*26
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Καλημέρα Κατερίνα. Σου προωθώ το μήνυμα με τις ευχες μου για τα γενεθλια σου. Τις εστειλα σε "ακυρο" μέιλ. Το ανακάλυψα αφου δεν μου απάντησες. Οπότε τώρα το στελνω στο kyklamino. Πολλά φιλιά
**
28
Ανησυχώ
Κατερίνα μου, είστε καλά; Έστειλα ευχές για τα γενέθλιά σου και δεν μ έχεις συνηθίσει στη σιωπή. Αν δεν απαντήσεις μέχρι αύριο το μεσημέρι θα σε πάρω τηλέφωνο. Φιλιά πολλά ......
***
28
Απάντηση:
Μ' αρέσει η απειλή σου, ότι θα με πάρεις τηλέφωνο! Εκεί καταντήσαμε,... κ.λ.π. Το μήνυμά σου δεν το είδα, γιατί ήταν ανάμεσα σε πολλές ενημερώσεις ειδήσεων και έτρεξα τις σελίδες.
******************
Ήταν το πιο πρωτότυπο δώρο από μια αγαπημένη φίλη που ξέρει τα άστατα ωράρια του ύπνου μου και δεν τηλεφωνεί, αλλά δεν ήξερε πως φέτος θα έλειπα πολύ και δε θα έπιανε ούτε σήμα! Πόσο μάλλον, ίντερνετ που δεν έχω στο χωριό. (κι ούτε κινητό μοντέρνο, βεβαίως- βεβαίως!)
***
Κι άλλο ένα Καλό στις 25 Αυγούστου:
"Λοιπόν: Από σήμερα ως τις 29, Χρόνια Πολλά, για να μην τα λέω κάθε μέρα! Εντάξει;"
***
Και το καλύτερο του εγγονού, σήμερα, αφού σβήσαμε μαζί κεράκια στις 26!
Του λέει η μαμά του: "Πες χρόνια πολλά στην γιαγιά!"
"Πάλι;" της απαντάει.
Με παίρνουν τηλέφωνο τελικά και μου λέει:
"Χρόνια Πολλά γιαγιά, πάλι!"
Στις 25 μου τραγούδησε τηλεφωνικά το τραγούδι, στις 26 από κοντά με την τούρτα, σήμερα αυτό το "πάλι", ήταν ότι καλύτερο!
5ημερο ευχών και τηλεφώνων, άλλα διπλά, άλλα τριπλά.
Να γελάς και να νευριάζεις μαζί, που το λάθος της ταυτότητας, μπερδεύει συγγενείς και φίλους μου.
Εδώ και 5 λεπτά μπήκαμε στις 30, έκλεισα 62 χρονάκια ζωής, δε θα τα έλεγα με ροδοπέταλα στρωμένα, δοξάζω τον Θεό για την κάθε στιγμή που μου δίνει, ξέροντας πως μου έχει δώσει πολλές "παρατάσεις", απ' τα 45, μέσω θαυμάτων, δεν ζητώ πολλά, λίγα και καλά.
"Η κάθε μέρα που περνάει είναι το άγνωστο της υπόλοιπης ζωής μας" που λέει κι ένα τραγούδι. Κι ένα άλλο που λέει:
"Ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω, τι κρύβει ο Θεός για μας!"
Ότι "ΓΡΑΦΕΙ"!
Τα τελευταία χρόνια αναθεώρησα πολλά, αλλά δεν μίσησα άνθρωπο, ακόμα κι αν μου έκανε κακό, αυτό να το θυμάστε!.
Απλά, άλλαξα τρόπο ζωής, όσον αφορά τα δημόσια, γιατί αλλάξανε πολλές συνθήκες, υποχρεώσεις, διάθεση, ακόμα και η υγεία μου. Πάνε οι εποχές με τα 20ωρα στον υπολογιστή! Αφήσανε κουσούρια στον αυχένα και στα μάτια. Λίγο, όταν έχω κάτι να πω ή να κρατήσω σαν σημείωση να υπάρχει στα δημόσια ημερολογιακά μου.
Εντάξει; Μη μου θυμώνετε, λοιπόν, που λείπω! Για όσους γνώρισα και χαθήκαμε, εύχομαι πάντα τα ΚΑΛΥΤΕΡΑ, για ΟΛΟΥΣ!
16 χρόνια (πάμε στα 17)...μίλησα πολύ, τώρα με τις ευκολίες του Φεις και των κινητών, δεν με χρειάζεστε πια, όσον αφορά τους ιντερνετικούς φίλους. (Τους άλλους τους βρίσκω.)
ΥΓΕΙΑ και ΑΓΑΠΗ, εύχομαι σε όλους σας και σε μένα, γιατί όλοι νομίζω, αυτό αναζητούμε, συν την ΕΙΡΗΝΗ, ΒΕΒΑΙΑ!
Κι αφού υπάρχει βιντεάκι, ας μείνει!
5 σχόλια:
...ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΙΛΗ!
Αν μου το είχες πει -και το έχω ξεχάσει... μή μου παραπονεθείς. Έχω τόσα σε τούτο το μισι-άδειο κεφάλι...ΕΙΧΕΣ όμως την ευτυχία
να σου τραγουδάει το γλυκύτερο αηδόνι της συνέχειάς σου.
Είναι πολύ, αυτό!!!Και καλή τύχη και στον αγαπημένο σου γιο... σύντομα διότι ο καιρός τρέχει σα νερό ...+
Θα μιλήσουμε στο τηλέφωνο.
Ξέρω. Να επιμένεις, μπορεί να ...ποτίζω τα λουλούδια μου!
Με μια μοσχοβολιστή αγκαλιά από τα λουλούδια που αγαπάς,
σου στέλνω την Αγάπη μου.
Την αγάπη όλων μας που σε αγαπούν διότι με αγαπάς.
Ευχές, και Υγεία.
Σας φιλώ
Υιώτα
...μαζί σου κι απόψε!!!
Ειδικά με το φορτωμένο δραστηριότητες βίντεό σου, όπου κάνεις μια αναλαμπή και με τον Δημήτρη σου !!!
Διάσπαρτες αναρτήσεις, από τα ξενύχτια σου... άπειρες οι αναμνήσεις, από μένα, ακόμη, που με τιμάτε πλέον και σαν ολόκληρη οικογένεια...
ΑΦΗΣΕΣ ¨Χνάρια" βαθιά. Ο Βόλος, η αγαπημένη σου γη, θα σε τιμήσει δεόντως. Προέχει η αγαπημένη σου Οικογένεια, με τα παρακλάδια σας.
ΑΥΤΗ είναι η πρώτη και κυριότερη Αγ'απη, με όλα τα συν και τα ... λοιπά!!!!!!
Σε συγχαίρω για ό,σα δημιούργησες στον άπιαστο ιντερνετικό χώρο ... Τιμή μου και χαρά μου να είμαι μαζί σου, εγώ, ένα ξενητεμένο αηδόνι που λειώνει σαν το πρώτο χιόνι...
Σε Αγαπώ
και σας φιλώ,
Πάντα με καρδιά καθάρια.
Υιώτα Σπανού-Στρατή
"αστοριανή"
Λονγκ-Άϊλαντ, ΝΥ
Δυο τα μηνύματα; Αχ! βρε Γιώτα, που σπαταλάς τον πολύτιμο χρόνο σου!
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές! Αλίμονο αν στεκόμουν σε μια τέτοια λεπτομέρεια, στο αν το θυμήθηκες! Όλοι οι άνθρωποι κάποια μέρα γεννήθηκαν, αδύνατον να το θυμόμαστε σαν την Ονομαστική γιορτή, κι έπειτα, είναι πιο προσωπική, περισσότερο για σκέψη και απολογισμό ζωής, παρά για γλέντια. Για τα παιδάκια, ναι, είναι ευκαιρία για ένα πάρτυ, για να χαρούν.
Οπότε, μη σκας γι' αυτό. Η Ορθόδοξη Πίστη λέει πως δεν πρέπει να γιορτάζουμε τα γενέθλιά μας, γιατί είδαμε τι έγινε στα γενέθλια με τον Αποκεφαλισμό του Ιωάννη...
Ως προς τον γιο μου, ευχαριστώ, αλλά δεν επεμβαίνω. Είδες πόσο εύκολα διαλύονται σήμερα οι γάμοι και τρέχουν από δω κι από κει τα παιδιά.
Δική του είναι η ζωή, εκείνος θ' αποφασίσει.
Αλλάξανε οι εποχές, Γιώτα! Δεν το πήρες χαμπάρι εκεί; Οι γυναίκες δεν βάζουν σε πρώτη μοίρα την οικογένεια, αλλά τον εαυτό τους. (μεγάλο κεφάλαιο για συζήτηση)
Πότιζε τα λουλούδια σου εσύ και μη στεναχωριέσαι. Κάποια στιγμή θα σε πετύχω εντός 4 τοιχών!...
"Την αγάπη όλων μας που σε αγαπούν διότι με αγαπάς."
Μεγάλη κουβέντα αυτή! Μακάρι να ίσχυε αυτό παντού!
Είδα πολλές πόρτες να κλείνουν, επειδή αγαπούσα (και με αγαπούσε εννοείται) κάποιος φίλος ή φίλη που ήταν πατέρας ή μάνα απ' τα παιδιά τους!
Άστο, πονάει, άστο!
Όσο για τα ιντερνετικά χνάρια, δεν θέλω δόξες, μα ούτε φάσκελα... Έδωσα ότι μπορούσα σε συγκεκριμένες εποχές, επειδή το ήθελα και το ένιωθα πως πρέπει να μείνει στην Ιστορία.
Όσοι εκτίμησαν, εκτίμησαν. Όσοι περιφρονούν, ας αγνοήσουν, χωρίς να κρίνουν την επαγγελματικότητά μου... Εθελοντικά έκανα ότι έκανα, με φτηνές μηχανούλες και πολύ κόπο και ξενύχτι, καθ' ότι δεν κατείχα τεχνικά, Αγγλικά και πλήρωσα πολλούς τεχνικούς για να μάθω τα όσα λίγα, πέρα απ' τις "στημένες ζημιές" απ' τους παντογνώστες και τις κλίκες.
Έτυχε το βιντεάκι και είχε αυτές τις φώτο.
Θα προτιμούσα να είχε μόνο λουλούδια. Ήταν του 2012 όμως και με τα τότε μυαλά μου, αυτά θεωρούσα σημαντικά...
Είμαστε στο 22 όμως, Γιώτα μου και τα σημαντικά, δεν "φωτογραφίζονται", ούτε γράφονται!
Φιλιά πολλά! Ευχαριστώ για την αγάπη σου (και σας) να είσαι ΓΕΡΗ!
Τα λέμε.
Υγ. 2009 όχι 2012
Δική μου η ΤΙΜΗ, Γιώτα μου, που σε γνώρισα! Όχι δική σου! Απ' την αρχή σε είδα σαν τα ξενιτεμένα αδέλφια μου και μετά όλα τα άλλα σου ταλέντα, συν το ότι έκανες για τον Ελληνισμό, εθελοντικά κι εσύ, γιατί το ήθελες και το ένιωθες.
Η σελίδα σου (ευτυχώς) είναι συγκεντρωμένη σε μία, κι όποιος ενδιαφέρεται για σένα, μπορεί εύκολα να την ψάξει, για να μην τα πολυλογώ εγώ.
(Για τους αρχάριους, γιατί υπάρχουν και τέτοιοι, άσχετα αν έχουν σύγχρονο κινητό, ας πατήσουν πάνω στο "αστοριανή" που σχολιάζεις και θα σε βρουν.
)
Δημοσίευση σχολίου