... Το θεωρούσα βασικό και της το ζήτησα, πριν κάνουμε συμπληρωματικές ερωτήσεις, για να συμπληρωθεί το πρώτο Πορτραίτο της, εδώ!
...Μ' άρεσε η έκπληξη, Λαμπρινή, κυρίως η στιγμή που την είδα!
Ευχαριστώ πολύ που κουράστηκες, εν μέσω διακοπών, Καλή επιτυχία σε ότι κι αν κάνεις!
Σου αξίζει, γι' αυτό και ήθελα οι άλλοι, να σε γνωρίσουν καλύτερα!
...Ε, να μην το "κλέψω", κιόλας; (κόλλησε ο μετρητής, ντε! Σκούριασε...!)
***
***
πηγή
***
Κι ΕΔΩ, μια μικρή παρουσίαση, των δύο νέων βιβλίων της!
***
***
Σχ. ΑΞΙΑ, ΛΑΜΠΡΙΝΗ, ΑΞΙΑ!
Αυτό, (τα περί εμού...) κόψ' το από κει και βάλ' το στα σχόλια. Δεν υπάρχει λόγος, να "σκιάζω" το βιογραφικό σου! Μόνη σου πάλεψες, για να φτάσεις ως εδώ, με το σπαθί σου!
Εγώ το κρατάω στην ανάρτηση, για να θυμάμαι την Τιμή, να μου κάνεις το χατήρι!
Σ' ευχαριστώ!
***
Εξ αφορμής της φίλης, και συγγραφέως, της καλής μου Κατερίνας Παπαθεοδώρου - Σταματίου - Δεσπότη (Δε.στα.πα) ιδού και το βιογραφικό μου...
***
...Μ' άρεσε η έκπληξη, Λαμπρινή, κυρίως η στιγμή που την είδα!
Ευχαριστώ πολύ που κουράστηκες, εν μέσω διακοπών, Καλή επιτυχία σε ότι κι αν κάνεις!
Σου αξίζει, γι' αυτό και ήθελα οι άλλοι, να σε γνωρίσουν καλύτερα!
...Ε, να μην το "κλέψω", κιόλας; (κόλλησε ο μετρητής, ντε! Σκούριασε...!)
***
Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα
Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα
(Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )
Ένα βιογραφικό που δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πιάσω κάποια εργασία, αλλά για να γνωρίσετε την συγγραφέα, ποιήτρια... λογοτέχνιδα γενικώς... Λαμπρινή Τζούρκα... δηλαδή την υπογράφουσα.
Μάλιστα...
Λοιπόν...
Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα το 1968 στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα (προάστιό του) εκτός από κάποια μικρά διαλείμματα.
Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής) στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε δύο Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος). Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2) και Γαλλικά (επίπεδο C1). Επί του παρόντος είμαι φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθηκα με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.
Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου. Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου, όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου. Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.
Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου. (Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...
Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε. Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog), κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... ) Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η τεχνολογία. Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.
Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία. Με ένα μπλογκ. Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "
Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει. Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... " που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.
Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!" Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να τα μοιραζόμουνα μαζύ τους. Με λίγα λόγια, έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").
Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου. Η ύλη προήλθε από ένα άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..." Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου: "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;" Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου. Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ), βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... " και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..."
Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά, αφού διαβάσουν και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...
Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου, (πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα. Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.
Μετά τιμής,
Λαμπρινή Τζούρκα
Υ.Γ. Κι επειδή μου αρέσουν οι εικόνες... το ίδιο κείμενο... εικονογραφημένο...
Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα
(Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )
Εξ αφορμής της φίλης, και συγγραφέως, της καλής μου Κατερίνας Παπαθεοδώρου - Σταματίου - Δεσπότη (Δε.στα.πα) ιδού και το βιογραφικό μου...
Ένα βιογραφικό που δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πιάσω κάποια εργασία, αλλά για να γνωρίσετε την συγγραφέα, ποιήτρια... λογοτέχνιδα γενικώς... Λαμπρινή Τζούρκα... δηλαδή την υπογράφουσα.
Μάλιστα...
Λοιπόν...
Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα το 1968 στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα
(προάστιό του) εκτός από κάποια μικρά διαλείμματα.
Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής)
στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε δύο Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος).
Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2) και Γαλλικά (επίπεδο C1). Επί του παρόντος είμαι φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθηκα με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.
Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου. Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου,
όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου. Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.
Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου.
(Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...
Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε. Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog),
κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... ) Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η τεχνολογία. Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.
Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία. Με ένα μπλογκ. Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "
Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει. Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... "
που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.
Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!"
Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να τα μοιραζόμουνα μαζύ τους. Με λίγα λόγια, έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").
Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου. Η ύλη προήλθε από ένα άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..."
Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου: "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;" Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου. Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ),
βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... "
και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..."
Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά,
αφού διαβάσουν και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...
Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου,
(πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα. Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.
Μετά τιμής,
Λαμπρινή Τζούρκα
(Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )
Λαμπρινή Τζούρκα
Ένα βιογραφικό που δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πιάσω κάποια εργασία, αλλά για να γνωρίσετε την συγγραφέα, ποιήτρια... λογοτέχνιδα γενικώς... Λαμπρινή Τζούρκα... δηλαδή την υπογράφουσα.
Μάλιστα...
Λοιπόν...
Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα το 1968 στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα (προάστιό του) εκτός από κάποια μικρά διαλείμματα.
Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής) στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε δύο Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος). Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2) και Γαλλικά (επίπεδο C1). Επί του παρόντος είμαι φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθηκα με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.
Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου. Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου, όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου. Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.
Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου. (Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...
Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε. Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog), κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... ) Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η τεχνολογία. Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.
Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία. Με ένα μπλογκ. Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "
Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει. Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... " που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.
Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!" Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να τα μοιραζόμουνα μαζύ τους. Με λίγα λόγια, έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").
Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου. Η ύλη προήλθε από ένα άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..." Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου: "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;" Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου. Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ), βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... " και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..."
Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά, αφού διαβάσουν και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...
Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου, (πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα. Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.
Μετά τιμής,
Λαμπρινή Τζούρκα
Υ.Γ. Κι επειδή μου αρέσουν οι εικόνες... το ίδιο κείμενο... εικονογραφημένο...
Βιογραφικό Λαμπρινής Τζούρκα
(Φθάσαμε ως εδώ να γράφουμε και βιογραφικό... )
Λαμπρινή Τζούρκα
Εξ αφορμής της φίλης, και συγγραφέως, της καλής μου Κατερίνας Παπαθεοδώρου - Σταματίου - Δεσπότη (Δε.στα.πα) ιδού και το βιογραφικό μου...
Ένα βιογραφικό που δεν θα χρησιμοποιηθεί για να πιάσω κάποια εργασία, αλλά για να γνωρίσετε την συγγραφέα, ποιήτρια... λογοτέχνιδα γενικώς... Λαμπρινή Τζούρκα... δηλαδή την υπογράφουσα.
Μάλιστα...
Λοιπόν...
Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα το 1968 στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα
Πέραμα
Είμαι μουσικός (Εκπαιδευτικός Μουσικής)
μουσική
στο επάγγελμα (καθηγήτρια μουσικής σε δύο Δημοτικά Σχολεία στο Πέραμα ) και... μού αρέσει η μουσική (βεβαίως), ο αθλητισμός (υπήρξα παίχτρια του βόλλεϋ και του πινγκ - πονγκ στον Γυμναστικό Σύλλογο Περάματος).
ΓΣΠ
Γνωρίζω Αγγλικά (επίπεδο Proficiency- C2) και Γαλλικά (επίπεδο C1). Επί του παρόντος είμαι φοιτήτρια στο ΕΚΠΑ (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
στο ΤΜΣ (Τμήμα Μουσικών Σπουδών) στο οποίο εισήχθηκα με Πανελλήνιες εξετάσεις το 2013.
Η συγγραφή δεν ήτανε στα χόμπυ μου. Άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου,
ημερολόγιο με κλειδιά
όταν ήμουνα μικρή, επειδή έπεσε στα χέρια μου ένα ημερολόγιο, κι όχι για να εκδώσω την αυτοβιογραφία μου. Όταν το ημερολόγιο αυτό καταστράφηκε, σταμάτησα να γράφω.
Ποίηση δεν έγραφα τότε, παρά μόνον καναδυό ποιήματα, τα οποία βγήκαν από μια μικρή ανάγκη μου.
ποίημα για το ποδήλατο...
(Δεν υπάρχουν πουθενά... έχουνε χαθεί... )...
Όλα αυτά άλλαξαν με το ίντερνετ, όπως κι η ζωή μου άλλαξε. Όταν χρειάστηκε να κάνω το πρώτο μου ιστολόγιο (blog),
κάπου το 2009, όλα ήτανε για μένα καινούργια (η τεχνολογία, το ίντερνετ, οι πληροφορίες... ) Η εικόνα ήτανε σημαντικό έναυσμα για μένα, για να με κατακτήσει αυτή η τεχνολογία. Τώρα είμαι σε σημείο να έχω πάνω από 50 blog, στα οποία γράφω αυτά που με ενδιαφέρουν.
Έτσι ξεκίνησε κι η λογοτεχνική μου ανησυχία. Με ένα μπλογκ. Ήταν το "λίγες γραμμές έτσι... χωρίς πρόγραμμα... "
Εδώ έγραφα, έγραφα... έγραφα διάφορα πράγματα που με ενδιαφέρανε, με κάποια εικόνα, πάντα, να τα συνοδεύει. Από αυτό το blog προήλθε το πρώτο μου βιβλίο, το "λίγες γραμμές... έτσι... "
Λαμπρινή Τζούρκα
λίγες γραμμές... έτσι...
2017
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ
που δημιουργήθηκε και εκδώθηκε το 2017.
Η ιδέα, γι' αυτήν την έκδοση, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ, οι εκδόσεις μου) ήτανε της μητέρας μου, η οποία μού είπε... "Γιατί όχι κι εσύ; Γιατί να μην εκδώσεις αυτά που γράφεις!"
με την μητέρα μου, κα Ευγενία Τζούρκα
στην πρώτη μου βιβλιοπαρουσίαση
στο Δημαρχείο Περάματος
Επίσης, ένα άλλο κριτήριο ήτανε ότι όλα όσα είχα γράψει ήθελα να μείνουνε... (όχι στην αιωνιότητα)... αλλά στα ανήψια μου... Τέλος, μία τρίτη αιτία ήτανε οι φίλοι μου, οι γνωστοί μου και γενικώς κάποιοι που ίσως να ενδιαφερόντουσαν γι΄ όλα αυτά και θα ήτανε πραγματικά ωραίο να τα μοιραζόμουνα μαζύ τους. Με λίγα λόγια, έγινα συγγραφέας και ποιήτρια (όπως λένε κάποιοι, που χαρακτηρίζουν ποίηση αυτά που είναι γραμμένα στο "λίγες γραμμές... έτσι... ").
Φέτος, (το 2019) ήρθε η ώρα για το δεύτερο μα και το τρίτο βιβλίο μου. Η ύλη προήλθε από ένα άλλο μου blog, το "Ποίηση... του λεπτού..."
Οι λόγοι εκδόσεως ήτανε οι ίδιοι, αλλά στην αρχή υπήρξε κάποια δειλία εκ μέρους μου: "Θα ήτανε καλό να συνεχίσω;" Αυτό αναρωτήθηκα κι όταν πέρασε το στάδιο της επιφύλαξης ήρθαν και τα καινούργια πόνηματά μου. Από τις εκδόσεις μου, λοιπόν, (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ),
βγήκε το "Ποίηση του λεπτού... "
Λαμπρινή Τζούρκα
Ποίηση του λεπτού...
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ
και το "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..."
Λαμπρινή Τζούρκα
Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΣΟΤΡΑΣ
Στο πρώτο, στο "Ποίηση του λεπτού... " έχω βάλει ποιήματα, συνοδευόμενα από μία εικόνα πάντα, και στο δεύτερο, στο "Ποίηση του λεπτού... για παιδιά..." έχω κάνει το ίδιο, μόνον που πρόσθεσα μία ασπρόμαυρη ζωγραφιά για να χρωματίσουν τα παιδιά,
ασπρόμαυρη ζωγραφιά
αφού διαβάσουν και εμπνευστούν απ' το ποίημά μου ή ακόμα... και πριν μάθουν να το διαβάζουν... (γιατί όχι... )...
Ελπίζω σε αυτά τα δυο βιβλία... και ελπίζω και για κάποιο τέταρτο βιβλίο μου,
Μικρέ μου φίλε..
(πάλι με ύλη από κάποιο ιστολόγιό μου) αλλά είναι λίγο νωρίς ακόμα. Όταν θα είμαι έτοιμη θα σάς το γνωρίσω.
Μετά τιμής,
Λαμπρινή Τζούρκα
***
πηγή
***
Κι ΕΔΩ, μια μικρή παρουσίαση, των δύο νέων βιβλίων της!
***
Ποίηση του λεπτού... και Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
Η Ποίηση του λεπτού...
έχει ποιήματα του λεπτού
που γραφτήκανε με ρίμα (ομοιοκαταληξία)
Το καθένα συνοδεύεται με μια εικόνα,
η οποία έχει την δική της σημασία,
και είναι ασπρόμαυρη...
Η Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
κυκλοφορεί... έγχρωμη...
έχει ποιήματα μικρά
με ομοιοκαταληξία
Συνοδεύονται από μία φωτογραφία την φορά
και στο κάτω μέρος κάθε σελίδας
υπάρχει μια ζωγραφιά,
για να δημιουργούνε τα παιδιά
με την δική τους φαντασία...
έχει ποιήματα του λεπτού
που γραφτήκανε με ρίμα (ομοιοκαταληξία)
Το καθένα συνοδεύεται με μια εικόνα,
η οποία έχει την δική της σημασία,
και είναι ασπρόμαυρη...
Ποίηση του λεπτού...
οπισθόφυλλο... Ποίηση του λεπτού...
Η Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
κυκλοφορεί... έγχρωμη...
έχει ποιήματα μικρά
με ομοιοκαταληξία
Συνοδεύονται από μία φωτογραφία την φορά
και στο κάτω μέρος κάθε σελίδας
υπάρχει μια ζωγραφιά,
για να δημιουργούνε τα παιδιά
με την δική τους φαντασία...
Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
οπισθόφυλλο... Ποίηση του λεπτού... για παιδιά...
Lamprini T.
***
Σχ. ΑΞΙΑ, ΛΑΜΠΡΙΝΗ, ΑΞΙΑ!
Αυτό, (τα περί εμού...) κόψ' το από κει και βάλ' το στα σχόλια. Δεν υπάρχει λόγος, να "σκιάζω" το βιογραφικό σου! Μόνη σου πάλεψες, για να φτάσεις ως εδώ, με το σπαθί σου!
Εγώ το κρατάω στην ανάρτηση, για να θυμάμαι την Τιμή, να μου κάνεις το χατήρι!
Σ' ευχαριστώ!
***
Εξ αφορμής της φίλης, και συγγραφέως, της καλής μου Κατερίνας Παπαθεοδώρου - Σταματίου - Δεσπότη (Δε.στα.πα) ιδού και το βιογραφικό μου...
***
3 σχόλια:
μην ανησυχείς... το βιογραφικό ξεκινάει απ' εδώ... "Λαμπρινή Τζούρκα...
Γεννήθηκα το 1968 στον Πειραιά, κι έκτοτε κατοικώ στο Πέραμα..."
τα εισαγωγικά είναι απαραίτητα... για να πάρω φόρα... και να σε ευχαριστήσω... και να θυμάμαι ότι αν δεν ήσουν εσύ... πολλά δεν θα είχαν γίνει...
ευχαριστώ... εύχομαι καλές επιτυχίες...
καλημέρα... με υγεία κι η μέρα η γενέθλιός σου... χρόνια πολλά! (για τον τύπο.. )... έρχονται και τα κανονικά... στις 29 με το καλό... φιλιά!!!!!!!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Α! Καλά! Εσύ, κορίτσι μου, δεν "παίζεσαι"!Απ' ότι σου λέω, μου πας κόντρα στο "λιβάνισμα". Και να τα ευχαριστήρια και να η "συγγραφέας" και να η Δεσπότη, να και οι Δεσποτάδες!
Έλεος! παραδίνομαι!
Ευχαριστώ πολύ για τα "υπόλοιπα", "στήριξε" εσύ την Λαμπρινή που έχει πολλά να πει και να δώσει στο μέλλον και στο σύνολο, κι άσε την Κατερίνα, να "χαιρετάει" απ' το λιμάνι...
ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΗ, με ούριους ανέμους!
Φιλιά;
Έχε χάρη που είσαι ΠΑΙΔΙ, μέσα - έξω!
Πάρε να έχεις!
Φιλιά, εις το άπειρον!
...αγάπες
κι εκτίμηση!
Άσχετα με τις ...έγγραφες δημιουργίες,
αυτό έχει ΟΛΗ την σημασία!
"Αστοριανή¨
Ν.Υ.
Δημοσίευση σχολίου