Πρωινή - πρωινή...
Κοιμήθηκα και "στραβά", με περιμένουν και πολλές δουλειές κι ας είναι Κυριακή, με τίναξε πάνω κι ένα όνειρο τρελό, πολύ τρελλό... (ναι, πολλά τα λ) που αν προσεγγίζει την αλήθεια... τότε είμαστε για σήριαλ, σίγουρα, δεδομένη επιτυχία!
Τέλος πάντων, το ξεπερνάω, ξέρω πως η ίδια η ζωή ξεπερνάει την ανθρώπινη φαντασία, έτσι κι αλλιώς! Ένας είναι ο μεγάλος Συγγραφέας που Ποιεί την ίδια την ζωή, ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο, οπότε... ως εκεί που φτάνουμε, κι εμείς και η τρέλα μας, αρκεί να είναι για Καλό αυτό που μένει, αν μένει, για όσο μένει...
Πρέπει να συντομεύω, με αγχώνει το ότι θέλω να πω πολλά, να αρχειοθετήσω πολλές φωτογραφίες μου, κ.λ.π. κι εγώ χασομεράω. Προκύπτει όμως η ίδια η ζωή, πόσο μάλλον η σκέψη και με πετάει εκτός, συνέχεια. Γι' αυτό θα γίνω Υστερόγραφη! (Τώρα μου ήρθε! Καλό, δεν είναι κακό! Προσεγγίζει άλλωστε την αλήθεια, κατά πολύ...)
Υγ. 1 Αφού άνοιξα τα τρομαγμένα μου μάτια απ' το ολοζώντανο τρελό- κακό όνειρο, κι αφού είδα το τσίρκο που επικρατεί δίπλα μου, μετά τα μαστόρια, θυμήθηκα αυτά τα λόγια:
"Κουραστήκαμε για, βαρεθήκαμε πια, μες το κρύο, τη μπόρα, κ.λ.π."
Πρώτη σκέψη να το κάνω βιντεάκι με δικές μου φώτο, δεύτερη σκέψη η λογική της ροής του χρόνου, τρίτη σκέψη και κίνηση να το ψάξω στο γιου τιουμπ, κι ας είναι με εικόνες άλλων και πράττοντάς το, ώ, ή κατά μέτωπον συνάντηση! Μ' είχε προλάβει το κυκλάμινο απ' το 2009!
Γι' αυτό λέω, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, όπως δεν αλλάζει και τίποτ' άλλο! Ότι "σχήμα" και να πάρει, θα κουβαλάει εφόρου ζωής τα ιχνοστοιχεία του... (Οι φυσικοί ίσως με καταλάβουν καλύτερα, μαζί με τους ψυχολόγους!)
Υγ. 2 Πάμε στο τραγουδάκι, ν' αλλάξω και τον τίτλο του μπλοκ πάλι, μ' αρέσει το νέο μου όνομα, δεν επείγει να εξηγήσω την ανάγκη μου για τις εναλλαγές τίτλων. Άλλοι το παίζουν ότι είναι πολλοί, εγώ επιμένω να παραδέχομαι πως είμαι μία, όπως μία είναι και η ουσία... (το επόμενο τραγούδι της ημέρας, μα και ολόκληρης της ζωής, δεν υπάρχει αθανασία!)
Υγ. 3 Σε Καλό μου, σήμερα!
Υγ. 4 Ναι, θα ενώσω και την Κυκλαμίνα μαζί (αυτή έχει παρελθόν...), για να γλυτώσετε έναν ακόμα τίτλο (που θα προέκυπτε... αλλά... "εξ αναβολής" που λένε, ξέμεινε στα ημερολόγια.)
Υγ. 5 Για να μην πάω σε νέα ανάρτηση, ας γράψω κι αυτό εδώ:
Δεν ξέρω τι κάνουν οι πολλοί, συγκεκριμένα οι άλλοι μπλόγγερς και γιατί διατηρούν μπλογκ. Πολλές οι ανάγκες που μπορούν να καλύψουν, δώρο Θεού για όλους μας, μέσω απ' την εφυία που έδωσε στον άνθρωπο!Κάποιοι βγάζουν και λεφτά, πολύ καλή και εύκολη δουλειά! Μακάρι να υπάρχει ζήτηση, σ' αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε!
Να εξηγήσω λίγο για μένα.
Όταν ξεκίνησα τον Μάιο του 2006 ήθελα να με μάθουν ως "συγγραφέα"! (Τρέχα -γύρευε...!)
Μετά ήθελα να μάθω άλλους, κι ύστερα, αφού έμαθα και "έπαθα" συνάμα, διατηρώ δημόσια κάποια αρχεία (δικά μου και άλλων), γιατί με το φτωχό μου το μυαλό νομίζω πως πρέπει ή αξίζουν να "φαίνονται" και στο μέλλον.
Μέσω των μετρητών στα 100 και άνω, μπλογκ μου (ή 2000 βίντεο) κατάλαβα πως μέσω της google, όποιος ψάχνει, βρίσκει (όπως κάνω κι εγώ), οπότε θεωρώ πια περιττό το μεγάλο κατεβατό των λινγκ που είχα. Μου θύμισε νυφοπάζαρο, κι εγώ δεν ήμουνα ποτέ καλή στις "πωλήσεις"...
Γι' αυτό, μην απορείτε που είναι υπό Ανακαίνιση πάλι αυτή η σελίδα! Μεγαλώνοντας ωριμάζουμε. Δεν αλλάζουμε. Η ύλη άλλωστε, το αποδεικνύει.
Όσο για τους φίλους, αυτοί έρχονται και παρέρχονται (όπως συμβαίνει και στη ζωή μας), μα κάποιοι μετρημένοι ήταν, έγιναν και θα παραμείνουν και φίλοι ζωής. Αυτό δεν αλλάζει, όπως δεν αλλάζουν και τα αισθήματά μου για κανέναν, απλά... το τρένο προχωράει, τρέχει, πολλές οι στάσεις, πολύς ο κόσμος, ονειρική η θέα, ενδιαφέρον το ταξίδι, Ας έχουμε όλοι μας ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ, μη ξεχνώντας όμως τον προορισμό του καθενός μας και μη εμποδίζοντας τον συνταξιδιώτη μας! Ναι;
Υγ. 6. Αυτό το μπλογκ ίσως άντεξε το ταξίδι του, μόνο και μόνο απ' τις πολλές εναλλαγές τίτλων! Μην το παρεξηγείτε! Μόνο που δεν ξέρω πόσο "χωράει" ακόμα σε δωρεάν MB!
Κοιμήθηκα και "στραβά", με περιμένουν και πολλές δουλειές κι ας είναι Κυριακή, με τίναξε πάνω κι ένα όνειρο τρελό, πολύ τρελλό... (ναι, πολλά τα λ) που αν προσεγγίζει την αλήθεια... τότε είμαστε για σήριαλ, σίγουρα, δεδομένη επιτυχία!
Τέλος πάντων, το ξεπερνάω, ξέρω πως η ίδια η ζωή ξεπερνάει την ανθρώπινη φαντασία, έτσι κι αλλιώς! Ένας είναι ο μεγάλος Συγγραφέας που Ποιεί την ίδια την ζωή, ακόμα και τον ίδιο τον άνθρωπο, οπότε... ως εκεί που φτάνουμε, κι εμείς και η τρέλα μας, αρκεί να είναι για Καλό αυτό που μένει, αν μένει, για όσο μένει...
Πρέπει να συντομεύω, με αγχώνει το ότι θέλω να πω πολλά, να αρχειοθετήσω πολλές φωτογραφίες μου, κ.λ.π. κι εγώ χασομεράω. Προκύπτει όμως η ίδια η ζωή, πόσο μάλλον η σκέψη και με πετάει εκτός, συνέχεια. Γι' αυτό θα γίνω Υστερόγραφη! (Τώρα μου ήρθε! Καλό, δεν είναι κακό! Προσεγγίζει άλλωστε την αλήθεια, κατά πολύ...)
Υγ. 1 Αφού άνοιξα τα τρομαγμένα μου μάτια απ' το ολοζώντανο τρελό- κακό όνειρο, κι αφού είδα το τσίρκο που επικρατεί δίπλα μου, μετά τα μαστόρια, θυμήθηκα αυτά τα λόγια:
"Κουραστήκαμε για, βαρεθήκαμε πια, μες το κρύο, τη μπόρα, κ.λ.π."
Πρώτη σκέψη να το κάνω βιντεάκι με δικές μου φώτο, δεύτερη σκέψη η λογική της ροής του χρόνου, τρίτη σκέψη και κίνηση να το ψάξω στο γιου τιουμπ, κι ας είναι με εικόνες άλλων και πράττοντάς το, ώ, ή κατά μέτωπον συνάντηση! Μ' είχε προλάβει το κυκλάμινο απ' το 2009!
Γι' αυτό λέω, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, όπως δεν αλλάζει και τίποτ' άλλο! Ότι "σχήμα" και να πάρει, θα κουβαλάει εφόρου ζωής τα ιχνοστοιχεία του... (Οι φυσικοί ίσως με καταλάβουν καλύτερα, μαζί με τους ψυχολόγους!)
Υγ. 2 Πάμε στο τραγουδάκι, ν' αλλάξω και τον τίτλο του μπλοκ πάλι, μ' αρέσει το νέο μου όνομα, δεν επείγει να εξηγήσω την ανάγκη μου για τις εναλλαγές τίτλων. Άλλοι το παίζουν ότι είναι πολλοί, εγώ επιμένω να παραδέχομαι πως είμαι μία, όπως μία είναι και η ουσία... (το επόμενο τραγούδι της ημέρας, μα και ολόκληρης της ζωής, δεν υπάρχει αθανασία!)
Υγ. 3 Σε Καλό μου, σήμερα!
Υγ. 4 Ναι, θα ενώσω και την Κυκλαμίνα μαζί (αυτή έχει παρελθόν...), για να γλυτώσετε έναν ακόμα τίτλο (που θα προέκυπτε... αλλά... "εξ αναβολής" που λένε, ξέμεινε στα ημερολόγια.)
Υγ. 5 Για να μην πάω σε νέα ανάρτηση, ας γράψω κι αυτό εδώ:
Δεν ξέρω τι κάνουν οι πολλοί, συγκεκριμένα οι άλλοι μπλόγγερς και γιατί διατηρούν μπλογκ. Πολλές οι ανάγκες που μπορούν να καλύψουν, δώρο Θεού για όλους μας, μέσω απ' την εφυία που έδωσε στον άνθρωπο!Κάποιοι βγάζουν και λεφτά, πολύ καλή και εύκολη δουλειά! Μακάρι να υπάρχει ζήτηση, σ' αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε!
Να εξηγήσω λίγο για μένα.
Όταν ξεκίνησα τον Μάιο του 2006 ήθελα να με μάθουν ως "συγγραφέα"! (Τρέχα -γύρευε...!)
Μετά ήθελα να μάθω άλλους, κι ύστερα, αφού έμαθα και "έπαθα" συνάμα, διατηρώ δημόσια κάποια αρχεία (δικά μου και άλλων), γιατί με το φτωχό μου το μυαλό νομίζω πως πρέπει ή αξίζουν να "φαίνονται" και στο μέλλον.
Μέσω των μετρητών στα 100 και άνω, μπλογκ μου (ή 2000 βίντεο) κατάλαβα πως μέσω της google, όποιος ψάχνει, βρίσκει (όπως κάνω κι εγώ), οπότε θεωρώ πια περιττό το μεγάλο κατεβατό των λινγκ που είχα. Μου θύμισε νυφοπάζαρο, κι εγώ δεν ήμουνα ποτέ καλή στις "πωλήσεις"...
Γι' αυτό, μην απορείτε που είναι υπό Ανακαίνιση πάλι αυτή η σελίδα! Μεγαλώνοντας ωριμάζουμε. Δεν αλλάζουμε. Η ύλη άλλωστε, το αποδεικνύει.
Όσο για τους φίλους, αυτοί έρχονται και παρέρχονται (όπως συμβαίνει και στη ζωή μας), μα κάποιοι μετρημένοι ήταν, έγιναν και θα παραμείνουν και φίλοι ζωής. Αυτό δεν αλλάζει, όπως δεν αλλάζουν και τα αισθήματά μου για κανέναν, απλά... το τρένο προχωράει, τρέχει, πολλές οι στάσεις, πολύς ο κόσμος, ονειρική η θέα, ενδιαφέρον το ταξίδι, Ας έχουμε όλοι μας ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ, μη ξεχνώντας όμως τον προορισμό του καθενός μας και μη εμποδίζοντας τον συνταξιδιώτη μας! Ναι;
Υγ. 6. Αυτό το μπλογκ ίσως άντεξε το ταξίδι του, μόνο και μόνο απ' τις πολλές εναλλαγές τίτλων! Μην το παρεξηγείτε! Μόνο που δεν ξέρω πόσο "χωράει" ακόμα σε δωρεάν MB!
Υγ. 7 Να είστε όλοι σας καλά, περαστικοί και μή!
1 σχόλιο:
Σε επόμενο τόνο και χρόνο θα συμπληρώσω μεγάλα κομμάτια του παζλ που έλειπαν απ' αυτό το μπλογκ.
Υπομονή!
(Σε μένα το λέω. Εδώ κι αν είναι προσωπικό ημερολόγιο!)
Δημοσίευση σχολίου