Άλλοι σε λένε καλό, άλλοι βλάκα. Εσύ σε λες απλά άνθρωπο…

Έμαθες να μην αδικείς κανέναν.

Έμαθες να είσαι εκεί οποτεδήποτε κάποιος σε χρειαστεί.

Να έχεις μια παρήγορη κουβέντα, μια ζεστή, ανυπόκριτη αγκαλιά.

Έμαθες να είσαι εκεί για όλους και να τρέχεις φιλότιμα να βοηθήσεις σε ό,τι χρειαστεί.

Με λίγα λόγια έμαθες να δείχνεις καλοσύνη κι έννοια στους γύρω σου.

Δε στο δίδαξε κανείς, έτσι βγήκε από μέσα σου. Κι εσύ το αποδέχτηκες ως φύση σου και το κράτησες.

Είπες πως η καλοσύνη είναι ο σωστός δρόμος και της έμεινες πιστός.

Φανατικά πιστός και κόντρα στους καιρούς που θέλησαν οι ατιμίες να προοδεύουν κόντρα στην ηθική.

Μόνο που μερικές φορές το σκυλομετανιώνεις όλο αυτό.

Μερικές φορές εύχεσαι να μπορούσες να ήσουν αλλιώς. Να γινόταν με κάποιο μαγικό τρόπο να πάψει να σε νοιάζει το κάθετι.

Να γινόταν να μπορείς να λες και όχι. Να αποδεχτείς επιτέλους ότι ο χρόνος δεν μπορεί να έχει περισσότερες μέρες και η μέρα περισσότερες ώρες. Δεν προλαβαίνεις να είσαι όσο καλός θέλεις.

Δεν προλαβαίνεις να είσαι καλός με τους άλλους και με τον εαυτό σου.

Τον ξεχνάς τον εαυτό σου. Τον φέρνεις στα άκρα του, τον δοκιμάζεις.

Κι είναι στιγμές που δεν ακούς ούτε ένα ευχαριστώ. Θα μου πεις δεν κάνεις τίποτα για το ευχαριστώ. Αλλά όσο να πεις, χρειάζεται που και που κι αυτό. Έτσι για την ψυχούλα σου, για να σε ξεκουράσει, για να πειστείς πως άξιζε τον κόπο.

Μόνο που δεν το ακούς πάντα. Κι είναι μάλιστα και φορές που βρίσκεις και τον μπελά σου.

Ναι γίνεται κι αυτό. Τα ακούς γιατί είσαι εκεί. Τα ακούς γιατί έδωσες τόσα κι όχι περισσότερα, γιατί έδωσες αυτά κι όχι άλλα.

Κι εκείνες τις στιγμές, που σε βάζουν στον τοίχο και άδικα πυροβολούν, δε νιώθεις καθόλου καλός.

Αντίθετα, νιώθεις μαλάκας. Τρελά μαλάκας και λες πως αυτή θαναι η τελευταία φορά που θυματοποιείσαι.

Μόνο που η μνήμη σου, όμοια με χρυσόψαρου, νικιέται από εκείνη την καλοσύνη που έχει περάσει στο DNA σου.

Κι έτσι έρχεται στιγμή που το Όχι σου γίνεται πάλι Ναι κι εσύ ξεχνάς όσα σε πλήγωσαν και προσφέρεσαι και πάλι να είσαι εκεί.

Κι αν θα την ξαναπατήσεις πάλι τα ίδια θα κάνεις. Θα ξαποστάσεις για λίγο καιρό και θα ξανατραβήξεις το στενό μονοπάτι της καλοσύνης σου.

Αμετανόητος.
Πρόθυμος.
Για πολλούς βλάκας και θύμα.
Για σένα απλά άνθρωπος…
Κι όσους βοηθήσεις.
Όσους στηρίξεις.
Όσο αντέξεις…

Της Στεύης Τσούτση.

πηγή

Σωστό άνθρωπο δε σε κάνουν τα πτυχία.

Μεγάλωσε, λένε, όλα τα αδέλφια του. Τέσσερα στον αριθμό κι ένας εκείνος, πέντε παρακαλώ. Έζησε πόλεμο, κακουχίες, πείνασε, αγάπησε, παντρεύτηκε κι έκανε τέσσερα παιδιά. Οι μεγαλύτερες αγάπες της ζωής του.
Αν τον έβλεπες, ποτέ σου δε θα φανταζόσουν τι είχε περάσει. Ευθυτενής, καμαρωτό περπάτημα, ψάθινο καπελάκι, χαμόγελο στα μάτια και καραμέλες στην τσέπη.
Ποτέ δεν τον άκουσα να υψώνει τον τόνο της φωνής του. Όταν τον έπνιγε το δίκιο, γούρλωνε τα μάτια για να καταλάβεις πως έχει νεύρα. Μέχρι εκεί. Ακόμη κι αν δεν είχε λόγους να ξεσπάσει, πάντα του έδινε η γυναίκα του αρκετούς.
Εκείνος, όμως, βράχος ακλόνητος, ο ορισμός της ηρεμίας και της καλοσύνης. Τη δικαιολογούσε ακόμη και τις φορές που είχε ολοφάνερο άδικο. «Άστη. Έχει περάσει πολλά», έλεγε ο άνθρωπος που είχε περάσει περισσότερα.
Μια μέρα, θέλοντας να δείξω πόσο με είχε εντυπωσιάσει γύρισα και είπα πόσο υπέροχος άνθρωπος είναι, παρόλο που είναι αμόρφωτος. Ακόμη, θυμάμαι το βλέμμα της μάνας μου. «Ο παππούς σου μπορεί να μην ξέρει πολλά γράμματα αλλά είναι ο πιο μορφωμένος άνθρωπος που ξέρω».
Ήταν αυτή της η πρόταση που έσκασε σαν χαστούκι στο πρόσωπό μου και με έκανε να καταλάβω τη διαφορά μεταξύ του αγράμματου και του αμόρφωτου.
Βλέπεις, συνηθίσαμε να τα ταυτίζουμε. Αγράμματος κι αμόρφωτος το ίδιο και το αυτό. Βάλαμε σε ένα τσουβάλι όσους δεν μπόρεσαν να μάθουν γράμματα, να γίνουν πρώτοι μαθητές, να σπουδάσουν, και σε ένα άλλο όσους φόρτωσαν τους τοίχους με πτυχία κι ακαδημαϊκές γνώσεις. Τους κατηγοριοποιήσαμε τους μεν, χαμηλά στην κοινωνική μας βαθμίδα και τους δε, ψηλά. Έτσι, μάθαμε να ορίζουμε την αξία των ανθρώπων. Από τα χαρτιά που συνέλλεξαν στη διαδρομή τους.
Κι όμως, υπάρχουν άνθρωποι με γνώσεις και βραβεία που δε συναντήθηκαν ποτέ με την κοινωνική μόρφωση. Δεν ξέρουν να φερθούν, δεν ξέρουν να μιλήσουν, μήτε να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες που ήρθαν στο διάβα τους.
Δεν ήταν στη διδακτική τους ύλη αυτά. Είναι εκείνοι που συχνά, σνομπάρουν τους «αμόρφωτους» στον περίγυρό τους γιατί τους χαλάνε το image. Η αλήθεια είναι πως δεν τους φτάνουν ούτε στο μικρό τους δακτυλάκι γιατί ποτέ δεν μπόρεσαν να καταλάβουν πως καμία σχέση δεν έχει η ουσιαστική μόρφωση με τις ξερές γνώσεις που έμαθαν στα θρανία.
Είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Είναι πλάσιμο προσωπικότητας και πλήθος ηθικών αξιών που δε γράφονται σε κανένα βιβλίο.
Ο αγράμματος μπορεί να δυσκολεύτηκε να μάθει γράψιμο αλλά ποτέ δε ζήλεψε τον κόπο άλλων ανθρώπων. Ήξερε πως όλα γίνονται με μόχθο και σκληρή δουλειά.
Ο αγράμματος σιχαίνεται την αδικία και το συμφέρον στους ανθρώπους. Προστατεύει πάντα τους πιο αδύναμους, όσους δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους.
Ο αγράμματος μπορεί να υπογράφει με σταυρό αλλά τιμάει την υπογραφή του γιατί γνωρίζει τη σημασία της.
Μπορεί να μην αρίστευσε σε μεγάλα εκπαιδευτικά ιδρύματα αλλά πήρε από νωρίς εφόδια που τον βοήθησαν να επιβιώσει.
Ο αγράμματος ξέρει να αγαπά δίχως να περιμένει ανταπόδοση. Αγαπά αληθινά κι αυτό είναι αρκετό. Βλέπει το καλό στους άλλους ακόμη κι όταν εκείνοι δεν το βλέπουν γιατί γνωρίζει πως οι δυσκολίες φέρνουν χαρές και οι χαρές δυσκολίες.
Ο αγράμματος είναι διακριτικός κι ευγενής. Δε ρωτά, δε φέρνει σε δύσκολη θέση. Ξέρει να διαβάζει τα μάτια. Από εκεί αντλεί πληροφορίες χωρίς να χρειαστεί να του μιλήσεις.
Μοιράζει τις συμβουλές του για να βοηθήσει πραγματικά κι όχι για να κάνει τον καμπόσο. Δε σου τρίβει στην μούρη την εμπειρία του. Σε αφήνει να κάνεις τα δικά σου λάθη γνωρίζοντας πώς θα είναι πάντα εκεί.
Ο αγράμματος είναι άξιος. Πιάνουν τα χέρια του. Κάνει δουλειές χωρίς να βαρυγκωμά, προσφέρει έργο όπου χρειάζεται, χαμογελά δυνατά και κλαίει βουβά. Δε θέλει να γίνεται βάρος στους δικούς του αλλά βρίσκεται κοντά ακόμη κι όταν είναι μακριά.
Ο αγράμματος άνθρωπος μπορεί να μην έμαθε μαθηματικά αλλά είναι δίκαιος στις συναλλαγές του.
Μπορεί να μην ξέρει καλούς τρόπους αλλά το σπίτι του είναι πάντα ανοιχτό. Μπορεί να μην έγινε δάσκαλος αλλά ποτέ δε σήκωσε χέρι στα παιδιά του. Μπορεί να μη γύρισε όλο τον κόσμο αλλά μάζεψε σοφία από τις πιο μικρές στιγμές της ζωής του.
Ο δικός μου αγράμματος άνθρωπος ήταν πολύ πιο μορφωμένος από πολλούς γραμματιζούμενους εκεί έξω.
Είχε παιδεία. Όχι πτυχία.
πηγή

Τα Χριστούγεννα κουβαλούν το χρέος μιας συγγνώμης κι ενός ευχαριστώ.

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν… Τα σπίτια στολίζονται, οι κουζίνες αρχίζουν να μοσχομυρίζουν, τα πρόσωπα όλων χαλαρώνουν σιγά σιγά από την πίεση μια απαιτητικής καθημερινότητας. Τα Χριστούγεννα έχουν σίγουρα τη δική τους ξεχωριστή ομορφιά μέσα στη μουντάδα του χειμώνα.

Και εκείνη τη στιγμή είναι που πατάς το κουμπί της παύσης… Συνειδητοποιείς ότι το πνεύμα των ημερών δεν είναι μόνο λαμπερά δέντρα με πολύχρωμα λαμπάκια ούτε εορταστικά ρεβεγιόν με περιποιημένες ομορφιές.

Τα Χριστούγεννα κουβαλούν μέσα τους και ένα χρέος αποκλειστικά ανθρώπινο. Το χρέος μιας συγγνώμης κι ενός ευχαριστώ προς εκείνους που το αξίζουν. Ένα χρέος που δεν πυροδοτείται από καμιά υποχρέωση, αλλά από αυτό το αίσθημα δικαιοσύνης μέσα μας, που όσο τυφλή κι αν είναι, δεν παύει να είναι υπαρκτή.

Βλέπεις, κανείς δεν είναι τέλειος. Και μέσα σ’ αυτήν την ατελή φύση μας που παλεύει να σταθεί όρθια κάτω από αντίξοες συνθήκες, έχουμε σίγουρα αδικήσει ανθρώπους. Κι όχι απαραίτητα με την έννοια της εξαπάτησης.

Αλλά μ’ αυτήν την επιφανειακά ανώδυνη συμπεριφορά που έχει πληγώσει με διάφορους τρόπους. Με σκληρά λόγια που ξεπήδησαν από τα χείλη εν βρασμώ, με την αδιαφορία στα συναισθήματα και στις ανάγκες των άλλων, με πράξεις που σκοτείνιασαν το βλέμμα και κλείδωσαν την καρδιά τους.

Αν χρωστάς μια συγγνώμη, ήρθε ο καιρός που πρέπει να την πεις. Δεν έχει θέση ο εγωισμός στον σεβασμό της ανθρώπινης ψυχής.

Κι αν κάπου χρωστάς ένα ευχαριστώ. μην το στερήσεις από τον άλλον. Ένα ευχαριστώ για το χέρι που σου απλώθηκε στη δύσκολη στιγμή, για το χαμόγελο που αλάφρυνε την πίκρα σου, για τα αισθήματα που ανέκαθεν τα είχες δεδομένα.

Να ξέρεις πως το ευχαριστώ είναι μια λέξη που ενώνει τα χείλη των ανθρώπων γιατί χαρίζει το ίδιο χαμόγελο.

Κάθε ευχαριστώ και δυο χαμόγελα…

Ναι, αν κάπου χρωστάς μια συγγνώμη κι ένα ευχαριστώ, ήρθε ο καιρός για να ξεχρεώσεις την οφειλή σου.

Δυο λέξεις μόνο και λίγες συλλαβές κουβαλούν το πιο λαμπερό χριστουγεννιάτικο φως. Αυτό που ξεκινάει από μέσα μας και μεταλαμπαδεύεται στους άλλους χείλη με χείλη, χαμόγελο, με χαμόγελο, σεβασμό με σεβασμό.

Μια συγγνώμη κι ένα ευχαριστώ στον σύντροφο που δε σεβάστηκες τις στιγμές του. Στο παιδί σου για τη δύσκολη σου μέρα που του φόρτωσες, στον συνάδελφο γιατί αμφισβήτησες τις ικανότητές του. Στον γέροντα που του μίλησες με απαξίωση και στον ταλαιπωρημένο άνεργο που στα δικά σου μάτια φάνηκε αποτυχημένος.

Αν θέλεις πραγματικά να νιώσεις το βαθύ νόημα των Χριστουγέννων και να ξεφύγεις από την τυπολογία των καθιερωμένων ευχών, των επίπλαστων χαμόγελων και της επιφανειακής ευτυχίας, χάρισε δυο λέξεις εκεί που νομίζεις ότι τις οφείλεις.

Κάποια χρέη θέλουν καρδιά και ευγένεια για να τα ξεπληρώσεις. Κι αυτά τα δυο είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης φύσης μας. Μπορεί να είναι ξεχασμένο, μπορεί να είναι παραμελημένο, αλλά κανένας δε γεννήθηκε άδικος και αγενής.

Μια συγγνώμη κι ένα ευχαριστώ ίσως και να φέρουν τα Χριστούγεννα μέσα στην καρδιά σου… μήπως αυτό δε λαχταράς να νιώσεις κάθε χρόνο;

Της Γεωργίας Ανδριώτου.

πηγή

Χριστουγεννιάτικα Τραγούδια " Χιόνια στο καμπαναριό "

Χριστουγεννιάτικα Τραγούδια " Χιόνια στο καμπαναριό "

ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ

ΕΣΥ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ

(Χριστιανικά βίντεο-χριστιανικές ιστορίες-χριστιανικά μηνύματα)
ΕΝΣΩΜΑΤΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΥΠΟΤΙΤΛΟΙ
Ένα χριστιανικό μήνυμα με ομιλητή τον Nick Vujicic (Νικ Βόιτζιτς).

ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ Ο ΤΡΕΛΟΣ - Χατζής

ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ Ο ΤΡΕΛΟΣ

Κώστας Χατζής

Alycia's Story

Alycia's Story- ΠΗΓΗ

Χτύπησε το μπουκάλι σκληρά και να χάσει την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που είχε μια μικρή στιγμή στη ζωή της. Στην ηλικία των 15 ετών, εγκατέλειψε το σχολείο. Αυτή η περίοδος ήταν η πιο δύσκολη γι 'αυτήν, αλλά δεν ήξερε τι είναι η ζωή είχε ένα δώρο για εκείνη.

Χρόνια αργότερα, Alycia είχε μεταμορφωθεί ζωή της. Μια μέρα που περνούσε από μια εκκλησία όταν ρώτησε τον Θεό να επέμβει στη ζωή της. Βρήκε τον εαυτό της να επισκεφθείτε την εκκλησία πιο συχνά, κάτι που οδήγησε στην κατοχή ισχυρή πίστη.

Σήμερα, Alycia Burton είναι ένας εκπαιδευτής αλόγων και ένα σούπερ σταρ στο διαδίκτυο. Έχει ένα μοναδικό στυλ της ιππασίας άλογα. Βρήκε την κλήση σε άλογα χάρη σε αυτήν μεγαλώνει γύρω από τα σπίτια της. Το μυαλό της είναι σε ειρήνη όταν ασχολείται με το άλογο σε αντίθεση με όταν έπινε τη ζωή της μακριά.

το ταξίδι της από ξεκινώντας με ένα απορριφθεί και ανεκπαίδευτο άλογο για να κάνει εκπληκτικά άλματα για το ίδιο άλογο είναι ένα συναρπαστικό ένα. Αυτό παλαβός άλματα και κατάρτισης έχουν κερδίσει την αναγνώριση και τα εκατομμύρια των οπαδών της στο YouTube. Για να το στέμμα όλοι οι άνθρωποι την εμπιστεύονται για τη μεταρρύθμιση απορρίφθηκε και κατεστραμμένα τα άλογά τους.

Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο για να τη δουν σε δράση. Είναι απλά απίστευτο!

***

She hit the bottle hard and lost hope for a better life. This was not the first time she had a low time in her life. At 15 years of age, she quit school. This period was the most difficult for her, but she did not know what life had in a present for her.

Years later, Alycia had transformed her life around. One day she was passing by a church when she asked God to intervene in her life. She found herself visiting the church more often, something that led to having strong faith.

Today, Alycia Burton is a horse trainer and an internet superstar. She has a unique style of riding horses. She found her calling in Horses thanks to her growing up around her houses. Her mind is at peace when dealing with horse unlike when she was drinking her life away.

Her journey from starting with a rejected and untrained horse to making astonishing jumps on the same horse is a fascinating one. This daredevil jumps and training have earned her recognition and millions of followers on YouTube. To crown it all people trust her to reform their rejected and damaged horses.

Watch the video below to see her in action. She is just incredible!

To know the rest of the story, hit the play button. Also remember to hit the like button and share with your friends and relatives.

Read more at http://www.interestingfunfacts.com/i-cannot-believe-the-horse-does-this-140-what-a-move.html#3As5TZmu7i92LO0T.99

Νίκος Ξανθόπουλος Άντζελα Ζήλεια (Ξεριζωμένη Γενιά)

Νίκος Ξανθόπουλος Άντζελα Ζήλεια (Ξεριζωμένη Γενιά)

Μετά από 77 χρόνια γάμου, (μετάφραση google)

 Μετά από 77 χρόνια γάμου, αγάπη ζευγών Χωράει χέρια καθώς αποκοιμηθείτε στον ουρανό Μαζί

  ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ  ΠΗΓΗ



 ** **
CUPL
Πρόσφατα, ένα ζευγάρι έδειξε σε όλους ό, τι ο όρκος του γάμου, "Til θάνατος να μας χωρίσει" πραγματικά σημαίνει. Στην σπαρακτική φωτογραφία μοιράζονται μια εγγονή στο MySpace, 100-year-old παππούς της και 96-year-old γιαγιά αναμονή χέρια ως το θάνατό τους διαλύει μετά από 77-χρόνια γάμου.

Η ιογενής εικόνα έχει αγγίξει τις καρδιές εκατομμυρίων ανθρώπων, καθώς συνεχίζουν να εξαπλωθεί η εικόνα σε ολόκληρο το Διαδίκτυο μοιράζονται με τις οικογένειες και τους φίλους τους στο Facebook και το Pinterest ...

Η εικόνα, η οποία προήλθε από RealLiveGirl χρήστη Reddit από την Καλιφόρνια έγραψε: "γιαγιά μου, 96, με το μου παππούς, 100, ώρες πριν από το θάνατό της, αυτό το Σαββατοκύριακο. 77 χρόνια γάμου. "

*

After 77 Years Of Marriage, Loving Couple Holds Hands As They Drift Off To Heaven Together

Recently, one couple showed everyone what the marriage vow, “Til death do us part” really means. In the heartbreaking photo shared by a granddaughter on Reddit, her 100-year-old grandfather and 96-year-old grandma hold hands as death tears them apart after 77-years of marriage.

The viral picture has touched the hearts of millions as they continue to spread the image across the internet sharing it with their families and friends on Facebook and Pinterest…

The image, which came from Reddit user RealLiveGirl from California wrote: “My Grandma, 96, with my Grandpa, 100, hours before her death this weekend. 77 years of marriage.”In the picture, the elderly couple hold hands as they lie in hospital beds adjacent to each other.

After the picture went viral, the Reddit user added: “I know they are my grandparents. But this picture is seriously the saddest and cutest thing I’ve ever seen.”

Thousands of other social media users agreed. The picture was liked more than 5000 times and generated nearly 1500 comments to date.

Advertisement

7 Things That Happen when You Do Planks Every Day

Sponsored by Revcontent

“Sorry for your loss,” Reddit user CramPacked wrote in the comments. “But what a ‘great’ way to go. Holding hands with your spouse, in a warm bed, presumably with loved ones around. Sympathy to your Grandfather who lost his lifelong wife. God bless all around.”

Other people shared similar stories from their family in the thread.

“This hit deep for me. My grandparents raised me and continue to allow me to live with them,” user hammer shared. They’re both 74, 5 hours apart in birth, and have been together since 16. My grandfather’s mortality has been really hitting him mentally lately. Me leaving for college next weekend is going to feel conflicting for the first little while I think. I would be on the street without them. Sending love and care to you, your grandfather, and your family OP this is a memorable photo.”

In response to that comment, losmescaleros wrote: “I don’t know how to say this, but I feel like I have to. I was in a similar situation to yours. While I didn’t understand it until after, I lost my grandpa two years ago, and in so doing, I lost my greatest supporter and best friend. I just want to say, God bless you, your grandpa, and your grandma. May you all understand what you mean to one another and live happily and healthily.”

Everyone who came upon the picture had something kind and wise to say:

“This image is what it truly means to grow old together.”

Surprisingly, the granddaughter has written back that she has received a lot of hate mail for sharing the image. It’s unclear why someone would have something bad to say about the image but she wrote later: “Thank you. This note made much of the ‘hate’ I’ve received worth it.”

Here are few other popular comments that people have written on Reddit.

• “77 years of marriage. How impressive, they are still so loving”
• “It’s crazy to think they’ve had that much time together, when some of us won’t even live that long.”
• “’Holding hands with your spouse, in a warm bed, near death, in a photograph for all the world to see on Reddit.’ That’s how I want to go. Private family moments? Who needs them?”

What is your reaction to this precious family moment?

Please SHARE THIS IMAGE WITH THE WORLD on Facebook today!

Το ταξίδι "φύτρωσε", πάμε Τήνο! 3 ΑΝΑΤΟΛΗ

ήρθε κι εδώ

***