Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Εκδήλωση στον Παλαιό Πλάτανο - Ευχαριστήριο στην ΘΕΣΣΑΛΙΑ - Υπόσχεση μαθητών

                                         



                                           Εκδήλωση στον Παλαιό Πλάτανο

Στην κεντρική πλατεία του Παλαιού Πλατάνου - Αλμυρού, την Κυριακή το βράδυ, ώρα 9.00' στις 22 Ιούνη, πραγματοποιήθηκε μια εκδήλωση με θέμα: "Παλαιός Πλάτανος, το ηρωικό και πολύπαθο Χωριό."
Την εκδήλωση παρακολούθησε πλήθος κόσμου, με απόλυτη ησυχία, ενδιαφέρον και πολλή συγκίνηση.
Η εκδήλωση άρχισε με μια ταινία μικρού μήκους, η οποία μας συγκλόνισε, για το ερειπωμένο χωριό, στην οποία συμμετείχαν ηλικιωμένοι κάτοικοι του Ν. Πλατάνου και παιδιά του 1ου Γυμνασίου Αλμυρού.
Μετά, αφού ο πολιτιστικός σύλλογος Πλατάνου "Η Πρόοδος" τραγούδησε δύο υπέροχα πλατανιώτικα, παραδοσιακά τραγούδια, υπό την διεύθυνση του κ. Γεωργίου Σιαμούρη, συντ/χου εκπ/κού, η κ. Έφη Αγελάρη - Μπαζή παρουσίασε την ομιλήτρια της βραδιάς κ. Ζωή Τακτικού - Σκοπιανού, συντ/χο εκπ/κό και λογοτέχνη, η οποία με την σειρά της ανέβασε πολύ το επίπεδο της εκδήλωσης, με τη σύντομη, αλλά μεστή και εντυπωσιακή ομιλία της..
Η ομιλήτρια αναφέρθηκε πρώτα στα δυο βιβλία για τον Πλάτανο, στα οποία περιγράφεται η ιστορία και τα ήθη και τα έθιμα του χωριού, από τους συγγραφείς τους αντίστοιχα: κ. Δημήτριο Παπαγιαννίτση και κ. Αποστολία Μελέτη - Σιαμούρη.
Στη συνέχεια μίλησε για την παράδοση και για τις υποχρεώσεις όλων μας απέναντι στα παιδιά, "στα οποία οφείλουμε να κληροδοτήσουμε τις παραδόσεις μας, ώστε με τα ζωντανά κύτταρα του χθες, να δημιουργήσουν τις καινούργιες μορφές του αύριο."
Έγινε από την ίδια μια αφιέρωση του ποιήματός της, με τίτλο: "Στο Γέρο Πλάτανο", που συγκίνησε ιδιαίτερα:  "...Σαν βλέπεις τα ερείπια/ νιώθεις ανατριχίλα/ κυρτώνεις τα κλωνάρια σου/ σου πέφτουνε τα φύλλα/ μα πάλι ανασταίνεσαι/ καινούργια βγάζεις κλώνια/ όταν θυμάσαι τα παλιά / ωραία εκείνα χρόνια!..."
Και συνέχισε, αναφέροντας συνοπτικά την ιστορία του χωριού, που κάηκε συνολικά επτά φορές. Στο σημείο αυτό, μετά από ένα τετράστιχό της: "Τι κι αν περάσαν τόσα χρόνια/ και έχεις καταστραφεί χωριό εφτά φορές/ και σήμερα και αύριο το ΧΘΕΣ/ εμείς θα το θυμόμαστε για πάντα!"  ακούστηκε το νοσταλγικό τραγούδι : "Χωριό μου", του Κ. Καλαπανίδα με μουσική Π. Β. Βασιλείου.
Μετά αναφέρθηκε στη συνέχεια του προγράμματος που ήταν αφιερωμένο στα Πλατανιώτικα παρατσούκλια  και τα οποία απέδωσαν θεατρικά τα παιδιά: Νάσια Γιάννη, Αποστόλης Τιμπλαλέξης, Γιώργος Σιαμούρης, μαζί με τον κ. Γεώργιο Σιαμούρη, τόσο επιτυχημένα, που προκάλεσαν πολύ γέλιο,"για να διαλυθεί η μελαγχολία που δημιούργησε, μέχρι εκείνη τη στιγμή, το βύθισμα στις σκοτεινές γωνιές του άλλοτε.", σύμφωνα με τα λόγια της κ. Τακτικού.
Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με παραδοσιακούς χορούς από τον Πολιτιστικό σύλλογο και από τα παιδιά του Γυμνασίου, υπέροχα!
Η καθηγήτρια κ. Βέτα Παπαδοπούλου μίλησε για τους χορούς των παιδιών, που η ίδια τους δίδαξε.
Την εκδήλωση έκλεισε η κ. Αποστολία Μελέτη, η οποία συγκίνησε αφάνταστα το ακροατήριο με το πάθος της, τις αλήθειες της και τα συμπεράσματά της, ότι τα παιδιά, δε ξεχνούν τις ρίζες!
Στη συνέχεια όλοι γεύθηκαν τις νοστιμότατες χωριάτικες πίτες, που ετοίμασαν οι Πλατανιώτισσες με τέχνη και μεράκι.
Κάτω από τον πλάτανο η δροσιά άρχισε να δυναμώνει και η αποχώρηση άρχισε μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα, με αισθήματα χαράς, ικανοποίησης και υπερηφάνειας για την αξιόλογη τοπική ιστορία και την όμορφη βραδιά.
Αξίζει να αναφερθεί ακόμα, ότι τα παιδιά του Γυμνασίου μοίρασαν ένα έντυπο σε όλους όσους παρακολούθησαν την εκδήλωση, στο οποίο έγραφαν την υπόσχεσή τους, να διατηρήσουν την ελληνορθόδοξη παράδοση και τα στοιχεία του λαϊκού πολιτισμού και να τα παραδώσουν επάξια στις επόμενες γενιές.
Αξίζουν "Θερμά Συγχαρητήρια" σε όλους, όσους εργάστηκαν και συμμετείχαν στην πραγματοποίηση αυτής της εκδήλωσης, που άγγιξε την τελειότητα, όπως την είδα με τα δικά μου μάτια.

Κατερίνα Παπαθεοδώρου

                   ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Ευχαριστώ ιδιαίτερα την εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ για την φιλοξενία!
Το θεώρησα "ΧΡΕΟΣ" για ότι είδα, άκουσα, ένιωσα!...

Συγκινητική εκδήλωση, παρουσία πλήθους κόσμου με πολλά δρώμενα
"Παλαιός Πλάτανος, το ηρωικό και πολύπαθο χωριό"







Η Υπόσχεση των μαθητών του 1ου Γυμνασίου Αλμυρού! ΑΞΙΟΙ!




Υγ. Φωτογραφίες μου απ' την εκδήλωση θα βρείτε, εδώ.
Όλη την ερασιτεχνική μου ύλη, εδώ.
Την αξιέπαινη ταινία των μαθητών και επαγγελματική ύλη και φωτογραφίες, θα βρείτε εδώ!




Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Παλαιός Πλάτανος Αλμυρού - Χορεύουν οι δασκάλοι στο τέλος της εκδήλωσης.

Παλαιός Πλάτανος Αλμυρού - Χορεύουν οι δασκάλοι στο τέλος της εκδήλωσης.

Δε μπορώ μαννούλα μ', δε μπορώ, άι σύρε να φέρεις το γιατρό!

Παλαιός Πλάτανος - Χορευτικά μαθητών 1ου Γυμνασίου Αλμυρού

Παλαιός Πλάτανος - Χορευτικά μαθητών 1ου Γυμνασίου Αλμυρού

Το πηγάδι της γνώσης

Το πηγάδι της γνώσης



Για να σκάψει κανείς ένα πηγάδι, πρώτα πρέπει να βγάλει το χώμα και τις πέτρες κι ύστερα αρχίζει το νερό να τρέχει από τις πλευρές του πηγαδιού και να το γεμίζει. Το νερό βρισκόταν ήδη εκεί, δεν χρειαζόταν να μεταφερθεί από κάπου αλλού. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να μετακινηθούν οι πέτρες και το χώμα.

Υπήρχαν εμπόδια και μόλις αυτά μετακινήθηκαν, εμφανίστηκε το νερό. Δεν χρειαζόταν να μεταφερθεί νερό μέσα στο πηγάδι. Το νερό βρισκόταν ήδη εκεί, απλώς έπρεπε να απομακρυνθούν τα εμπόδια.

 Η γνώση βρίσκεται ήδη μέσα μας, δεν χρειάζεται να την πάρουμε από κάπου αλλού. Οι πηγές της είναι κρυμμένες μέσα μας, πρέπει απλώς να απομακρυνθούν με το σκάψιμο τα εμπόδια που βρίσκονται ανάμεσα — οι πέτρες και το χώμα. Τότε θα αρχίσουν να εμφανίζονται οι πηγές της γνώσης.

Εκτός από πηγάδι όμως, μπορεί κανείς να φτιάξει και δεξαμενή.

Το να φτιαχτεί μια δεξαμενή είναι κάτι διαφορετικό. Δεν χρειάζεται να αναζητήσουμε τη φυσική πηγή του νερού, για να φτιάξουμε μια δεξαμενή. Ο τρόπος για να φτιαχτεί μια δεξαμενή είναι εντελώς αντίθετος από αυτόν που φτιάχνεται ένα πηγάδι.

Για να φτιάξεις μια δεξαμενή, δεν χρειάζεται να σκάψεις και να βγάλεις έξω τις πέτρες και το χώμα. Πρέπει να φέρεις πέτρες και χώμα από κάπου αλλού και να φτιάξεις ένα τοίχο. Κι όταν φτιαχτεί ο τοίχος, το νερό δεν έρχεται από μόνο του. Πρέπει να το φέρεις από τα πηγάδια των ανθρώπων και να το βάλεις μέσα στη δεξαμενή.

Μπορεί να βλέπεις το νερό μέσα στη δεξαμενή και να το βλέπεις και μέσα στο πηγάδι, η διαφορά όμως ανάμεσα στη δεξαμενή και το πηγάδι είναι όση διαφορά υπάρχει ανάμεσα στη γη και τον ουρανό. Η πρώτη διαφορά είναι ότι η δεξαμενή δεν έχει δικό της νερό.

 Ότι βρίσκεται μέσα στη δεξαμενή είναι δανεικό. Σύντομα μουχλιάζει και λιμνάζει, επειδή αυτό που είναι δανεικό, δεν είναι ζωντανό, είναι νεκρό. Το νερό που στέκεται μέσα στη δεξαμενή λιμνάζει, σαπίζει και σύντομα θα αρχίσει να βρομάει.



Το πηγάδι όμως έχει τη δική του πηγή νερού. Το νερό δεν μουχλιάζει ποτέ. Το πηγάδι έχει τη δική του πηγή ροής.

Με τη δεξαμενή και το πηγάδι συμβαίνουν δύο διαφορετικές διαδικασίες. Η δεξαμενή φοβάται ότι κάποιος θα της πάρει το νερό, επειδή αν φύγει το νερό, η δεξαμενή αδειάζει. Το πηγάδι όμως θέλει κάποιον να του πάρει το νερό του, ώστε να μπορεί να γεμίσει με πιο φρέσκο και ζωντανό νερό.

 Το πηγάδι φωνάζει: «Πάρε το νερό μου! Θέλω να το μοιραστώ!» Η δεξαμενή φωνάζει: «Μην πλησιάζεις! Μην αγγίζεις το νερό μου! Μη μου παίρνεις το νερό μου!» Η δεξαμενή θέλει κάποιον που έχει νερό να της το φέρνει, να το χύνει μέσα της και να τη γεμίζει, ώστε να μπορεί να μεγαλώνει η περιουσία της.

Αν όμως κάποιος έχει έναν κουβά, το πηγάδι θέλει αυτόν τον άνθρωπο να πάρει από το νερό του, ώστε να μπορέσει να ξεφορτωθεί το παλιό νερό και να βγάλει καινούργιο. Το πηγάδι θέλει να μοιράζεται, η δεξαμενή θέλει να συσσωρεύει.

Το πηγάδι έχει ρυάκια, που συνδέονται με τον ωκεανό. Το πηγάδι μπορεί να φαίνεται μικρό, στο βάθος όμως συνδέεται με το άπειρο.

Όσο μεγάλη όμως κι αν φαίνεται μια δεξαμενή, δεν συνδέεται με κανέναν. Τελειώνει και κλείνει στον εαυτό της. Δεν έχει κανένα ρυάκι. Δεν έχει κανένα τρόπο να συνδεθεί με το άπειρο.

Ο νους του ανθρώπου μπορεί να γίνει είτε πηγάδι είτε δεξαμενή. Αυτές είναι οι δύο πιθανότητες για το νου του ανθρώπου. Και ο άνθρωπος που ο νους του γίνεται δεξαμενή, σιγά- σιγά θα τρελαθεί.


Όλων μας ο νους έχει γίνει δεξαμενή. Δεν έχουμε φτιάξει πηγάδια, έχουμε φτιάξει δεξαμενές. Μαζεύουμε πράγματα από όλο τον κόσμο, από βιβλία, από ιερά κείμενα, από διδασκαλίες, τα μαζεύουμε όλα αυτά και νομίζουμε πως έχουμε γίνει γνώστες.

Κάνουμε το ίδιο λάθος που κάνει και η δεξαμενή. Η δεξαμενή νομίζει πως είναι πηγάδι, επειδή και στα δύο μπορείς να δεις νερό μέσα τους.

Μπορείς να βρεις γνώση σε ένα διανοούμενο και σε ένα συνειδητό άνθρωπο. Ο διανοούμενος όμως είναι δεξαμενή και ο συνειδητός άνθρωπος είναι πηγάδι. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο.

