Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά

Κοίταξα στην Βικιπαίδεια να βρω περισσότερα για την λέξη "αγανάκτηση".

αγανάκτηση

Πίνακας περιεχομένων

[Απόκρυψη]

[] Flag of Greece.svg Ελληνικά (el)

πτώση ενικός πληθυντικός
ονομαστική αγανάκτηση αγανακτήσεις
γενική αγανάκτησης αγανακτήσεων
αγανακτήσεως
αιτιατική αγανάκτηση αγανακτήσεις
κλητική αγανάκτηση αγανακτήσεις

[] Nuvola apps bookcase.png Ετυμολογία

αγανάκτηση < αρχαία ελληνική ἀγανάκτησις < ρήμα ἀγανακτῶ

[] Nuvola apps edu languages.png Προφορά

ΔΦΑ : /a.ɣa.ˈna.kti.si/

[] Open book 01.svg Ουσιαστικό

αγανάκτηση θηλυκό και αγανάχτηση

εκφράζω την αγανάκτησή μου
προκαλώ την αγανάκτηση κάποιου

[] Nuvola apps noatun.png Συγγενικές λέξεις

[] Nuvola filesystems www.png Μεταφράσεις


.......................................
Δεν καλύφθηκα, γι' αυτό πήγα στην παραλία του Βόλου.

Ούτε εκεί καλύφθηκα πολύ.

Λες και ζούσα στα βουνά, είδα μια παραλία γεμάτη κόσμο. Μου θύμισε παζάρι, καλοκαίρι,
regatta, χαρές και πανηγύρια.

Προχωρούσα φωτογραφίζοντας. "Υπομονή, θα βρω και αγανακτισμένους!" έλεγα από μέσα μου.

Βρήκα. Δεν θα πω, "όχι". Περίμενα όμως, περισσότερους και κυρίως μεγαλύτερους σε ηλικία.

Συγκινήθηκα με κάποια παιδιά που πήραν τον λόγο και έλεγαν πως πρέπει "να οργανωθούμε ώς άνθρωποι και ώς Έλληνες, πέρα από κόμματα κι από χρώματα. Δηλώστε οι νέοι..." έλεγε ένα παιδί κι ένιωθα μέσα μου μια καταπιεσμένη φωνή να με πνίγει: "Τρέχα, Κατερίνα! Τι κάθεσαι;"

Νίκησε όμως η "γριά" κι ενώ τα πόδια σύρθηκαν κοντά τους, η νεανική φωνή λάγιασε. "Κάτσε στ' αυγά σου, Κατερίνα! Άλλο τι θα ήθελες να κάνεις και άλλο τι μπορείς!"

Κι έτσι, έμεινα μια "περαστική" στην αγανάκτηση του Βόλου.

Θέλω να συγχαρώ τα παιδιά που έβαζαν "την πλάτη" τους μπροστά, θέλοντας να "δείξουν" πως το πρόβλημα είναι όλων και δεν έχει σχέση με κόμματα.

Λιγάκι δύσκολο να το καταλάβει αυτό ο κόσμος.
Ίσως γιατί ακόμα δεν αγανάκτησε πραγματικά.
Ίσως να μην τον εκφράζει αυτή η λέξη και να περιφέρονται στις γύρω - γύρω που είναι:
ο φόβος, το στίγμα, ο στενός κύκλος της επαρχίας, οι υποχρεώσεις, και άλλα.
Ποιος να ξέρει;

Όπως και να 'χει, και ο Βόλος είναι κοντά στο ξύπνημα της ανησυχίας για το αύριο.

Εκεί βρήκα και τον επαναστάτη Γιάννη Κότζογλου με την ντουντούκα του στην σακούλα.
Μόλις είχε έρθει απ' το Σύνταγμα.
Τον πλησίασα.
Μιλήσαμε.
Τον προκαλούσα να βγάλει την ντουντούκα του.
"Ίσως αύριο!" μου είπε.
Δεν είχε "κέφια".
Το σεβάστηκα.
Ούτε κι εγώ είχα, γιατί περίμενα να βρω μια πιο έτοιμη ατμόσφαιρα με τραγούδια, πανό κ.λ.π.
Ποιος θα τα "ετοίμαζε" όμως;

Έλα μου, ντε!




Ένα νεόνυμφο ζευγάρι τράβηξε κατά την γέφυρα, για αναμνηστικές φωτογραφίες.

"Να ζήσετε, παιδιά!" τους φώναξα, ενώ ακούστηκε μαζί με το χειροκρότημα όλων και το: "Δύσκολο καιρό διαλέξατε..."

Εκείνο, φυσικά, χαμογέλασε, που σε μετάφραση σήμαινε: "Γι' αυτό γίναμε ένα! Για να νικήσουμε τις όποιες δυσκολίες!"

...Μετά ακούστηκε απ' τα μεγάφωνα:

"Αύριο στις 6 εδώ!"

Ε, και μετά, κι εγώ έφυγα.
Έφευγα... κι ας ήθελα να ξημερώσω εκεί, γιατί ξέρω πως το αύριο δεν είναι μόνο θέμα των παιδιών μου, αλλά και δικό μου!

"Η αξιοπρεπής ζωή είναι δικαίωμα όλων!" μου φώναζε η γριά μέσα μου, εκείνη που είχε πνίξει τη νέα, νωρίτερα...

Πράγματι, δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά, έτσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα και ΕΥΤΥΧΩΣ που θέλουν να τα αλλάξουν!

Αυτά, για όσο υπολειτουργώ. Απλά, δεν "κοιμάμαι", αλλά, ούτε και είμαι "ξυπνητή"!
Ας το πούμε "λήθαργο εξ ανάγκης", για λίγο καιρό ακόμα που τρέχουν οι μεγάλες μου υποχρεώσεις.



Αυτά είναι τα πρακτικά της ανοιχτής συνέλευσης της Πραγματικής Δημοκρατίας Τώρα στην παραλία του Βόλου. Πρακτικά κρατήθηκαν από τις 8:00μμ έως τις 11:00μμ.
Συνολικά, σε αυτό το χρονικό διάστημα, τοποθετήθηκαν συνολικά 30 ομιλητές, ανάμεσα τους, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνταξιούχοι, και πολλοί ακομη από διάφορους επαγγελματικούς χώρους. Τα πρακτικά παρατίθενται κατά χρονολογική σειρά τοποθετήσεων των ομιλιτών χωρίς να παρατίθενται προσωπικά στοιχεία τα οποία συχνά δεν αναφέρονταν. Όλες οι απόψεις ήταν σεβαστές και διατυπωμένες με άμεσο δημοκρατικό τρόπο.
Τα πρακτικά της συνέλευσης.
• Να μην καθόμαστε απλά στην παραλία άλλα για να μας ακούσουν και όσοι δεν ήρθαν σήμερα εδώ πρέπει να βγουμε στο δρόμο, να κάνουμε πορεία.
• Η πόλη μας είναι γεμάτη από ανέργους , συνταξιούχους και νέους αλλά και πάλι η συμμετοχή δεν είναι αρκετή, για αυτό το λόγο προτείνουμε πορεία έξω από τις καφετέρειες για να ξεσηκωθεί και άλλος κόσμος.
• Δεν είναι ανάγκη για πορεία, αρκεί και αυτή η διαμαρτυρία.
• Δημιουργεία ομάδας 20-30 ατόμων για την ενημέρωση όσων βρίσκονται στις καφετέρειες(μοίρασμα φυλλαδίων).
• Δεν έχει νόημα να καθόμαστε απλά εδώ, αυτό το κάναμε και από τον καναπέ μας. Πάμε για πορεία.
• Ζούμε ιστορικές μέρες, για αυτό δεν πρέπει να καθόμαστε απλά στην παραλία, πρέπει να κάνουμε κάτι.
• Αγανακτισμένοι –“ακαπέλωτοι” – Έλληνες. Συντασώμαστε με όσους υποστηρίζουν την περιφάνεια του κόσμου. Προτείνω να γίνει έλεγχος του χρέους και δεν πρέπει να το βάλουμε κάτω μέχρι τη δικαίωση.
• Πλέον καθορίζουμε ραντεβού όλοι 6:00μμ στην παραλία.
• Αυτοοργάνωση για την καλύτερη προώθηση του μηνύματός μας και στην υπόλοιπη κοινωνία του Βόλου, γρήγορη συγκρότηση όμαδων δράσης.
• Μποϊκοτάζ στα ξένα προϊόντα.
• Ενωποιούμαστε πάνω στη συνηδητοποίηση των αδιεξόδων της σημερινής πολιτικής.
• Βγήκαμε στο δρόμο, αυξανόμαστε και μπορούμε να τους βοηθήσουμε.
• Όλοι μαζί μπορούμε να συμβάλλουμε στο να δημιουργηθεί η δική μας δημοκρατία. Μπορούμε και πρέπει να αλλάξουμε.
• Το σημαντικότερο ότι είμαστε όλοι εδώ. Είμαστε κατά βάση άνθρωποι και όχι απλά αριθμοί σε στατιστικές. Καιρός να μπορούμε να κάνουμε τις δικές μας επιλογές και όχι να μας τις υπαγορεύουν. Προτεινώ πορεία μές στην πόλη με τηγάνια και κατσαρόλες.
• Είναι σημαντικό κάθε φορά να γίνεται αυτή η συνέλευση. Το μνημόνιο δημιουργεί ατελείωτα αδιέξοδα και για να έχουμε μέλλον πρέπει να φύγει.
• Παλεύω να πάρω ένα πτυχίο που θα με οδηγήσει στην ανεργία, για αυτό δεν μπορώ να δώ μέλλον μπροστά μου.
• Πρέπει να συνεχίσουμε δυναμικά και τις επόμενες μέρες κλείνοντας δρόμους και τυπώνοντας μπλουζάκια που να γράφουν “Ήμουν και εγώ στον καναπέ”.
• Θέλω πίσω τα όνειρα μου.
• Νομίζω ότι κινούμαστε με βλακώδη συμπεριφορά. Η κοινωνική διαπάλη μπορεί να παράξει διεξόδους. Δεν πρέπει να ταυτιστούμε με ακραίες απόψεις.
• Δεν θέλω να κάνω συνέχεια τον ελεγκτή του πρωθυπουργού. Θέλω ένα πολιτικό σύστημα που το ίδιο να το ελεγχεί.
• Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχει ξοφλήσει. Πρέπει να στραφούμε σε άλλες μορφές οργάνωσης και δημοκρατίας.
• Πρέπει να σκεφτούμαε πιο βαθεία για τα όνειρα μας.
• Πρέπει να απαλαγούμε από τους εργοδότες και να ξεκινίσουμε ανταλλαγές με τοπικά νομίσματα χωρίς την ανάγκη της μισθωτής εργασίας.
• Δεν πρέπει να επιστρέψουμε σε παλιά καταναλωτικά πρότυπα.
• Πρέπει να δούμε ποιές είναι οι πραγματικές μας ανάγκες.
• Πρέπει να δώσουμε απαντήσεις όχι μόνο να λεμε φύγετε.
• Δεν φταίει ο λαός, φταίνε οι κυβερνήσεις.
• Πρέπει η προσπάθεια να στηριχτεί οικονομικά, να υπάρχει σταθερό βιβλίο που να καταγράφουν όλοι τις απόψεις τους, να βρεθεί μια μικροφωνική εγκατάσταση, γενικά πρέπει να μάθουμε να ακούμε και να σεβόμαστε τις απόψεις των άλλων.
• Έχουμε και εμείς μερίδιο ευθήνης, φταίνε και οι γονείς μας που μας έλεγαν “μην μιλάς, πήγαινε στο βουλευτή κτλ…”.
• Ακολουθήσαμε λάθος μοντέλο. Πρέπει να διορθώσουμε το λάθος και να συζητήσουμε για το πώς θα πάμε παραπέρα. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό – παγκόσμιο, η λύση πρέπει να είναι συλλογική και να δώσουμε κοινό αγώνα. Πρέπει να δώσουμε μια απάντηση, να σώσουμε το δημόσιο γιατί είναι περιουσία μας, να φτιαχτεί έλεγχος από εμάς. Πρέπει να κερδίσουμε.
• Δεν πρέπει να φτάσουμε σε βαρβαρότητες. Ό,τι συγκροτήσουμε πρέπει να τρομάξει αυτούς που θεωρούν το μνημόνιο μονόδρομο. Η λογική του μνημονίου πρέπει να σταματήσει για αυτό το λόγο πρέπει να υπάρξει δημοψήφισμα για να δεσμευτεί η οποιαδήποτε κυβέρνηση.http://www.blogger.com/img/blank.gif Ο καθένας στο χώρο του πρέπει να αντιδράσει.
• Αυτό το μάζεμα πρέπει να έχει αύριο, να συζητάμε για όλα μεταξύ μας και να γίνονται συνελεύσεις για όλα τα θέματα που μας καίνε. Έιμαστε η πρώτη γενιά που θα ζήσουμε τα χειρότερα για αυτό πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να κάνουμε πράγματα που θα τους τρομάξουνε .
• Πρέπει να βάλουμε αιτήματα, όπως δημοψήφισμα για την αποπληρωμή ή όχι του χρέους. Πρέπει να βρούμε τρόπους διεκδίκησης. Το μνημόνιο πρέπει να μπεί σε διαδικασία δημοψηφίσματος.

Η σελίδα των αγανακτισμένων Βολιωτών είναι εδώ: https://www.facebook.com/event.php?eid=170020413057844

2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,
αυτή η ακούσια υπνηλία...
η πνιγηρή κρυφή κατάθλιψη...
η εκούσια παράβλεψη των στοιχειδών αντιδράσεων,
για μας, βρε Κατερίνα μου, για την υπόστασή μας σαν άνθρωποι μιας κάποτε ένδοξης χώρας...
Χωρισμένοι στους αιθεροβάμονες και
στους προσγειωμένους,
σλάβοι του ευρώ ή και του δολλαρίου...
επιδεικνύουμε μια αδιαφορία εγκληματική...
Οι νέοι; εκείνοι που ..."ταίζονται" από τους γονείς(ποιος σας είπε να με... σπείρετε...)
ή οι λιγοστοί που αγωνίζονται κάτω από μια αόρατη εμπόλεμη κατάσταση...
...και σκέψου, διασταυρώνονται οι φυλές... πληρώνουν με την ζωή τους το πέρασμα των συνόρων, για μια καλύτερη μέρα... και ζουν χειρότερα από κει που ξεκίνησαν...
Ο Θεός βοηθός,
Φίλη μου. Ας σταματήσω εδώ....
Μόνο υγεία προς το περόν,
σε φιλώ
Υιώτα

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, σε λίγες γραμμές έχεις αγγίξει τόσα θέματα! Ποιό ν' αφήσω και ποιο να πιάσω!
Άστο! Αρκεί το στίγμα σου!

Φιλιά σε όλους! Τα λέμε τηλεφωνικά. Εντάξει;