Ποιος δεν αγάπησε το συρτάκι, ποιος δεν χόρεψε τουλάχιστον η καρδιά του, αν όχι τα πόδια του, ακούγοντάς το!
Εμένα απόψε "χόρεψαν" όλα τ' άλλα, εκτός απ' τα πόδια μου!
Είχα ξαναπάει σε προηγούμενη πρόβα, μα ... όταν πήγαινα, εκείνοι έφευγαν!
Έτσι, απόψε, τους την έστησα!
Τους την έστησα, μου την στήσανε... θα δείξει!
Πολύ μεγάλη η συγκίνηση!
Η όλη εικόνα από μακριά, κοιτάζοντας τα απλωμένα χέρια αγνώστων ανθρώπων μεταξύ τους, να ακουμπούν ο ένας στον ώμο του άλλου...
Και τα πόδια όλων, νέων και μεγάλων, να βηματίζουν σε αλλιώτικα βήματα, απ' αυτά τα καθημερινά....
Μ' άρεσε πολύ το όλο σκηνικό...
Φαντάζομαι εκείνη τη μέρα!
Είναι μεγάλη διαφήμιση για την πόλη μας και για την χώρα μας, γενικά.
Μ' ενόχλησε η ιδέα λίγο στην αρχή, γιατί πάμε να ξεπεράσουμε την Ρόδο που κατέχει το ρεκόρ, οπότε, τί κάνουμε;
Όμως, μετά το σκέφτηκα αλλιώς!
Το συρτάκι μας είναι Ελληνικό και μπορεί κάθε τόσο να προβάλλεται και μια άλλη πόλη μας!
Έχουμε τόσες πόλεις και χωριά, τόσες ομορφιές και τόσα χέρια πρόθυμα ν' αγκαλιάσουν άλλων ώμους, κι άλλα τόσα πόδια πρόθυμα να μάθουν "άλλα" βήματα!
Υγ. Το ότι συγκινήθηκα πολύ το κατάλαβα όταν είδα τι κράτησε η μηχανή μου.
Πολλά "ωραία" νόμιζα πως κατέγραφε, μα το μυαλό παρασυρμένο απ' τα βήματα και τα συναισθήματα, ξέχναγε να δώσει εντολή στο χέρι, να πατήσει εκείνο το κόκκινο κουμπάκι της εγγραφής.
Δεν πειράζει! Αρκεί που ήταν αναμμένο της ψυχής μου και όλων των άλλων!
"Καλή επιτυχία, Βόλε!"
Θα την έχεις, εκεί στην παραλία, με πλάνο την ΑΡΓΩ και την πανσέληνο, γιατί έτσι κι αλλιώς, όλοι θ' αφήσουν τα τσίπουρα και θα πιαστούν στον χορό, όπως στα πανηγύρια!
Μόνο όμως, αν θέλουν "παράσημο", μην ξεχάσουν να δηλώσουν συμμετοχή εγκαίρως, να φοράνε μαύρο - άσπρο, να "σπάνε" τα πόδια στον ρυθμό και κυρίως, να το "λέει" η καρδιά τους!"
Όσους είδα απόψε, ΤΟ "ΕΛΕΓΕ"!
Υγ. 2. Όταν μαγειρευτούν τα βιντεάκια μου, θα τα ανεβάσω, ΑΜΕΣΩΣ!
Ώρα 3:17
Εμένα απόψε "χόρεψαν" όλα τ' άλλα, εκτός απ' τα πόδια μου!
Είχα ξαναπάει σε προηγούμενη πρόβα, μα ... όταν πήγαινα, εκείνοι έφευγαν!
Έτσι, απόψε, τους την έστησα!
Τους την έστησα, μου την στήσανε... θα δείξει!
Πολύ μεγάλη η συγκίνηση!
Η όλη εικόνα από μακριά, κοιτάζοντας τα απλωμένα χέρια αγνώστων ανθρώπων μεταξύ τους, να ακουμπούν ο ένας στον ώμο του άλλου...
Και τα πόδια όλων, νέων και μεγάλων, να βηματίζουν σε αλλιώτικα βήματα, απ' αυτά τα καθημερινά....
Μ' άρεσε πολύ το όλο σκηνικό...
Φαντάζομαι εκείνη τη μέρα!
Είναι μεγάλη διαφήμιση για την πόλη μας και για την χώρα μας, γενικά.
Μ' ενόχλησε η ιδέα λίγο στην αρχή, γιατί πάμε να ξεπεράσουμε την Ρόδο που κατέχει το ρεκόρ, οπότε, τί κάνουμε;
Όμως, μετά το σκέφτηκα αλλιώς!
Το συρτάκι μας είναι Ελληνικό και μπορεί κάθε τόσο να προβάλλεται και μια άλλη πόλη μας!
Έχουμε τόσες πόλεις και χωριά, τόσες ομορφιές και τόσα χέρια πρόθυμα ν' αγκαλιάσουν άλλων ώμους, κι άλλα τόσα πόδια πρόθυμα να μάθουν "άλλα" βήματα!
Υγ. Το ότι συγκινήθηκα πολύ το κατάλαβα όταν είδα τι κράτησε η μηχανή μου.
Πολλά "ωραία" νόμιζα πως κατέγραφε, μα το μυαλό παρασυρμένο απ' τα βήματα και τα συναισθήματα, ξέχναγε να δώσει εντολή στο χέρι, να πατήσει εκείνο το κόκκινο κουμπάκι της εγγραφής.
Δεν πειράζει! Αρκεί που ήταν αναμμένο της ψυχής μου και όλων των άλλων!
"Καλή επιτυχία, Βόλε!"
Θα την έχεις, εκεί στην παραλία, με πλάνο την ΑΡΓΩ και την πανσέληνο, γιατί έτσι κι αλλιώς, όλοι θ' αφήσουν τα τσίπουρα και θα πιαστούν στον χορό, όπως στα πανηγύρια!
Μόνο όμως, αν θέλουν "παράσημο", μην ξεχάσουν να δηλώσουν συμμετοχή εγκαίρως, να φοράνε μαύρο - άσπρο, να "σπάνε" τα πόδια στον ρυθμό και κυρίως, να το "λέει" η καρδιά τους!"
Όσους είδα απόψε, ΤΟ "ΕΛΕΓΕ"!
Υγ. 2. Όταν μαγειρευτούν τα βιντεάκια μου, θα τα ανεβάσω, ΑΜΕΣΩΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου