Άκου ερώτηση!

Μικρά βιβλία για μεγάλα όνειρα

Πέμπτη, Ιανουάριος 07, 2010

Ο Μπελογιάννης ζει;

«Ο Περισσός (όπως άλλωστε και ο αλήστου μνήμης Υπαρκτός) είναι ξένοι και εχθρικοί προς τις έννοιες Πεύμα, Ηθος και- προφανώς- Δικαιώματα.»
Λακωνικός και λιτός, πλην ουσιαστικότατος, ο Νίκος Μπελογιάννης απαντά με μια μονάχα φράση στον χθεσινό «Ριζοσπάστη». Δεν χρειάζεται δεύτερη.

Ο συνάδελφος Βασίλης Κ. Καλαμαράς έγραψε ένα ρεπορτάζ στην «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Τετάρτης, αναφέροντας: «Δύο βιβλία κατάφερε να γράψει ο Νίκος Μπελογιάννης (1915-1952), από τα οποία μόνο το ένα ολοκλήρωσε, τη μελέτη ‘Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα’. Το άλλο, το ‘Σχέδιο για μια ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Πρώτες μακρινές ρίζες - Προσχέδια – Σημειώσεις’ το οποίο ήταν και πιο φιλόδοξο, το άφησε ανολοκλήρωτο. Κυκλοφορεί, όμως, με διπλή εισαγωγή της Χριστίνας Ντουνιά και της Ελλης Παππά (1920-2009), από τις εκδόσεις ‘Αγρα’. Ο εν λόγω εκδοτικός οίκος, ο οποίος έχει τα πνευματικά δικαιώματα, θα κυκλοφορήσει και το πρώτο βιβλίο του Μπελογιάννη και θα παρουσιάσει και τα δύο έργα στις 30 Μαρτίου, ημερομηνία της εκτέλεσής του -θυμίζουμε ότι τουφεκίστηκε στο στρατόπεδο του Γουδή, ημέρα Κυριακή και ώρα 4.10.»
Το ρεπορτάζ κατέληγε: «Το ‘Ξένο κεφάλαιο’ είχε κυκλοφορήσει σε ‘πειρατική’ έκδοση το 1998 από το εκδοτικό τμήμα του ΚΚΕ, τη ‘Σύγχρονη Εποχή’, με αφορμή την επέτειο των ογδοντάχρονων του ΚΚΕ. ‘Η επιλογή ήταν ευθυγραμμισμένη με την αρχή του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι οι νεκροί ανήκουν στο Κόμμα’, είναι το χθεσινό σχόλιο με νόημα του Νίκου Μπελογιάννη.»
Ο «Ριζοσπάστης» ενοχλήθηκε από την αλήθεια, και κατά τη γνωστή λογική του: η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση, έγραψε:

«Η χτεσινή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ εγκαλεί το ΚΚΕ, γιατί η μελέτη ‘Το ξένο κεφάλαιο στην Ελλάδα’ που έγραψε ο Νίκος Μπελογιάννης, όταν ήταν φυλακισμένος στην Ακροναυπλία, ‘είχε κυκλοφορήσει σε "πειρατική" έκδοση το 1998 από το εκδοτικό τμήμα του ΚΚΕ, τη "Σύγχρονη Εποχή", με αφορμή την επέτειο των ογδοντάχρονων του ΚΚΕ’, όπως πληροφορεί τους αναγνώστες της. ‘Η επιλογή ήταν ευθυγραμμισμένη με την αρχή του υπαρκτού σοσιαλισμού ότι οι νεκροί ανήκουν στο κόμμα, ήταν το σχόλιο με νόημα του Νίκου Μπελογιάννη’ (σ.σ. του γιου), συνέχισε η εφημερίδα. Βεβαίως το σχόλιο περί ‘πειρατικής έκδοσης’ αποκαλύπτει για άλλη μια φορά το ποιόν της συγκεκριμένης εφημερίδας, που τον αντικομμουνισμό και την προβοκάτσια τα έχει αναγάγει σε υπέρτατη αρχή. Αλλά και ο γιος Μπελογιάννης δεν καταλαβαίνει ούτε από αξίες και ιδανικά, αυτά που υπηρέτησε και για τα οποία εκτελέστηκε ο Νίκος Μπελογιάννης, ούτε από αρχές τις οποίες υπηρέτησε, γι' αυτό και άφησε στο Κόμμα τα έργα του. Αλλωστε η ιστορία του ήταν συνυφασμένη με την ιστορία του ΚΚΕ, όπως ο ίδιος είπε στην απολογία του στο στρατοδικείο. Τώρα ο γιος Μπελογιάννης νομίζει πως θα παραγράψει αυτήν την ιστορία, την ιστορία του Νίκου Μπελογιάννη, στελέχους του ΚΚΕ, φέρνοντάς την στα μέτρα του και στα μέτρα αυτών που φιλοξενούν τις απόψεις του. Αλλά η ιστορία και η μνήμη τέτοιων προσωπικοτήτων, σαν του Νίκου Μπελογιάννη ούτε παραγράφονται ούτε διαστρεβλώνονται.»

Ζήτησα την άποψη του Νίκου Μπελογιάννη για το δημοσίευμα, προκειμένου να τη δημοσιεύσω στο παρόν ιστολόγιο, το οποίο, το έχουμε ξαναπεί, δεν αφίσταται της πολιτικής. Την απαντητική του φράση δημοσιεύω στην αρχή του κειμένου. Πλην, έχω κι άλλη μια ερώτηση και μια παρατήρηση. Προς το ΚΚΕ πλέον.
Η ερώτηση πρώτα: ώστε λοιπόν ο Νίκος Μπελογιάννης (πατέρας) έγραψε το βιβλίο για το Ξένο κεφάλαιο στην Ακροναυπλία; Πώς τολμά ο ανώνυμος σχολιογράφος του «Ριζοσπάστη» να αμφισβητεί την ίδια την Γενική Γραμματέα του ΚΚΕ; Η Αλέκα Παπαρήγα γράφει στον πρόλογό της για την έκδοση της Σύγχρονης Εποχής: «Δεν είναι τυχαίο, επίσης, ότι γράφτηκε αμέσως μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανοϊταλούς». Κάνει λοιπόν η ΓΓ λάθη; Δεν έχει το αλάθητο όπως ο Πάπας; Απίστευτο!
(Η πραγματικότητα είναι πως ο Ν. Μ. έγραψε όντως το βιβλίο στην Ακροναυπλία και, κατά δήλωσίν του, το ξαναδούλεψε το 1945, σε ένα διάλειμμα των διώξεων λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων. Θα το καταλάβαιναν εύκολα οι εκδότες, αν έκαναν τον κόπο να αναγνώσουν, απλώς, τις τελευταίες παραγράφους του κειμένου. Ο Μπελογιάννης έγραφε χαρακτηριστικά: «η μεταπολεμική περίοδος 1923- 1940» κάτι λογικό για τον καιρό που ήταν κρατούμενος στην Ακροναυπλία αλλά όχι και για μετά την κατοχή, οπότε και το ΚΚΕ ισχυριζόταν πως συνέγραψε τη μελέτη. Επίσης, η φράση «με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, παρουσιάζεται τώρα στο παιχνίδι τούτο σοβαρός αντίπαλος κι η Γερμανία» στέκει για το 1940 αλλά σε καμία περίπτωση για το 1945. Και η έρευνα είναι άγνωστη έννοια γι’ αυτούς, άλλωστε…)


Και τώρα η παρατήρηση: «Ασχετο: Σε ποιον ανήκουν τα ‘πνευματικά δικαιώματα’ των σημειωμάτων που πετούσαν από τα καμιόνια οι 200 κομμουνιστές, όταν τους πήγαιναν για εκτέλεση στην Καισαριανή;» ρωτούσε χθες ο «Ριζοσπάστης».
Ως γνωστόν, κληρονόμος γίνεσαι όταν σού κληροδοτείται κάτι. Κανείς όμως δεν κληροδότησε στο ΚΚΕ και στο «όργανό» του, τους τάφους των σκοτωμένων. Να σταματήσουν, λοιπόν, την καπηλεία, οι τυμβωρύχοι.


Υ.Γ. Στην πειρατική έκδοση του 1998 είχαν το θράσος να βάλουν κ(λ)οπυράιτ «Σύγχρονη Εποχή». Οπερ έδει δείξαι: ο νεκρός, δεν έχει ούτε δικαιώματα, ούτε οικογένεια. Αλλωστε, ο Νίκος Μπελογιάννης ζει. Διότι, αν δεν ζούσε, ο Ριζοσπάστης θα έκανε τον κόπο να αναφέρει πως κηδεύθηκε για πρώτη φορά δημόσια, στις 31 Οκτώβρίου 2009, μαζί με τη σύντροφό του Ελλη Παππά. Αλλά δεν…

posted by Εαρινή Συμφωνία at 7.1.10