Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Των στιγμών

Ε, μα! Επιβάλλεται κι εδώ αυτή η ανάρτηση!

"Πώς αντέχετε;" μας ρώτησε η κόρη μου!

"Μπράβο!" είπε ο μικρός, σα να μην το πίστευε!

"Η ψυχή μας το ξέρει...!" ίσως σκεφθήκαμε κι οι δυο μας από μέσα μας!

Η απάντηση:
Μεγαλώσαμε μαζί.Μάθαμε τα χούια μας, τα δεχόμαστε, αλληλοσεβόμαστε και υποχωρούμε όταν πρέπει και συνεχίζουμε να ψηφίζουμε και να στηρίζουμε "ενωμένη οικογένεια".
Το να διαλύσεις ένα γάμο είναι το μόνο εύκολο στις μέρες μας.
Εμείς γεννηθήκαμε για τα δύσκολα, έτσι κι αλλιώς, αγαπημένα μας παιδάκια που έχετε και απορίες!
Άκου, κει!Μας δουλεύουν κιόλας!



Ευτυχώς που υπάρχουν και τα "έτοιμα" βιντεάκια...

Ναι, για σένανε μπορώ κι άλλα "τόσα", άντρα μου!

28 χρόνια και 2 =30

Τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα!

Να είμαστε γεροί, άντρα μου, να γερνάμε μαζί!



Παλιό, αλλά ΚΑΛΟ!

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...δεν φτάνει που έρχομαι αργά στο ...χαζοκούτι...
άντε να φωνάζω και το δικό μου Δημήτρη, να σας χαρεί!!!

Καλά, δεν μου είπες αν είχατε επαίτειο γάμου,
Κούκλα μου...

Μα κι αν δεν είναι τώρα 28 και 2 που...κάνουν τριάντα!!! να σας χαιρόμαστε κάθε μέρα, κάθε εποχή, κάθε χρόνο...

Πολύ συγκινητικό το ταξίδι σας στην ενωμένη ζωή...

Να είστε πάντα γεροί κι ευτυχισμένοι.

Ευχές κι από τους δύο μας, απόψε,
Υιώτα
- Δημήτρης

ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιωτάκι, ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! Υγεία, Γιώτα μου, Αγάπη και κατανόηση! Όλα τα άλλα είναι εύκολα!
Τι να σας πω; Μήπως η κάθε μέρα που ζούμε, δεν είναι γιορτή; Απλά έρχονται κάποιες ημερομηνίες να μας ξυπνήσουν αναμνήσεις και να μας τονίσουν το σήμερα.
Και κυρίως, να μας ενισχύσουν για το αύριο!
Φιλάκια, αγαπημένο ζευγαράκι! Κι εσείς να είστε γεροί, ευτυχισμένοι και να χαίρεστε παιδιά και εγγόνια!
Σας ευχαριστώ για όλα!