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θεμελιώδης και βαθιά είναι αυτή η διαφορά. Η γνώση του διανοούμενου είναι δανεική, σάπια, μουχλιασμένη. 

Ο καμένος Ιερός Ναός του Αγίου Ιωάννου στον Παλαιό Πλάτανο Αλμυρού

Εικόνες απ' τον καμένο Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου, του Προδρόμου, στον Παλαιό Πλάτανο Αλμυρού, θα βρείτε εδώ!


Ευχαριστήριο των μαθητών 1ου Γυμνασίου Αλμυρού!


ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ 1ΟΥ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ
Στην πραγματοποίηση της εκδήλωσης ευχαριστούμε:
- τον κ. Κ. Μαργέλο για την λήψη του VIDEO
- την «Ελαιουργία Πλατάνου – Κουφάκη»
- την εφημερίδα ¨Λαός του Αλμυρού¨ και ιδιαίτερα την Βιβή Τσιντσίνη που είναι πάντα δίπλα μας
- τον πολιτιστικό Σύλλογο Πλατάνου ‘η Πρόοδος’
- τον Δήμο Αλμυρού
- τον Θανάση Αλεξίου – «Τυπωσέ το»
- τον Κώστα Κολώνη
- τον Άρη Παπαϊωάνου
- τον Σάββα Μαυρογέννη
- τις Κάβες Βασ. Ράπτη – Ζήση Μπιντέλα – Δημήτρη Σαμαρά
- τον κ. Κ. Γκουντάρα για την χορήγηση των στολών
- την ομάδα Πλατάνου ‘Μυρμιδόνες’ και τον πρόεδρο της κ. Θ. Κλουκουτάρα
- τις κυρίες όλες που πρόσφεραν χειροποίητες πίτες
- την κα Άννα Πατελοδήμου
τον Γ. Παλιά
τον Β. Σαμαρά
-  τον κ. Βασίλη Σαμαρά Τσογανάκο για την φιλοξενία και την κα Μυρσίνη Κονδραφούρη
Και βεβαίως, ιδιαίτερα, όλο τον κόσμο που μας τίμησε με την παρουσία του και γνώρισαν την ιστορία του χωριού μας του Παλαιού Πλατάνου.

Μαθητικές Κοινότητες 1ου Γυμνασίου

Υγ. Θερμά Συγχαρητήρια σε όλους! Κυρίως στους μαθητές!

Παλαιός Πλάτανος - Χωριό μου - Ενθύμια

Παλαιός Πλάτανος - Χωριό μου - Ενθύμια



*****

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Δυο λογάκια... Σανατόριο Καραμάνη - Το πρώτο ορεινό σανατόριο

Όπως φαίνεται... θα "δουλεύω" για μέρες!
Το θέμα ΣΑΝΑΤΟΡΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΗ, το βιβλίο "Το πρώτο ορεινό σανατόριο" και την εκδήλωση στο Αθανασάκειο, την πήγα στο άλλο μου μπλογκ στο "ΑΜΑΝ ΝΤΟΚΤΟΡ και γιατρέ!"
Εκεί θα το βρείτε!

Εκδήλωση - Παλαιός Πλάτανος - Ομιλία Ζωής Τακτικού - Σκοπιανού

Εκδήλωση - Παλαιός Πλάτανος - Ομιλία Ζωής Τακτικού - Σκοπιανού



Η Ζωή είναι η φίλη που με κάλεσε και είδα και άκουσα και έμαθα για τον Παλαιό Πλάτανο.


Για οικονομία καρτών και μπαταρίας, έκανα οικονομία, ακόμα κι από κείνη! Δε με συγχωρώ!

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΑΛΜΥΡΟΥ - ΧΟΡΕΥΤΙΚΑ!!!

Έοιμα και τα καλά χορευτικά!!!

Λαός του Αλμυρού - ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ

Αναγκαστικά, πρέπει να κλέψω και τα λόγια, απ' την εφημερίδα ο Λαός του Αλμυρού, για να ενημερωθείτε σωστά!
Άναψε το λαπ τοπ, δε με βοηθάει, ούτε αυτό, ούτε ο ελεύθερός μου χρόνος, για να γράψω πως ένιωσα εγώ στο κάθε τι, να τα φέρω σωστά με την σειρά, οπότε, τουλάχιστον, να υπάρχουν!!!
Έστω κι έτσι, μισά, διπλά και μπερδεμένα!

Ταινία και Εκδήλωση για τον Παλαιό Πλάτανο από το 1ο Γυμνασίο Αλμυρού – video, φωτο


Ταινία και Εκδήλωση για τον Παλαιό Πλάτανο από το 1ο Γυμνασίο Αλμυρού – video, φωτο
Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η ξεχωριστή και πολύ αξιόλογη εκδήλωση – αφιέρωμα στο ιστορικό και μαρτυρικό χωριό του Παλαιού Πλατάνου, το βράδυ της Κυριακής 22 Ιουνίου 2014, που έλαβε χώρα στην πλατεία του γραφικού χωριού.
Την εκδήλωση εμπνεύστηκαν και συνεργάστηκαν για να υλοποιήσουν φορείς του 1ου Γυμνασίου Αλμυρού και ειδικότερα μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, εξωτερικοί συνεργάτες αλλά και πολλοί κάτοικοι του Πλατάνου.
Η προσπάθεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση πλούσιου φωτογραφικού υλικού, το οποίο εκτέθηκε στο κοινό κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, αλλά και τη δημιουργία μιας ταινίας με θέμα «Πλάτανος το πολύπαθο και ιστορικό χωριό», που με πολύ μεράκι και δουλειά ετοίμασαν οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου, η προβολή της οποίας σηματοδότησε την έναρξη του αφιερώματος.
Η ταινία συμμετέχει στον διαγωνισμό του almyros.gr για το καλύτερο video και συνετέλεσε στην αρχική απόφαση του αφιερώματος ως κίνητρο για τα παιδιά.
Οι γυναίκες του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλατάνου «Η Πρόοδος» τραγούδησαν παραδοσιακά τραγούδια, που κάποτε αντηχούσαν στις γωνιές του παλιού χωριού, και ακολούθησε η αφήγηση αποσπασμάτων από δύο βιβλία που αναφέρονται στην τοπική ιστορία, την οποία έκανε η συνταξιούχος εκπαιδευτικός και λογοτέχνης κ. Ζωή Τακτικού. Το πρώτο βιβλίο ήταν του συγγραφέα Δημήτρη Παπαγιαννίτση με τίτλο «Πλάτανος ένα ηρωικό και πολύπαθο χωριό» και το δεύτερο της συγγραφέως Αποστολίας Σιαμούρη με τίτλο «Συναξάρι από λαϊκούς θησαυρούς».
Το αφιέρωμα συνεχίστηκε με την αναφορά που έκανε ο συνταξιούχος εκπαιδευτικός, κ. Γεώργιος Σιαμούρης, στα χαρακτηριστικά παρατσούκλια, για τα οποία ήταν ιδιαίτερα γνωστός ο Παλαιός Πλάτανος, μια άτυπη παράδοση που συνεχίζεται και από τους κατοίκους του νεότερου χωριού. Πειράγματα και το γέλιο άφθονο,ο από την πραγματικά άμεση μεταφορά του τρόπου που «βάφτιζαν» με το παρατσούκλι ο ένας τον άλλο… Δείτε τις επόμενες ώρες στο almyros.gr το απολαυστικό απόσπασμα με τον κ. Σιαμούρη, αλλά και σύντομο video της εκδήλωσης. Πιο κάτω μπορείτε να απολαύσετε την ταινία ολοκληρωμένη όπως μας την έδωσαν τα παιδιά για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό μας.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση παραδοσιακών χορών από τις γυναίκες του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλατάνου «Η Πρόοδος» και από τους μαθητές του 1ου Γυμνασίου Αλμυρού, που ήταν οι βασικοί δημιουργοί του αφιερώματος, μέσα από το οποίο ζωντάνεψαν οι θρύλοι, η ιστορία και η παράδοση του μαρτυρικού χωριού, για να διαφυλάξουν πολύτιμους λαϊκούς θησαυρούς, σκορπώντας ρίγη συγκίνησης και πλημμυρίζοντας τις καρδιές ανείπωτη ευφροσύνη.
Τσιντσίνη Βιβή – Δέσποινα Κοτζιαπαναγιώτου – Αποστολία Χατζηγεωρ


Εκδήλωση Παλαιός Πλάτανος Αλμυρού - ομιλία δασκάλας Αποστολίας Σιαμούρη

Ομιλία της δασκάλας κυρίας Αποστολίας Σιαμούρη στην Εκδήλωση του Παλαιού Πλατάνου Αλμυρού.

Μιλάμε, κατασυγκινήθηκα! Τέτοιο πάθος, τέτοια λόγια, από "τέτοιους" ανθρώπους, σε τέτοιο τόπο, όλα ήταν φανταστικά "τέτοια" απερίγραπτα!!!

*

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΛΑΙΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ Χορευτικά

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΛΑΙΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ Χορευτικά

*

Βινετάκια από την ΕΚΔΗΛΩΣΗ στον ΠΑΛΑΙΟ ΠΛΑΤΑΝΟ Αλμυρού

Βιντεάκια απ' την ΕΚΔΗΛΩΣΗ "ΠΛΑΤΑΝΟΣ" ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΟ ΠΛΑΤΑΝΟ ΑΛΜΥΡΟΥ 22-6-14

(Καλά, κακά, καθένας με τα "όπλα" του και τα πόστα του!)



Παρατσούκλια - Θεατρικό *
 *
 Χορωδία
*

 *

 *

Τρίτη 24 Ιουνίου 2014

Παρατσούκλια - Παλαιός Πλάτανος

Παρατσούκλια - Θεατρικό των παιδιών και Γιώργος Σαμούρης - Παλαιός Πλάτανος (από την εκδήλωση)

ΕΚΤΑΚΤΟ! Δείτε την ταινία των μαθητών για τον ΠΑΛΑΙΟ ΠΛΑΤΑΝΟ ΑΛΜΥΡΟΥ!

ΕΚΤΑΚΤΟ! Δείτε την ταινία των μαθητών για τον ΠΑΛΑΙΟ ΠΛΑΤΑΝΟ ΑΛΜΥΡΟΥ!



Περισσότερα για την εκδήλωση διαβάστε εδώ, στον
ΛΑΟ ΤΟΥ ΑΛΜΥΡΟΥ
ο οποίος κάνει διαγωνισμό, κι αυτή η ιδέα του ήταν η αφορμή, γι' αυτή την αριστουργηματική ταινία και εκδήλωση!

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΛΑΤΑΝΟΣ (22-6-14) - Ταινία μαθητών

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΛΑΤΑΝΟΣ (22-6-14) - Ταινία μαθητών

Έναρξη με την καταπληκτική ταινία των μαθητών!



 Η δική μου λήψη, ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση με το αυθεντικό! (Εννοείται! Είναι και μισή!)

Τι να γράψω εδώ, για την ιδέα, για τα λόγια, για την εικόνα;
Για τους πρωταγωνιστές, παιδιά και γέρους, τι;

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

ΠΑΛΑΙΟΣ ΠΛΑΤΑΝΟΣ ΑΛΜΥΡΟΥ (22-6-14) 1

Πριν λίγες μέρες, χτύπησε το τηλέφωνο.
Ήταν μια αγαπημένη φίλη.
"Κατερίνα, θα γίνει μια εκδήλωση στον Παλαιό Πλάτανο Αλμυρού, θα μιλήσω κι εγώ, θέλεις να ΄ρθεις;"
"Για σένα και στον Άλλο κόσμο! Αλλά... πώς, τι, πότε, πώς θα έρθω, πώς θα γυρίσω, στην τελική, τι είναι αυτός ο Παλαιός Πλάτανος; Τι αξιόλογο έχει;"
"Το και το και τούτο και τ' άλλο", άρχισε να μου εξηγεί η αγαπημένη φίλη, Ζωή Τακτικού, δεν υποσχέθηκα τίποτα, αλλά μπήκα στο τρυπάκι να το ψάξω το θέμα!

.... Δε χρειάστηκε να ψάξω πολύ, κατενθουσιάστηκα!
Ναι, ήθελα να πάω!
Ναι, θα ήθελα πολύ να πήγαινα!

__________

... Ναι, πήγα και γύρισα! (Πριν λίγο.)
Δηλώνω συγκλονισμένη, μ' αυτά που είδα, ένιωσα, άκουσα!
Νιώθω σα να ανακάλυψα θησαυρό σε κείνον τον καμένο τόπο, νιώθω πολύ υπερήφανη για την φίλη μου Ζωή, νιώθω πολύ ευτυχισμένη που δεν έχασα αυτή την βραδιά!

...Ξέρω... έχω χάσει πολλές εξαιρετικές βραδιές φίλων (βιβλιοπαρουσιάσεις, θέατρο, μουσική, και άλλα), αλλά αυτό το "καμένη γη", τα ερείπια, τα παρατσούκλια, ο πλάτανος και η Ζωή, ήταν ο τέλειος συνδυασμός για να "ξεκλειδώσει" το μέσα μου!

Θέλω να ευχαριστήσω πρώτ' απ' όλα την Ζωή Τακτικού που με θυμήθηκε και συνάμα βρήκε το "φάρμακό" μου!
Μετά, θέλω να συγχαρώ όλους τους συντελεστές, έναν προς έναν και ιδιαίτερα τους μαθητές και τα γερόντια! (έκλαψα με το βιντεάκι) που μου έδωσαν αυτή την ανάταση ψυχής, απόψε!

Το σίγουρο είναι πως ΟΛΑ, τα "είδε" διαφορετικά η δική μου ματιά, το δικό μου συναίσθημα!

Έφερα πολύ "υλικό", δε ξέρω πόσο καλό θα είναι, σιγά σιγά θα το δω και θα σας το παρουσιάσω, εφόσον κρατάω δημόσια τις αναμνήσεις μου, από κάποιες εκδηλώσεις που πάω.

Σίγουρα οι υπεύθυνοι γι' αυτή την βραδιά θα ανεβάσουν καλό και επαγγελματικό υλικό, το περιμένω με αγωνία, για να δω και να νιώσω πράγματα που δεν είδα και δεν ένιωσα. (Φυσικά, θα σας ενημερώσω!)

Πάμε με την σειρά όμως, για να μη χάνω χρόνο, πρέπει ν' αδειάσω και τα καλάθια μου...!

Η γραπτή πρόσκληση ήταν:

Παλιός Πλάτανος: Ζωντανεύει το μαρτυρικό χωριό των θρύλων



Παλιός Πλάτανος: Ζωντανεύει το μαρτυρικό χωριό των θρύλων
Φορείς του 1ου Γυμνασίου Αλμυρού, και ειδικότερα μαθητές, γονείς εκπαιδευτικοί και εξωτερικοί συνεργάτες, όπως ο Μαργέλος Κώστας και πολλοί κάτοικοι του Πλατάνου, συνεργάστηκαν με σκοπό τη δημιουργία μιας εκδήλωσης – αφιερώματος για την ιστορία του Πλατάνου. Έτσι στη δράση που ετοιμάζουν θα μας παρουσιάσουν μεταξύ άλλων πλούσιο φωτογραφικό υλικό αλλά και ένα video που ετοίμασαν με πολύ μεράκι και δουλειά.
Επιπλέον κίνητρο στη μαθητική κοινότητα του 1ου Γυμνασίου Αλμυρού, ήταν ο διαγωνισμός της ιστοσελίδας της εφημερίδας, almyros.gr, για το καλύτερο video, ο οποίος θα δώσει στον πρώτο νικητή 300 ευρώ. Ενθουσιαστήκαμε στον «Λαό» από την ποιότητα της δουλειάς. Μπράβο σε όλους όσους δούλεψαν γι” αυτό!
Σε σχετική δήλωσή τους στην εφημερίδα μας αναφέρουν:
«Μέρες ολάκερες περιδιαβήκαμε τα καλντερίμια και τα σοκάκια του Παλαιού Πλατάνου, σκάβοντας αντάμα, οι παλιές συγκινήσεις και ζήσες των γεροντότερων με το αστείρευτο παιδικό μας μεράκι, το μυρωμένο και βλογημένο χώμα του. Πολύτιμοι λαϊκοί θησαυροί – παράδοση, ιστορία, ξεπετιόντουσταν ασταμάτητα από την ωραιότητα του λαϊκού περιβολιού. Το πνεύμα γαλήνευε και η ψυχή πλημμύριζε ανέκφραστη ευφροσύνη.
Έτσι έσμιγαν, ζωή, θρύλος και ιστορία. Ελάτε, όλοι, ντόπιοι, Πλατανιώτες και ξένοι να ζήσουμε το όνειρο της Πλατανιώτικης παράδοσης.
Την Κυριακή 22 Ιουνίου και ώρα 9:00 μ.μ. στην κεντρική πλατεία του παλαιού Πλατάνου».
***************
Υγ. 1 Αν δεν βγει πρώτο αυτό το βιντεάκι των μαθητών, τότε, ποιό; 
Υγ. 2 Φωτογραφίες περισσότερες και ενημερώσεις, θα βρείτε εδώ!
*****************
Οι πρώτες πληροφορίες που βρήκα στο ίντερνετ:


Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣPDFΕκτύπωσηE-mail
   

66η  Επέτειος  Ολοκαυτώματος  του Πλατάνου από τους Ιταλούς  την 15η Αυγούστου 1943
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΠΛΑΤΑΝΟΥ
Ομιλήτρια : κ. Σταματία Σόρογκα- Καρακώστα
Διευθύντρια του Δημοτικού Σχολείου  Πλατάνου. 16 Αυγούστου 2009
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συγχωριανοί.
    Συγκεντρωθήκαμε όλοι μας εδώ, ν ακούσουμε ωραία μουσική και τραγούδια, να διασκεδάσουμε, να ευχαριστηθούμε και να περάσουμε μια όμορφη βραδιά. Θα ήταν όμως παράλειψη, από μας τους Πλατανιώτες  αν απλώς κάναμε ευχάριστες συγκεντρώσεις, χωρίς ν αναφερθούμε  καθόλου στην  Ιστορία του τόπου που  βρισκόμαστε. Για να θυμηθούν οι παλιοί Πλατανιώτες  που έζησαν εδώ και να μάθουν οι νέες γενιές και οι επισκέπτες μας.
    Βέβαια μια ομιλία με ιστορικά στοιχεία ενός τόπου πιθανώς να κουράζει τους ξένους. Πάντοτε όμως είναι πολύ περιληπτική για τους ντόπιους, που θέλουν ν ακούνε περισσότερα και να επαναλαμβάνονται θύμησες. Συμπληρώθηκαν χθες 15 Αυγούστου, 66 χρόνια από την τελευταία ολοκληρωτική καταστροφή του χωριού από τους Γερμανού και τους Ιταλούς που ήταν η απαρχή της σκέψης για την εγκατάλειψη του.
    Η ιστορία του Πλατάνου είναι μεγάλη και δεν είναι εύκολο ν αναφερθώ σ αυτή  λεπτομερώς  σήμερα.
Θα προσπαθήσω όμως να ιστορίσω , σταχυολογώντας τα κύρια σημεία, με στοιχεία που υπάρχουν στα αρχεία των εφημερίδων  «Θεσσαλία» και «Ταχυδρόμος» καθώς και στο βιβλίο « Πλάτανος « του κ. Δημήτρη Παπαγιανίτση, από την ίδρυση του χωριού ως την εγκατάλειψη του.
    1.500  μ.Χ.. Αρκετοί κάτοικοι της Αρχαίας Άλου και του Νοτίου Αλμυρού, αγανακτισμένοι από τις επιδρομές των πειρατών και την ασθένεια της πανώλης , εγκαταλείπουν την παραλία και ανηφορίζουν στο ριζά της  Όθρυς. Τόπος συνάντησης ,ο γερο Πλάτανος, που ακόμη υπάρχει στην μετέπειτα πλατεία του χωριού. Η φράση : «Πού θα συναντηθούμε; » « Στον Πλάτανο» έδωσε το ‘ονομαστό χωριό που δημιουργήθηκε. Ύστερα αρκετές μαρτυρίες και αναφορές από επίσημα έγγραφα της εκκλησίας ,τούρκικα έγγραφα και αφηγήσεις περιηγητών κυρίως ξένων, που μαρτυρούν, την ονομασία, σε χρονολογίες 1.650 , 1.700,  1800.
    Σιγά - σιγά  αναπτύχθηκε το χωριό σε δύο συνοικίες, που τις χώριζε το ποταμάκι που έρεε χειμώνα- καλοκαίρι. Η κάθε μία είχε το όνομα της εκκλησίας που έκτισαν οι άνθρωποι με πολύ ευλάβεια. Οι Αι-Γιαννιώτες και Οι Αι- Θανασιώτες.  Βέβαια δεν πρέπει να παραλείψουμε και τα ξωκλήσια του χωριού. Τον Αγιο Μάρκο , το μοναστήρι και αργότερα εκκλησάκι του Αι Γιαννάκη,  Τον Αγιο Νικόλαο Βουναίνης και τον Άγιο  Αντώνιο που βρισκόμαστε και έγινε το κέντρο πολλών μαχών για την απελευθέρωση του χωριού.
     Και ξεχώριζε ο Πλάτανος την εποχή εκείνη, για τα διώροφα  πέτρινα σπίτια με ημιυπόγειο, τα καλντερίμια, τα πολλά κοινόχρηστα πηγάδια, τις δημόσιες βρύσες, τους νερόμυλους, τα τοξωτά γεφύρια, την Πλατανιώτικη  φορεσιά, το γνωστό « Αντερί» αλλά και τις γιορτές και τα πανηγύρια του.
    Υπήρξε πλούσιο χωριό ο Πλάτανος. Οι κάτοικοι εκμεταλλεύονταν όλο τον κάμπο, με σιτηρά , αμπέλια, ελιές, καπνά στα  ημιορεινά και καλαμπόκι, βαμβάκι, όσπρια, κηπευτικά στον αρδευόμενο από την Κεφάλωση  κάμπο.
    Κατά  την διάρκεια της τουρκοκρατίας, ο Πλάτανος είχε παραχωρηθεί στη Μητέρα του Σουλτάνου και ευτύχησε να μην έχει μέσα στο χωριό τούρκο Βοεβόδα. Πλήρωνε βέβαια ,κεφαλικούς και άλλους φόρους, οι οποίοι είχαν σαν αποτέλεσμα, οι Πλατανιώτες να έχουν κάποια αυτονομία έναντι των άλλων χωριών που τους επέτρεψαν να προκόψουν καλύτερα και να διατηρήσουν ακέραιη τη θρησκευτικότητά τους και την  ελληνικότητά τους. Αυτό το μαρτυρούν οι λειτουργίες των εκκλησιών του, καθώς και η ύπαρξη  Δημοτικού Σχολείου, όπως αναφέρει επιγραφή σκαλισμένη σε μάρμαρο
«ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΛΑΤΑΝΟΥ
ΚΤΙΘ   1864  ΜΑΙΟΥ  26 »
    Παρ όλα αυτά, ο Πλάτανος δε ζούσε μακάριος και αμέριμνος. Πήρε μέρος σε όλα τα επαναστατικά κινήματα κατά των τούρκων και κατά τον Ιταλογερμανικό  πόλεμο, με αποτέλεσμα να έχουμε βαρύ φόρο αίματος και αριθμητικά 7 φορές  την καταστροφή του χωριού από κάψιμο.
    Το 1ο κάψιμο αναφέρεται το 1821 με την καταστολή της επανάστασης στην επαρχία Αλμυρού, όπου καταστράφηκε ολόκληρο το χωριό από τους  Τούρκους.
    Όταν διαμορφώθηκαν τα οριστικά  σύνορα της νέας Ελλάδας το 1832,όπου η οροθετική γραμμή ,άρχιζε από τον Αμβρακικό κόλπο και έφθανε  ίσα με τον Παγασητικό κόλπο, το τελευταίο χωριό που έμπαινε στην ελεύθερη Ελλάδα, ήταν η Σούρπη, ενώ ο Πλάτανος, παρέμεινε στο Τούρκικο  έδαφος.
    Το δεύτερο κάψιμο του χωριού αναφέρεται από το λήσταρχο Βαλατσό το 1833.
Στις 12 Μαρτίου 1854, με τη θεσσαλική επανάσταση, γίνεται η πρώτη μάχη του Πλατάνου εναντίον  των Τούρκων  με επιτυχία των  επαναστατών και διορίζεται δημογεροντία και υψώνεται η Ελληνική Σημαία.
Λίγες μέρες αργότερα στις 23 Μαρτίου 1854 , γίνεται η δεύτερη μάχη, όπου Πλατανιώτες και επαναστάτες από διάφορα μέρη της Ελλάδας, οχυρωμένοι στο λόφο του Αγίου Αντωνίου, απέκρουσαν τους Τούρκους και τους  έδιωξαν ως τον Αλμυρό. Μετά τη μάχη οι επαναστάτες φεύγουν για να βοηθήσουν  την επανάσταση στο Πήλιο. Καταφθάνουν όμως από το Βόλο 3.000  Τούρκοι, οι οποίοι κατέκαψαν το χωριό, με πιθανή ημερομηνία από 4 έως 13 Απριλίου του 1854.
    Πέρασαν 24 χρόνια κάτω από τον Τούρκικο ζυγό και στις 3 Φεβρουαρίου του 1878  με τη  μεγάλη  και τελευταία Θεσσαλική επανάσταση έχουμε την πρώτη μάχη του Πλατάνου στο Άγιο Αντώνιο, όπου οι    Πλατανιώτες και οι Έλληνες επαναστάτες κατάφεραν να διώξουν τους Τούρκους στον Αλμυρό.
    Στις 6 Φεβρουαρίου οι αρχηγοί των επαναστατών  στον Πλάτανο, ανακήρυξαν την ελευθερία και την ένωση με την Ελλάδα της επαρχίας Αλμυρού. Έκαναν δε κυβέρνηση της επανάστασης στο διαμέρισμα τούτο, με πρόεδρο και αρχηγό τον Αχιλλέα Βελέντζα. Αυτό εξαγρίωσε τους Τούρκους που με πολυάριθμο στρατό, κατά τη δεύτερη μάχη του  Αγίου Αντωνίου στις 12 Φεβρουαρίου 1787 λεηλατούν και καίνε το χωριό. Ενάμιση μήνα μετά στις 24 Μαρτίου ,οι Τούρκοι με πυρκαγιά κατέστρεψαν τα τελευταία λείψανα του Πλατάνου. Το 1881 ελευθερώνεται πλέον η  Θεσσαλία και προσαρτίζεται  στο Ελληνικό κράτος. Με την απογραφή του 1881 το χωριό αναφέρεται ως Δήμος Πλατάνου που περιελάμβανε τα χωριά Πλάτανος- Μπακλαλή-Κωφοί-Κωκκωτοί-Καράν-τσανταγλή-Βρύναινα-Μονή Ξενιάς- Κελέρια-Δρυμών –Καλύβια.
    Έρχεται  όμως μετά από 16 χρόνια το 1897 ο Ελληνοτουρκικός  ή Θεσσαλοτουρκικός  όπως τον αποκαλούν πόλεμος και πάλι πυρπολείται το χωριό από τους Τούρκους.
    Σε επίσημα έγγραφα, υπάρχουν ονόματα αγωνιστών  Πλατανιωτών, που άλλα μεν έχουν εκλείψει, όπως Βελέντζας, Βησαρένας, Καταραχιάς, Παπαδόπουλος, Τσιτσόπουλος ή Τσίτσιος, και άλλα που υπάρχουν ακόμα στο χωριό, όπως Αναγνωστόπουλος, Βουγιουκλής, Δεσποτόπουλος,  Καρβουνάρης,  Καρακώστας,  Ξύδης , Πατελοδήμος,  χωρίς αυτό να σημαίνει, πως δεν υπήρχαν και πολλά άλλα τα οποία δεν έχουν σωθεί  ιστορικά.
    Έπειτα από τον άτυχο Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 το χωριό πέρασε 46 χρόνια χωρίς να προσβληθεί από κανέναν. Χτίστηκαν ωραία σπίτια και το χωριό άλλαζε καθημερινά  όψη.
Ώσπου έρχεται το 1940 που η Ελλάδα κατακτάται από τους Ιταλογερμανούς. Πολλές φορές οι Ιταλοί προχωρούσαν σε λεηλασίες και πλιατσικολόγημα του χωριού. Και φτάνουμε  στην αποφράδα ημέρα . 15 Αυγούστου 1943, όπου μετά την αποτυχημένη μάχη του Αλμυρού μεταξύ των ανταρτών της Εθνικής Αντίστασης και των Ιταλών , ως αντίποινα οι Γερμανοί στις 14 Αυγούστου με τα  Στούκας  ρίχνουν εμπρηστικές βόμβες στο χωριό  και  στις 15 Αυγούστου οι Ιταλοί πυρπολούν όλα τα σπίτια του χωριού  με τον εξής τρόπο:
    «Εξηκοντίζουν με ειδικές αντλίες μια εύφλεκτο σκόνη στους εξωτερικούς και εσωτερικούς  τοίχους των  κατοικιών  και των αχυρώνων. Μετά με ένα πυροβολισμό λαμπάδιαζαν τα πάντα . Ευτυχώς δεν υπήρξαν  ανθρώπινα  θύματα, γιατί οι κάτοικοι το είχαν εγκαταλείψει έγκαιρα.
    Σύμφωνα με τα  «Θεσσαλικά Χρονικά» , «  Πλάτανος πυρπολήθηκε σε όλες τις Θεσσαλικές εξεγέρσεις με αφορμή την επαναστατική δράση των κατοίκων του»
    Ήταν η τελευταία φορά. Ο Πλάτανος δεν θα καεί πια, γιατί θα πάψει να υπάρχει. Οι κάτοικοι στεγάστηκαν  προσωρινά, αλλά απ την  παράδοση, γνώριζαν  πως κάθε φορά που γινόταν κάποια εξέγερση  το χωριό καιγόταν. Γι αυτό φώλιασε για τα καλά μέσα τους ,η ιδέα να γίνει άλλο χωριό, που δεν θα έχει την ίδια τύχη μ αυτό. Θα έχει  όμως ευκολότερη προσέγγιση στα χωράφια και στη συγκοινωνία. Η ιδέα να εγκαταλειφθεί το χωριό το χωριό  καρποφόρησε, ώστε το 1953 άρχισε σιγά-σιγά  λίγων- λίγων οικογενειών η εγκατάσταση στο Νέο Πλάτανο και έως το 1960  είχε μεταφερθεί όλο το χωριό  στον καινούργιο Πλάτανο.
    Η αγάπη τόσο των παλιών Πλατανιωτών  που έζησαν   εδώ ,όσο και των νέων , τους φέρνει πολύ συχνά στον τόπο τούτο και περιδιαβαίνουν στα  σοκάκια φτάνοντας στα ερείπια των πατρικών τους σπιτιών. Η αγάπη για το χωριό τους, είχε σαν αποτέλεσμα την ανακατασκευή του Αγίου Αντωνίου, τον ευπρεπισμό του Αγίου Αθανασίου και τη διαμόρφωση της πλατείας. Και τα όνειρα δεν σταματούν.
Για μας ο ΠΛΑΤΑΝΟΣ είναι ο δικός μας  ΜΥΣΤΡΑΣ.
Σας  ευχαριστώ

******
ΤΑ ΠΑΡΑΤΣΟΥΚΛΙΑ

 

 *******
Παλαιός Πλάτανος Αλμυρού - Ένα χωριό φάντασμα!

 
******

 Άγιος Αντώνιος Παλαιού Πλατάνου Αλμυρού


 *****
 Εδώ θα βρείτε το κείμενο και φωτογραφίες για τον Άγιο Αντώνιο.

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Όταν Βόλος κοιμάται ... "Η αργοναυτική εκστρατεία αναβιώνει στη Σλοβενία"

Όταν Βόλος κοιμάται ... "Η αργοναυτική εκστρατεία αναβιώνει στη Σλοβενία"



Η Αργώ και η ιστορία του Ιάσονα αποτελεί κάτι περισσότερο από αρχαίο ελληνικό μύθο για τους κατοίκους της Βέρχνικα στη Σλοβενία... Έχοντας ως έμβλημα το διάσημο πλοίο της αργοναυτικής εκστρατείας, αισθάνονται στενά συνδεδεμένοι με την αρχαία Ελλάδα και τιμούν το πέρασμα του Ιάσονα από την πόλη τους με ένα ετήσιο φεστιβάλ.

Σύμφωνα με το μύθο που επικρατεί στην περιοχή, οι Αργοναύτες, επιστρέφοντας από την Κολχίδα, διέπλευσαν κόντρα στο ρεύμα του Δούναβη και έφτασαν μέχρι τις πηγές του στη Βέρχνικα όπου στρατοπεύδεσαν για έναν ολόκληρο χειμώνα πριν βγουν στην Αδριατική.

Οι Σλοβένοι θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Ιάσονα και τη Αργώ είναι το έμβλημα της Βέρχνικα εδώ και τουλάχιστον 5 αιώνες.

Οπως αναφέρει σχετικό δημοσίευμα στην εφημερίδα Τα Νέα, οι διηγήσεις για τον Ιάσονα περνούν από γενιά σε γενιά, ενώ τις τελευταίες δεκαετίες διοργανώνεται το φεστιβάλ Αργοναυτικών Ημερών.

Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν απαγγελίες έργων του Πινδάρου στα ελληνικά από Σλοβένους που φορούν χλαμύδες και εκμάθηση παραδοσιακών ελληνικών χορών καθώς και θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, αθλητικούς αγώνες και προβολή τοπικών προιόντων. 

Την οργανωτική ευθύνη του φεστιβάλ έχει αναλάβει τοπικό πολιτιστικό ίδρυμα και φέτος οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν στις 11 Ιουνίου και θα ολοκληρωθούν στις 22 Ιουνίου.

Κατά τα άλλα ο Βόλος όπως διαπιστώνετε... κοιμάται... και ο νοών νοεί το!

Η φωτογραφία που συγκλόνισε όλο τον πλανήτη – Πριν από 27 χρόνια

Η φωτογραφία που συγκλόνισε όλο τον πλανήτη – Πριν από 27 χρόνια


Η δική του καρδιά μπορεί να μη χτυπά πια, όμως η καρδιά του ανθρώπου που έσωσε δεν χάνει ούτε χτύπο. Το δέσιμο ανάμεσα στον Πολωνό καρδιοχειρουργό Ζμπινιέβ Ρελίγκα και τον ασθενή Ταντέους Ζίτκεβιτς ήρθε στο φως χάρη σε μια αναπάντεχη φωτογραφία, η οποία έκανε τον γύρο του κόσμου μέσω του «National Geographic».
Το άγρυπνο βλέμμα του γιατρού δίπλα στο κρεβάτι του μόλις χειρουργημένου ασθενούς του και μάλιστα ύστερα από επέμβαση 23 ωρών, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης σε όσους την είδαν αλλά και σε όσους αποφάσισαν δικαιολογημένα να εντάξουν τη φωτογραφία στη λίστα με τις 100 καλύτερες φωτογραφίες που έχει δημοσιεύσει στην ιστορία του το περιοδικό.
Το απόφθεγμα
Σήμερα ο γιατρός δεν είναι πια στη ζωή, όμως ο ασθενής του φροντίζει να υπενθυμίζει με κάθε ευκαιρία την ευεργεσία του ακολουθώντας πιστά το απόφθεγμα που λέει «αν σ” ευεργετήσουν, ποτέ μην το ξεχνάς. Αν ευεργετήσεις, ποτέ μην το θυμάσαι».
Ads by OnlineBrowserAdvertisingAd Options
Ads by OnlineBrowserAdvertisingAd Options
Δεν ήταν απλώς μία δύσκολη επέμβαση. Ηταν μια αδύνατη επέμβαση. Κι όμως, ο Πολωνός καρδιοχειρουργός Ζμπινιέβ Ρελίγκα αποφάσισε να την αναλάβει. Ο επιστήμονας που το 1985 πραγματοποίησε την πρώτη επέμβαση μεταμόσχευσης καρδιάς στην Πολωνία, ως επικεφαλής της Καρδιοχειρουργικής Κλινικής στο Ζάμπρζε, θέλησε να αναλάβει προσωπικά τη σωτηρία του 61χρονου τότε Ταντέους Ζίτκεβιτς, τον οποίο κανένας γιατρός δεν δεχόταν να εγχειρήσει, λόγω της προχωρημένης ηλικίας του.
Ηταν τον Αύγουστο του 1987 όταν το κατάλληλο μόσχευμα βρέθηκε. Χωρίς να χάσει χρόνο, ο Ρελίγκα ειδοποίησε τον ασθενή του προγραμματίστηκε αμέσως η επέμβαση. Στο τέλος εκείνης της μέρας ήταν που τον εντόπισε ο Αμερικανός φωτογράφος Τζέιμς Λι Στάνφιλντ. Ο απεσταλμένος του περιοδικού «National Geographic» αναζητούσε μια φωτογραφία που θα απεικόνιζε την παρακμή του ιατρικού τομέα της χώρας μετά το τέλος των σοβιετικών επεμβάσεων.
Υστερα από 23 ώρες μέσα στο χειρουργείο, ελλείψει προσωπικού και εξελιγμένων μηχανημάτων, ο Ρελίγκα στεκόταν ακοίμητος φρουρός δίπλα στον ασθενή του,παρακολουθώντας με αγωνία την πορεία της υγείας του στα μόνιτορ με τα οποία ήταν συνδεμένος.
Ο βοηθός
Ο φακός του Στάνφιλντ δεν εστίασε μονάχα στο ανήσυχο βλέμμα του αφοσιωμένου γιατρού, αλλά και στον ασθενή του, ο οποίος έδινε μάχη να κρατηθεί στη ζωή με τη βοήθεια μηχανημάτων ξεπερασμένης τεχνολογίας. Φρόντισε όμως να συμπεριλάβει στο κάδρο του και έναν εξαντλημένο βοηθό του χειρουργού, ο οποίος δεν άντεξε και αποκοιμήθηκε σε μια γωνία του χειρουργείου.
Ads by OnlineBrowserAdvertisingAd Options
Ads by OnlineBrowserAdvertisingAd Options
«Σε αυτήν την εποχή χρειάζεσαι κάτι περισσότερο από μια ωραία εικόνα. Χρειάζεσαι πληροφορίες» έχει σχολιάσει χαρακτηριστικά ο Στάνφιλντ για τη συγκεκριμένη λήψη του τονίζοντας ότι «κάθε στοιχείο προσδίδει διάσταση και δράμα στη φωτογραφία, ενώ συμβάλλει στη διήγηση μιας ιστορίας». Και η ιστορία εν προκειμένω είχε ευτυχή κατάληξη, αφού την επόμενη μέρα ο ασθενής συνήλθε και αισθανόταν πιο υγιής από ποτέ. Ο Ρελίγκα ανάσανε πλέον με ανακούφιση, αφού και η δεύτερη μεταμόσχευση καρδιάς είχε ολοκληρωθεί με επιτυχία.
Κανείς δεν φανταζόταν τότε ότι η καρδιά του Ρελίγκα θα ήταν αυτή που θα τον πρόδιδε πρώτη. Ο Πολωνός καρδιοχειρουργός διέπρεψε στον τομέα των μεταμοσχεύσεων τη δεκαετία του ’90, ενώ το 2004 βραβεύτηκε για την ανάπτυξη μιας εμφυτεύσιμης αντλίας για την υποστήριξη της καρδιακής λειτουργίας.
Ο μανιακός καπνιστής που διατέλεσε υπουργός Υγείας
Παράλληλα με την επιστημονική δράση του κυνήγησε και καριέρα στην πολιτική. Εφτασε μάλιστα το 2005 να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές. Αν και έχασε, παρέμεινε στην πρώτη γραμμή διατελώντας υπουργός Υγείας της Πολωνίας από το 2005 μέχρι το 2007. Δεν είχε ωστόσο την ευκαιρία να θέσει ξανά υποψηφιότητα σε εκλογές, αφού το 2009 η εκδήλωση καρκίνου στους πνεύμονες έγινε αιτία να κοπεί πρόωρα το νήμα της ζωής του. Αν και ο ίδιος γνώριζε ως γιατρός τους κινδύνους του τσιγάρου, ήταν ένας μανιακός καπνιστής που δήλωνε ανίκανος να το κόψει. Οταν ανιχνεύτηκε η νόσος, ήταν ήδη σε πολύ προχωρημένο στάδιο.
Η κηδεία του, η οποία πραγματοποιήθηκε σε κοιμητήριο για μη Καθολικούς, καθώς ο Ρελίγκα δήλωνε άθεος, μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση. Παρόντες στην τελετή ήταν τόσο ο φωτογράφος Στάνφιλντ όσο και ο 88χρονος πλέον Ταντέους Ζίτκεβιτς, ο οποίος κρατάει σαν φυλαχτό τη φωτογραφία μέσα από το χειρουργείο με τον γιατρό-ήρωά του στο πλευρό του.
Αφροδίτη Ραυτοπούλου – Espresso