Η "Σχεδία" στα ΑΝΟΙΧΤΑ!

Η "Σχεδία" του Έκτου Λυκείου Καλλιθέας.

Η Ιωάννα και η Ελληνογερμανική φιλία.

Διάλεξα δυο τίτλους (εσείς θα βρείτε τους υπόλοιπους) που παραπέμπουν σ' ένα παλιό, γνωστό, αγαπημένο στέκι, ΟΧΙ όμως και ξεχασμένο!

Απλά, χάθηκα... μέσα στους δρόμους της δικής μου θάλασσας.




Άκουσα όμως ένα κάλεσμα, πραγματικά πριν χαράξει η νέα μέρα και βρέθηκα στο λιμάνι. Εκεί είδα φίλους και γνωστούς καθηγητές και νέα παιδιά να σαλπάρουν στ' ανοιχτά με μια νέα "Σχεδία"!

"Α, γι' αυτό μου μύρισε θάλασσα νυχτιάτικα!" σκέφτηκα, μα δεν το είπα.

"Ει!" τους φώναξα! "Είμαι κι εγώ εδώ! Θέλω να με πάρετε μαζί σας! Να με ταξιδέψετε! Δεν θέλω να είμαι άλλο μόνη!"

Μου χαμογέλασαν χωρίς πολλές πολλές κουβέντες και ένιωσα σα να με περίμεναν πάντα, όχι μόνο εμένα, αλλά όλο τον κόσμο! Άλλωστε η "Σχεδία" τους είναι ανοιχτή. Δεν έχει πόρτες, παράθυρα, ούτε θέσεις πρώτης και δευτέρας κατηγορίας. Έχει μόνο πάτωμα, που όλο και μεγαλώνει για να κάθονται όλοι οι φίλοι που θέλουν να ταξιδέψουν παρέα. Έχει σταθερούς και γυμνασμένους κωπηλάτες και πολλά κουπιά για όσους θέλουν να ταράξουν τα ήσυχα νερά της θάλασσας, αυτής που τελικά θα αρμενίσουμε...

Μου θύμησε ΑΡΓΩ...

Να μην αργώ, όμως! Ξημέρωσε και το ταξίδι της "Σχεδίας" μας άρχισε!
Είμαι ήδη μέσα, ταξιδεύω μαζί τους, κουνάω μαντήλι και στους έξω, σκουπίζω και πότε πότε τα δάκρυα συγκίνησης που έρχονται στα μάτια μου, χωρίς να με δουν, (κι αν δουν, όλοι το ίδιο μου φαίνεται κάνουν, τάχα μας δρόσισαν οι σταγόνες και η αλμύρα της θάλασσας...)
"Έι, εσείς, εκεί έξω! Ελάτε! Προλαβαίνετε!" τους φωνάζω, "Μην αγχώνεστε! Όλοι χωράμε! Γίνονται συνεχείς στάσεις! Μπορείτε να ξεχάσετε τις βαλίτσες σας, όχι όμως και την ελεύθερη ψυχή σας! Ελάτε!Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους και για πανιά, κόντρα στον άνεμο, είναι οι ανοιχτές αγκαλιές και οι καλές προθέσεις, όλων μας!"


Καλό μας Ταξίδι, παιδιά!

Υγ.1 Είναι αναμετάδοση απ' τα χνάρια, γιατί το πρωί δεν πρόλαβα.
Υγ.2 Δεν χρειάζονται εδώ σχόλια.
Υγ.3 Ραντεβού στην "Σχεδία"!