Κυριακή 25 Αυγούστου 2019

Νά 'το και το δώρο! Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα!

... Το θεωρούσα βασικό και της το ζήτησα, πριν κάνουμε συμπληρωματικές ερωτήσεις, για να συμπληρωθεί το πρώτο Πορτραίτο της, εδώ!

...Μ' άρεσε η έκπληξη, Λαμπρινή, κυρίως η στιγμή που την είδα!

Ευχαριστώ πολύ που κουράστηκες, εν μέσω διακοπών, Καλή επιτυχία  σε ότι κι αν κάνεις!
Σου αξίζει, γι' αυτό και ήθελα οι άλλοι, να σε γνωρίσουν καλύτερα!

...Ε, να μην το "κλέψω", κιόλας; (κόλλησε ο μετρητής, ντε! Σκούριασε...!)

***

Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα

Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα
(Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )

Λαμπρινή Τζούρκα

Ένα βιογραφικό που δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πιάσω κάποια εργασία, αλλά για να γνωρίσετε την συγγραφέα, ποιήτρια... λογοτέχνιδα γενικώς... Λαμπρινή Τζούρκα... δηλαδή την υπογράφουσα.

Μάλιστα...

Λοιπόν...

Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα το 1968 στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα (προάστιό του) εκτός από κάποια μικρά διαλείμματα.

Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής) στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε δύο Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος).   Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2) και Γαλλικά (επίπεδο C1).   Επί του παρόντος είμαι φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθηκα με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.

Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου.  Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου, όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου.  Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.

Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου. (Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...

Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε.  Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog),  κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... )  Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η  τεχνολογία.  Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.

Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία.  Με ένα μπλογκ.   Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "

Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει.  Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... " που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.

Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!"  Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να  τα μοιραζόμουνα μαζύ τους.  Με λίγα λόγια,  έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").

Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου.   Η ύλη προήλθε από ένα  άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..."  Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου:  "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;"  Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου.   Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ), βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... " και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..."

Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά, αφού διαβάσουν και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...

Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου, (πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα.  Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.

Μετά τιμής,

Λαμπρινή Τζούρκα

Υ.Γ. Κι επειδή μου αρέσουν οι εικόνες... το ίδιο κείμενο... εικονογραφημένο...


Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα
(Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )

Λαμπρινή Τζούρκα

Εξ αφορμής της φίλης, και συγγραφέως, της καλής μου Κατερίνας  Παπαθεοδώρου - Σταματίου - Δεσπότη (Δε.στα.πα) ιδού και το βιογραφικό μου...

Ένα βιογραφικό που δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πιάσω κάποια εργασία, αλλά για να γνωρίσετε την συγγραφέα, ποιήτρια... λογοτέχνιδα γενικώς... Λαμπρινή Τζούρκα... δηλαδή την υπογράφουσα.

Μάλιστα...

Λοιπόν...

Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα το 1968 στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα

Πέραμα

(προάστιό του) εκτός από κάποια μικρά διαλείμματα.

Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής)

μουσική 

στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε δύο Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος).

ΓΣΠ

Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2) και Γαλλικά (επίπεδο C1).   Επί του παρόντος είμαι φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)

Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθηκα με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.

Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου.  Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου,

ημερολόγιο με κλειδιά

όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου.  Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.

Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου.
ποίημα για το ποδήλατο... 

(Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...

Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε.  Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog),


κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... )  Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η  τεχνολογία.  Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.

Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία.  Με ένα μπλογκ.   Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "


Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει.  Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... "

Λαμπρινή Τζούρκα
λίγες γραμμές... έτσι... 
2017
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ

 που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.

Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!"

με την μητέρα μου, κα Ευγενία Τζούρκα
στην πρώτη μου βιβλιοπαρουσίαση 
στο Δημαρχείο Περάματος

 Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να  τα μοιραζόμουνα μαζύ τους.  Με λίγα λόγια,  έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").

Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου.   Η ύλη προήλθε από ένα  άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..."


 Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου:  "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;"  Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου.   Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ),


βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... "

Λαμπρινή Τζούρκα
Ποίηση του λεπτού... 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ

και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..."

Λαμπρινή Τζούρκα
Ποίηση του λεπτού... για παιδιά... 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ

Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά,

ασπρόμαυρη ζωγραφιά

αφού διαβάσουν και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...

Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου,

Μικρέ μου φίλε.. 

(πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα.  Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.

Μετά τιμής,

Λαμπρινή Τζούρκα



***
πηγή

***

Κι ΕΔΩ, μια μικρή παρουσίαση, των δύο νέων βιβλίων της!

***

Ποίηση του λεπτού... και Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...

Η Ποίηση του λεπτού...
έχει ποιήματα του λεπτού
που γραφτήκανε με ρίμα (ομοιοκαταληξία)
Το καθένα συνοδεύεται με μια εικόνα,
η οποία έχει την δική της σημασία,
και είναι ασπρόμαυρη...
Ποίηση του λεπτού...

οπισθόφυλλο... Ποίηση του λεπτού...






Η Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
κυκλοφορεί... έγχρωμη...
έχει ποιήματα μικρά
με ομοιοκαταληξία
Συνοδεύονται από μία φωτογραφία την φορά
και στο κάτω μέρος κάθε σελίδας
υπάρχει μια ζωγραφιά,
για να δημιουργούνε τα παιδιά
με την δική τους φαντασία...


Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...

οπισθόφυλλο...    Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...








Lamprini T. 



***
Σχ. ΑΞΙΑ, ΛΑΜΠΡΙΝΗ, ΑΞΙΑ!
Αυτό, (τα περί εμού...) κόψ' το από κει και βάλ' το στα σχόλια. Δεν υπάρχει λόγος, να "σκιάζω" το βιογραφικό σου! Μόνη σου πάλεψες, για να φτάσεις ως εδώ, με το σπαθί σου!
Εγώ το κρατάω στην ανάρτηση, για να θυμάμαι την Τιμή, να μου κάνεις το χατήρι!
Σ' ευχαριστώ!

***
Εξ αφορμής της φίλης, και συγγραφέως, της καλής μου Κατερίνας Παπαθεοδώρου - Σταματίου - Δεσπότη (Δε.στα.πα) ιδού και το βιογραφικό μου...
***

Άντε, μια χαμογελαστή κοπέλα, από δω!


Άντε, μια χαμογελαστή και όμορφη κοπέλα, να ομορφύνει η Αγάντα μας!

Σάββατο 24 Αυγούστου 2019

Η εκπληκτική φωτογραφία του πελεκάνου της λίμνης Κερκίνης που απέσπασε το πρώτο βραβείο.

*
Η εκπληκτική φωτογραφία του πελεκάνου της λίμνης Κερκίνης που απέσπασε το πρώτο βραβείο. Στη μεγαλύτερη παγκοσμίως έκθεση παρατήρησης πουλιών και οικοτουρισμού.
**


***
εκπληκτική φωτογραφία της Βρετανίδας Carol Steele, που απεικονίζει έναν δαλματικό πελεκάνο στην παγωμένη λίμνη Κερκίνη, απέσπασε φέτος το πρώτο βραβείο της έκθεσης ορνιθοπαρατήρησης και οικοτουρισμού “Birdfair” που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Oakham της Μεγάλης Βρετανίας, σε ένα από τα σημαντικότερα σημεία συνάντησης ορνιθοπαρατηρητών και φυσιολατρών παγκοσμίως. Τη συμμετοχή στην πολύ σημαντική αυτή έκθεση εναλλακτικού τουρισμού συνδιοργανώνουν κάθε χρόνο η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και ο Φορέας Διαχείρισης της Λίμνης Κερκίνης με συμμετοχές από όλο τον κόσμο.
«Είναι μεγάλη τιμή για την Κεντρική Μακεδονία που λαμβάνει το πολύ σημαντικό αυτό βραβείο στη μεγαλύτερη έκθεση παρατήρησης πουλιών και εναλλακτικού τουρισμού στην Ευρώπη και αναδεικνύεται η Λίμνη Κερκίνη ως ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους προορισμούς για την παρατήρηση του δαλματικού πελεκάνου, αλλά και άλλων σπάνιων ειδών. Κάθε έτος η επισκεψιμότητα στην περιοχή είναι αυξητική, συνεισφέροντας στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, αφού οι παρατηρητές πουλιών και οι περιηγητές ταξιδεύουν όλο τον χρόνο», σημείωσε ο αντιπεριφερειάρχης Τουρισμού και Πολιτισμού Αλέξανδρος Θάνος


Πηγή: cityportal.gr

***

Άλογο - Πιάσε με!

Άλογο

***
**


*
GreekBurger
***

Μουσική:



(Φόντο! Μόνο;) Μπορώ ακόμα γιε μου...

***
AÚN PUEDO HIJO...
Llévame a la calle, hijo, que aún tengo buenas piernas; a caminar sin rumbo fijo contigo no me sentiré vieja...
Invítame a tu casa, hijo, el Domingo en la mañana; a compartir tu buena mesa y sentirme acompañada...
Háblame con cariño, hijo, no me retes ni te alteres; los viejos somos como niños nos gusta que nos mimen, nos sonrian sin desaire...
Festeja mis ocurrencias, no critiques mis locuras; trataré de ser valiente aunque surjan amarguras...
No me alejes de tu lado, no me hables con engaño; tengo aún mi mente clara, los recuerdos son de antaño...
Ven a verme a casa, hijo, yo no te pediré nada;
solamente tu presencia y contemplar tu cara...
No me dejes triste y sola, no me metas a la cama; los doctores se equivocan, el dolor esta en el alma💕

Μπορώ ακόμα γιε μου...

Πάρε με στο δρόμο, γιε μου, έχω ακόμα καλά πόδια, περπατώντας άσκοπα μαζί σου δεν θα νιώσω γέρος...
Κάλεσε με στο σπίτι σου, γιε μου, την Κυριακή το πρωί, για να μοιραστείς το καλό σου τραπέζι και να νιώσεις συνοδεύεται...
Μίλα μου με αγάπη, γιε μου, μην με προκαλείς ή να να · οι παλιοί είμαστε σαν τα παιδιά που μας αρέσει να είμαστε χαϊδεμένο, χαμογελάμε χωρίς να σνομπάρουν...
Γιορτάστε τα γεγονότα μου, μην κριτικάρεις τις τρέλες μου, θα προσπαθήσω να είμαι γενναίος ακόμα και αν η πίκρα προκύψει...
Μην φεύγεις από το πλευρό σου, μη μου μιλάς με εξαπάτηση · Ακόμα έχω το μυαλό μου ξεκάθαρο, οι αναμνήσεις είναι από παλιά...
Έλα να με δεις σπίτι, γιε μου, δεν θα ζητήσω τίποτα.
Μόνο η παρουσία σου και να σκέφτεσαι το πρόσωπό σου...
Μην με αφήνεις λυπημένη και μόνη, μην με βάζεις στο κρεβάτι · Οι γιατροί κάνουν λάθος, ο πόνος είναι στην ψυχή
 💕



Παρασκευή 23 Αυγούστου 2019

ΠΟΙΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ... Στρατής Παρέλης - Γιάννης Τσίγκρας

***

***

Τετάρτη, 9 Νοεμβρίου 2016


ΚΑΘΑΡΟ ΑΠΟ ΠΟΙΗΣΗ



Το ξέρω,αργά ή γρήγορα θα'ρθω να σας συναντήσω,
μόνο να ξεσκονίσω τα δωμάτια πρώτα απ'τις παλιές φωνές σας,
να χαϊδέψω τα τελευταία σας όνειρα, τις τελευταίες σας αφηγήσεις.
Γιατί σεις φύγατε βιαστικά,ξεχάσατε ημιτελή πράγματα και τελετουργίες,
ένα νεύμα στο φεγγάρι, το καρφιτσωμένο στο παράθυρο,μια χειρονομία,
ένα τραγουδάκι παιδικό,κάτω στο δρόμο "σας πήραμε,σας πήραμε
φλουρί κωνσταντινάτο",κατακάθια της θλίψης σ'ένα φλυτζάνι τσαγιού,
(πράγματα που με βασάνισαν,
είμαστε μαζί,ταυτόχρονα, και χώρια)λησμονήσατε
ένα κοντσέρτο για πιάνο
του Μπετόβεν,ξεχάσατε τους σταυρούς της Ανάστασης,
με τη φλόγα του λαμπριάτικου κεριού στην είσοδο,ναι με κούρασε να τα μαζεύω
όλ'αυτά,
ο επόμενος ένοικος μπορεί και να μην αγαπάει τα ίχνη,
να θέλει ένα σπίτι καθαρό από Ποίηση.

http://giannistsigkras2012.blogspot.gr/

***



Ο/Η ~reflection~ είπε...
Θεσπέσιο σκηνικό διασταύρωσης "υλικού ρεαλισμού" και Ποίησης..
10 Νοεμβρίου 2016 - 6:04 π.μ.
Blogger Ο/Η ~reflection~ είπε...
Τώρα διάβασα πως μόλις χθες έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Τσίγκρας.

Κι όμως, ο Ποιητής Εαυτός δεν πεθαίνει ποτέ... Ζει μέσα από τις αναγνώσεις του.
10 Νοεμβρίου 2016 - 6:11 π.μ.
Blogger Ο/Η Stratis Parelis είπε...
έχεις δίκιο Κάκια. ένας σεμνός άνθρωπος. ας έχει καλό δρόμο..
10 Νοεμβρίου 2016 - 7:17 μ.μ.
***
ΠΗΓΗ

***
ΣΧ. Είδα ΦΩΣ και μπήκα...
Αμέτρητοι οι ποιητές του κόσμου που "φιλοξενεί' στην σελίδα του, ένας εξ ίσου αξιόλογος ποιητής, κι αυτό τον τιμά!
Εκεί που χάθηκα στα ονόματα, σκέφτηκα να ψάξω, να δω, ΑΝ έχει και τον Γιάννη Τσίγκρα.
Χάρηκα όταν τον βρήκα στην λίστα, έστω και σε ένα μόνο, ποίημα, όπως έγραφε η ετικέτα.
...Μα όταν έφτασα σε ποιο και ημερομηνία, με "τελείωσες" Κύριε Ποιητά, Στρατή Παρέλη!
Ο καλύτερος Αποχαιρετισμός... ΤΙΜΙΟΣ και ΚΑΘΑΡΟΣ!
Σαν πινακίδα: "Μην αγγίζετε τα άνθη."
Καλώς έπραξες, τελικά. Αυτό και θα ήθελε, σίγουρα! Ναι, ο Γιάννης Τσίγκρας ήταν ένας Άνθρωπος σεμνός, μα και πολύ υπερήφανος, συνάμα!

...είμαστε μαζί,ταυτόχρονα, και χώρια)

"ναι με κούρασε να τα μαζεύω
όλ'αυτά,
ο επόμενος ένοικος μπορεί και να μην αγαπάει τα ίχνη,
να θέλει ένα σπίτι καθαρό από Ποίηση."