AÚN PUEDO HIJO...
Llévame a la calle, hijo, que aún tengo buenas piernas; a caminar sin rumbo fijo contigo no me sentiré vieja...
Invítame a tu casa, hijo, el Domingo en la mañana; a compartir tu buena mesa y sentirme acompañada...
Háblame con cariño, hijo, no me retes ni te alteres; los viejos somos como niños nos gusta que nos mimen, nos sonrian sin desaire...
Festeja mis ocurrencias, no critiques mis locuras; trataré de ser valiente aunque surjan amarguras...
No me alejes de tu lado, no me hables con engaño; tengo aún mi mente clara, los recuerdos son de antaño...
Ven a verme a casa, hijo, yo no te pediré nada;
solamente tu presencia y contemplar tu cara...
No me dejes triste y sola, no me metas a la cama; los doctores se equivocan, el dolor esta en el alma💕
Invítame a tu casa, hijo, el Domingo en la mañana; a compartir tu buena mesa y sentirme acompañada...
Háblame con cariño, hijo, no me retes ni te alteres; los viejos somos como niños nos gusta que nos mimen, nos sonrian sin desaire...
Festeja mis ocurrencias, no critiques mis locuras; trataré de ser valiente aunque surjan amarguras...
No me alejes de tu lado, no me hables con engaño; tengo aún mi mente clara, los recuerdos son de antaño...
Ven a verme a casa, hijo, yo no te pediré nada;
solamente tu presencia y contemplar tu cara...
No me dejes triste y sola, no me metas a la cama; los doctores se equivocan, el dolor esta en el alma💕
Μπορώ ακόμα γιε μου...
Πάρε με στο δρόμο, γιε μου, έχω ακόμα καλά πόδια, περπατώντας άσκοπα μαζί σου δεν θα νιώσω γέρος...
Κάλεσε με στο σπίτι σου, γιε μου, την Κυριακή το πρωί, για να μοιραστείς το καλό σου τραπέζι και να νιώσεις συνοδεύεται...
Μίλα μου με αγάπη, γιε μου, μην με προκαλείς ή να να · οι παλιοί είμαστε σαν τα παιδιά που μας αρέσει να είμαστε χαϊδεμένο, χαμογελάμε χωρίς να σνομπάρουν...
Γιορτάστε τα γεγονότα μου, μην κριτικάρεις τις τρέλες μου, θα προσπαθήσω να είμαι γενναίος ακόμα και αν η πίκρα προκύψει...
Μην φεύγεις από το πλευρό σου, μη μου μιλάς με εξαπάτηση · Ακόμα έχω το μυαλό μου ξεκάθαρο, οι αναμνήσεις είναι από παλιά...
Έλα να με δεις σπίτι, γιε μου, δεν θα ζητήσω τίποτα.
Μόνο η παρουσία σου και να σκέφτεσαι το πρόσωπό σου...
Μην με αφήνεις λυπημένη και μόνη, μην με βάζεις στο κρεβάτι · Οι γιατροί κάνουν λάθος, ο πόνος είναι στην ψυχή 💕
Πάρε με στο δρόμο, γιε μου, έχω ακόμα καλά πόδια, περπατώντας άσκοπα μαζί σου δεν θα νιώσω γέρος...
Κάλεσε με στο σπίτι σου, γιε μου, την Κυριακή το πρωί, για να μοιραστείς το καλό σου τραπέζι και να νιώσεις συνοδεύεται...
Μίλα μου με αγάπη, γιε μου, μην με προκαλείς ή να να · οι παλιοί είμαστε σαν τα παιδιά που μας αρέσει να είμαστε χαϊδεμένο, χαμογελάμε χωρίς να σνομπάρουν...
Γιορτάστε τα γεγονότα μου, μην κριτικάρεις τις τρέλες μου, θα προσπαθήσω να είμαι γενναίος ακόμα και αν η πίκρα προκύψει...
Μην φεύγεις από το πλευρό σου, μη μου μιλάς με εξαπάτηση · Ακόμα έχω το μυαλό μου ξεκάθαρο, οι αναμνήσεις είναι από παλιά...
Έλα να με δεις σπίτι, γιε μου, δεν θα ζητήσω τίποτα.
Μόνο η παρουσία σου και να σκέφτεσαι το πρόσωπό σου...
Μην με αφήνεις λυπημένη και μόνη, μην με βάζεις στο κρεβάτι · Οι γιατροί κάνουν λάθος, ο πόνος είναι στην ψυχή 💕
2 σχόλια:
...άγριο! Τρομερό!
Όμως, αν η μετάφραση έγινε από το αυτόματο... χρειάζεται διόρθωση..
αλλά η φωτογραφία!!!!!!!!!!!!! Θεέ μου, ανατρίχιασα!
(Δεν ήξερα ότι τώρα ήσουν εκεί...
Σε φιλώ,
Αστοριανή (από το Λονγκ Άϊλαντ...πλέον)
Το νόημα δε νομίζω ότι απέχει πολύ απ' την μετάφραση.
Συγκλονιστική φωτογραφία, όπως και τα λόγια.
Είδες πως σκάβει το σώμα η ζωή;
θα είμαι για ακόμα λίγο.
Κι εγώ φιλώ σε, σας!
Να σας προσέχετε!
Δημοσίευση σχολίου