Παρασκευή 24 Απριλίου 2020

"Κανονικότητα" θα πει:

***

πτώσηενικόςπληθυντικός
ονομαστικήκανονικότητακανονικότητες
γενικήκανονικότηταςκανονικοτήτων
αιτιατικήκανονικότητακανονικότητες
κλητικήκανονικότητακανονικότητες

Nuvola apps bookcase.png Ετυμολογία [επεξεργασία]

κανονικότητα < → λείπει η ετυμολογία

Open book 01.svg Ουσιαστικό[επεξεργασία]

κανονικότητα θηλυκό
  • το να συμβαίνουν τα γεγονότα όπως συνηθίζουν ή όπως έχει οριστεί


***
ΠΗΓΗhttps://el.wiktionary.org/wiki/%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1

***************************************
Σχόλιο:
Εδώ αγράμματη, είπα να μορφωθώ, αλλά απέτυχα.

"Κανονικότητα"!
Χτυπάει τόσο άγρια στ' αυτιά μου αυτή η λέξη τελευταία που βρήκα ότι το αντίθετό της είναι η λέξη:
"εγκληματικότητα", κι αυτή ξέρω να την αναπτύξω.

Εγκληματικότητα θα πει, να στερείς την ίδια την ζωή από έναν άνθρωπο (ή πολλούς) με την δικαιολογία ότι του σώζεις τη ζωή.

...Και γι' αυτό, απαιτούνται αποδείξεις. Υπεύθυνες δηλώσεις και αποζημιώσεις και εγγυήσεις ότι η "ελευθερία" που στερηθήκαμε και όλα τα επακόλουθά της, θα τιμωρηθούν και θα κινηθούν αυτεπάγγελτα.

Αν έχουμε Δημοκρατία.
Αν ζούμε ακόμα, όπως νομίζουμε, στην Ελλάδα, με την Ιστορία μας, με την Πίστη μας, με τα έθιμά μας, με την Φύση μας, τις θάλασσές μας, τον Ήλιο μας, με τις ανοιχτές αγκαλιές σε δικούς μας και ξένους, με χαμόγελα, δημιουργία και κυρίως, ελπίδα!

Αν έχουμε πόλεμο, ας μας το πουν, εγκαίρως!
Ακόμα και οι μελοθάνατοι, έχουν δικαίωμα επιθυμιών!

Παρατράβηξε το σοβαρό - αστείο με τα "Απαγορεύεται για το καλό σας" που κανείς δεν εγγυάται, είτε γιατί δεν ξέρει, είτε γιατί έχει συμφέρον, είτε γιατί το παίζει Θεός ή για χ άλλους πολλούς λόγους.

...Δεν είμαι διαβασμένη, να σας τα πω καλύτερα, μα όταν βλέπω τους μορφωμένους να σιωπούν ή να μιλούν σαν ρομποτάκια, θυμώνω και θυμάμαι έντονα εκείνο (δεν σας το δείχνω, ντρέπομαι, όπως και για άλλα πολλά) το πέτρινο Σχολείο του Ρήγα, που είναι έτοιμο να σωριαστεί, που όλες οι Ιστορικές πέτρες του βογκούν, κι αόρατα γράφουν πάνω τους:

"Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή!"

Πολλοί το "βλέπουν", λίγοι καταλαβαίνουν, δεν υπάρχει Ρήγας Φεραίος στην εποχή μας πια, μα προσωπικά, το να ζω με χαρτάκι του "επιτρέπεται", με το να πλένω αμέτρητες φορές τα χέρια μου, (σαν τους "πονηρούς" τρελούς που για να αποφύγουν τον Στρατό, απαλλάσσονται με Ι5), δεν μου πάει και δεν το ανέχομαι ως Ελεύθερος Άνθρωπος, γιατί δεν με πείσατε με τα λόγια σας, τα έργα σας, τις βίαιες και περίεργες συμπεριφορές σας, ότι θέλετε το Καλό μου και πολύ περισσότερο το Καλό όλων των συνανθρώπων μου.

Κουράσατε, ανοίξ' τε τα δικαστήρια, εγκαίρως!
Οι δικηγόροι έχουν πολύ δουλειά, προς υπεράσπιση των Ελλήνων!
Όσο για τα τρελάδικα, πλαγίως, πήραμε παγκόσμιο βραβείο γι' αυτό!
Πέτυχε το "πείραμα", καθώς "φάνηκε"...
"Παράδειγμα" οι Έλληνες;
ΦΤΟΥ ΜΑΣ! 

***
Να φέρω και "ΤΟΛΜΗΝ" που μας λείπει...

***
Εις Σάμον
         Στις τρεις πρώτες στροφές από την ωδή «Εις Σάμον», που εντάσσεται στα Λυρικά, συλλογή δέκα πατριωτικών ωδών, την οποία ο Ανδρέας Κάλβος εξέδωσε στο Παρίσι το 1826, κυριαρχεί πνεύμα ελευθεροφροσύνης και διακρίνονται τα συστατικά γνωρίσματα της καλβικής ποίησης (ηρωική θεματολογία, υψηλός τόνος και ήθος, παραβολική χρήση του αρχαίου ελληνικού μύθου).
α'
Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι.
Θέλει αρετήν και τόλμην
              η ελευθερία.
β'
Αυτή (και ο μύθος κρύπτει
νουν αληθείας*) επτέρωσε
τον Ίκαρον· και αν έπεσεν
ο πτερωθείς κ' επνίγη
           θαλασσωμένος·
γ'
Αφ' υψηλά όμως έπεσε,
και απέθανεν ελεύθερος.
Αν γένης σφάγιον άτιμον
ενός τυράννου, νόμιζε
       φρικτόν τον τάφον.
Ανδρέας ΚάλβοςΩδαί, Ίκαρος





***
ΠΗΓΗ


και γειά σας!
Δικαίωμα!
Η πολλή σιωπή βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Κατερίνα με λένε, με τα πολλά επίθετα και τα πολλά ψευδώνυμα.
Τηλεόραση έχω δέκα (και πάνω) χρόνια να δω, μα δεκατέσσερα χρόνια στο ίντερνετ, τέτοιο χάος πληροφορίας, δεν ξαναείδα.
Θα μου πεις, επιλέγεις!
Τι να επιλέξεις;
Παντού, φάντης μπαστούνης, ο κοροναϊός!
Ο μούμος που θα σε φάει τη νύχτα.
Το κακό παραμύθι της γιαγιάς.
ΕΛΕΟΣ!
...Ξεμείναμε κι από παπάδες! (Άλλο θέμα αυτό, κάνει τζιζ! Παίζει χρόνια αυτή η "τιμωρία", με καλύπτουν άλλοι όμως πια, δεν με πειράζει, γιατί διαπίστωσα πως δεν ήμουνα σωστή Χριστιανή, όπως ορίζουν οι κανόνες των Αγίων Πατέρων, οπότε, διαθέτω τον χρόνο μου στο να μαθαίνω τα σωστά. Αυτά!)


4 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...και που τα λες, Κατερίνα μου, αυτιά δεν υπάρχουν...
Ο ένας τα ρίχνει στον άλλον και πάει λέγοντας...

Τουλάχιστον
να λες ότι τα έβγαλς από μέσα σου
κι ότι έτσι έκανες συμφιλίωση με τον εαυτό σου και τις πεποιθήσεις σου...
Πρόσεχε, όμως, διότι σπέρνεις θύελλα
και κάμποσοι θα σε "τιμωρήσουν"

Ο Κάλβος, είχε και οικονομική και κοινωνική θέση, γιαυτό ίσως τολμούσε...

Να είσαι καλά, όσο παίρνει... είναι κι άλλοι, γύρω σου, κοντά σου, που σε χρειάζονται...

Κυκλαμίνα είπε...

Έτσι κι αλλιώς, με "τιμωρούν" ακόμα και άλαλη. Οπότε, όταν μου την δίνει, θα ξεσπάω! Τόσα τρελά ακούω, ακόμα μια, πόσο θα βλάψει;
Δεν ξέρω γιατί τολμούσε ο Κάλβος, εκείνο που ξέρω είναι πως ότι διάβασα παιδί, δεν το έχω ξεχάσει! Το τότε Δημοτικό, φύτεψε γερούς σπόρους μέσα μου και ώρες - ώρες, μου έρχονται φλασάκια φράσεων που έτσι κι αλλιώς, κυλούν στις φλέβες μου, ας είμαι και φτωχή, απ' όλες τις απόψεις.
"Καλά!"
Ποιός είναι "καλά", στις μέρες μας;
Εκείνοι που "έπαθαν" πολύ, είναι εκείνοι που δεν ήταν συμφιλιωμένοι με τον θάνατο. Λες κι είχαν πειστεί πως θα μείνουν αθάνατοι!
Προσωπικά, πήγα κι "ήρθα", τόσες φορές, γι' αυτό και Πιστεύω, οπότε, δεν με τρομάζει (μάλλον σαν λύτρωση τον βλέπω - χωρίς να σημαίνει ότι δεν αγαπάω την ζωή, κι ότι δεν κάνω όνειρα), όσο με τρομάζει η σκλαβιά του μέλλοντος των νέων γενεών.
Ουδείς αναντικατάστατος, Γιώτα μου, η ζωή συνεχίζεται, η ζωή θα προχωρήσει και χωρίς εμάς.
Θα ζούμε στις καρδιές όσων μας αγάπησαν, κι ελπίζοντας κοντά στα σύνορα της Ουράνιας Ζωής, Οδός Παραδείσου...
Θέλουν να μειώσουν τον πληθυσμό, κάνουν βιολογικό πόλεμο.
Ποιο εύκολο θα ήταν να ζητούσαν εθελοντές, εκατομμύρια θα μαζεύονταν να δώσουν την ζωή τους για τους νέους, απ' το να μας "σκοτώνουν" όλους ψυχολογικά, κάθε μέρα.
Και πρόσεξε. Δεν θα ήταν αυτοκτονία, θα ήταν θυσία και ηρωισμός!
Πρώτη θα πήγαινα, ώστε να χαρεί ελεύθερη ζωή ένας νέος, ένα παιδί.
Αυτόν τον τρόμο, κι όποιον πάρει ο χάρος, δεν τον δέχομαι.
Πέθαναν τόσοι, αρρώστησαν τόσοι, μη ζείτε κι εσείς, πάει πολύ όμως!
Γενική καραντίνα, γιατί;
Όπου υπάρχει πρόβλημα, επιβάλλεται.
Μα έτσι που το πάνε για το Σπήλαιο του Πλάτωνα, θα το φυσούν και δεν θα κρυώνει και οι ίδιοι!
Στα σχέδια (και ιδίως τα κακά) των ανθρώπων, ο ΘΕΟΣ, γελάει, λένε!
Εκείνος έχει τον τελευταίο Λόγο, για ότι επιτρέψει!
Φιλιά πολλά, χωρίς μάσκα!
Η αγάπη σώζει, όχι η απόσταση.
Αυτά και ξαναξεθύμανα, με αφορμή το σχόλιό σου!

Αστοριανή είπε...

...'ηρθα αργά, 11.37 ... μα ήρθα!
Θα πάω μια ακόμη "βόλτα γύρω"... και θα τα ξαναπούμε.
Καλημέρα σου/σας

Κυκλαμίνα είπε...

Τρυγόνα μ' μαθε Ποντιακά, στη νέα ανάρτηση! Σου χαρίζω τσιτσάκ'! (Λουλούδι!)
Φιλιά, δεν θυμάμαι να είπε!