ΚΑΡΛΑ - ΚΑΝΑΛΙΑ: Χειμώνας. Έλλειπαν τα πουλιά, μα κελάηδησαν παιδιά!

ΚΑΡΛΑ - ΚΑΝΑΛΙΑ: Χειμώνας. Έλλειπαν τα πουλιά, μα κελάηδησαν παιδιά!

Το τηλέφωνο χτύπησε, και μια φιλική αντρική φωνή μου έλεγε:
«Κατερίνα, την Παρασκευή στο Μουσείο μας γίνεται μία εκδήλωση που αφορά το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό έργο για την Λίμνη Κάρλα. Θα έρθουν επίσημοι φορείς του τόπου μας, θα έρθει και ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κύριος Αγοραστός, θα έρθουν και τέσσερα λεωφορεία με μαθητές, απ’ όλη την Θεσσαλία. Θα ξεκινήσουμε με μικρή περιήγηση στη Λίμνη, μέχρι την Παλαιόσκαλα, εκεί θα περιμένει για να μας μιλήσει ο κύριος Τουφεξής, (ο αρχαιολόγος που ανακάλυψε στις ανασκαφές του, τον Προϊστορικό Οικισμό του Λιμναίου Πολιτισμού της Παλαιόσκαλας 4,5π.χ) και μετά θα πάμε στο Μουσείο να μας παρουσιάσουν οι μαθητές της περιβαλλοντικής ομάδας τις εργασίες τους και να γίνουν οι σχετικές εισηγήσεις για το καλύτερο της Λίμνης! Θέλεις να ‘ρθεις;»

«Με βρίσκεις δύσκολη στιγμή, Σωτήρη, αλλά…»

Όχι που δε θα πήγαινα! Σιγά μην έχανα την ευκαιρία να δω πως είναι η Λίμνη τον χειμώνα, να δω αν παρέμειναν οι φωλιές των πελαργών στη θέση τους και δεν τις χάλασε η κακοκαιρία, να δω τα τόσο όμορφα Κανάλια, χιονισμένα, να ξαναβρεθώ στον παραμυθένιο κόσμο του Μουσείου, να μάθω από πρώτο χέρι τις εξελίξεις για το ιστορικό της ανασύστασης της Λίμνης και κυρίως, σιγά μην έχανα την μεγάλη ευκαιρία να «χαθώ» ανάμεσα σε τόσα πολλά παιδιά!

Τι να σας πω; Δεν είμαι αρμόδια για να μιλήσω παραπάνω ή να σας παπαγαλίσω θέσεις, απόψεις, προτάσεις, λύσεις ή και λάθη που έγιναν στο θέμα της Λίμνης Κάρλας. Υπάρχουν ειδικοί άνθρωποι που ξέρουν, προτείνουν, συζητούν, αποφασίζουν και είμαι σίγουρη πως αν εκείνοι συνεργαστούν όλοι μαζί, μπορούν να καταφέρουν τα καλύτερα!

Εγώ, αν και χειμώνας, (τα δέντρα γυμνά, η λίμνη χλωμή με ελάχιστα πουλιά, ίσως και ψάρια, οι λίγες αγελάδες στα χαμένα και μάλιστα με σκουλαρίκι, οι φωλιές των πελαργών άδειες, ευτυχώς, αρκετές στη θέση που τις είχαν αφήσει οι πελαργοί, το χωριουδάκι έρημο με δυο τρία μαγαζάκια, άδεια, μετρημένοι, ρυτιδιασμένοι παππούδες είχαν σταθεί όρθιοι κάτω απ’ την πλατεία και κοίταζαν με απορία και έβλεπαν σαν σε παρέλαση, αυτό το σμήνος παιδιών που κατέφθασε στο χωριό τους) κατάθλιψη θα πάθαινα, πιστέψ’ τε με, αν δεν μου έδειχναν με την παρουσία τους την Άνοιξη που έρχεται στα μέρη μας, αυτό το μεγάλο τσούρμο χαμογελαστών και ελπιδοφόρων παιδιών! 

Χειμώνας, ναι. Στην Λίμνη και στα Κανάλια μπορεί να έλειπαν τα πουλιά, μα κελάηδησαν τόσα παιδιά! Το τιτίβισμά τους άλλα έλεγε στις παρέες τους, μα σε μένα, άλλα έφταναν στ’ αυτιά μου… Ήταν εικόνες απ’ το μέλλον, όμορφες, γεμάτες φύση και ζωή!

Ακόμα και τα λεωφορεία, αν και δεν είχαν φωνή, μιλούσαν…. ¨Κάποτε, θα είμαστε αμέτρητα», μου έλεγαν, κι εγώ χαιρόμουνα, σαν παιδί, χαμένη ανάμεσα σε τόσα παιδιά που όλο «κυρία» και «κυρία» με φώναζαν! 

Τι σκληρά που είναι κι αυτά! « Κατερίνα!» τους έλεγα. Εκεί, αυτά! Όλο και μου θύμιζαν πόσο μεγάλωσα, ενώ μαζί τους το είχα ξεχάσει… Μα, «πώς να κρυφτείς απ’ τα παιδιά, έτσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα» που μας τραγουδάει και ο Σαββόπουλος. 

Έτσι, δεν κρύφτηκα… Στάθηκα πίσω τους, γύρω τους και δίπλα τους, σα να ήτανε τα δικά μου παιδιά, σαν μαμά φίλη, που καταλάβαινε πως πεινούσαν, πως θέλουν και το διάλειμμά τους και τον χαβαλέ τους, δεν αντέχουν το πολύ κήρυγμα και την ξύλινη γλώσσα, λίμνες πράσινες θέλουν, με ψαράκια και γοργόνες, θέλουν, πεταλούδες και πουλάκια, θέλουν, μαγαζάκια ν' αγοράσουν  αναμνηστικά δωράκια, θέλουν, να τους μιλάς για αρχαία, ιστορία, μυθολογία, θέλουν, για δράκους που μουγκρίζουν σαν τον Ήταυρο θέλουν, και πολλές ανθισμένες αμυγδαλιές, θέλουν, τα κορίτσια για να τρέχουν κάτω απ’ αυτές, θέλουν,  και τ’ αγόρια να τα κυνηγούν, για να στολίσουν τα μαλλιά των κοριτσιών τους, θέλουν…

Αυτά και άλλα πολλά, "θέλουν" τα παιδιά! Μας «τα είπαν», μας τα ζωγράφισαν, μας τα έδειξαν! 
Το ότι ήθελαν πολλά, το κατάλαβα καλά, όταν είδα με έκπληξη πόσο στριμώχνονταν για να μπούν πρώτοι στο Μουσείο του Λιμναίου Πολιτισμού! Ήταν γι’ αυτά μια ζεστή φωλιά που θα τα ζέσταινε απ’ το κρύο, θα τα «χόρταινε» απ’ την πείνα τους, την σωματική και την πνευματική και κυρίως θα είχαν κι εκείνα λόγο για το μέλλον τους και το φυσικό τους περιβάλλον! 
Ήταν οι μικροί επίσημοι καλεσμένοι, το ήξεραν καλά, απαιτούσαν με τον τρόπο τους την τιμή και την προσοχή όλων μας και δίκιο είχαν! Ήταν όλα τους, τόσο υπερήφανα, τόσο ρομαντικά και τόσο αθώα!

Μη με ρωτάτε για ονόματα παιδιών! Δεν ξέρω. Θα ήθελα να μπορώ να σας τα συστήσω ένα ένα! Δεν είναι εύκολο όμως! Υπολογίστε τέσσερα γεμάτα λεωφορεία! Βόλος, Λάρισα, Καρδίτσα, Τρίκαλα! Συν, τους μαθητές των Καναλίων με τους καθηγητές τους! Αγόρια και κορίτσια! Όμορφα και ζωηρά παιδιά, ανήσυχα πνεύματα, όπως ακριβώς πρέπει για την ηλικία τους! 

Να’ ναι γερά, ευτυχισμένα και επιτυχημένα, εύχομαι, τόσο σ’ αυτά τα ξεχωριστά παιδιά, όσο και στα τα παιδιά όλου του κόσμου! 

Αυτά όμως τα παιδιά, ήταν ξεχωριστά παιδιά, σας λέω! Παραπάνω από μισή Βουλή στον αριθμό, τα είδα όλα να έχουν άποψη και μάτι αφυπνισμένο, για την φυσική και ισορροπημένη ζωή της φύσης και της δικής τους, όπως τα είδα επίσης και πολύ αυστηρά και θυμωμένα για τα λάθη των μεγάλων. Δεν τα ξεγελάς εύκολα τα παιδιά σήμερα, αντιθέτως μάλιστα, εύκολα δηλώνουν πως δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν μεγάλο ν’ αποφασίσει γι’ αυτά, χωρίς αυτά! Γι’ αυτό και ήρθαν ενημερωμένα, έτοιμα με τις εργασίες τους, γι’ αυτό και έκλεψαν την παράσταση των μεγάλων! 

160 «Εύγε» από μένα σ’ αυτά τα παιδιά! Κι αν ήταν και παραπάνω, 1000 τα «Εύγε»!

Τα παιδιά τα συνόδευαν οι καθηγητές τους, άξιοι συγχαρητηρίων κι αυτοί, όπως και όλοι οι μεγάλοι! Κι εδώ δεν ξέρω ονόματα. Απογραφέας δεν ήμουνα. Καταγραφέας, ναι! Γι’ αυτό και «μάζεψα» αρκετό υλικό, όπως μπορούσα, όσο μπορούσα, έτσι… Για μένα, περισσότερο.

Άλλωστε, υπήρχαν τόσοι επίσημοι εκεί! Ήταν φωτογράφοι, κάμερες, η ΝΕΤ! Βάλε:
ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κωνσταντίνος Αγοραστός, η Δήμαρχος Ρήγα Φεραίου κ. Ελένη Λαίτσου, η Περιφερειακή διευθύντρια  Εκπαίδευσης Θεσσαλίας κ. Κωνσταντία  Πράντζου, ο Περιφερειακός σύμβουλος κ. Γιώργος Καλτσογιάννης , διευθυντές Β’ βάθμιας εκπαίδευσης των Περιφερειακών Ενοτήτων της Θεσσαλίας, εκπρόσωποι φορέων, εκπαιδευτικοί, όπως η κ. Σταματία Μωραίτη – Γκανάτσιου (σύζυγος του προέδρου του ΚΕ.ΜΕ.ΒΟ), ο δημοσιογράφος κ. Δημήτρης Μπάτσιος και  πολλοί άλλοι απλοί άνθρωποι.

Τόσος κόσμος! Κι εγώ μαζί! Πώς χωρέσαμε αλήθεια, όλοι μαζί, μέσα σ’ ένα παλιό Σινεμά που τώρα έγινε ένα ζηλευτό και τόσο «ζεστό» Μουσείο, απορώ!
«Χίλ καλοί χουράν’!» έλεγε η μάννα μου. Πόσο δίκιο είχε! Αν βάλεις και την αγάπη, το μεράκι και τον «αγώνα» που έκαναν τόσα χρόνια οι ιδιοκτήτες του, τότε, θα σου λυθούν όλες οι απορίες, Κατερίνα! Πάμε παρακάτω! 

 Ευτυχώς που συνηθίζω να «κρατάω» τις ανεπανάληπτες και πολύ σημαντικές στιγμές της ζωής μου, και δεν θα χρειαστεί να σας γράψω και τι ακριβώς συζητήθηκε μέσα στο Μουσείο! Θα πηγαίναμε για βιβλίο… Άσε που μου ξέφυγαν και πολλά, γιατί μ’ είχαν παρασύρει τα παιδιά που δεν τα χόρταινα! Ευτυχώς που υπάρχουν και οι εφημερίδες όμως, ΘΕΣΣΑΛΙΑ και ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, γιατί, αν και δανείστηκα και δεύτερη φωτογραφική μηχανή, ξέμεινα από κάρτες, μπαταρίες, αν και γέμιζα, άδειαζα… (κουβαλούσα και το λαπ τοπ, μαζί μου, αχόρταγη, μια ζωή!)

Παραπάνω είπα για στιγμές «σημαντικές και ανεπανάληπτες»; Πράγματι, ήταν! Να συμπληρώσω και πολύ ευτυχισμένες; Ήταν σα να βρέθηκα στα εγκαίνια μιας νέας, καλύτερης εποχής για τη Λίμνη Κάρλα, για τα Κανάλια, την Μαγνησία και όλη την Θεσσαλία, γενικότερα και ναι, καμαρώνω, γιατί «ήμουνα κι εγώ εκεί»! Κι αυτό, δεν ξεχνάω πως το οφείλω στην φιλία και στην εκτίμηση του Προέδρου του ΚΕ. ΜΕ.ΒΟ, κ. Σωτήρη Γκανάτσιου, στο πρόσωπό μου!
Ευχαριστώ, για την ιδιαίτερη τιμή, κ. Πρόεδρε! Ελπίζω να φανώ άξια αυτής της τιμής του μέλους και της φίλης του ΚΕ.ΜΕ.ΒΟ, ανταποδίδοντας με το «καλάθι» των κοινών αναμνήσεων (φωτογραφίες, βίντεο) αυτής της τόσο ιστορικής ημέρας! Πάντα όμως με τη δική μου ματιά, την παιδική, ρομαντική, τραγουδιστική, ιντερνετική, ξέρεις…

Εύχομαι τα καλύτερα για τη Λίμνη Κάρλα, αλλά και για όλη την Θεσσαλία! Έχουμε, ιδαίτερα τα Κανάλια, ανεκμετάλλευτο φυσικό, αρχαιολογικό, μυθολογικό και ιστορικό θησαυρό και θα πρέπει να τον «εκμεταλλευτούμε» το γρηγορότερο, αλλά και με τον καλύτερο τρόπο! Η αρχή έγινε! Την έκαναν παιδιά κι αυτό είναι γερή βάση!

Η Άνοιξη σε μετρημένες μέρες έρχεται, εύχομαι να έρθει γρήγορα και η Άνοιξη στην αγαπημένη μας Λίμνη Κάρλα! 

Περισσότερα στοιχεία:
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του έργου «2BPARKS – Δημιουργική Αειφόρος Διαχείριση, Εξειδικευμένο Τοπικό Μάρκετινγκ και Περιβαλλοντική Εκπαίδευση για Προστατευόμενες Περιοχές» με τίτλο «Λίμνη Κάρλα – Οι Μαθητές και Πολίτες του Αύριο Ακούν, Βλέπουν, Συζητούν και Προτείνουν».
Το έργο 2BPARKS υλοποιείται στο πλαίσιο του Ευρωπαικού Προγράμματος MED μέχρι τα μέσα του 2013 με τη συμμετοχή της Περιφέρειας Θεσσαλίας και σε συνεργασία με σημαντικούς εταίρους από την Γαλλία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, την Κύπρο, την Πορτογαλία και την Σλοβενία.
Σελίδες για περισσότερα:

ΜΟΥΣΕΙΟ ΛΙΜΝΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΡΛΑΣ - ΚΕ. ΜΕ. ΒΟ
τηλ. και fax: 24210-58659, 24210-22647
Email:kemevo@yahoo.gr
www.boebes-karla.gr
www.mouseiokarlas.gr

Πρόγραμμα MED: www.2bparks.org

Περιφέρεια Θεσσαλίας: www.pthes.gov.gr

Ολόκληρο το "καλάθι" των αναμνήσεων, θα το βρείτε εδώ: