Τρίτη 1 Μαΐου 2012

Δικό μου! Δε θα μου το πάρει, κανείς!

Το πήρα κι έφυγα! Είναι όλο δικό μου! Σα να μου ανήκε... Σα να μου το "χρώσταγε"! Θα το κρύψω καλά, μη μου το πάρει κανένας και μετά θα το διαβάσω πολλές πολλές φορές, για να βγάλω σωστό νόημα, μη μπερδευτώ και καβαλήσω καλάμια, μη μείνω πίσω και τρέχει το "μπρος"...

"Ευχαριστώ", Γιώτα μου! Όχι, για τα ουσιαστικά λόγια σου, αλλά για την ανωτερότητα να ασχοληθείς μαζί μου (ενώ εσύ είσαι πολυτάλαντη, πολυβραβευμένη, "πολύτεκνη", πολυδιαβασμένη, κ.λ.π. ) και κυρίως για την πολύχρονη δοκιμασμένη φιλία σου! Σου εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου:
"Καλό μήνα, Γιώτα μου! Υγεία, Αγάπη, Ευτυχία και Καλή Επιτυχία στα δικά σου πνευματικά παιδιά, παλιά και νέα που θα 'ρθουν, γιατί εσύ είσαι αστείρευτη πηγή! Να σε χαίρεται και να χαίρεσαι την πολυμελή κι αγαπημένη οικογένεια!"
Φιλάκια!
Πάω τώρα να απολαύσω το δώρο μου!

ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ ΣΠΑΝΟΥ - ΣΤΡΑΤΗhttp://astoriani.blogspot.com/2012/04/blog-post_30.html

ΨΑΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ KΑΡΔΙΑΣ...

30 Απρ 2012



Για σενα χορευαν τα πουλια, πατερα! 

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ... της κατερινας σταματιου-παπαθεοδωρου, ΒΟΛΟΣ.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ του ΑΥΡΙΟ...

Καλότυχοι όσοι διάβηκαν τη ζήση τη μεγάλη
έχοντας κόρη-άγγελο σιμά στο προσκεφάλι... (Υ. Στρατή)

Γνώρισα από τους πρώτους το βιβλίο της Κατερίνας, όπως και το χειρόγραφο της...
Αρχικά, είχε τον τίτλο:
"Συγγνώμη, άντρα μου που κι εγώ αγάπησα τον πατέρα σου..."
και την ανωτέρω φωτογραφία
όπου το χέρι της Κατερίνας ασφυκτιά στο σφίξιμο του άρρωστου, ογδοντάχρονου πεθερού-Πατέρα!
Και τότε, όπως και τώρα, 
στη τελική του μορφή, με τον τίτλο μεταλλαγμένο:
(Για σένα χόρευαν τα πουλιά, Πατέρα, εκδόσεις: ΗΡΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ, Βόλος)
της έγραψα τις αυθόρμητες εντυπώσεις μου.

Σ΄αυτό, δεν είναι γράψιμο-εκτόνωση δύσκολων στιγμών, όπως η ίδια η συγγραφέας θέλει να το παρουσιάζει...
ΜΕ ΣΤΑΘΕΡΉ, ΚΟΦΤΉ ΓΛΏΣΣΑ επικοινωνεί με τα ανήλιαγα βάθη της ψυχής και δένει σφιχτό κουβάρι  λεπτομέρειες του γύρω ως και του πέρα κόσμου -όπου κάποιος άλλος ανώδυνα θα προσπερνούσε...- με μεθοδικότητα, με εμπειρία -θάλεγα- πεπειραμένου χειρουργού.
ΔΕΝ αφήνει τίποτα που να μη καταγράψει το άλλο ελεύθερο χέρι της, με τον κουρασμένο στυλό πάνω στο εκάστοτε πολυσέλιδο τετράδιο, πλάι στο ρόγχο του πεθερού-Πατέρα, πλάι σ΄ένα κορμί αδύναμο, ανήμπορο, όπου συχνά αναδύεται η τρομαχτική μυρωδιά της πτωμαϊνης...
Κι όμως! Αυτό το κάποτε λεβέντικο κορμί, όπου αντιπροσωπεύει την έλλειψη αγάπης του Πατέρα που έχασε όταν ήταν μόλις τεσσάρων ετών, και που μοιάζει αντίγραφο του αγαπημένου της στη ζωή, άνδρα, γίνεται Αγάπη, Εφιάλτης, Έκρηξη, Λύτρωση!
Καρδιά, σκέψη, συναισθήματα, κρατά στιγμή προς στιγμή τις εναλλαγές τους, παρασέρνει σ΄ένα παραλήρημα όλα τ΄αγαπημένα τους πρόσωπα, ακόμη κι αντικείμενα...  λες και περνούν μέσα από  ένα τούνελ ανθρακωρύχων...
Γι΄αυτό -ίσως υποσυνείδητα- διαμόρφωσε την εικόνα-φωτογραφία του εξωφύλλου του βιβλίου της, κρύβοντας πίσω από μια σκιώδη ομίχλη το σφίξιμο των χεριών τους...

Εδώ, δεν θα καταγράψω αποσπάσματα από σελίδες που όταν τις διαβάζεις, τρίζουν τα δόντια σου από τ΄ανάμεικτα συναισθήματα σαν ξεπηδούν και παρασύρουν γνωστές προσωπικές αναμνήσεις...
Προτιμώ να το διαβάσετε ως το τέλος, δίχως τη δική μου ανατριχίλα, ΑΝ το αντέχετε!

Εύγε! Κατερίνα!  ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ... όπως λέτε και στην Πατρίδα.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ,
ΦΙΛΕς ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ.

Από τη Νέα Υόρκη, Πάντα με Αγάπη,
Υιώτα





6 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

ΧΑΡΑ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
ΚΑΤΕΡΊΝΑ ΜΟΥ,

ΔΟΎΛΕΨΕς ΤΌΣΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΉΣΕΙς.

Ξενύχτια και ξενύχτια,
πολλά απ΄αυτά μαζί τα μοιραστήκαμε...

Όμως,
φίλη καλή και πολύ ευαίσθητη, στην εποχή μας,
και οι ιδέες κλέπτονται (!!!)
και φορώντας ολίγον διαφορετικόν... ένδυμα... παρουσιάζονται
παιδιά-εμπνεύσεις κάποιου άλλου!

Δεν αγαπώ τη λέξη κριτική!
Βιβλιοπαρουσίαση, άποψη με σοβαρότητα και γνώση, το δέχομαι.
Το βιβλίο σου, αντέχει σ΄όποιαδήποτε!
Άλλωστε, δεν είναι το πρώτο σου! Εκείνο το ΜΑΝΝΑ, έχει σπάσει κόκκαλα που λένε, σε τρεις εκδόσεις... δίχως να παραβλέπει κάποιος και τα υπόλοιπά σου!

Εμένα;
Άσε με!
Είμαι του... εξαποδώ!

Που αγωνίζομαι να ανασαίνω τη γλώσσα μας σε κάθε μου κίνηση.
Και να σκεφτεί κανείς ότι μάθαινα την αγγλική για ...καριέρα!

Κατερίνα μου, ξέχασε τα πτυχία και τα βραβεία.
Αν γινόταν
-λόγω υποχρεώσεων, οικογενείας, περιβάλλοντος... (ποιος νοιάζεται στη ξενητειά γι΄αστέρια της πατρίδας όταν η επιβίωση σε διπλογονατίζει...)
θα... μεγάλωνα τα ΜΙΚΡΑ μου γραπτά
σε τεράστια μυθιστορήματα,
με φανταχτερά εξώφυλλα, πάρτυ κ.λ.π....
-για να με ...παίρνουν κι εμένα στα ...σοβαρά κάποιες και κάποιοι εύποροι!!!-
μα
έστω και γονατιστή,
ένα κατάφερα
για να σηκώνω ψηλά το κεφάλι:

Οι εμπνεύσεις μου,
-εκείνες που ήδη γνωρίζετε κι εκείνες που βαριανασαίνουν στα συρτάρια...-
είναι αυτούσιες,
με σωστή έρευνα, με απλότητα,
-δύσκολη η απλότητα στην απόδοση-, για κατανόησή τους στον εδώ κόσμο της ξενητειάς φτιαγμένα ...

Εντάξει... Δεν πρέπει να έχω παράπονα!
Στην Α΄Έκθεση του Βιβλίου, στην Νέα Υόρκη (πρωταρχική μου ιδέα) χάρηκα για την εκτίμηση που έχουν στο όνομα Υιώτα Στρατή, δίχως να με γνωρίζουν προσωπικά!Τόσοι και τόσοι!!!
Κατερίνα μου,
σου γράφω για να πω ότι ότι καμάρι σου ΠΡΕΠΕΙ να είναι εκείνο που καταφέρνεις ν΄αφήσεις στο χαρτί.

Το χαμόγελο, ξεφεύγει από τα χείλη των ανθρώπων και το βλέπεις,
τον καλό λόγο δεν ακούς εύκολα...
Μην εξηγείς, στη χαρά σου, πολλά! Αξίζεις!
Υπομονή, Φίλη άξια!

Φιλιά από όλους εμάς, εδώ,
Συγχαρητήρια και πάλι,
Υιώτα Στρατή
αστοριανή, Νεα Υόρκη

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γιώτα μου, δεν είναι ακριβώς χαρά. Είναι μπερδεμένα τα συναισθήματα στα δικά μου τα βιβλία.
Είναι το κόψε, σβήσε, ξαναζήσε, είναι το θέμα τους, είναι πολλά.
Οι ιδέες είναι για να φυτρώνουν, Γιώτα μου, αλλά την πραγματικότητα δεν μπορεί να την κλέψει κανένας, αν κι αυτό θα με βόηθαγε. Θα έλεγα υπάρχει κι άλλος προβληματικός σαν κι εμένα! Έχω παρέα! Δεν είναι λίγο!
Απ' το να με δείχνουν με το δάχτυλο, προτιμώ τους πολλούς!
Εμένα άσε με να επουλώνω πληγές, με κόντρες τις γενικές "βλάβες" (τηλέφωνο, ηλιακός, κ.λ.π) και πάμε σ' εσένα!
Το ότι είσαι ένα αυτόφωτο αστέρι εκεί στην ξενητειά, δεν θα μπορέσει να σου το αρνηθεί κανείς, όταν μάθει περισσότερα για σένα και για όλα όσα πρόσφερες μια ολόκληρη ζωή εκεί!
Εσύ συνέχισε να φωτίζεις από ψηλά, κι αργά ή γρήγορα όλοι θα θαυμάζουμε το φως σου και τις ιδέες σου και ναι, θα προσπαθήσουμε να σου τις κλέψουμε, με την πρώτη ευκαιρία, γιατί αξίζουν!
Τα μάθαμε τα της Έκθεσης, Γιώτα μου, συγκινηθήκαμε και σας καμαρώσαμε όλους! Εκεί ήσαστε όλοι πρώτοι, μην ανησυχείς!Εκεί δεν μετράνε οι θέσεις, ούτε έχουν σημασία!
Γιώτα μου, να τα "καμάρια" είναι προίκα, τότε είμαι πλούσια κι εγώ, κι αύριο ελπίζω να λύσω το πρόβλημα -πάλι- με τα επικοινωνιακά, γιατί έχω πάρει ανάποδες...
Τα λέμε με την πρώτη ευκαιρία.
Μείνε όπως είσαι, γράφε όπως ξέρεις, μάθε και αλλιώς (γράφοντας πολλά,αν νομίζεις ότι αξίζει τον κόπο, να χαραμίσεις ώρες απ' τη ζωή σου σκυμμένη πάνω σε ένα υπολογιστή)εγώ πάντως, να ξέρεις σ' αγαπώ και σε θαυμάζω, έτσι κι αλλιώς!
Φιλάκια, να προλάβω να δώσω σήμα όπου πρέπει, πριν κοπεί και το ίντερνετ για τεχνικούς λόγους...

Νίκος Ντακάκης είπε...

Το διάβασα το βιβλίο σου, Κατερίνα, και μου άρεσε.
Μα την Παναγία σου λέω.
Από λογοτεχνική άποψη και μόνο. Αφού το έχεις, μωρέ, γιατί το βασανίζεις;
Έχει ροή ο λόγος σου, είσαι ονειροπόλα, βγάζεις άφθονο συναίσθημα, έχεις μεγάλα αποθέματα ψυχής και είσαι αρκετά ευρηματική. Παράτα τα ημερολόγια, λοιπόν, τις μανάδες και τους πατεράδες, το άγχος, την ανασφάλεια, τους κριτικούς -ποιος τους λογαριάζει αυτούς- πιάσε ένα θέμα, οποιοδήποτε, και δώσε του να καταλάβει.
Εν πάση περιπτώσει, γράφε ό,τι θέλεις αρκεί να μην τα παρατήσεις ποτέ. Πάντως μου άρεσε που έβαλες τον καθρέπτη στο κόλπο. Σε βοήθησε τόσο στον πλάγιο λόγο όσο και στη γραφή σε τρίτο πρόσωπο.
Να είσαι πάντα καλά.

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Κι εγώ, μα την Παναγιά, Νίκο μου, σ' Ευχαριστώ από καρδιάς! Πολύ περισσότερο δε, για την απαγγελία!
Σου εύχομαι τα καλύτερα, Νίκο μου! Καλές επνεύσεις και Καλή επιτυχία σε ότι κάνεις!
Θέλω να γράψω κι άλλα, αλλά νυστάζω, γιατί έχω να κοιμηθώ τρεις μέρες.
Τα λέμε, αφού μάθουμε και ποιος (και πώς) θα μας κυβερνάει από αύριο...
Καλή ψήφο!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Επιτρέψ' τε μου να κρατήσω εδώ και τα ενθύμια απ' την γωνιά της Γιώτας:

Δημοσίευση σχολίου για: ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ
Χωρίς τίτλο
9 Σχόλια ) - Εμφάνιση αρχικής ανάρτησης Σύμπτυξη σχολίων
1 – 9 από 9

Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...

Γιώτα μου! Τί δώρο ήταν αυτό, πρωινιάτικα και Πρωτομαγιάτικα; Είσαι απίστευτη!
"ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ"!
Τους τρόμαξες λιγάκι! Ε;
Ά, ρε, Γιώτα, αγαπημένη! Μούδωσες χαρά και συγκίνηση μαζεμένη και πώς θα κοιμηθώ τώρα;
Να είσαι καλά, Γιώτα μου! Γερή, να δεις δισέγγονα, τρισέγγονα και να γράφεις τα "δικά" σου και καλά λόγια και για μας, αφού σου περισσεύουν!
Δώσε αγάπη και φιλιά σ' όλους και πού 'σαι! "Σ' ευχαριστώ!" Έχεις πολλή μεγάλη καρδιά!
Φιλάκια! Πάω να το ξαναδιαβάσω,να το αντιγράψω μπας και ξυπνήσω το πρωί και μου φύγει, σαν όνειρο στο ξύπνιο!Τα ξαναλέμε!

Δευτέρα, Απρίλιος 30, 2012 7:07:00 μμ
Διαγραφή
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...

Δεν έφυγα... Εδώ γύρω γύρω είμαι, ακόμα. Στον τόπο του εγκλήματος...
Ναι, είναι για ατσάλινα νεύρα και για όσους αντέχουν τα θρίλερ.
Βλάπτει σοβαρά τα παιδιά, τους μεγάλους, όσους αγαπούν τους μεγάλους, όσους φοβούνται τον θάνατο και τους καρδιακούς.
Όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να το διαβάσουν, ελεύθερα!
Φιλάκια, Γιώτα μου! Έχεις εμβολιαστεί εσύ με το χειρόγραφο που ήταν μεγαλύτερο, οπότε... μη φοβάσαι, τίποτα!
Εγώ να δεις!Πριν 32 μέρες κράτησα και το χέρι του αδελφού μου... Εκεί να δεις πέτρα, που αυτή δε θα τη δει κανένας, γιατί δεν του έταξα βιβλίο, παρόλο που αυτός έστελνε λεφτά για να μάθω γράμματα...
Φεύγω, καλή μου, γιατί αυτά τα κεφάλαια πονάνε πολύ και δεν αντέχουν πολύ σκάλισμα. Ματώνουν.

Δευτέρα, Απρίλιος 30, 2012 8:05:00 μμ
Διαγραφή
Blogger Ο/Η kariatida62 είπε...

Συγκινητικό το θέμα...και όπως το γράφεις:
Καλότυχοι όσοι διάβηκαν τη ζήση τη μεγάλη έχοντας κόρη-άγγελο σιμά στο προσκεφάλι..!
Kαλοτάξιδο το βιβλίο!
Φιλιά πολλά

Δευτέρα, Απρίλιος 30, 2012 11:41:00 μμ
Blogger Ο/Η Dennis Kontarinis είπε...

Aγαπητή μου Υιώτα καλημέρα και καλό μήνα.
Ας μου επιτραπεί μέσα από τη σελίδα σου να στείλω κι΄εγώ στην καλή μας φίλη τις πιό όμορφες ευχές μου για μια μεγάλη επιτυχία του βιβλίου της.
Καλοτάξιδο να είναι Κατερίνα μου.

