Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019

Άγιος Νικόλαος, Οβρυός, Παλαιά Μιτζέλα, Πηλίου

Άγιος Νικόλαος, Οβρυός, Παλαιά Μιτζέλα, Πουρί, Πηλίου









































































Ένας σχετικός πρόλογος, υπάρχει ΕΔΩ

6 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

,,, να είχα μια "σκάλα"

να περάσω "απέναντι"...

κι εκείνη η αναρριχόμενη τριανταφυλιά!!! Πόσα μυστικά σου έκλεψε;

Ας έχετε την ευλογία και τη δύναμη της Πίστης.

Σας αγαπούμε
και σε φιλώ από ΝΥ.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Νοερά, όλα γίνονται, Γιώτα μου!
ΚΑΛΟΝ ΜΑΣ ΜΑΡΤΗ!
Κι εμείς σας αγαπούμε!
(Νωρίς το βρήκα το σχόλιο! Εμ! Δεν μας ενημερώνει πια η γκουγκλ!)

Αστοριανή είπε...

...σίγουρα θα ... πίνεις τον καφέ σου τούτη την ώρα..

και, δεν μου λες, γιατί δεν μου δείχνει όλες τις φωτογραφίες σου!!!!!!!!!!!!!!

ελάχιστες... μα τον Αγιο Νικόλαο, ναι...

σε φιλώ, πάω για ύπνο...

Κυκλαμίνα είπε...

Καφέ πίνω συνέχεια. Δε βγαίνει αλλιώς, τόση "δουλειά"!
Είναι πολλές και μεγάλες οι φώτο και δεν τις αντέχει η γραμμή του ίντερνέτ σου...
Ή θα περιμένεις λίγο να φορτώσει ΚΑΛΑ η σελίδα και μετά ν' αρχίσεις να κατεβαίνεις βλέποντάς τες ή απλά, θα κάνεις τον Σταυρό σου (το καλύτερο!) και δεν θα τις δεις!
Αρκεί που έχεις τον Άγιο Νικόλαο, μέσα σου!
Φιλιά!
Όνειρα γλυκά!

Αστοριανή είπε...


Η τριανταφυλλιά της Κατερίνας (3-15-19)

...νάχα τη δύναμη της τριανταφυλλιάς σου
σαν παραβγαίνει τον κισσό,
με όλη της την έγχρωμη μεγαλοπρέπεια
πάνω στην χειροπελεκητή πέτρα...

Δες την το πώς προκαλεί το κλειστό παραθύρι
της παράδοσης,
πώς εκμαιεύει τα επτασφράγιστα μυστικά της εφηβείας,
απομακρύνοντας τολμηρές αισθησιακές φαντασιώσεις,
πώς συμβαδίζει με την ροδόκαλλη αυγή
και πώς αναριγεί με την χρυσοποίκιλτη δύση.

Δες την πώς μαγεύει το ουράνιο τόξο
μετά από το φίλημα της βροχής,
πώς δωρίζει την μοσχοβολιά της ακολουθώντας
την κατεύθυνση του αγέρα,
πώς τροφοδοτεί το βούισμα των εντόμων
στην ζωοδότρα αναζήτησή τους,
πώς φυλλοροεί την παρθενιά της
καλύπτοντας ανθρώπινες αμαρτίες...

Να ήμουν η αγκαλιά που μαζεύει το κάθε της πέταλο,
ροδόχροη περγαμηνή των ονείρων που δεν ευδόκησαν,
πρωτόγνωρο φιλί της πρώτης ανατριχίλας...

Να ήμουν η απέθαντη τριανταφυλλιά
στο φως του κήπου σου.


Υιώτα Στρατή
"αστοριανή"
ΝΥ

Κυκλαμίνα είπε...

Έγραψες, Γιώτα, έγραψες!!!!!!!!
Κι ας μην είναι δικιά μου η τριανταφυλλιά!
Αρκεί η αφορμή για έμπνευση!
Δικαίως σαρώνεις τα βραβεία!
Υγεία, Υγεία, Υγεία!
Και πάντα Θεία Έμπνευση!