Ήρθε ο Δεκέμβρης και μου έκανε την χάρη, δίνοντάς μου μια δυνατή ανάσα...
Δεν ξέρω πόσο θα με βοηθήσει για τις επόμενες "βουτιές" (και λαβωματιές), που αναγκαστικά φέρνει η ζωή, ελπίζω ν' αντέξω!
Το 2022, εκτός από πολλή κούραση, μου έφερε και πολλές απώλειες, αγαπημένων ανθρώπων.
Είθε να είναι όλοι οι άνθρωποι καλά και να Φεύγουν άπονα!
Και ΚΥΡΙΩΣ, όλοι οι ασθενείς, να έχουν κάποιο χέρι να τους κρατά, να μην νιώθουν μόνοι.
Αυτό με πόνεσε ποιο πολύ φέτος.
Άλλαξαν πολύ οι συνθήκες, δυστυχώς!
Κάποτε κρατάγαμε ακόμα και το χέρι αγνώστων.
Τώρα, πια...
Δεκέμβρη, δώσε μας πιο πολλές ανάσες, σε παρακαλώ!
ΚΑΛΟΝ (πάντα με Ν) ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ, με ΥΓΕΙΑ κι ΑΓΑΠΗ!
2 σχόλια:
....δεν είσαι η μόνη!
Κι όσα έγραψες, είναι πολύ λιγότερα από εκείνα που συμβαίνουν...
Να είσαι καλά, ό,σο μπορείς
και να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη ...
Σε φιλώ
Υιώτα
αστοριανή
ΝΥ
Το ξέρω, Γιώτα μου, ότι δεν είμαι η μόνη, κι αυτό πονάει ακόμα πιο πολύ. Μ’ όποιον κι αν μιλήσω, κανένας δεν έχει ευχάριστα να πει, δυστυχώς!
Κι αυτά που έγραψα, πολλά ήταν. Έπρεπε να λύσω όμως, κάποιες απορίες αναγνωστών, όσον αφορά εμένα, για την απουσία μου απ’ τα κοινά. Όλα τα άλλα που συμβαίνουν στον κόσμο, τα μαθαίνουν απ’ τις ειδήσεις, απ’ τις εφημερίδες, απ’ το ίντερνετ και από στόμα σε στόμα. Δεν περιμένουν από μένα να ενημερωθούν, υπάρχουν οι ειδικοί. Ούτε στους εφιάλτες μου δεν είχα τέτοιο όνειρο, να αναμεταδίδω κακές ειδήσεις και να μαυρίζω περισσότερο τις ψυχές του κόσμου. Εμένα μ’ άρεσε να αναμεταδίδω ευχάριστα, να δίνω χαρά, να δείχνω τοπία, να δίνω ελπίδα, να τονίζω και κάποια στραβά (βέβαια!), αλλά η πηγή της διάθεσης, στέρεψε προ πολλού. Πες το και ελάττωμα που δεν μπορώ να προσποιηθώ, πως όλα είναι ρόδινα γύρω μας.
Να ευχηθώ μόνο μπορώ, Δύναμη, Πίστη και Υπομονή σε όλους μας, για να τ’ ακούσω και η ίδια, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που κι εγώ, λυγίζω. Δεν είμαι βράχος, ούτε βουνό. Την υπερευαισθησία μου την ξέρεις χρόνια. Δε θα μας κάνει να ξανασυστηθούμε το 2022!
Ξέρω ότι δεν είμαι μόνη και σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και σένα για την αγάπη σου, κι ας είσαι τόσο μακριά! Το χάδι σου το έχω νιώσει πολλές φορές, περισσότερο από άλλα χάδια που είναι ακόμα και εξ’ επαφής.
Σε νοιάζομαι, σε νιώθω σαν μέλος της οικογένειας και το ξέρεις, γι’ αυτό και επιλέγω την ποιο ιδιωτική επικοινωνία απ’ την δημόσια, για να μιλάμε επί της ουσίας και για να δίνει δύναμη η μία στην άλλη, όπως κάνουν και οι πραγματικές αδελφές.
Κι εγώ σε φιλώ, με αγάπη! (και απ’ τα δημόσια!)
Δημοσίευση σχολίου