***
Το Μορφωτικό Ίδρυμα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδος και Εύβοιας θα απονείμει και φέτος τα βραβεία «Μαρίνου και Ιωάννου Μαρκατά», σε αποφοίτους Λυκείων της Κεντρικής Ελλάδας, που πέτυχαν τις υψηλότερες θέσεις εισαγωγής σε πανεπιστημιακές δημοσιογραφικές σχολές το 2021.
Οι απόφοιτοι Λυκείων της Θεσσαλίας, της Στερεάς Ελλάδας και της Εύβοιας που πέτυχαν σε πανεπιστημιακές σχολές Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης θα πρέπει να αποστείλουν στα γραφεία του Μορφωτικού Ιδρύματος της ΕΣΗΕΘΣΤΕ-Ε (Μεγάλου Αλεξάνδρου 3 – Λάρισα) μέχρι την Παρασκευή 7 Ιανουαρίου 2022 (τελική ημερομηνία), τα απαιτούμενα δικαιολογητικά.
Συγκεκριμένα:
– Επικυρωμένο φωτοαντίγραφο του απολυτηρίου του Λυκείου, ώστε να διαπιστώνεται το σχολείο αποφοίτησης.
– Βεβαίωση εισαγωγής από την οποία να προκύπτει και η σειρά εισαγωγής.
– Βεβαίωση εγγραφής σε δημοσιογραφική σχολή ΑΕΙ.
Η απονομή των βραβείων «Μαρκατά» θα πραγματοποιηθεί σε ειδική εκδήλωση, σε χώρο και χρόνο που θα ανακοινωθεί στο επόμενο διάστημα.
Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στη Γενική Γραμματέα του Μορφωτικού Ιδρύματος Σταματία Κεκάτου στην ηλεκτρονική διεύθυνση tkekatoy@gmail.com ή στο τηλέφωνο 6977 463388.
***
7 σχόλια:
Α, ρε, Μπίκα...
Ποτέ δε σε ξεχνώ.
ΑΘΑΝΑΤΗ!
EYGE!!!
EYGE!!!
Να είσαι καλά, κι ΕΣΥ!
Φιλί από καρδιά, αστοριανή
Κι εσύ, Γιώτα μου!
Να θυμάσαι πως έχω έγκριση σχολίων, γι' αυτό δεν δημοσιεύεται αμέσως το σχόλιό σου. Εντάξει;
Είναι θέμα, αν θα μπω, πότε θα μπω, κι αν το δω εγκαίρως.
Όσο για την Μπίκα να ξέρεις πως ήταν μια πολύ δυναμική και αξιόλογη γυναίκα και απ' τις πρώτες γυναίκες δημοσιογράφους. Ήταν αρκετά ευκατάστατη, είχε μεγάλη αδυναμία στον πατέρα της και αδελφό της και την κληρονομιά της την άφησε στους καλούς φοιτητές.
Ήταν η γυναίκα που πίστεψε πολύ σε μένα και μ' έσπρωξε να εκδώσω μόνη μου το α' βιβλίο της μάννας.
Δεν μίλαγε πολύ για τον εαυτό της, ρωτούσε και "ξεψάχνιζε" τα πάντα για μένα, με τον τρόπο της.
Με θαύμαζε, την αφόπλιζε η αλήθεια μου, γινόταν πολύ σκληρή μαζί μου για τις ευαισθησίες μου κ.αι την μετριοπάθειά μου, βρήκα την δύναμη και της έγραψα ένα πολύ σκληρό γράμμα, περίμενα να μη μου ξαναμιλήσει στη ζωή της, κι έμεινα έκπληκτη όταν μου τηλεφώνησε και με παρακαλούσε να είμαι η πρώτη καλεσμένη της σε μια τηλεοπτική εκπομπή που θα έκανε. Της αρνήθηκα (ευτυχώς δεν έκατσε και η συμφωνία της δικής της εκπομπής), τα ξαναβρήκαμε γιατί ήμουνα μέλος της δίκης του Σωκράτη που ήθελε να κάνει, μετά μας χώρισε μια λέξη σε κριτική της, που δεν πίστεψε ότι δεν διόρθωσα εγώ, κι από κει και πέρα απομακρύνθηκα από κοντά της, γιατί εγώ είχα οικογένεια, δουλειά, πολλά προβλήματα κι ο στόχος μου δεν ήταν οι δόξες, ούτε το δικό της αν δεν βγεις "μπροστά στις κάμερες", εκεί θα μείνεις, μια στάσιμη γυναίκα, κ.λ.πολλά.
Σα να την ακούω.
Σε μια κοινή φίλη που την επισκεπτόταν όταν ήταν άρρωστη, κι όμως δεν σκέφτηκε να με ενημερώσει, ρώταγε συνέχεια για μένα και με έλεγε αδάμαστο άλογο.
Όταν έμαθα ότι Έφυγε, την έκλεψα με μαύρο δάκρυ.
Υπήρξε πολύ σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου, αναρωτιέμαι πολλές φορές όμως, αν ήταν για καλό ή για κακό.
Μου μπλόκαρε την ανάγκη μου για γράψιμο, με βιβλία, εκδόσεις, κ.λ.π. έναν κόσμο, όχι και τόσο "καθαρό", όσο φαίνεται.
Ας είναι! Αιωνία της η μνήμη, μαζί με τους αγαπημένους της εκεί Ψηλά.
Για να την γνωρίσω, κάποιος Ανώτερος λόγος θα υπήρχε, όπως κι εσένα!
Φιλιά πολλά και συγγνώμη για την φόρα...
Ήταν να βγούνε, φαίνεται!
Απλά, να καταλήγεις στην ευνοϊκή πλευρά.
Υπήρξε Κάποιος λόγος. Φώτισε με τον τρόπο της την ζωή σου. Η διοχέτευση ήταν δική σου απόφαση μα και εύνοια Τύχης. Δεν είναι πάντα τελεσίδικο το ό,τι προγραμματίζουμε. Τελικά, όλοι μας είμαστε ένα μικρό "τίποτα" Ότι πει η αόρατη Τύχη... Δ'υσκολα όνειρα με ταλαιπωρούν. Δεν έχω ύπνο. Πολύ ακατάστατο. Κύματα-κύματα η ψυχο-σ'υνθεσ'η μου... Φαίνεται είναι η ώρα να πάψω να ... μα δεν γίνεται ότι εγώ θέλω ή πρέπει να θέλω... Βράστα. Νυστάζω κι είναι μεσημέρι. (εδώ, δεν έχουμε μεταμεσημεριανό υπνάκο, ως γθνήθως εκεί...) Μονορούφι η ημέρα. Η τζόυ, επιμένει, για "επανάληψη"... το σκέπτομαι... μάλλον ναι... Θα τα πούμε. Αγάπη κι ο Θεός βοηθός.
Ν' ακούς την Τζόυ, έχει δίκιο.
Κι εγώ θ' ακούω εσένα, όσο γίνεται.
Το μεσημεράκι ένας μίνι υπνάκος, θα σ' ανακούφιζε αρκετά. Για δοκίμασε. Πεθερά δεν έχεις να σε κρίνει.
Σίγουρα θα τα πούμε, αγαπημένη!
Φιλιά!
Δημοσίευση σχολίου