Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2022

Στην... ουρά του γαϊδάρου

 


Αυτό το λουλούδι το λένε:

Ουρά του γαϊδάρου (Morganianum sedum)


***

"Είμαι, ελπίζω (λέω στους φίλους μου) : στην ουρά του γαϊδάρου, όσον αφορά τα μαστορέματα και δε βρίσκω "μια γωνιά να κάτσω και να κλάψω", που λέει κι ο Ζαμπέτας! (ΑΘΑΝΑΤΟΣ!) ΕΔΩ.

Είπα να μην σας φέρω γαϊδουράκι και ουρά... επέλεξα λουλούδι.

Είπα να δώσω κι ένα παρών, εδώ, γιατί τα τηλεφωνήματα ανησυχίας πυκνώνουν και με ψάχνουν και δεν έχω χρόνο ν' απαντάω και σ' αυτά.

Υπομονή στους φίλους, κι άλλη, όπως κάνω κι εγώ!

Υγεία να έχουμε και ΕΙΡΗΝΗ, κι από ΑΓΑΠΗ, ευτυχώς, ανεξάντλητη!

ΑΓΑΝΤΑ στο "κολύμπι" της ζωής που κάνουμε όλοι μαζί με κοινά προβλήματα, ΑΓΑΝΤΑ και στα προσωπικά του καθενός μας!

Εντάξει;


2 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...Κάποτε, είχα αυτό το ...ζουμερό φυτό, μα όπως συνήθως, όταν το αφήνεις έξω να πάρει λίγο ήλιο και φρέσκο αέρα... ο καιρός μας ξεγελάει και το κρύο της νύχτας το βράζει... κάπως σαν κι εμένα...

Να είσαι καλά, κι όσοι θέλουν να μαθαίνουν για σένα, ναι είσαι γερό σκαρί, και δεν θα ναυαγήσεις... Απλά, ευχές, υπομονή, και Πίστη. Σε φιλώ,
Αστοριανή
ΝΥ

Κυκλαμίνα είπε...

Δεν ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο φυτό, Γιώτα μου! Ψάχνοντας στην γκουκλ για ουρές γαϊδάρων, το πέτυχα!
Εσύ, για όλα ενήμερη και μπροστά!Σε θαυμάζω, αλλά δεν το συζητώ να φτάσω τις γνώσεις σου!Τον εγκέφαλό μου τον έχει καταλάβει από παιδί το συναίσθημα, οπότε: ποιος να συγκριθεί μαζί σου;
Σαν κι εσένα;
Μακάρι να υπήρχανε πολλές Γιώτες! Μία και μοναδική και σ' έχω και μεγάλη έννοια, το ξέρεις.
Γερό σκαρί, δε με λες, αλλά ένα Ανώτερο Χέρι με σώζει στα δύσκολα. Ως πότε, Εκείνος ξέρει!
Από Πίστη και Υπομονή ξεχειλίζω, ευτυχώς, κι ας ξέρω πως με περιμένουν κι άλλα ολόκληρα και πιο δύσκολα γαϊδούρια για ... φάγωμα, προσεχώς!
Είναι αυτό, που λένε: "Ότι αφήνεις σε αφήνει" και θα το βρεις μπροστά σου, πιο δύσκολο στο μέλλον.
Εν γνώση μου!... Δίνω προτεραιότητες στην οικογένεια. Χρέος μου και καθήκον, πάνω απ' όλα!
Φιλιά πολλά, το γνωστό: Να προσέχεις!
Εμείς, δε χανόμαστε!