***
Crudo, pero cierto!
Ponga una rana en un recipiente lleno de agua y comience a calentar el agua.
A medida que la temperatura del agua empieza a subir, la rana ajusta su temperatura corporal en consecuencia.
La rana se mantiene ajustando su temperatura corporal con el aumento de la temperatura del agua.
Justo cuando el agua está a punto de alcanzar el punto de ebullición, la rana no puede ajustar más.
En este punto la rana decide a saltar.
La rana trata de saltar, pero es incapaz de hacerlo, ya que ha perdido toda su fuerza ajustando la temperatura corporal.
Muy pronto la rana muere.
¿Qué mató a la rana?
¡Piensa en eso!
Ponga una rana en un recipiente lleno de agua y comience a calentar el agua.
A medida que la temperatura del agua empieza a subir, la rana ajusta su temperatura corporal en consecuencia.
La rana se mantiene ajustando su temperatura corporal con el aumento de la temperatura del agua.
Justo cuando el agua está a punto de alcanzar el punto de ebullición, la rana no puede ajustar más.
En este punto la rana decide a saltar.
La rana trata de saltar, pero es incapaz de hacerlo, ya que ha perdido toda su fuerza ajustando la temperatura corporal.
Muy pronto la rana muere.
¿Qué mató a la rana?
¡Piensa en eso!
Sé que muchos van a decir que el agua hirviendo.
Pero la verdad, sobre lo que mató a la rana fue su propia incapacidad para decidir cuándo saltar.
Pero la verdad, sobre lo que mató a la rana fue su propia incapacidad para decidir cuándo saltar.
Todos nos tenemos que ajustar, con la gente y las situaciones, pero tenemos que estar seguros cuándo tenemos que ajustar y cuándo tenemos que seguir adelante o cuándo saltar.
Hay momentos en los que necesitamos hacer frente a la situación y tomar las acciones apropiadas, antes de que estemos incapacitados para saltar.
Si permitimos que la gente nos explote física, emocional, financiera, espiritual o mentalmente continuarán haciéndolo.
¡Decidamos cuándo saltar!
Nadie va a saltar por nosotros...
Vamos a saltar mientras tengamos la fuerza.
Raw, αλλά αληθινό!
Βάλε ένα βάτραχο σε ένα δοχείο γεμάτο νερό και άρχισε να υπερθέρμανση το νερό.
Καθώς η θερμοκρασία του νερού αρχίζει να αυξάνεται, ο βάτραχο προσαρμόζεται ανάλογα τη θερμοκρασία του σώματος του.
Ο Βάτραχος συνεχίζει να προσαρμόζεται τη θερμοκρασία του σώματος του με την αύξηση της θερμοκρασίας του νερού.
Πάνω που το νερό είναι έτοιμο να φτάσει στο σημείο του βράζει, ο βάτραχος δεν μπορεί να προσαρμοστεί περισσότερο.
Σε αυτό το σημείο ο βάτραχος αποφασίζει να πηδήξει.
Ο Βάτραχος προσπαθεί να πηδήξει, αλλά δεν είναι σε θέση να το κάνει, καθώς έχει χάσει όλη τη δύναμή του με την προσαρμογή της θερμοκρασίας του σώματος.
Πολύ σύντομα ο βάτραχος πεθαίνει.
Τι σκότωσε τον βάτραχο;
Σκέψου το!
Ξέρω ότι πολλοί θα πουν το βραστό νερό.
Αλλά η αλήθεια, σχετικά με το τι σκότωσε τον βάτραχο ήταν η δική του αδυναμία να αποφασίσει πότε να πηδήξει.
Όλοι πρέπει να προσαρμογή, με ανθρώπους και καταστάσεις, αλλά πρέπει να είμαστε σίγουροι πότε πρέπει να προσαρμογή και πότε πρέπει να προχωρήσουμε ή πότε πρέπει να προχωρήσουμε ή πότε να άλμα.
Υπάρχουν στιγμές που πρέπει να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση και να αναλάβουμε τις κατάλληλες ενέργειες, πριν να είμαστε σε θέση να άλμα.
Αν επιτρέψουμε στους ανθρώπους να μας αξιοποιούν σωματικά, συναισθηματικά, οικονομικά, πνευματικά ή ψυχικά θα συνεχίσουν να το κάνουν.
Αποφάσισε πότε θα πηδήξεις!
Κανείς δεν θα πηδήξει για μας...
Ας άλμα όσο έχουμε τη δύναμη
***