Τρίτη, Μάϊος 01, 2012 5:28:00 πμ
Blogger Ο/Η magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα
Παρουσίασες συγκλονιστικά το βιβλίο της φίλης σου Κατερίνας!
Εύχομαι κι εγώ μεγάλη κυκλοφορία στο βιβλίο της!
Σε εσένα στέλνω την αγάπη μου και τις ευχές μου για καλό μήνα, με υγεία και χαρά!
Πολλά φιλιά

Τρίτη, Μάϊος 01, 2012 10:52:00 πμ
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...

Οι ευχές σας έφτασαν στ' αυτιά μου, παιδιά και σας ευχαριστώ απ' την ψυχή μου, για τα καλά σας λόγια!
Σε όλους σας εύχομαι τα καλύτερα στη ζωή σας!
Εγώ, γνωρίζοντας ότι όλα τα "σπόρια" μου ήταν 50 (μόνο), αυτή και μόνο η ανάρτηση της φίλης μου Γιώτας, που είναι και ειδική στα βιβλία, μου αρκεί!
Για κάποια βιβλία υπάρχει προσχεδιασμένη τροχαιά, λόγω βαρύτητας ή κενών αέρος...
Δεν με πειράζει. Συνήθησα. Νοιώθω ικανοποιημένη πλήρως, μ' αυτό το βιβλίο, ως συγγραφέας (ερασιτέχνης) και είμαι υπερήφανη που μπόρεσα και έκλεισα με τις φτωχές λέξεις μου το θέμα "οικογένεια" που είναι πολύ σημαντικό κομμάτι ζωής για μένα!
Να μη σας κουράζω όμως!
Τα ξαναλέμε.

Γιώτα μου, στεφάνι δεν έκανες; Δε θα μας το δείξεις;

Καλό μήνα σε όλους μας!
Για όλους υπάρχει μια θέση στον ήλιο! Μην το ξεχνάτε, ποτέ!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Δε χωρούσαν!

Τρίτη, Μάϊος 01, 2012 1:16:00 μμ
Διαγραφή
Blogger Ο/Η pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,
καλό μήνα,
καλή Πρωτομιαγιά, εύχομαι να είναι
καλορίζικο το βιβλιο της Κατερίνας...

πάντα με αγάπη

Γαβριήλ

Τρίτη, Μάϊος 01, 2012 5:08:00 μμ
Blogger Ο/Η αχτίδα είπε...

Ήρθα για καλημέρα και μαγευτικα από το κείμενο..υπέροχη σχέση..καλοτάξιδο 'όπως λες κι εσύ..

Παρασκευή, Μάϊος 04, 2012 11:14:00 μμ
Blogger Ο/Η Κατερίνα δε. στα. πα. είπε...

Γιώτα μου, νέα μέρα ξημερώνει για την Ελλάδα, μπαίνω με τ' αριστερό, έτσι για γούρι, μπας και πάμε αληθινά μπροστά!
Για άλλη μια φορά έρχομαι κυνηγημένη, γιατί εκτός απ' το τρέξιμο των δικών μου προσωπικών "κλειστών" δρόμων αυτών των ημερών, εκτός των τεντωμένων και ανοιχτών αυτιών, ν'ακούσω το "ξύπνημα" του Έλληνα και των αναλύσεων των ειδικών, διαμαρτύρονται και οι στεγνωμένες κουβέρτες μου, τα χαλιά μου και τα χάλια μου, οπότε, καταλαβαίνεις το "τρέξιμό" μου για τάξη στην αταξία...
Θέλω να σ' ευχαριστήσω για την τόσο μεγάλη τιμή, όταν μια ολόκληρη Ελλάδα αλλάζει!
Θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους σου, έναν προς έναν, ιδιαιτέρως!
"Ευχαριστώ", παιδιά! Επιφυλάσσομαι!
Να είστε όλοι σας καλά! Τα καλύτερα σας εύχομαι!Συγγνώμη που η φίλη μου η Γιώτα, σας κούρασε με μένα! Ήταν ο "τρόπος" της να μου δηλώσει την αγάπη της και την συμπαράστασή της αυτές τις λίγο παραπάνω δύσκολες -για μένα- μέρες.
Τα λέμε...

Κυριακή, Μάϊος 06, 2012 2:21:00 μμ