"Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ!"
Και για "τιμωρία" σου κλέβω και δακτυλογραφημένη την συνέντευξη!
Συνέντευξη στα Επίκαιρα τεύχος 67ο
Συνέντευξη στη Δέσποινα Σαββοπούλου – ΕΠΙΚΑΙΡΑ τεύχος 67ο
Ένα καλογραμμένο μυθιστόρημα – ποταμός, το νήμα του οποίου αρχίζει να ξετυλίγεται στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ώσπου να ξεσπάσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αποτελεί Η αδελφότητα των στεναγμών του Νίκου Ντακάκη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Α.Α.Λιβάνη. ο συγγραφέας πλέκει τις ιστορίες των ηρώων του και με έμπνευση τους οδηγεί προ των πυλών των πράξεών τους. Στέκεται, ωστόσο, δίπλα τους με κατανόηση και ευαισθησία και δεν τους αφήνει να γίνουν έρμαιο της μοίρας τους. Μίση, έρωτες, συγκρούσεις, λάθη, κυριαρχούν. Κι ένα μεγάλο μυστικό που αποκαλύπτεται απειλεί να οδηγήσει τους ήρωες στην άβυσσο…
Το μυθιστόρημα σας διατρέχει το πρώτο μισό του 20ου αιώνα και εξελίσσεται στην πορεία του χρόνου. Τι θέλατε να δώσετε στους αναγνώστες σας μέσα από την ιστορία που διηγείστε;
Θα ήμουν ανειλικρινής εάν υποστήριζα πως θέλω να δώσω κάτι ή να στείλω μηνύματα. Απλά προσπαθώ να αποτυπώσω, όσο γίνεται καλύτερα, το κλίμα της εποχής στην οποία αναφέρομαι και αφήνω τους ήρωες να οδηγήσουν τον αναγνώστη, να τον προβληματίσουν και να αποκομίσει τελικά ό,τι θέλει αυτός. Θεωρώ πως ο αναγνώστης σήμερα είναι περισσότερο υποψιασμένος και απεχθάνεται τα κάθε είδους κλισέ.
Υπάρχουν στοιχεία βιογραφικά της οικογένειας σας μέσα στο βιβλίο σας; Κατά πόσο πιστεύετε ότι ένας συγγραφέας αντλεί από τα βιώματα του και πόσο τα μετασχηματίζει στη συνέχεια μυθιστορηματικά;
Στο συγκεκριμένο βιβλίο δεν υπάρχουν βιογραφικά στοιχεία της οικογένειάς μου ούτε του ευρύτερου κύκλου μου. Πιστεύω ωστόσο πως τα βιώματα και τα ακούσματα ενός συγγραφέα, όπως στην περίπτωσή μου, αποτελούν μια τεράστια πηγή άντλησης υλικού. Το ζητούμενο είναι πώς τα καταφέρνει μετά να τα πλάσει, να τα μετουσιώσει και να τα μετασχηματίσει σε μυθιστόρημα
Το μυστικό είναι καθοριστικό στην εξέλιξη της ιστορίας σας. Πιστεύετε ότι τα μυστικά, οι ίντριγκες, οι δολοπλοκίες και ο έρωτας είναι απαραίτητα συστατικά ενός καλού μυθιστορήματος;
Μυστικά, ίντριγκες, δολοπλοκίες όπως και ο έρωτας, υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα. Δεν τα θεωρώ όμως απαραίτητο συστατικό ενός καλού μυθιστορήματος. Αντίθετα, το βλέπω πιο απλά. Όπως, ας πούμε, μια ιστορία που θέλετε να την διηγηθείτε στους φίλους σας. Για ποιο λόγο θα μπείτε στον κόπο να κάνετε κάτι τέτοιο; Κατά τη γνώμη μου, επειδή κρίνετε πως παρουσιάζει ενδιαφέρον και επιθυμείτε να τη μοιραστείτε μαζί τους. Κάπως έτσι συμβαίνει και με το βιβλίο. Κάτι κίνησε το ενδιαφέρον του συγγραφέα, κάτι τον συγκίνησε, κάτι τον εξιτάρησε και θέλησε να το αποτυπώσει στο χαρτί.
Τι ιστορίες πιστεύετε ότι έχουν ανάγκη να διαβάζουν σήμερα οι αναγνώστες;
Κάτι που θα τους ανακουφίσει. Στη σημερινή γκρίζα και μίζερη πραγματικότητα κάποιοι επιμένουν να διαβάζουν, όπως και κάποιοι άλλοι εξακολουθούν να γράφουν. Εγώ προσωπικά προσπαθώ να ξεφύγω από αυτό το μουντό της εποχής μας και να δώσω μια νότα αισιοδοξίας, που όλοι μας έχουμε ανάγκη.
Πιστεύετε στο πεπρωμένο και πόσο μπορούν οι άνθρωποι να το αλλάξουν;
Σε καμιά περίπτωση δεν πιστεύω στο πεπρωμένο. Αλίμονο αν ίσχυε κάτι τέτοιο. Τότε θα έπρεπε να τα παρατήσουμε όλα και να καθίσουμε σε μια άκρη να κλαίμε τη μοίρα μας. Δεν μπορώ από την άλλη να παραγνωρίσω το γεγονός ότι τυχαία συμβάντα, συμπτώσεις, συγκυρίες, ή όπως αλλιώς τα ονομάζουμε, παίζουν πολλές φορές καθοριστικό ρόλο, τόσο στον ρου της Ιστορίας όσο και στην πορεία που θα ακολουθήσουμε στη συνέχεια. Ετοιμότητα, προσήλωση στον στόχο και διαρκής αγώνας είναι η συνταγή για να διαμορφώσουμε τη δική μας διαδρομή.
Η αναγνωσιμότητα και η αποδοχή από το αναγνωστικό κοινό τι σημαίνει για σας;
Πολλά. Όπως ο καθένας που εκφράζει δημόσια τη γνώμη του επιθυμεί να γίνεται αποδεκτή και χαίρεται όταν το πετυχαίνει, το ίδιο και ο συγγραφέας αισθάνεται ικανοποίηση από την απήχηση που έχουν τα βιβλία του. Ένας λόγος ζεστός, μια καλή κριτική του δίνει δύναμη για να συνεχίσει να γράφει.
Ζείτε στο Ρέθυμνο, όπου ασχολείστε και με τα κοινά. Ποια είναι η σχέση του κοινού με τη λογοτεχνία στην πόλη σας;
Ζω και εργάζομαι στο Ρέθυμνο, την πόλη των γραμμάτων, όπως έχει επικρατήσει να ονομάζεται, με πλούσιο παρελθόν και πολλά υποσχόμενο μέλλον. Και είναι παρήγορο που ακόμη και σήμερα ένας μεγάλος αριθμός ατόμων ασχολείται με τα διάφορα είδη λογοτεχνίας.
Γράφετε ήδη το επόμενο βιβλίο σας και τι θέμα θα έχει;
Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να καθίσω σε ησυχία και σε πρώτη ευκαιρία γράφω. Το θέμα μου; Μια τυχαία συνάντηση του Πέτρου με τον Μάρκο σε ένα νοσοκομείο της Αθήνας, το φθινόπωρο του 2007, γίνεται η αιτία για να ξεδιπλωθεί μια ιστορία, που η αρχή της βρίσκεται στις σκοτεινές ημέρες του 1945, λίγους μήνες δηλαδή πριν από την αποχώρηση των Γερμανών από την Κρήτη. Προς το παρόν δεν θα ήθελα να πω περισσότερα, γιατί φοβούμαι μήπως με θεωρήσουν μαρτυριάρη οι ήρωες, μου θυμόσουν και αρνηθούν να συνεργαστούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου