Θερμά Συγχαρητήρια, γενικά!
Σκόρδα κι ευλογία στα μήλα του χωριού, που ταϊζουν στόματα, "Μπράβο" και "Εύγε" στον Άξιο Διευθυντή και στον Πρόεδρο (που τυχαίνει να ξέρω περισσότερο), κι όσο για μένα που μόλις με δουν, με μπλοκάρουν οι γνώστες, τους στέλνω χαιρετίσματα, τον έπιασα στον ύπνο!
Τα είχα "κλέψει" ήδη, όπως οι παλιοί Ζαγοριανοί, τότε, που κλέβαν μπόλια απ' τον Σαμσαρέλο, κι έτσι, χόρτασε και το χωριό, "κλέβοντας", με τα ΚΑΛΑ και δίκαια κίνητρα της ανισότητας!
Έτσι φιμώνουν και μένα, αλλά... "κλέβω" ΚΑΛΑ!
Αλίμονο, αν δεν χαιρόμουνα για το χωριό μου και δεν "έκλεβα" την είδηση!
Φίλος, είσαι κοντά στο ρεζίλεμα, δεν την γλυτώνεις!
Πολύ με φίμωσες, κόφ'το!
Έτσι, γιατί γελάει καλύτερα, όποιος γελάει τελευταίος και πίστεψέ με, ΣΕ ΛΥΠΑΜΑΙ στο βάθος.
Μ' αρέσει που γελάς, νομίζοντας ότι έχεις εξασφαλίσει την αιώνια ευτυχία!
Αυτά!
Προς το παρόν και απενεργοποίησα, φυσικά!
Μπορώ να βρω, χίλιους τρόπους να μάθω και να δείξω.
Δεν έχω τέτοιο θέμα, όμως.
Η κακία σου, θα σε κάνει μπαμ, κάποια στιγμή, γιατί δεν είναι μόνο για μένα, αλλά για όλους, δυστυχώς!
Φιλάκια, κι αλάργα από μένα, όταν με δεις από κοντά.
Γκε γκε;
Όταν με βλέπεις, να φεύγεις, γενικά.
Αυτά, αλλά, έπρεπε τα λόγια να μπουν εδώ, στην θέση τους!
Για να ξέρει το χωριό μου, που εδώ και μια δεκαετία προέβαλλα, πως ξαφνικά, εδώ και καιρούλι... δεν μπορώ, ούτε να τηλεφωνήσω!
Χωριό μου, να ΣΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ!
Πρώτα τον Θεό, να δοξάζετε!
Πάντα!
ΕΚΕΙΝΟΣ τα δίνει, ΟΛΑ, ΔΙΚΑΙΑ!
***
Μη διαθέσιμο βίντεο
Αντιμετωπίσαμε πρόβλημα με την αναπαραγωγή αυτού του βίντεο.
4 σχόλια:
Ε, μα!
Είχα και έναν τίτλο Να τη, η ελπίδα, "φύτρωσε"! 100 χρόνια ζωής συμπληρώνει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Ζαγοράς 10 06 2016 και ετικέτες, δεν με πειράζει!
Η αλήθεια και το λάδι, επιπλέουν πάντα!
Θ' ανεβεί κι απ' το άλλο.
Κοιμάται όρθιος ο άνθρωπος!
Νομίζει πως τα μηχανήματα... σκέφτονται περισσότερο έξυπνα απ' τον άνθρωπο!
Άντε γεια!
Τα λέμε!
Υπάρχει τόσος αέρας, δε χανόμαστε, είπαμε!
και κοίτα να δεις, ΆΝΩΘΕΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ, πρόλαβα και μπήκα εδώ, στης Ελπίδας και της Αγάντας!
Τίποτα ΤΥΧΑΙΟ στη ζωή! ΤΙΠΟΤΑ!
Τα μπλογκ μου γενικά... είναι μπλοκαρισμένα.
Διπλές οι αναρτήσεις, κ.λ.π. ειδικά στα Χριστιανικά και στο Χρειάζεται.
Την παλεύω, φυτρώνω παντού, ακόμα και στα βράχια.
μαθημένη.
Ntrέπομαι γι' αυτή την ανάρτηση, για την έκρηξή μου, μα... αφού συνέβει, κι είναι μέρος της πραγματικότητάς μου, δεν μπορώ να πω, πως δεν υπήρξε.
Συγγνώμη χωριό, που τόσο σ' αγαπώ, μα και τόσο αποφεύγω - τελικά, νιώθω πως "ετάχθηκα", αλλιώς, κι από μακριά, όσο μπορώ, να σε προστατεύω... με΄χρι να περάσει η μπόρα, η μεγάλη.
...
Άλλη στιγμή, καλύτερα.
'Κουνάει" η βάρκα, μπαίνουν νερά, να τα βγάλω.
Θα βραχούμε πολύ, μέχρι να πιάσουμε στεριά, το ξέρω.
Δημοσίευση σχολίου