πριν φύγω!
Να πάω ξαλαφρωμένη στο άλλο!

Βρήκα και τον εξαρτημένον καλλιτέχνη!


"όμως... η τέχνη σου με πάει πίσω..."
"θέλω ν' ακούω στη φωνή σου, πως να αντέχω στα φαρμάκια"
Ωραία λόγια! Πρώτη φορά τ' άκουσα αυτό!
Πού είσαι ανηψιέ;
Όχι, δεν θα ξαναμαλώσουμε για τον Σφακιανάκη!Αφού με κάλυψε απόψε, ξεχνάω τα βότανα!

Βρήκα και την αγάπη!
Αγάπη, τι δύσκολο πράγμα!


"Αρχή και φινάλε, σκοτάδι και φως"
"οι αγάπες χάνονται, σβήνουν σαν τ' αστέρια..."
Σφακιανάκη, με κάλυψες!
απόλυτα!

Ο πατέρας

Πετάχτηκα λίγο στο γιαχού.
Κατάφερα να τα μηδενήσω και να τα παρακολουθώ απόψε.
Τα αδιάβαστα τώρα ήταν 3. Δύο τα βιάγκρα (μόνο;) κι ένα απ' το Φεις μπουκ!
Με παρέπεμπε σ' αυτή τη σελίδα και βρήκα κι αυτό το υπέροχο τραγούδι:



Τον πατέρα μου δεν τον θυμάμαι.
Τον πεθερό μου... λίγο τον γνώρισα, πολύ τον αγάπησα!
Στο τέλος, όμως!
Φρόντισα να Φύγει γλυκά.
Εκείνος είχε φροντίσει νωρίτερα, να "μάθουμε" Φεύγοντας... και να τινάξει τη ζωή μας στον αέρα...
Τα καταφέραμε όμως. Ένα χρόνο μετά, επισκευάζουμε και γιατρεύουμε πληγές.
Ξετσαλακωνόμαστε...
Λίγο ακόμα...
Αιωνία σου η μνήμη, πατέρα! Περασμένα! και γραμμένα!και Άγραφα!
μη φοβάσαι! Και στα γραμμένα... επενέβη ο "Χασάπης"...
Ξέρεις εσύ ποιος.
Όχι ο γιος σου.
Της συνείδησης.
"Να' ναι ελαφρύ το χώμα που σας σκεπάζει και τους δυο"!

Πατέρα σ' αγαπώ, βρήκα σ' αυτή τη σελίδα:



Κι' εγώ σ' αγάπησα...
Γι' αυτό ζήτησα και συγγνώμη απ' τον γιο σου!
Γιατί τον αμέλησα, Τότε για σένα και μετά, για να δουλέψω το βιβλίο σου!
Ζόρικος αυτός ο "Χασάπης"
10 μέρες, 400 σελίδες.
Μετά, πόσες;
Τώρα 200 και φθίνουν...

"Πατέρα σ' αγαπώ, τώρα σε φτύνω!" λέει το τραγούδι!
Όχι φυσικά! δεν το είχα ξανακούσει.
Πάντως, ναι, "μαζί σου, άλλο πια, δεν μπορώ!"
Με πήγες πολύ πίσω!
Τόσο πίσω, που τελικά δεν είμαι εγώ!
Ίσως και σε προηγούμενη ζωή!
Τι να σου πω; Δεν μπορώ να ξέρω!
Πάντως, εγώ, η Κατερίνα, δεν ήξερα από πέτρες! Πόσο μάλλον να γίνω!
Άκου, ο δεύτερός μου εαυτός!
Άκου, πρωταγωνιστής της ζωής μου!

"Φύγε, Πέτρα! μακριά! Δεν σε φώναξε κανείς!" Ώρα 12:50

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Οι φίλοι μου δεν μοιάζουν με κανέναν

που μας πάει ο καιρός;
οι φίλοι μου δεν έχουνε ονόματα...

Η Athina Issari ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ...;


Απολογισμός.
Λάθη; Πολλά!
Τι σημασία έχει ποιος τα περισσότερα;
Μπορεί εγώ, μπορεί κι εκείνοι...
Το θέμα είναι ότι με θυμούνται και τους θυμάμαι...
Τους αγαπάω και μ' αγαπούν κι ας μας χώρισαν τα λάθη και ο χρόνος...
Από κει μάθαμε, όμως...
Πόσα χρόνια Α;
Πόσα Ν;
Πόσα Π;
Πόσα Λ;
Πόσα Γ;
Πόσα Μ;
Πόσα Μ;
Πόσα Μ;
Πόσα Μ;
Πόσα Ε;
(8 σε πρώτη ζήτηση; Μπράβο!)
Τόσα όσα και τα βόλια...
Ήταν να συμβούν.
Κάποια ιστορία γράφουμε.
Ο επίλογος όμως είναι πάντα ανοιχτός, όσο εξαρτάται από μας.
Η Λ. τον έγραψε Φεύγοντας... Με φώναξε...
Η Μ. δεν με φώναξε. Ήταν πολλή εγωίστρια και υπερήφανη. Μου άφησε ευχές με την Χ. και με είπε: "ατίθαση!"
Την Π. την συνάντησα πριν λίγο καιρό. Ήρθε και με βρήκε. Έκλαιγε... Μου έδειξε φωτογραφίες των παιδιών της... "Γιατί την έσβησα;" με ρώτησε. "Δεν μπορούσα να στο πω, τότε...", είπε. ""Έκανα λάθη..."
"Να είσαι καλά!" της είπα και την αγκάλιασα... "Κι εγώ, τότε... δεν μπορούσα να το δεχτώ. Τώρα, ίσως!"
Την Α. την είδα μια μέρα στα μαγαζιά. Την είδα από μακριά. Κοκκίνησε και κατέβασε το κεφάλι... Ήταν με την οικογένεια. Φτάνοντας κοντά της, της χαμογέλασα μ' αγάπη κι αμέσως έλαμψε το πρόσωπό της. "Γεια σου Κατερίνα! Τι κάνεις;"
"Είμαι καλά; Εσύ;"
"Καλά!..."
Δίπλα της είχε "φρουρούς".
Άλλωστε ήμασταν εν κινήσει...
Περπατούσαμε.
Δεν έπιανε το φρένο.

Ε, ας μη το συνεχίσω με τις άλλες! Μ' εκείνες ακόμα είμαστε παιδιά και "παίζουμε", αραιά και που.

Α, ξέχασα κι έναν άντρα!
Πόσα χρόνια Τ;
Θέλω να σε βρω μόνο σου, να σε ρωτήσω:
"Πώς τόλμησες να χρησιμοποιήσεις το όνομά μου, για να καλύψεις την γκόμενα;"
Ποιο δικαίωμα φιλίας στο έδωσε αυτό;
Κρατάω το χαστούκι να στο δώσω, όταν θα είσαι μόνος σου, για να μη δημιουργήσω πρόβλημα στην οικογένειά σου.
Θέλω να είσαι ευτυχισμένος, αλλά οφείλεις να με ανεβάσεις ξανά στα μάτια της γυναίκας σου! Μη την ξαναδώ να με κοιτάζει υποτιμητικά και να είσαι μάλιστα δίπλα της, γιατί θα το φας το χαστούκι!
Θυμάσαι; Κάποτε που είχα μεθύσει, τότε, παιδιά, σου ζήτησα να μου δώσεις χαστούκια να συνέλθω, κι εσύ έκλαιγες, κι εγώ επέμενα: "Χτύπα!" "Κι άλλο! Δεν ξεμέθυσα!"
Σ' ευχαριστώ για το κλάμα σου, τότε!
Αυτό σέβομαι εγώ τώρα.
Να σε πετύχω μόνο σου, μόνο και θα δεις, παλιόπαιδο!
Άντρας πια! Μπαμπάς!
Πόσα χρόνια Τ;

Υγ. Ούι! Σε καλό μου απόψε!
Φεύγω από δω!
Βρε, τι μού 'κανε ένα τραγούδι!
Βαλ' τε με ρε παιδιά στην απομόνωση!
Κόψ' τε και το ίντερνετ!
Πάρ' τε μου και τους υπολογιστές, τα χαρτιά, τους στυλούς!
Κάν' τε μου και μια λοβοτομή!

Μόνο οι τοίχοι να είναι μπλε!
Κι ας είμαι βουνίσια...
Πάντα το Χορευτό και τον ουρανό κοίταζα...

Ώρα 12:18

Κι αυτό!



Κι αυτό μ' άρεσε!

Βρήκα!

Τίποτα δεν γίνεται τυχαία!
Νομίζω βρήκα και τον τίτλο και το νέο στόλισμα...

Το 2009 μπήκα στα 50...

Βρίσκομαι στα όρια της αναγέννησης, σαν τον αετό...
Μ' εκφράζει πολύ αυτό το βιντεάκι:



Σ΄ευχαριστώ, φίλε, απ' το Φέις μπουκ!
Θα κλικάρω μ' αρέσει και κάποια στιγμή θα καταλάβεις, πόσο με βοήθησες να εκφραστώ με αυτό το βιντεάκι απόψε!

Η Eleni Harlafti-Prospathopoulou Από μία εξαιρετική φίλη!!! Σ΄ευχαριστώ από καρδιάς και σ΄αγαπώ ♥

www.youtube.com
Λαϊκός Μύθος με μηνύματα για την αναγέννηση και την ωρίμανση μέσα απο τις αλλαγές, τις προκλήσεις και τις δύσκολες αποφάσεις της ζωής. Υπέροχη μουσική και εικόνες.
Πριν από 48 λεπτά · · · Κοινοποίηση



Ο Λευτέρης Πανούσης Ο ΒΑΛΤΕΡ ΤΗΣ ΚΟΙΛΑΔΑΣ ΤΩΝ ΠΟΥΛΙΩΝ

Ο Βαλτερ φον ντερ Βογκελβοϊντε ειναι μαλλον η πιο τραγικη περιπτωση Μινεζιγκερ του 13ου αιωνα κι ενας τραγουδιστης του Ερωτα, που θα μπορουσε να ειχε ζησει με τον ιδιο τροπο, σε καθε εποχη [Δεν ειναι τυχαιο οτι το τραγουδι του unter den linden τραγουδιεται ακομα στη Γερμανια]
Ιπποτης ο ...ιδιος, αρχισε στα εικοσι του χρονια να περιπλανιεται στις αυλες των υποτελων των Χοχενσταουφεν, αφιερωνοντας την ποιηση του στις μεγαλες Κυριες και στα παθηματα των εραστων τους [ιδανικων ή μη]
Η προσωπικη του ζωη αποτελουσε ενα μονιμο σκανδαλο, με κρασοκατανυξεις και εφημερους ερωτες με χωριατισσες, ταβερνιαρισσες, θεατρινες και πορνες.
Ωστοσο, μεγαλωνοντας, αρχισε να βλεπει τα πραγματα αλλιως και τελος εκαμε πληρη στροφη, υμνωντας τον αιωνιο, απολυτο και ευγενικο ερωτα, οπου οι εραστες δινονται διχως ορους ο ενας στην αλλη.
Ηταν μαλιστα ο πρωτος που τολμησε να πει δημοσιως οτι ο τιτλος "γυναικα" ειναι ανωτερος απο τον τιτλο Frau, που στην τοτε γερμανικη σημαινε την Κ...


Λευτέρης Πανούσης
"...σημαινε την Κυρια ευγενικης καταγωγης" [Η φραση που εκοψες το φεης]

Του Βαλτερ δεν του βγηκε διολου σε καλο το γεγονος οτι στραφηκε σε μια ανωτερη "ιδεα περι ερωτος" αφου οι κυριες οι οποιες κυριως χρηματοδοτουσαν τους Μινεζιγκερ [βλ. προηγουμενη δημοσιευση] ηθελαν να εξυμνουνται οι ιδιες και οι ιπποτες που κονταροχτυπιουνταν για χαρη τους, οχι τιποτα παρακατιανοι της ηδονης, σαν τους δουλοπαροικους τους.
Ο Βαλτερ της κοιλαδας των πουλιων δεν συμβιβαστηκε και συνεχισε να υμνει την ερωτικη αφοσιωση μεταξυ ανθρωπων, ασχετως καστας, αρχισε ομως να τα βρισκει σκουρα και, συχνα, δεν ειχε ουτε ενα ξεροκομματο να φαει.
Στο ενοριακο του ημερολογιο, ο αγαθος επισκοπος Βολφγκερ του Πασσαου, αποκαλυπτει οτι εδωσε 5 σολιντι στον ποιητη Βαλτερ για να αγορασει ενα παλτο για τον χειμωνα, επειδη αλλιως θα ηταν καταδικασμενος να ξεπαγιασει...... Περισσότερα

Αλλα ουτε στον ερωτα ηταν τυχερος ο ποιητης. Γιατι η ερωμενη του, παροτι την ειχε εξυμνησει και τραγουδησει και αποθεωσει σε ολη τη Γερμανια, οταν καταλαβε οτι μαζι του θα ψωμολυσσουσε, τον παρατησε για εναν εμπορο σαρδελας...
Ωστοσο ο Βαλτερ δεν προδωσε την πιστη του στον Απολυτο Ερωτα και συνεχισε να εξυμνει τις γυναικες και την ερωτικη αφοσιωση, παμπτωχος και επαιτης, ωσοτου τον βρηκε ο θανατος σε καποιο αββαειο, οπου του ειχαν προσφερει φιλοξενια για τη νυχτα...
Στο Βερολινο σημερα, υπαρχει μια ολοκληρη συνοικια με τον τιτλο του τραγουδιου του - unter den linden, που σημαινει "κατω απο τις φλαμουριες..."
Πριν από 50 λεπτά

Mara Klavdianou
Κι όμως...μια γεμάτη κι ανυπότακτη ζωή κι ένας ελεύθερος θάνατος!
Πριν από 21 λεπτά

Λευτέρης Πανούσης
Ακριβως... Και ειναι σπαρακτικο [και υπεροχο] οτι το ονομα του, "Βογκελβοϊντε" σημαινει ακριβως την κοιλαδα των Πουλιων...
Φτερωμενος εφυγε...
Πριν από 11 λεπτά

Έτσι θα φύγω κι εγώ λευτέρη μου! "Φτερωμένη"... αλλά δε στο γράφω εκεί. Εδώ μόνο που μένουν...




Ανασκόπηση του 2009

Τώρα, ώρα 10:41 11/1/10 Δευτέρα, κάνω κράτηση ανάρτησης για την ανασκόπηση του 2009.

Ζόρικος χρόνος.
Σταθμός στην ζωή μου.
Με σημάδεψε. Με άλλαξε. Με σκλήρυνε. Με χτύπησε σαν χταπόδι με λίγα λόγια. Με δοκίμασε όσο δεν παίρνει, με έπνιξε όσο δεν παίρνει. Μ' ανάγκασε να γίνω πέτρα. Μ' ανάγκασε να αυτοπροστατευτώ. Μ' ανάγκασε να γίνω και εγωίστρια πολλές φορές, για να επιζήσω.
Και τι δεν μ' ανάγκασε!
Θα τα γράψω, ελπίζω, κάποια άλλη βραδιά.
Απλά κράτησα θέση...
Ξέρω ότι μπορώ να το κάνω και μετά.
Ξέρω όμως ότι όλο το αναβάλω, γι' αυτό και το κάνω απόψε, μιας και κλείνω κύκλους. Βλέπε διακόσμηση.

Υγ. Μια ανάρτηση; Θα μου φτάσει για τόσα ζόρια που πέρασα; Ώρα 10:49

Ανασκόπηση 2009 - Προέκυψε ΜΑΝΝΑ!

Κράτηση Ανάρτησης για Ανασκόπηση του 2009

Βράδυ Δευτέρας 11 Δεκέμβρη!
Τώρα είδα την ημερομηνία! Και μόλις έγραφα για την μάννα!
Ποιο μήνα κλείνεις πάλι μάννα;
Έπαψα πια να τους μετράω.
Είναι πολλοί.
Δεν έχω και κομπιουτεράκι να πολλαπλασιάσω...

Κι η σύμπτωση;
Βράζω σ'τάρι! Για αύριο! Για τον παππού. Μην ανησυχείς! Όλους θα σας φωνάξω! Να είστε εκεί!

Πάω για άλλη κράτηση ανάρτησης. Αυτή είναι δική σου...

Αυτό ήταν το σχόλιο:
Ο/Η Κατερίνα Δε.Στα.Πα; είπε...

Είναι ρε, (φιλικότατον), Νίκο μου, γι' αυτό και συζητάμε γι' αυτούς!
Παράδειγμα προς μίμηση, γι' αυτό και τους τιμήσανε.
Μη κοιτάς εμένα που σκέφτομαι σαν μάνα του 2010!
Κάποτε η μαννάδες Σπαρτιάτισσες τους έλεγαν: "Η τας ή επί τας!"
Γι' αυτό ήταν και εκείνες ηρωίδες!
Κι η μάννα μου, παρόλο που δεν ήξερε να το πει και καλά, ήξερε όμως πολύ καλά την έννοιά του (ποιος ξέρει που το είχε ακούσει, αγράμματη ήταν) όταν θύμωνε για κάτι, μου χτύπαγε το πόδι κάτω και μου έλεγε:
"Η τας ή ιπιτάς!"
κι εγώ πετούσα!...
Τι σκηνές μου θύμισες τώρα, να 'ξερες!
Σ' ευχαριστώ πολύ που το σχόλιό σου ήταν η αφορμή για τόσο γλυκές αναμνήσεις!
Μα... πάντα την θυμάμαι χαμογελαστή σ' αυτή τη σκηνή!

Μ' έκανες να την κοιτάξω -Τώρα-απέναντι στον τοίχο και μου λέει πάλι γελαστή, κρατώντας ένα ποτήρι κρασί στο χέρι:
στην Υγειά σου!

Στην υγειά μας, λοιπόν, Νίκο!Γιατί και σε σένα το λέει!

11 Ιανουαρίου 2010 10:06 μ.μ.

Με αφορμή το σχόλιο του Νίκου

Ο/Η Νίκος είπε...

Αυτοί είναι σωστοί Έλληνες στρατιώτες.Μπράβο τους!!!

11 Ιανουαρίου 2010 8:40 μ.μ.

Με αφορμή αυτή την ανάρτηση, για τους Εύζωνες Ήρωες του 2010!

Αυτά! Το σταμάτησα το ξυπνητήρι. Το βράζω στο πολύ χαμηλό. Έτσι ... να μασσιέται καλά.

Ιεροτελεστεία πάντα το δικό μου στάρι. Να το καταλάβω...



Διακόσμηση του blog 2009

Ήθελα να φύγω απ' αυτό το μπλογκ, αλλά δεν μ' αφήνετε!
Κι εγώ που μ' αρέσουν οι αλλαγές, ζορίζομαι!
Η μόνη λύση για να πατσίσουμε, είναι να αλλάξω την διακόσμηση.
Κι αυτό με ζορίζει.
Μ' αρέσει τα ενθύμια να παραμένουν ως έχουν, αλλά... εφόσον έγινε "βάση", τ' αλλάζω γιατί με κούρασε έτσι και δεν μπορώ να αποδώσω!
Η μόνη λύση, να τα σώσω εδώ και να κάνω τις όποιες αλλαγές μου!

Πάω λοιπόν, να μαζέψω τα κάδρα!



ΔΥΟ ΛΟΓΙΑ
Για όσους έρχονται εδώ, καλύτερα να ενημερώνονται απ' το ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ του κυκλάμινου, για να βρίσκουν πιο εύκολα το θέμα που τους ενδιαφέρει και να μην χάνονται, όπως μου παραπονέθηκαν πολλοί.



http://staxnariatoupatera.blogspot.com/


ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του ΑΥΡΙΟ...

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του ΑΥΡΙΟ...
"Συγγνώμη, άντρα μου που αγάπησα τον πατέρα σου..."








"Εμένα μου αρέσει πιο πολύ η μαμά μου..."
κόρη μου..

Κι εδώ το "ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ" που με σόκαρε...


ΚΛΙΚ στις εικόνες (κλικ στο κλικ, τώρα!)

Εδώ θα βρείτε φωτογραφίες από τις εξετάσεις υποκριτικής Α2

Εδώ θα βρείτε φωτογραφίες από τις εξετάσεις υποκριτικής Α2
της Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αγίας Βαρβάρας

Εδώ θα βρείτε τα βίντεο των εξετάσεων της Α2

Εδώ θα βρείτε τα βίντεο των εξετάσεων της Α2
Ανώτερης Δραματικής Σχολής Αγίας Βαρβάρας

Εδώ παρασκήνια της Α2...

Εδώ διάφορες της Α2...

γιε μου...

γιε μου...


Εγώ αγαπάω πιο πολύ τη μαμά μου...
Πες το ξανά!







4η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ

4η ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
από απόδημους ποιητές και συγγραφείς, ΕΛΛΗΝΕΣ!!!

Για Μένα

Η Φωτό Μου
Κατερίνα ΔΕ.ΣΤΑ.ΠΑ.
ΒΟΛΟΣ - ΠΗΛΙΟ - ΖΑΓΟΡΑ, ΜΑΓΝΗΣΙΑ - ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, Greece
Το Κατερίνα είναι το όνομά μου. Το ΔΕ. ΣΤΑ. ΠΑ. είναι τα αρχικά των επιθέτων που κουβαλάω στην ταυτότητά μου. Δεσπότη Σταματίου - Παπαθεοδώρου (Το Δε.Στα.Πα. εφευρέθηκε το '98, αλλά ο τότε εκδότης μου δεν μ' άφησε να το χρησιμοποιήσω. Ενημερώνω για να μην με ρωτάτε συνέχεια!)
Προβολή πλήρους προφίλ

ΚΛΙΚ

Καταπληκτική!

Καταπληκτική!

Καταπληκτική!




Αρχειοθήκη ιστολογίου

2009 (841)

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ

Τράπεζα Πειραιώς
Αρ.Λογ. 5610-043681-827

Αναγνώστες

if (!window.google || !google.friendconnect) { document.write('

Έκανε ποδαρικό! "Δεν αγαπάς ό,τι αξίζει αλλ' ό,τι σου μοιάζει".

Μια ψυχολόγα απαραίτητη!

  • η κεντρομόλος καρδιά - Φοράω κόκκινα Και μη σκεφτείς πως Δεν σε πένθησα Φοράω κόκκινα για νά ρθεις. Σαν δέντρο με φωτάκια Στάθηκα Στη μέση του πουθενά Έναν ολόκληρο χρόνο. Την πλά...
    Πριν από 3 ημέρες
Τους Φίλους και Περαστικούς θα τους βρείτε στο "Ευρετήριο φίλων", γιατί είχε πολύ βάρος η σελίδα μου και δέχθηκα πολλά παράπονα ότι δεν άνοιγε.
Μην ψάχνεις τις ώρες που κοιμάμαι. Καλύτερα να δεις πότε είμαι "ξυπνητή"...
Άνοιξη 2009 - "Ανοιχτή" στιγμή





Μ' άλλαξε κανονικά η ζωή!
Δεν χρειαζόταν να της το τραγουδήσω!

Εναλλαγές Τίτλων του blog

1) Καλημέρα για Αύριο! Καλημέρα για όταν "ξυπνήσεις"... (αρχή)
2) Καλημέρα από Κατερίνα Δε.Στα.Πα. (ως 3/10/09)
3) Αλλάζω τα πάντα (4-10-09)
4) ; (5-10-09)
5) Κατερίνα σοκαρισμένη (5-6/10/09)
6) Ζαγοριανό κυκλάμινο (7-10-09)
7) "Σκόρπιο" Ζαγοριανό κυκλάμινο (20/10/09)
8) Ορατή κι "αόρατη" (6/11/09)
9) Δεστα 'πα κυκλάμινο; (10/11/09)
10) Η ελπίδα ζει! (30/12/09)
11) ΠΡΕΜΙΕΡΑ 2010 (1/1/10)

και 12) απόψε! Ελπίζω να προλάβω!
Θα έβαζα ευχαρίστως τίτλο και ψευδώνυμο: "Ο ΦΕΡΕΤΖΕΣ",
εφόσον λένε κάποιοι πως: ότι κάνω, το κάνω για την δική μου προβολή, αλλά λέω να μη το ξευτελίσω...
Και με φερετζέ να βγω και με χίλια άλλα ονόματα, πάλι θα με καταλάβετε, οπότε, τζάμπα ο φερετζές!