Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

"ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!" "ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ!...."



"ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!"
"ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ!...."

Μα πάντα θα 'ρχονται τα φύλλα...
Μαζί τους ήρθα κι εγώ...
Μ' έφερε ο άνεμος...
Δεν ξέρω όμως ακόμα, αν ήρθα, για πόσο ήρθα και πόσο θα μείνω...
Είναι θέμα "ανέμου"...
Σήμερα φυσσάει κατά δω!
Είστε καλά, μωρέ!!!
Όλοι;
Αυτό μετράει!
Πάμε παρακάτω!

Υγ. Επειδή είμαι " εκτός" (γενικά) και με μια βαλίτσα στο χέρι (πάλι γενικώς), μη μου γράφετε εδώ. Βάση μου "στα πεταχτά" είναι στον "Τορό του τώρα", ίσως και μέχρι να χειμωνιάσει, τότε που θα μπορώ να στρωθώ, ν' ανοίξω σκάνερ, να κλείσω εκρεμότητες αυτού του μπλογκ, να σας βρω, κ.λ.π.

Καλά να περνάτε! Αγάντα!

5 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...εσένα; τί να σε κάνω;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τώρα μόλις πήγα και είδα το νανούρισμα του μωρού μας...

Ο Δημήτρης μου λέει ότι θα με ...στείλει σε σένα, για να γλυτώσει...
Μας κατασυγκίνησες!!!!
Αύριο, θα το πω στην μαμά του!!!!!!!!!!!!!
Θα σου μιλήσω,
με την αγάπη μου, με την αγάπη μας,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Τα παραμέλησες κι εσύ τα μπλογκ, Γιώτα μου! Ε; Εσύ δικαιολογείσαι!
Συγκινημένοι, έτσι κι αλλιώς, όλοι μας με την γέννησή του! Να είναι γερός! Σαν τα ψηλά βουνά να γίνει, να το καμαρώνουμε!
Προβληματίστηκα πολύ για το αν "έπρεπε" να το κάνω αυτό... αλλά με παρέσυρες εσύ που ανεβάζεις φωτογραφίες του συνέχεια! Οπότε, είπα μέσα μου: "Αλλοι είναι εχθροί! Όχι εγώ!" Μόνο να μην τους βοηθάω!
Αν θελήσεις να το κάνω απόρρητο, πες μου! Εντάξει;
Να τον χαίρεστε όλοι σας! Φιλάκια στην Όλγα! και μην ξεχνάτε! καρβουνίτσα για το μάτιασμα!

Αστοριανή είπε...

...Κατερίνα μου,ΕΙΣΑΙ μια θαυμάσια οικογενειακή Φίλη!
Όχι μόνο "καλά έκανες"

- το νανούρισμα αυτό, που έβαλες, (στην πρωτοκόρη... όπου δεν μπορούσα να καταλάβω όλα τα λόγια...)
ήταν η αιτία να γράψω

το δικό μου νανούρισμα,
μαζί με την μελωδία

και να το τραγουδώ στο προσκεφάλι της...

Το ίδιο και στην δεύτερη...

Μετά, και στις εγγονές μας...

Τώρα και στο μωρό μας...
-κι ο πατέρας του μ' έκπληξη τον βλέπει να χαμογελάει όταν το ακούει από την μαμά του, ή απο μένα...κάθε φορά που πάει να κοιμηθεί...-
έχει γίνει πλέον "οικογενειακό νανούρισμα" !

Υγ.: Τα λόγια, τα έχω βάλει (μάλλον πρόσφατα προσθέσει, για να υπάρχουν,)

στο "ΜΥστικό της Σίλια"

μα την μελωδία
πρέπει να την ηχογραφήσεις κάποια μέρα... Μπορεί ο Γιάννης να την βάλει σε ήχο, ή νότες...
'εχει "κάνει τον κύκλο του, όπως και το:
"Ποια ψήνει σπιτικό ψωμί το μεταμεσονύχτι"... ένα Α' Βραβείο, σε διαγωνισμό του Γιοχάννεσμπουργκ, το . 87...!!!
Πόσες αναμνήσεις μούφερες, μάτια, αδελφή ψυχή μου!
Ότι και να σου γράφω, εδώ, λίγο είναι. Μη νοιάζεσαι. Μάτι δεν μας πιάνει!

Φιλιά κι αγάπη,
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Αχ, Γιώτα μου! (Υπάρχει κι ένα ανάλογο με μια Κούλα!)Πού να πάρω είδηση ότι έγραψες εδώ; Ούτε στο γιαχού μπαίνω (άσε, εκεί δεν βρίσκω άκρη! - λεει αδιάβαστα 5300 τόσα; Χαιρετίσματα!)ούτε σ' αυτό το μπλογκ! Τελευταίως, ούτε και στο νέο. Ξεμυαλίστηκα στο Φεις, διαλέγω και φωτογραφίες, γιατί γέμισα και τον έξτρα πεντακοσάρι δίσκο και είμαι στον κόσμο μου! Να έρχεσαι στον τορό του τώρα, για να σε βλέπω εγκαίρως, γιατί εκεί κρατάω ότι καλό βρίσκω.

Αυτό ήταν εκτός θέματος!

Τι να με κάνεις; να με βράσεις! Χαίρομαι που σ' άρεσε και σου θύμησε, τι σου θύμησε κι εγώ έμαθα και τ' άλλα ταλέντα σου!
Άντε, ντε! Γράψ' τα με μουσική! Τι κάθεσαι; Έστω και με την φωνή σου! Με μια φωτογραφική μηχανή που έχει και βιντεοκάμερα, με ένα κινητό, κάτι! Η Όλγα θα ξέρει! Μετά, στείλ 'το και σε μένα, αφού κατοχυρώσεις πνευματικά δικαιώματα!
Δώσε φιλάκια σε όλους! Εγώ δεν έχω μυαλό ακόμα για να συμμαζευτώ. Θα τα πούμε. Εντάξει;

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Είμαι δίπλα, στον "ΤΟΡΟ του τώρα".

http://katerinadestapa2.blogspot.com/