ΥΓ. Κυριακής
Ναι, αυτή ήταν η Μαρία η καπετάνισσα!
Έπιασε λιμάνι για λίγες μέρες την πόλη μου, ήδη γύρισε στο δικό της λιμάνι, στο λιμάνι της καρδιάς μου όμως, θα είναι αραγμένη για πάντα!
Μπορεί να μη μας έφτασαν οι λίγες στιγμές μας, θα μείνουν αξέχαστες όμως, όπως και τα λόγια μας!
Σ' ευχαριστώ Μαράκι μου, κι εσένα Ελένη, τόσο για την αγάπη σας, όσο και για τα δώρα σας!Κυρίως όμως που μου διαθέσατε χρόνο απ' τον χρόνο σας!
Δε χανόμαστε όμως! Να είμαστε καλά να τα ξαναλέμε και ποτέ δεν ξέρουμε, μπορεί να ξανασυναντηθούμε! "Βουνό με βουνό δε σμίγει", όπως είπε και το κυκλάμινο βουνού...
Εφημερίδα ΘΕΣΣΑΛΙΑ
Η Μαρία μας είναι ψυχολόγος!
Βρήκα την χαρά μου εγώ και "ανοίχτηκα" όσο ποτέ. Τα ζάλισα τα κορίτσια! Ήξερα όμως ποιο θα ήταν το συμπέρασμά της για μένα και χάρηκε κι εκείνη που το ξέρω και το "βλέπω" και μόνη μου.
Απόρριψη αγάπης στην παιδική ηλικία από τον περίγυρο...
(γνωστά. Τα γράφω και στο Γράμμα στη μάννα με ...δύο ν)
και μεγαλώνοντας δίνομαι, αναζητώντας αγάπη, αναγνώριση και επιβεβαίωση!
Να η πηγή του "καλού" που βγάζω κι έχει γίνει πια συνήθεια!
Βέβαια, αυτό καταλήγει να με κάνει "θύμα",(συμφωνώ), αλλά είμαι και λίγο μαζόχας!
Τι να κάνουμε; Πήρα και κάτι απ' την μάννα!
Ωστόσο η Μαρία με συμβούλεψε "να μην αφήνω να αλωνίζουν την ψυχή μου!"
Κι όταν την ρώτησα: "Ποιον;" μου απάντησε: "Κανέναν!"
Θα το προσπαθήσω... Μαράκι μου!
1 σχόλιο:
Ποιος ζορίζεται μ' αυτή την ανάρτηση και βρίσκω κάθε μέρα σπαμ μηνυματάκια;
Ελληνικά, δεν ξέρει;
Δημοσίευση σχολίου