2012 ήταν, όταν έγραφα (ΕΔΩ), "Να εύχεσαι να σου χτυπούν την πόρτα σου και να μπορείς να δώσεις".
2019 ήταν, όταν με τις ελάχιστες γνώσεις μου, έκανα βιντεάκια τα πρώτα τραγούδια του Κωνσταντίνου Μπελμέζου ή Κώστα. (ΕΔΩ)
2010 (κάπου ΕΚΕΙ στο καφενείο "τα χνάρια"), γνώρισα σαν πελάτη και φίλο τον Κώστα Μπελμέζο.
Είναι μουσικός, συνθέτης, στιχουργός, καλλιτέχνης εκ γεννετοίς και κατ' επάγγελμα κάποια εποχή, πολύ πριν τον γνωρίσω.
...Όταν τον γνώρισα περνούσε ήδη δύσκολες στιγμές, κι όσο μπορούσα του "στάθηκα", σαν φίλη, "σαν αδελφή" που δεν έχει, όπως λέει.
...Από τότε, πέρασαν 11 χρόνια, πολύ ανατρεπτικά και δύσκολα για κείνον.
Τόσα χρόνια... "να εύχεσαι" όταν χτυπάει το τηλέφωνο, οποιαδήποτε ώρα, να έχεις διάθεση να μιλήσεις, να κρατήσεις συντροφιά έναν αδύναμο φίλο, να του ανεβάσεις το ηθικό, να του δώσεις ελπίδα και να μπορείς να του στείλεις ότι έχει ανάγκη ή ακόμα και να του δώσεις χαρά, ν' ακούσουν οι άλλοι τα τραγούδια του που δεν έπαψε να δημιουργεί, μέσα σε τέσσερις τοίχους και μέσα στην στεναχώρια του...
...Δεν το κρύβω, πως όλα αυτά τα χρόνια υπήρξαν φορές που, και τον μάλωσα και του θύμωσα κι άλλες τόσες που μετάνιωσα, ένιωσα ενοχές, τύψεις και του ζήτησα πολλές φορές συγγνώμη.
Η απάντησή του ήταν: "Μόνο εσένα και την οικογένειά σου έχω... εγώ συγγνώμη που σ' ενοχλώ, μα δεν έχω σε ποιον να μιλήσω..."
...Μα δεν είναι έτσι. Έχει κι άλλους, αλλά δυστυχώς η ζωή δεν είναι δίκαιη για όλους τους ανθρώπους.
...Εδώ και πολύ καιρό συζητούσαμε για το νέο του μουσικό άλμπουμ και την μεγάλη χαρά του γι' αυτό.
...Χθες το παρέλαβα.
...Ήρθε η σειρά μου να κλάψω και να τον καταλάβω περισσότερο και να μην αντέχω να κάνω με εικόνες τα βιντεάκια του.
Δυστυχώς και ο νέος υπολογιστής δεν με βοηθούσε σε ότι ήξερα στον παλιό.
Έστω, με πολλά εμπόδια και πειράματα κατάφερα, ότι κατάφερα.
Δυστυχώς, σίγουρα τον αδικώ, μα ήταν ότι μπορούσα να κάνω.
...Γι' αυτό, μην τον αδικείτε σαν καλλιτέχνη, γιατί περισσότερο απ' την φωνή του, κλαίει η ίδια η ψυχή του.
...Αρκετά τον αδίκησε η ζωή, ίσως και κάποιοι άνθρωποι. Μην τον αδικήσετε κι εσείς... Κάν' τε ένα λάικ, να του δώσετε την χαρά ότι σας "άγγιξε"... για να συνεχίσει να δημιουργεί και να ξεφεύγει ο νους του απ' τα δυσάρεστα...
Ήδη του ζήτησα ν' αρχίσει να γράφει για την ελπίδα, την ελευθερία, το αύριο, για ποιο αισιόδοξα θέματα, για να του φέρει και την χαρά η ζωή και μου το υποσχέθηκε.
Εγώ προσωπικά του εύχομαι, να μην χάνει την ελπίδα του, να είναι αισιόδοξος, να μην χάνει την Πίστη του, τίποτα δεν τέλειωσε ακόμα, αλλάζουν οι συνθήκες, οι άνθρωποι, η ίδια η ζωή.
Του εύχομαι απ' τα βάθη της ψυχής μου, Υγεία κι ένα μέλλον ελεύθερο, δίκαιο και καλλιτεχνικά ρόδινο, γιατί του αξίζει.
Ο Θεός είναι Μεγάλος. Αργεί, αλλά δεν λησμονεί.
Η φωτογραφία που επέλεξα είναι δικιά μου απ' "τα χνάρια".
Δεν είναι καλή, αλλά την προτίμησα, γιατί ενώνει παρελθόν με παρόν.
Το μουσικό άλμπουμ έχει τίτλο: "Κι ένα τραγούδι έγραψα".
(Θυμίζει την παροιμία που λέμε: "Θα το κάνεις και θα πεις κι ένα τραγούδι", σ' αρέσει, δε σ' αρέσει... Έχει την έννοια της τιμωρίας, δηλαδή.)
Ο Κωνσταντίνος Μπελμέζος ή Κώστας, στις 11 χρόνων δύσκολες στιγμές του, αυτή τη φορά, μας τραγουδάει άλλα 12 τραγούδια, έξι με στίχους δικούς του και έξι με στίχους του φίλου του Χρήστου Τσέτα.
"Θερμά Συγχαρητήρια" και στους δυο, μα κυρίως στον Κώστα, που η μουσική κυλάει στις φλέβες του, πιο δυνατά κι απ' την ανάσα του!
Yg. 4 2/2/23 Επιτέλους, ειδικός τα έκανε σωστά! Φωτογραφία έβαλα άλλη και εννοείται τα άλλα βιντεάκια έγιναν πρόχειρα και θα χαθούν τα νούμερα προβολών σου, Κων/νε! Δεν πειράζει! Δώρο είναι άλλωστε για τον κόσμο, κέρδη δεν παίρνουμε, εθελοντισμός εδώ, όπως πάντα!
5 σχόλια:
...και μια σταγόνα αλληλοβοήθειας στην ώρα της
είναι μια θάλασσα απέραντη.
Ίσως να σηκώσει το ύψος του και να αντιμετωπίσει τον ίσκιο του...
Εύγε και στους δυο σας.
Για κείνον που ξεκίνησε το δύσκολο φτερούγισμα
Για σένα που βοήθησες κι ακόμη επιμένεις...
Σε ξέρω, εκ βαθέων... (κι είμαι ευτυχής που γνώρισα και την οικογένειά σου)
Ας πατήσει κι ο Κώστας στις νότες της μουσικής του. Η ζωή ποτέ δεν είναι εύκολη..
Κι ένα ψίχουλο κάνει χαρούμενο ένα σπουργίτι...
Ίσως να σηκώσει το ύψος του και να αντιμετωπίσει τον ίσκιο του...
Αυτό το σοφό και όλο το σχόλιό σου, τον συγκίνησε πολύ, Γιώτα μου!
Σ' ευχαριστεί πολύ!
Να είσαι καλά!
Του διάβασα απόψε την ανάρτηση και συνέχεια μου έλεγε "ευχαριστώ κι ευχαριστώ", πολύ συγκινημένος.
Μου είπε, ότι του είπαν πως κάποια βιντεάκια μαρσάρουν, κ.λ.π.
Δυστυχώς, τόσο οι τεχνικές μου γνώσεις τώρα, όσο και τα προγράμματά μου είναι προβληματικά.
Και που κατάφερα αυτά, τύχη με βοήθησε.
Μην ξεφεύγετε όμως απ' την ουσία.
Μακάρι ο Κώστας να είναι καλά, ν' αλλάξει ο τρόπος της ζωής του και τότε θα τον απολαύσετε σωστότατα, είτε από κοντά, είτε από δικό του κανάλι.
Ότι αρνητικό ανήκει σε μένα. Μόνο τα καλά στον Κώστα, γιατί αν ήταν άλλος στην θέση του,... απλά, δε θα ήταν δημιουργικός.
Αυτά.
Συμφωνήσαμε με τον Κων/νο χθες να κλείσω τα βιντεάκια με τα τραγούδια του, για να μην τον αδικώ άλλο, μέχρι να βρω τον σωστό τρόπο και χρόνο ή κάποιος άλλος, να τα κάνει όμορφα και επαγγελματικά, όπως του αξίζουν!
Έκανα τις προσπάθειές μου, σε δύσκολους για μένα καιρούς, να του δώσω χαρά, αλλά αφού δεν τα κατάφερα καλά, οπωσδήποτε του αξίζουν τα καλύτερα στο μέλλον!
Επί της ημέρας: Πολύχρονος και πάντα δημιουργικός, Κωνσταντίνε μου! Μπορείς!
Πέρασε ένας χρόνος από τότε. Με τον Κων/νο μιλάμε τακτικότατα και τον βοηθάω όσο μπορώ, σε άλλα θέματα και ανάγκες του.
Δυστυχώς, είχα κι εγώ τα δικά μου προβλήματα και δεν μπόρεσα ν' ασχοληθώ (να πάρω τεχνικό να κάνει τα τραγούδια του με άλλον τρόπο, ώστε να μην μαρσάρουν...)
Σχεδόν, έχω αποχωρήσει απ' τα μπλοκς, εδώ και καιρό.
Ο Κων/νος όμως επιμένει, να τα κάνω δημόσια, έστω και έτσι.
Το έχει ο ίδιος ανάγκη, κι αναγκάζομαι κι εγώ να την σεβαστώ.
Συγχωρέστε με και εσείς και εκείνος.
Ας ελπίσουμε πως το μέλλον θα είναι καλύτερο για όλους μας!
Yg. 4 2/2/23 Επιτέλους, ειδικός τα έκανε σωστά! Φωτογραφία έβαλα άλλη και εννοείται τα άλλα βιντεάκια έγιναν πρόχειρα και θα χαθούν τα νούμερα προβολών σου, Κων/νε! Δεν πειράζει! Δώρο είναι άλλωστε για τον κόσμο, κέρδη δεν παίρνουμε, εθελοντισμός εδώ, όπως πάντα!
Δημοσίευση σχολίου