Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019

Υποκλίνομαι στην Άντρεα!

***


***
Προτείνεται για εσάς
Ο "Χαρταετός" είναι ίσως το πιο δύσκολο μου τραγούδι αφού μέσα σε 3 λεπτά αλλάζει 4 διαφορετικές τονικότητες. Δεν ξέρω αν μπορεί κάποιος να τον πει χωρίς συνοδεία πιάνου και να μην παραφωνήσει στις αλλαγές.
Μοιράζομαι λοιπόν αυτό το βιντεάκι από απέραντο θαυμασμό προς τη 13χρονη μαθήτριά μου την Άντρεα. Με την νέα επιδείνωση στην ακοή της που συνέβηκε ξαφνικά πριν 2 μέρες, λογικά δεν θα έπρεπε να μπορεί να ξανατραγουδήσει.
Όταν της ζήτησα σήμερα το πρωί να δοκιμάσει να μου πει κάτι, έστω και μια φρασούλα, αυτή μου χάρισε ολόκληρο τον «Χαρταετό». Ναι είμαι ακόμα δακρυσμένος, όχι όμως από οίκτο αλλά από θαυμασμό για τη δύναμη της ψυχής της, που κατάφερε όχι μόνο να με μαγέψει με αυτή τη θεϊκή και χωρίς ίχνος παραφωνίας ερμηνεία, αλλά και να με παρηγορεί χαμογελαστή και γεμάτη αισιοδοξία πως όλα θα παν καλά!
Αφού συνήλθα μου παρέδωσε το πρώτο μάθημα στην νοηματική γλώσσα.
«ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ»
μουσική ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ
στίχοι ΠΑΜΠΟΣ ΚΟΥΖΑΛΗΣ
λινκ για την πρώτη εκτέλεση https://youtu.be/beBtGDRMxuI
Ήρθε ένας άγγελος
δίχως μιλιά
Έχει στα χέρια του
κάτι απ’ τα παλιά
Βάζει στην αγκαλιά μου
ένα χαρταετό
Όνειρα παιδικά μου
φύγατε και πού να σας βρω
Τον πρωτοπέταξα
δέκα χρονώ
Κι ονειρευόμουν
να πέταγα κι εγώ
Πιάστηκε σαν πουλάκι
σε σύρμα ηλεκτρικό
Πιάστηκα σ’ ένα δίχτυ
Πόνεσα, γέρασα
Έχω στην αγκαλιά μου
ένα χαρταετό
Όνειρα παιδικά μου
φύγατε και πού να σας βρω


***

Δεν υπάρχουν σχόλια: