Σύντομο ημερολόγιο ημέρας

Αυτό το τραγούδι το άκουσα το πρωί πριν φύγω και η ανάρτηση έμεινε μισή και πρόχειρη.
 Το "Έλα μαζί μου" το λέω κάθε μέρα, αλλά κυρίως όταν τα βήματά μου τα σέρνει η λογική και όχι η καρδιά μου.

...Και απευθύνομαι πάντα στον Προστάτη μου, τον Άγιο Εφραίμ! Δεν σας ζαλίσω εδώ, όμως! Έχω άλλη σελίδα για τα πνευματικά μου.

Αποτέλεσμα:

 Βγαίνοντας απ' το σπίτι είχε έρθει ο Ταχυδρόμος και με περίμενε ο φάκελος της Γιώτας!
Βάδισα τα "μπερδεμένα" βήματά μου, κρατώντας στο χέρι την ΑΞΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ του Εθνικού Κήρυκα Νέας Υόρκης, Γιώτα Στρατή.
Τα συναισθήματά μου χόρευαν κυριολεκτικά.

Το σχόλιο που της έγραψα το μεσημέρι:

Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...

Γιώτα μου, επιτέλους ΗΡΘΕ!
Δεν μπορώ να σου περιγράψω την συγκίνηση που έννοιωσα διαβάζοντάς το, ούτε το "ανατρίχιασμα", ειδικά σε κάποια σημεία!
Δώσε μου χρόνο τώρα κι εμένα, πρώτα να το χαρώ και μετά να το παρουσιάσω σωστά.Εντάξει;
Ο δικός μου εκτυπωτής είναι στο ράφι εδώ και μήνες, κι επειδή και στον δικό μου δεν "χωράς", προέχει η σμίκρυνση.
Είχα ξεχάσει την επιμονή σου να συμπληρώσω για το βιβλίο μου... κι εκεί ντράπηκα τόσο πολύ, γιατί άνθρωποι που δεν με ξέρουν θα με θεώρησαν ψώνιο!
Και με το δίκιο τους!...
Ωστόσο, το ξεπέρασα γρήγορα, γιατί ξέρω την πρόθεση στήριξής σου, συνάμα σ' αγαπάω, οπότε είπα μέσα μου: "Για την Γιώτα, χαλάλι να με πουν και ψώνιο!"
Νόμιζα ότι δεν χωρούσε και δεν μπήκε και είχα ξενοιαστεί!...
Μ' έπιασες στο ύπνο, μα χαλάλι σου!
Περιττό να σου πω ότι είχα δύσκολες δουλειές σήμερα, μα κρατούσα στο χέρι μου την εφημερίδα και την έδειχνα!
Εσένα, την Γυναίκα του Εθνικού Κήρυκα Νέας Υόρκης!
Ήθελα να φωνάξω εκεί στην παραλία του Βόλου... αλλά είπα να μην διανυκτερεύσω απόψε σε τρελάδικο, έχω άλλη δουλειά να κάνω και σιώπησα!...
Φιλάκια, ηρωίδα μου! Τα λέμε!
"Ευχαριστώ για όλα", είπα;

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 11, 2012 4:50:00 π.μ.

...Πήγα δυο φορές σε βιβλιοπωλείο, μία για να κάνω σμίκρυνση, ώστε να τα χωράει ο εκτυπωτής μου, να τα σκανάρω σωστά και μία για να μου ξαναβγάλει κάποιες σελίδες που είχε κόψει τις κάτω γραμμές και δεν τις είδα στην ώρα μου.
 Όλο τ' απόγευμα παιδεύομαι με τον εκτυπωτή που δεν μπορεί να πάρει μπρος και μου λέει "Error" και δεν την κατέχω παρακάτω την λύση!
 Έβγαλα του κόσμου τις φώτο σε όλα τα προγράμματα της μηχανής μου, ώστε να διαβάζονται τα λόγια, μάταιο!
Παραιτούμαι γι' απόψε!
Αντί σιωπής κράτησα τα σημερινά ενθύμια.


 Για άλλη μια φορά θέλω να συγχαρώ την Γιώτα Στρατή για όλη την πορεία της ζωής της και τον Ε. Κ. Ν.Υ. για τις επιλογές του!

Για άλλη μια φορά θέλω να ευχαριστήσω την Γιώτα για την τιμή και την φιλία της, όπως και τον Εθνικό Κήρυκα για την φιλοξενία του!

Επίσης να συγχαρώ όλους τους "φίλους" της που την αγαπάνε, χαίρονται και εκτιμούν την ίδια, τα πνευματικά έργα της, όσο και την οικογένειά της!

 Όσο για μένα, δεν θα εγκαταλείψω τις προσπάθειες να σας δείξω τι "γράφει" η εφημερίδα!

 Η σελίδα της Γιώτας Σπανού - Στρατή

Υγ. Γύρισα σπίτι έχοντας στην τσάντα μου ένα "φρέσκο" λαδάκι απ' το μοναστήρι του Αγίου Εφραίμ, μαζί με μια εικονίτσα Του!

Το είχε αφήσει σήμερα για μένα φίλη που πήγε κοντά Του, προχθές!
Γύρισα με "σημάδια Του" στο σπίτι, από πολλές πλευρές...
Τυχαίο;



Υγ. 2. Απόψε τηλεφώνησα στην Γιώτα, μίλησα με τον Δημήτρη ο οποίος έχει απίστευτο χιούμορ, εκτός τόσων άλλων καλών και μου είπε πως της "το έσκασε πάλι κι είναι στον εγγονό!"

Εμ, πού αλλού;

Δεν τηλεφώνησα εκεί, γιατί δεν ήθελα να διακόψω τον έρωτά της!