Δευτέρα 31 Αυγούστου 2020

ΜΕ ΚΕΙΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ - ΠΟΙΗΣΗ - Γιάννης Μαλαμούσης

***
ΜΕ ΚΕΙΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
Δεν στάθηκε ψηλά στην εξέδρα
με τους νικητές
μετά τη νικηφόρα εκστρατεία
Ας ήταν από τους πρώτους
στην επώδυνη διαδρομή
Δεν κοίταξε περιφρονητικά
τους ηττημένους
πίσω από κάμερες και προβολείς
Ήπιε της νίκης το κρασί
σε κούπα απλή
Έμεινε στο πλάι εκείνων
που γνωρίζουν
τη μάχη πως θα χάσουν
μα συνεχίζουν να πολεμούν
Έμεινε δίπλα σε κείνους
που αγωνίζονται
με περηφάνεια και αξιοπρέπεια
χωρίς να σκύβουν το κεφάλι
Που δεν ξεπουλούν σε παζάρια
σώμα και ψυχή
Είπε ο ποιητής
Ναι με κείνους είναι
Γιάννης Μαλαμούσης
16
4 σχόλια
Μου αρέσει!
Σχόλιο
Κοινοποίηση




***

Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

ΚΑΛΟ ΣΟΥ "ΤΑΞΙΔΙ", Μάκη...

Φυσικά και δεν σε ξέχασα, (κι ας χαθήκαμε), όπως ποτέ μου δεν ξέχασα και "τα χνάρια".
"ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ, ΚΑΛΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ. ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΥΧΟΜΑΙ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΣΟΥ!"

...Επίτρεψέ μου να σε χαιρετήσω με Γιάννη Ρίτσο, (απόσπασμα απ' την σονάτα του σεληνόφωτος), "δυνατή" κοινή μας ανάμνηση, ανάμεσα σε τόσες άλλες:

«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» 
Ὄχι, δὲ θἄρθω. Καληνύχτα. Ἐγὼ θὰ βγῶ σὲ λίγο. Εὐχαριστῶ. Γιατί ἐπιτέλους, πρέπει νὰ βγῶ ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ τσακισμένο σπίτι. Πρέπει νὰ δῶ λιγάκι πολιτεία, -ὄχι, ὄχι τὸ φεγγάρι - τὴν πολιτεία μὲ τὰ ροζιασμένα χέρια της, τὴν πολιτεία τοῦ μεροκάματου, τὴν πολιτεία ποὺ ὁρκίζεται στὸ ψωμὶ καὶ στὴ γροθιά της τὴν πολιτεία ποὺ ὅλους μας ἀντέχει στὴν ράχη της μὲ τὶς μικρότητές μας, τὶς κακίες, τὶς ἔχτρες μας, μὲ τὶς φιλοδοξίες, τὴν ἄγνοιά μας καὶ τὰ γερατειά μας,-ν᾿ ἀκούσω τὰ μεγάλα βήματα τῆς πολιτείας, νὰ μὴν ἀκούω πιὰ τὰ βήματά σου μήτε τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ, μήτε καὶ τὰ δικά μου βήματα. Καληνύχτα."

Σάββατο 29 Αυγούστου 2020

Μηλίνα - Μουσικά Ενθύμια - Τάσος Ιωακειμίδης - Σταμούλης Χρήστος

Μηλίνα - Μουσικά Ενθύμια - Τάσος Ιωακειμίδης - Σταμούλης Χρήστος

Εστιατόριο Ελιά, κάθε Τετάρτη




***

Αποκοιμήθηκα

***
Υγ. Μέχρι να τ' ανεβάσει το Γιου τιουμπ, όντως, αποκοιμήθηκα!
Θέλει κάτι ώρες ακόμα, ν' ανεβάσει τα άλλα.

Ώρα 3 και 29, έτοιμο το:

Μη μου ξυπνάς το παρελθόν

***

***

Έστω, αυτά τα δυο!
Ή που θα πρέπει να μάθω νέες τεχνικές ή που θα πρέπει να "χαιρετήσω" κανονικά το ίντερνετ, παιδιά!
ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ!

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2020

Η χαρά των παιδιών για το Ποιητικό βιβλίο της Λαμπρινής Τζούρκα!

Η χαρά των παιδιών για το Ποιητικό βιβλίο της Λαμπρινής Τζούρκα!

Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ

...Ήμουνα στο χωριό. Έτυχε να έχω και κάποια βιβλία μαζί μου, αυτή την φορά. Ανάλογα τον χρόνο και την ευκαιρία, τα φωτογράφησα, όπως συνηθίζω...
Για το παιδικό της Λαμπρινής, είχα άλλη ιδέα, μα μόλις είδα τα κορίτσια, έκανα την πρόταση:
"Κορίτσια, έχω ένα βιβλίο φίλης με παιδικά ποιήματα, θέλετε να το διαβάσουμε μαζί και να το ζωγραφίσουμε;"
"ΝΑΙ!" είπαν όλα! γεμάτα χαρά!
Καθόντουσαν καταμεσήμερο γύρω - γύρω από ένα τραπέζι, σ' ένα γειτονικό κήπο.
Πήγα κι εγώ, με το βιβλίο!
"Χρώματα;"
..."Δεν έχουμε..." είπαν τα κατσουφιασμένα παιδικά προσωπάκια.
"Ιδέες, έχουμε;"
"Έχουμε!' απάντησαν όλα μαζί!
Μα τί χαρά είναι αυτή, να είσαι ανάμεσα στα παιδιά! Ευτυχία! Ευλογία!

Καθίσαμε όλοι μαζί στο τραπέζι, με χαρά.
Οι απορίες έδιναν και έπαιρναν!
"Ποιήτρια; Και είναι φίλη σας; Και πώς την λένε; Κι ώ, τί ωραίο βιβλίο!"
Απαντούσα, ξεφυλλίζαμε, τ' άφηνα να σκεφτούν ιδέες.
"Παππούτσια, έχουμε. Και γατάκι έχω! Να πάω να το φέρω; Όχι, κοριτσάκι μου, δεν πειράζει! Άλογο, δεν έχουμε! Βατραχάκι, δεν έχουμε! Πουλάκι δεν έχουμε, έχουμε όμως μια χαλασμένη χελιδονοφωλιά! Καθρέφτη έχουμε. Να πάω να φέρω; Όχι, βρε κορίτσια μου, δεν πειράζει! Το ίδιο θα χαρεί η φίλη μου, είτε βγάλουμε πέντε φωτογραφίες, είτε εκατό! Αρκεί που σας αρέσει το βιβλίο της και θα της δώσετε χαρά! Αυτό της φτάνει! Πάμε να ξεκινήσουμε; Πάμε!"

Άχρηστες πια οι καρέκλες και το τραπέζι. Με έτρεχαν μέσ' τις τσουκνίδες και στον ήλιο. Με χόρεψαν κανονικά, κι ούτε ήξερα τι έβγαζα! Κλικ στα τυφλά και ξανά κλικ, ελπίζοντας πως κάποιες θα βγουν καλές και χωρίς προσωπάκια.
Αν δεν τα φώναζαν οι γονείς τους για φαγητό, εκεί θα ήμασταν ακόμα!
Εγώ τους μουσαφιρέους μου τους είχα ταίσει, εγκαίρως.

Να είσαι ΚΑΛΑ, Λαμπρινή, να δίνεις χαρές (και) στα παιδιά!
"ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ και ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ!

Να είστε ΚΑΛΑ, παιδάκια! Εγώ και η Λαμπρινή σας ευχαριστούμε και σας ευχόμαστε ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ, ΥΓΕΙΑ και να γίνετε κι εσείς, μεγάλα αστεράκια, μεγαλώνοντας, γιατί τα ταλέντα σας, είναι ήδη φανερά!
Δεν ξεχνάω φυσικά, πως μόλις ξανασυναντηθούμε, σας χρωστάω κέρασμα. Ναι;

ΟΛΕΣ για πάρτη σου, Λαμπρινή! Ελπίζουμε να σ' αρέσουν!
Στα νύχια πατούσαν οι μικρές να φτάσουν τις ψηλές!
Μπαλαρίνες 'γίναν τα μικρούλια μου!

Η κ. Λαμπρινή Τζούρκα έχει πλούσιο βιογραφικό και πολλές ιντερνετικές σελίδες (ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΔΩ)
και για τα βιβλία της, ΕΔΩ.



"Βήματα" και βήματα...

χωρίς πολλά λόγια, (τώρα) ΕΚΕΙ!

Άλλο να τ' ακούς, άλλο να το ζεις

Όπως τα λέει ο τίτλος, ακριβώς!
Υπάρχει μεγάλη διαφορά στο να ζήσεις κάτι, απ' το να στο περιγράφουν άλλοι ή να τ' ακούς στις ειδήσεις.
...Γι' αυτό λέμε, θέμα "εμπειρίας"...
Τόσο γνωστό σε όλους σας, μα εγώ... λόγω χωριού, χθες το έζησα και φυσικά δεν μου άρεσε, γι' αυτό και το γράφω.
Εν ολίγοις, έδρα Βόλος, ραντεβού σε τσιπουράδικο με φίλους, ποτέ δεν φοράω ρολόγια, δεν έχω καλή σχέση με τον χρόνο, κάποια στιγμή ήρθε και το δώρο - παγωτό - "χαλαρά, Κατερίνα", είπα από μέσα μου, "έσκασες στο φαί", "γρήγορα", ακούω τον άντρα μου, που μας μοίραζε στα γρήγορα στα γεμάτα αποφάγια πιάτα μας, κομμάτια παγωτού, τονίζοντας πως "θα κλείσουν τα φώτα, κλείνει το μαγαζί, πήγε 12 παρά 10!"
12 παρά πέντε, ήμασταν στον δρόμο, ήδη, χωρισμένοι κι απ' την παρέα!
Πόσο κακή εντύπωση μου έκανε, δεν φαντάζεστε!
Φυσικά και δεν φταίει το μαγαζί, με τους ωραίους του μεζέδες!
"Κορωνοϊός", λέει η αφορμή, υγεία, νόμοι κι αστυνόμοι, μέτρα προφύλαξης, ένιωσα σα να μπήκα σε ταινία κακής επιστημονικής φαντασίας, εγώ... η πρώην νυχτόβια και νυν, χωριάτισσα...
Και μη χειρότερα, να λες! γιατί η "ταινία" έχει επιτυχία και πάει για πολύχρονο σήριαλ, οπότε,
ΝΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΚΑΛΑ Ο ΘΕΟΣ, να προσαρμοζόμαστε με τα σκηνικά και τους ρόλους!
Μουσική!
Επιβάλλεται!

***

ΜΑΣ ΚΟΨΑΝ ΤΟ ΦΩΣ - ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ & ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΤΖΗΣ


***

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2020

Απάντηση σε απορία κάποιων

"Γιατί Κατερίνα λείπεις απ' το ίντερντετ;"

Πολλοί οι λόγοι:

Πρώτος: Με κούρασαν οι κακές ειδήσεις και τα "εμπόδια".

Δεύτερος: Ήμουνα εκτός έδρας.

Τρίτος, κ.λ.π. : Κι όταν είμαι στην έδρα, δεν ξέρω από που ν' αρχίσω, κι έτσι, σωπαίνω.

... Είναι θέμα "φόρας".

...Αν την βρω, κάπου μου έπεσε... θα την "φορέσω"...

"ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ" στον Γιάννη Πουλόπουλο

 που παίρνει μαζί του, πολλά "κομμάτια" και της δικής μας ζωής.

Γύφτισσα μέρα.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ, ΓΙΑΝΝΗ!



Καθυστερημένο "ΑΝΤΙΟ" στον "σπόρο", Ντίνο Χριστιανόπουλο

 

Πηγή φώτο:vima.gr


“όταν πεθάνω, να με θάψτε στο χωριό” –

θέλουν να τιμήσουν με το πτώμα τους

την πατρίδα που αρνήθηκαν με το σώμα τους


ωραία ερμηνεύεις τα τραγούδια

ας δούμε πως τα καταφέρνεις και στα παρατράγουδα

 

και τι δεν κάνατε για να με θάψετε

όμως ξεχάσατε πως ήμουν σπόρος


πηγή:https://www.sarantakos.com/kibwtos/Xristianopoulos.htm

***

Καθυστερημένο "ΑΝΤΙΟ" στον "σπόρο", Ντίνο Χριστιανόπουλο