Κυριακή 30 Αυγούστου 2020

ΚΑΛΟ ΣΟΥ "ΤΑΞΙΔΙ", Μάκη...

Φυσικά και δεν σε ξέχασα, (κι ας χαθήκαμε), όπως ποτέ μου δεν ξέχασα και "τα χνάρια".
"ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ, ΚΑΛΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ. ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΕΥΧΟΜΑΙ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥΣ ΣΟΥ!"

...Επίτρεψέ μου να σε χαιρετήσω με Γιάννη Ρίτσο, (απόσπασμα απ' την σονάτα του σεληνόφωτος), "δυνατή" κοινή μας ανάμνηση, ανάμεσα σε τόσες άλλες:

«Α, φεύγεις; Καληνύχτα.» 
Ὄχι, δὲ θἄρθω. Καληνύχτα. Ἐγὼ θὰ βγῶ σὲ λίγο. Εὐχαριστῶ. Γιατί ἐπιτέλους, πρέπει νὰ βγῶ ἀπ᾿ αὐτὸ τὸ τσακισμένο σπίτι. Πρέπει νὰ δῶ λιγάκι πολιτεία, -ὄχι, ὄχι τὸ φεγγάρι - τὴν πολιτεία μὲ τὰ ροζιασμένα χέρια της, τὴν πολιτεία τοῦ μεροκάματου, τὴν πολιτεία ποὺ ὁρκίζεται στὸ ψωμὶ καὶ στὴ γροθιά της τὴν πολιτεία ποὺ ὅλους μας ἀντέχει στὴν ράχη της μὲ τὶς μικρότητές μας, τὶς κακίες, τὶς ἔχτρες μας, μὲ τὶς φιλοδοξίες, τὴν ἄγνοιά μας καὶ τὰ γερατειά μας,-ν᾿ ἀκούσω τὰ μεγάλα βήματα τῆς πολιτείας, νὰ μὴν ἀκούω πιὰ τὰ βήματά σου μήτε τὰ βήματα τοῦ Θεοῦ, μήτε καὶ τὰ δικά μου βήματα. Καληνύχτα."

Δεν υπάρχουν σχόλια: