Πώς μπορώ να μην συγχαρώ και να μην καμαρώσω για άλλη μια φορά, για την μεγάλη ποιήτρια (και όχι μόνο), Γιώτα Στρατή - Σπανού; Πώς;
Να της δίνει ο Θεός χρόνια, υγεία και χαρές, χαρτιά και μολύβια!
Περισσότερα στο μπλογκ της!
Να της δίνει ο Θεός χρόνια, υγεία και χαρές, χαρτιά και μολύβια!
Περισσότερα στο μπλογκ της!
6 σχόλια:
Κατερίνα μου,
ΦΙΛΗ της καρδιάς και του νου,
να σ' ευχαριστήσω
ακόμη μια φορά!
Η αγάπη σου κάνει
" ...την καρδιά να πάλλεται
και το νου να ευφραίνεται"...
Κι εγώ, από δω, σου αφιερώνω την επομένη μου ανάρτηση, με το ποίημα που αντιπροσωπεύει και τις δικές σου ικανότητες
και περισσότερο την ευθύτητα
μαζί και την ευγένεια του χαρακτήρα σου.
Πάντα με την Αγάπη μου,
Φίλη μου, που ακόμη ΔΕΝ δε είδα!!!
Γιώτα
Στα πήρα ΟΛΑ, Γιώτα μου!
Σ' ευχαριστώ που ήρθες στην ψυχή μου!
Προσεύχομαι για σας, κι ας μην φαίνεται!
Αγαπημένοι μου
Φίλες και Φίλοι!
... καθαρό το ...δελτίον υγείας!!!
Ούτε χολή! Ούτε νεφρά! Ούτε πέτρες! Ούτε κοτρώνες... ούτε καν άμμος!!!
(...μόνη ανάμνηση που ο Δημήτρης, τότε, άσπρισε, ξάσπρισε, η καρδιά του χτυπούσε σαν ταμπούρλο... τον εξέτασαν κι εκείνον -λόγω μακράς καρδιο-ιστορίας-, και τον έστειλαν να ...κοιμηθεί μόνος του στο ...σπίτι!)
Τώρα, το τί ήταν; :::;;;
Πέρασε και πάει.
Για να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον σας, αντιγράφω το ποίημα στα δεξιά της περασμένης ανάρτησης,
- φίλοι μου το ζήτησαν-,
χαρά μου να το ξαναγράψω:
Δρομέας της σκέψης (απόσπασμα)
Όταν είσαι δρομέας στο στοίβο της Σκέψης
δεν βάζεις βαρίδια στα πόδια.
Οι λέξεις, γυμνασμένες φτερούγες στο ρυθμό
της Αλήθειας,
συμφωνούν με το βάρος σου.
Ατονούν στο σκοτάδι της μέτριας ενόρασης.
Δύσκολη η παίδευση
στης ζωής το ανελέητο γυμναστήριο.
Χαίρομαι όταν η επιλογή μου ισορροπεί
στα πρώτα γράμματα της Αλφαβήτας.
Όταν η ανάσα μου, φέρνει την έμπνευσή μου
μια δρασκελιά προς το φως,
σαν τον δικαιωμένο αθλητή,
κάτω από τον ήλιο.
Τότε, η καρδιά πάλλεται. Ω! πώς πάλλεται...
ΚΑΛΟ ΣΑς ΜΉΝΑ!
Υιώτα
Αναρτήθηκε από την Αστοριανή στις 3:48 μ.μ.
1 σχόλιο:
Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...
Ήταν χέρι Θεού, Γιώτα μου! Τι άλλο; "Μικρά" δείγματα της Ύπαρξής Του, για να πιστέψουν οι άνθρωποι περισσότερο και καμπανάκι για να γίνουν και καλύτεροι!
Πάντα καλά, ΟΛΑ καλά!
Κι εγώ μπερδεμένη με γιατρούς, μα δεν βρίσκουν άκρη! Όλο κι ένα Ανώτερο Χέρι τους μπερδεύει, κι αυτούς, κι εμένα!
Μακάρι ΟΛΑ να εξαφανίζονται έτσι... σε όλον τον κόσμο!
Πάμε στον δρομέα! Μ' άρεσε πολύ! Ήθελα να το δακτυλογραφήσω, μα χθες δεν πρόλαβα!
Ήθελα να στο ζητήσω, μα είπα: "Όχι, δεν θα την κουράσω"!
Κι ήρθε σήμερα!!!
Τείνω να πιστέψω πως εισακούγονται οι επιθυμίες μου!
Πολύ δυνατό, Γιώτα μου! "Εϋγε"!
Ελπίζω να έγραψες και για τον δρομέα της ζωής, γιατί εκεί κι αν πάλλεται η καρδιά! (Δες καρδιά Δημήτρη σου!)
Περαστικά εύχομαι, πάντα, εύκολα κι ανώδυνα!
Γράφε, Γιώτα μου, συνέχεια!
Καλύπτεις μεγάλα κενά συναισθημάτων, όχι μόνο στην λογοτεχνία, αλλά και στη ζωή μας!
Φιλιά πολλά, πήρα κάρτα χθες!
Παρασκευή, Αυγούστου 02, 2013 11:57:00 μ.μ.
... νάταν μπορετό -όπως το λέγαμε- να ρχόμουν έτσι για λίγο...
να τα πούμε από κοντά,
να δέσουμε την αγάπη κόμπο, να μη λύνεται...
και μετά να επιστρέψω, εδώ,
που πλέον ρίζωσα...
Φιλιά στην οικογένεια σου, μαζί κι όποιες ευχές,
Πάντα με την Αγάπη μου,
Κατερίνα μου.
Υιώτα,
ΝΥ
"Δεμένη" την έχουμε, Γιώτα μου, μην ανησυχείς!
"Δεν λύνεται" με τίποτα!
Όλο και την σφίγγουν οι συνθήκες...
Μακάρι να γινόταν κι αλλιώς, αλλά ο Θεός είναι μεγάλος!
Ποτέ δεν ξέρεις!
Ας κρατάμε την λαμπάδα της ελπίδας αναμμένη και ξέρει Εκείνος!...
Φιλιά και ούρια αεράκια από δω!
συγχαρητήρια!! μπράβο στην φίλη Γιώτα!!!!
(εύχομαι τα καλύτερα.... για όλους!)
Και σε σένα τα καλύτερα, Λαμπρινή!
Δημοσίευση σχολίου