κι όλη η Ελλάδα και όχι μόνο, ειδικά σήμερα, ημέρα του μνημοσύνου της, μιλάει γι' αυτό.
Όλοι μας υποπτευόμασταν τον σύζυγο, δεν είναι μόνο το ένστικτο, αλλά χωρίς να δεις, χωρίς αποδείξεις, δεν μπορείς, ούτε να "δείξεις", ούτε να κρίνεις.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Το ότι αξίζουν "Συγχαρητήρια" στην Αστυνομία, δεν το συζητάμε!
Αυτή είναι όμως και η δουλειά της!
Σ' αυτή την τόσο δυσάρεστη και μπερδεμένη υπόθεση, ένα απ' τα καλά της τεχνολογίας είναι ότι βοήθησε γρήγορα και μάλιστα πολύ!
Βρέθηκε ο ένοχος, σίγουρα θα μάθουμε κι άλλα, θα τιμωρηθεί, αλλά η Καρολάιν, δε θα γυρίσει πίσω, ούτε το μωράκι της θα ξανανιώσει την ζεστή αγκαλιά της, ούτε η μαμά της, συγγενείς και οι φίλοι της θα παρηγορηθούν ποτέ, απ' την απουσία της.
Όλη μέρα, όλος ο κόσμος, περίμενε τις εξελίξεις.
Διάβασα άπειρες σελίδες και σχόλια.
Δε θέλω να φέρω πηγές, δεν έχει άλλωστε και νόημα.
Ενημερωθήκατε όλοι σας.
Μπήκα στην διαδικασία να κάνω αυτή την ανάρτηση, γιατί μου χτύπησε στ' αυτιά η λέξη: "Θόλωσα".
"Θόλωσα και την έπνιξα με το μαξιλάρι." είπε στην ομολογία του.
Επειδή αυτό το "θόλωμα" το έχω ακούσει πολλές φορές, όχι μόνο σε εγκλήματα και ειδήσεις, αλλά και σε συζητήσεις κυρίως με άντρες (λόγω πολλών επαγγελμάτων, περίπτερο, καφενείο, πρώην δουλειά μου, επαφές με πολλούς ποδοσφαιριστές, λόγω συζύγου), σε εκφράσεις τους, π.χ. "θόλωσα και την χτύπησα", "θόλωσα και τα έσπασα όλα" και διάφορα άλλα θολώματα... (τ' άκουσα κι από κάποιες γυναίκες), γι' αυτό λοιπόν, επειδή το "θόλωμα", ποτέ κανένας δεν ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει, καλά θα ήταν, αυτός που βλέπει "θολωμένο" (είτε άντρα, είτε γυναίκα), καλά θα είναι να σιγήσει, να περάσει η μπόρα και μετά να αντιδράσει, είτε μιλώντας εν ώρα ψυχραιμίας, είτε ν' απομακρυνθεί με την πρώτη ευκαιρία, αν δει ότι ένα συγκεκριμένο άτομο είναι διαρκείας θολωμένο...
Οι καυγάδες ποτέ δεν βγαίνουν σε καλό. Μια, δυο, τρεις, υπάρχουν οι συγγενείς, οι φίλοι, οι ειδικοί, ακόμα και η αστυνομία.
Με το ζόρι και με την βία, δεν σώζεται μια οικογένεια.
Και δεν υπάρχει και λόγος και να σωθεί!
Κυρίως, δεν υπάρχει λόγος να χαθεί μια ζωή ή να γίνεις φονιάς!
Ζούμε σε εξελιγμένες εποχές, αν με τον διάλογο δεν βγαίνει κάτι, υπάρχει και η σιωπηλή φυγή και μετά βρίσκεις το δίκιο σου με τους νόμους.
Έτσι που τα γράφω ... είναι σα να "κατηγορώ" την Καρολάιν...
Σ' χωράτε με! Δεν είναι αυτό!
Να τονίσω θέλω ένα θέμα που είναι πολύ σοβαρό, κι όμως οι ψυχολόγοι δεν στέκονται ποτέ σ' αυτό, όσο θα έπρεπε.
Κι επειδή έμαθα πως η Αγγελική Νικολούλη, θα κάνει σήμερα (ξημέρωσε ήδη η Παρασκευή), έκτακτη εκπομπή, γι' αυτό το δράμα (γιατί δράμα είναι, απ' όπου και αν την πιάσεις την υπόθεση), θα ήθελα (ο) ή (η) όποιος (α) είναι καλεσμένη ψυχολόγος, να τονίσει και το θέμα αυτό, πέρα απ' τα ντοκουμέντα της Αγγελικής, για την ενοχή του ανέκφραστου άντρα της, πιλότου.
Έτσι θα σωθούν ίσως, περισσότερες ζωές, με αφορμή την Καρολάιν. Είμαι γυναίκα παλαιάς κοπής κι είχα μια μάννα που με συμβούλευε όλο με τις λέξεις "υπομονή", "δεν θα αντιμιλάς, αν τα πεθερικά σου σε προσβάλλουν", "θα στρίβεις να κάνεις πως δεν άκουσες, αν δεις τον άντρα σου νευριασμένο", "θα" και "θα" πολλά, να πνίγω γενικά, το δίκιο μου. Πες, πες, μ' έπεισε. Είναι και θέμα χαρακτήρα. Δεν έχω κάνει απολογισμό ζωής, να δω, αν μου βγήκε σε καλό ή σε κακό.
Επειδή όμως οι εποχές άλλαξαν, οι κοπέλες μορφώθηκαν, έμαθαν να διεκδικούν όπως επιθυμούν να ζήσουν την ζωή τους, και ΚΑΛΑ κάνουν, εκφράζονται ελεύθερα, δεν καταπιέζονται, δεν διστάζουν να χωρίσουν, αν δουν ότι δεν ταιριάζουν με τον σύντροφό τους, ακόμα κι αν έχουν παιδιά. Και πάλι, ΚΑΛΑ, κάνουν!
Όμως, επειδή δεν είναι όλοι οι άντρες ίδιοι στον διάλογο και σε λογικές λύσεις, τραβώντας και οι δυο στα άκρα το σκοινί με συχνούς καυγάδες, κάπου εκεί γίνεται το κακό, που δεν το περιμένεις!
...Η εξυπνάδα (του) ή της καταπιεζόμενης είναι εκεί. Να σταματήσει εκείνη την "κακιά στιγμή". (που λένε.) Μετά, θα βρεθεί η λύση.
Ψυχολόγος δεν είμαι, μα θα έδινα μια συμβουλή:
"Στο θόλωμα ή στο εν βρασμώ (νευρίασμα του άλλου), σιγούμε, κι ύστερα βρίσκουμε λύσεις ζωής, κι όχι θρήνου που δεν είναι μόνο της οικογενείας, αλλά και όλου του κόσμου που συμπάσχει, όταν είναι Άνθρωπος και δεν το "βλέπει" σαν ταινία...
...Πέρα απ' τα όσα μάθαμε για την Καρολάιν, πιστεύω πως κρύβονται κι άλλα που δεν θα μάθουμε.
Το θέμα όμως, δεν είναι αυτό.
Το θέμα είναι να μην συμβαίνουν.
"ΚΑΛΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ" εύχομαι στην ψυχούλα της Καρολάιν. ΑΔΙΚΟ!
"ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ" στους δικούς της ανθρώπους.
ΥΓΕΙΑ και με ΑΠΕΙΡΗ ΑΓΑΠΗ, να μεγαλώσει το μωράκι.
Στον άντρα της ... (τι να ευχηθείς;) και σε όσους τον στήριζαν, θα ήθελα να μην τον καταριούνται, (αυτό είναι θέμα ΘΕΟΥ, αν θα τον συγχωρήσει), να απαιτήσουν μόνο απ' τον δικηγόρο του, να περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια τι τον έκανε να φερθεί με τόσο κτηνώδη συμπεριφορά και να το μάθουμε κι εμείς!
Αν την ζήλευε γενικώς, αν ένιωσε αμέλεια μετά τον ερχομό του μωρού, αν ήθελε να γίνεται το δικό του, αν του "έβαλαν ιδέες" άλλοι, αν είχε οικονομικά κίνητρα, ακόμα κι αν του "μίλησε" ο ίδιος ο διάολος, ότι ήταν αυτό που μετέτρεψε την αγάπη του σε κτηνωδία, να τα πει ΟΛΑ!
Όχι για να γλυτώσει την φυλακή, η φυλακή έτσι κι αλλιώς, είναι Αλλού, αλλά για να βοηθήσει τους ψυχολόγους πραγματικά, τι φτάνει έναν άνθρωπο στα άκρα, ώστε, να μάθουν και να μάθουμε για "να μη ξανασυμβεί σε κανένα άνθρωπο", όπως ο ίδιος έλεγε, παίζοντας "θέατρο".
Να μας πει, κι αν σ' αυτό το "θέατρο" θα άντεχε κι άλλο ή αν τον "ξύπνησε" ο κακός ο ρόλος, κι αν θα σκεφτόταν κάποια στιγμή να παραδοθεί.
Να μας πει, αν "θόλωσε" απ' αγάπη, χάνοντας την γυναίκα του με το μωρό ή μόνο το μωρό;
Μορφωμένος άνθρωπος, δεν ήξερε πως ακόμα και στα διαζύγια έχει δικαίωμα να βλέπει το μωρό;
Το σκυλί; Για άλλοθι;
Τι θα μαρτυρούσε;
...Κράτησε πολύ η "θολούρα" του.
Εν υπνώσει, ήτανε;
Τώρα; Ξύπνησε;
Κι όμως. Σκέφτομαι και τους γονείς του.
Ποιος γονιός θα ήθελε να μεγαλώσει ένα παιδί φονιά;
Κανένας, νομίζω.
...Μα, δεν παύει να είναι παιδί τους!
Δράμα.
Γλυκά Νερά- Θολά νερά.
Κρίμα.
Και λεγόμαστε άνθρωποι.
...Και "φαινόταν", να κρατούν όλη την ευτυχία στα χέρια τους.
Αγάπη, νιάτα, ομορφιά, πλούτη, οικογένεια.
Όλοι θα μπορούσαν να τους ζηλέψουν, με όλες τις έννοιες. Και τις καλές και τις κακές.
"Έλαμπαν", φαινόταν... από ευτυχία...
Κι όμως. Δεν ήταν χρυσός.
Ήταν αντιθέσεις, θόλωμα, θάνατος και τιμωρία.
Ήταν "έργο" του κακού, για να το δούμε και να μην επιτρέψουμε να ξανασυμβεί, ΠΟΤΕ, ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ!
ΕΙΘΕ!
***
ΥΓ. ΣΟΣ! Στο σημείο 13:45 ΤΥΧΑΙΟ;
***
«Την ώρα που έβγαζαν τα κόλλυβα κάτι έσπασε στην εκκλησία» Σοκ από την ανατροπή σε Γλυκά Νερά | MEGA
***
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου