"Χρόνια Πολλά!"

Απόκριες, σήμερα!
Θέμα: "Η μάσκα"
Τι άλλο;
Ακόμα σήμερα, επιτρέπονται οι μάσκες!
Μετά νηστεία!

*

Στίχοι:  

Φοίβος

Μουσική:  

Φοίβος

1.

Δέσποινα Βανδή

Μη σε γελάει αγάπη μου
η μάσκα που φοράω
και μη ζηλεύεις που με βλέπεις
να χαμογελάω
Γιατί δεν ξέρεις κάθε μέρα
τι σταυρό σηκώνω
δεν ξέρεις πόσο ακριβά
το γέλιο αυτό πληρώνω

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
κι ότι βλέπεις μπορεί να’ναι αλλιώς
μη βιαστείς να με κρίνεις λοιπόν
δεν με ξέρεις σχεδόν
ένα θέατρο είναι η ζωή
μάσκα διάλεξε αν θέλεις κι εσύ
κρύψ’ το δάκρυ σου μεσ’τη χαρά
κι όλα θα’ναι καλά

Μη σε γελάει αγάπη μου
η μάσκα που έχω βάλει
και που περήφανα περνώ
από μπροστά σου πάλι
γιατί δεν ξέρεις μέσα μου
πως μ’έχει γονατίσει
ο φόβος μη με δει κανείς
κι η μάσκα μου ραγίσει

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός
κι ότι βλέπεις μπορεί να’ναι αλλιώς
μη βιαστείς να με κρίνεις λοιπόν
δεν με ξέρεις σχεδόν
ένα θέατρο είναι η ζωή
μάσκα διάλεξε αν θέλεις κι εσύ
κρύψ’ το δάκρυ σου μεσ’τη χαρά
κι όλα θα’ναι καλά

*******

Στίχοι: B.D Foxmoor, Μιχάλης Μυτακίδης
Μουσική: B.D Foxmoοr, Μιχάλης Μυτακίδης
Πρώτη εκτέλεση: Νικήτας Κλιντ, X-Ray & B.D. Foxmoor, Μιχάλης Μυτακίδης ( Ντουέτο )

Ξυπνάω με φωνές γιατί άρχισες χωρίς εμένα καρναβάλι
τι στολή να βάλω τι να φορέσαν άραγε όλοι οι άλλοι
λες να 'χουν χρώματα πολλά και φινετσάτα και τεράστια καπέλα
θέλω να 'μαι μοναδικός και αντί για μάσκα να φορέσω εσένα τρέλα.
Γιορτή γιατί Γιατί γιορτή να γίνουν άτρωτοι οι τρωτοί
Τρελές χαρές, βουβές φωνές βγάλε τη μάσκα σου και δες.

Μοιάζεις κακός πωπω μια μάσκα που τη βρήκες πες και εμένα
όσα φοράω κλεμμένα είναι και σκισμένα
πες μια κουβέντα να σ' ακούσω τρόμαξέ με
μέσα στα μάτια να με σκιάξεις κοίταξέ με.
Μα δε μπορείς κακό να γίνεις αλήθεια δε μπορείς
Για κοίτα εκείνον με τ' αγγέλου τα φτερά που όλο γελάει
κρύβει τα μάτια του και μοιάζει μια χαρά ενώ πονάει
και αν του φωνάξεις να γυρίσει να κοιτάξει
δε θα γουστάρει το παράδεισο, θ' αλλάξει.
Ένα καπέλο θα φορέσει γεμάτο με φτερά
και θ' αρχίσει να χορεύει με τους άλλους στην πυρά
κι αυτός που καίνε πόσο μου μοιάζει
και μονάχα που το σκέφτομαι αλήθεια με τρομάζει.
Βρες μου μια μάσκα να φορέσω ότι να 'ναι να σωθώ
και μια στολή να μοιάζω σαύρα να συρθώ
ή καμιά φούστα καμιά τσάντα καμιά κάλτσα
να μοιάζω πόρνη που ξεχύθηκε στην πιάτσα.
Κάνε ότι να 'ναι να ξεφύγω απ' τη φωτιά άσε με λάσκα
έκανα λάθος που δε φόρεσα μια μάσκα.
Στο καρναβάλι ρε που πας
χωρίς μάσκα και στολή ρε να φοράς.
Κι αφού το διάλεξες, να πας
θα 'σαι μόνος μες στους μόνους θα πονάς.
Γι' αυτό λοιπόν φοράω την πρώτη μάσκα εκείνη που θα βρω
το πήρα απόφαση πως πρέπει να χωθώ μες στον χορό
κι αν τους φοβίσω και εγώ με τη σειρά μου
τότε θα 'ναι ταιριαστή επάνω μου η φορεσιά μου.
Κι αν τους κάνω να γελάσουν και ξεσκάσουν
μπορεί τη φάτσα μου για πάντα να ξεχάσουν
και να θυμούνται αυτή τη μάσκα τη γελοία που φοράω
και θα μπορέσω με τους άλλους άνετα να περπατάω.
Δε θα φοβάμαι και δε θα ντρέπομαι για μένα
θα 'ναι τριγύρω μου τα πάντα ευτυχισμένα
δε θα ζηλεύω αυτά που φόραγαν οι άλλοι
θα συνηθίσω εδώ κοντά σου καρναβάλι.
Τέλος καλό όλα καλά
η μάσκα ταίριαξε καλά.