Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη - Ο Αμερικάνος

Η Μαγνησία Στο Πέρασμα Του Χρόνου

Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη - Ο Αμερικάνος
--------------------------
Χριστιούγεννιάτικο διήγημα. Το κείμενο εδώ
http://www.sarantakos.com/kibwtos/mazi/ppd_amerikanos.html

Η Sue Austin - έχει ψυχή!

πηγή:

Άμα θέλει η ψυχή... μηδέν τα εμπόδια!
Κολυμπάει με αναπηρικό καροτσάκι!

Sue Austin, from Devon, UK, is a disabled artist who aims to change perceptions of the wheelchair. For her, after spending years bedbound, the wheelchair gives her freedom. She 'flies' a NHS wheelchair underwater. She has adapted the chair with battery powered propellers and large perspex aerofoils to control turns. She is in the process of applying for a patent and hopes that one day these chairs will be made available at diving centres across the world. You can read more about Sue and her art at her website www.sueaustin.co.uk This film was shot and edited by Norman Lomax of Moving Content, UK

πηγή

«Μυστικά» για αυτούς που θέλουν να κόψουν το κάπνισμα

Η γνώση του κινδύνου και η δίψα για φυσική δραστηριότητα χωρίς να κόβεται η αναπνοή είναι οι δύο βασικοί λόγοι που οδηγούν τους Έλληνες στα Ιατρεία Διακοπής Καπνίσματος. Οι ειδικοί παραδέχονται πως ο….

δρόμος είναι συχνά μακρύς και η διαδικασία – μάλλον – δύσκολη, όσοι όμως καταφέρνουν να νικήσουν τη νικοτίνη μπορούν να ανασάνουν πια ελεύθερα.

«Όλα είναι θέμα εγκεφάλου. Δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά και μυστικές συνταγές» τονίζει στα «ΝΕΑ» ο διευθυντής της Πανεπιστημιακής Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο Νοσοκομείο «ΚΑΤ», όπου λειτουργεί και εξωτερικό Ιατρείο Διακοπής του Καπνίσματος, κ. Γιώργος Μπαλτόπουλος.

Μιλάει άλλωστε εκ πείρας: μέσα σε μία ημέρα πριν από μερικά χρόνια πήρε την απόφαση να το κόψει μαχαίρι, όταν κατά τη διάρκεια ενός αεροπορικού ταξιδιού συνειδητοποίησε ότι βήχει εξ αιτίας του καπνού των άλλων παρότι ήταν και ο ίδιος καπνιστής.

Η απόφαση ήταν ακαριαία. Από τότε δεν έβαλε ξανά τσιγάρο στο στόμα του.

Όμως, η απεξάρτηση από το κάπνισμα δεν είναι για όλους το ίδιο εύκολη ή δύσκολη. Αυτός είναι και ο λόγος που στο πρώτο ραντεβού οι υπεύθυνοι γιατροί αναλύουν στους καπνιστές τις βλαβερές συνέπειες του τσιγάρου στον οργανισμό.

Στόχος δεν είναι να τους τρομοκρατήσουν, αλλά να τους βοηθήσουν να καταλάβουν τους μηχανισμούς μέσω των οποίων ο καπνός φθείρει το σώμα. Έτσι, όταν επιστρέφουν στο σπίτι έχουν τροφή για σκέψη! Και το πιο δυνατό όπλο για να βάλουν «Χ» στο τσιγάρο, όπως διαβεβαιώνουν οι επιστήμονες, είναι να αποτελέσει συνειδητή επιλογή.

Επιπλέον, κατά την πρώτη συνάντηση οι καπνιστές καλούνται να δώσουν ιστορικό και να συμπληρώσουν ένα ειδικό ερωτηματολόγιο βάσει του οποίου οι γιατροί είναι σε θέση να τους κατηγοριοποιήσουν σε ελαφριάς, βαριάς ή μέτριας βαρύτητας καπνίζοντες.

Οι παράμετροι που λαμβάνονται υπ” όψιν είναι πολλές _ όπως για παράδειγμα πόσα τσιγάρα καπνίζουν την ημέρα και πότε άρχισαν το κάπνισμα. Ανάλογα με το «σκορ» που πιάνουν, οι γιατροί γνωρίζουν από την αρχή τα εμπόδια που θα ακολουθήσουν…

Το δεύτερο ραντεβού

Όμως, η έναρξη της προσπάθειας διακοπής του καπνίσματος αρχίζει ουσιαστικά κατά το δεύτερο ραντεβού, όπου οι καπνίζοντες επισκέπτονται τους ειδικούς κρατώντας στα χέρια τους το «ημερολόγιο» των τσιγάρων που ανάβουν την ημέρα.

«Το σύστημα αυτό έχει ως σκοπό να μειωθούν τα «ανώδυνα» τσιγάρα, αυτά δηλαδή που θα τους λείψουν λιγότερο. Για παράδειγμα, το να μην καπνίσει κανείς την ώρα που οδηγεί από το γραφείο στη δουλειά είναι πολύ πιο εύκολο από το να διαχωρίσει τον πρωινό καφέ από το τσιγάρο» αναφέρει ο κ. Μπαλτόπουλος.

Στο πλαίσιο αυτό, συχνά προτείνονται και κάποιοι εκούσιοι περιορισμοί: π.χ. οι καπνιστές συμφωνούν να πάψουν να καπνίζουν στο σαλόνι με αποτέλεσμα όταν νιώθουν την ανάγκη για νικοτίνη να… αυτοεξορίζονται στο μπαλκόνι. Και μόνον η σκέψη πως θα πρέπει να καπνίσουν έξω στο κρύο ή στη ζέστη λειτουργεί κάποιες φορές αποτρεπτικά!

Πάντως, τα δύσκολα αρχίζουν δύο εβδομάδες μετά, όταν οι καπνιστές που επιθυμούν να περάσουν στην αντίπερα όχθη των μη καπνιστών καλούνται να κόψουν εκείνα τα τσιγάρα που με τα χρόνια έχουν γίνει αγαπημένη καθημερινή συνήθεια.

Τα παραδείγματα είναι πολλά: το πρωινό τσιγάρο με τον καφέ, το τσιγάρο μετά το φαγητό, το τσιγάρο που συντροφεύει το πότο. Συχνά, οι γιατροί συνιστούν τα βήματα να γίνονται ένα ένα κάθε φορά, ώστε οι… μετανιωμένοι θεριακλήδες να προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα.

Οι συναντήσεις αρχικά είναι εβδομαδιαίες _ συνήθως τον πρώτο μήνα _, αργότερα όμως η προσωπική επαφή δίνει τη θέση της στις τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ των γιατρών και εκείνων που μάχονται κατά της επιθυμίας τους για ένα τσιγάρο. Το σημαντικό είναι να έχει δημιουργηθεί ανάμεσά τους σχέση εμπιστοσύνης, χωρίς μυστικά. Και αυτό, γιατί έχει μεγάλη σημασία να μην καταφεύγουν οι ασθενείς σε ψέματα: μόνον όταν εκμυστηρεύονται τις στιγμές που λύγισαν, μπορούν να βοηθηθούν από τους ειδικούς.

Το προσωπικό στοίχημα

Η φαρμακευτική βοήθεια είναι ένα ακόμη όπλο στη φαρέτρα των γιατρών που έχουν σκοπό να σβήσουν την επιθυμία των Ελλήνων για ένα τσιγάρο. Η απουσία, ωστόσο, στην πλειονότητα των Ιατρείων Διακοπής Καπνίσματος μιας ομάδας ειδικών _ ψυχολόγοι, ψυχίατροι και κοινωνιολόγοι _ δυσχεραίνει την προσπάθεια διακοπής του καπνίσματος, αφού δεν υπάρχει το υποστηρικτικό πλαίσιο που χρειάζονται οι πρώην καπνιστές ώστε να τους βοηθήσει να «ξορκίσουν» την επιθυμία τους για ένα τσιγάρο.

Έτσι, έπειτα από δυόμισι μήνες _ τόσο περίπου διαρκεί η θεραπεία στα Ιατρεία _ οι πρώην καπνιστές βάζουν το προσωπικό τους στοίχημα να μην υποτροπιάσουν. Πόσοι τα καταφέρνουν; «Ένας στους τέσσερις θα το κόψει μαχαίρι και ένας στους τέσσερις δεν θα σβήσει ποτέ το τσιγάρο. Οι υπόλοιποι βρίσκονται στη μέση _ δηλαδή, κατά περιόδους το μειώνουν σημαντικά ή ακόμη το κόβουν, έπειτα όμως από ένα διάστημα ανάβουν και πάλι τσιγάρο».

Το φαρμακευτικό οπλοστάσιο

Επειδή ο εθισμός στο τσιγάρο συμπεριλαμβάνει σωματικούς, συμπεριφορικούς και ψυχολογικούς παράγοντες, για να κατορθώσει ένας καπνιστής να απαλλαγεί θα πρέπει να τους αντιμετωπίσει όλους.

Όπως εξηγεί ο καρδιολόγος Δημήτρης Ρίχτερ, πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Πρόληψης Στεφανιαίας Νόσου της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας, οι γιατροί έχουν πλέον στα χέρια τους τα όπλα που χρειάζονται για να βοηθήσουν φαρμακευτικά και ψυχολογικά τους καπνιστές που θέλουν να διακόψουν.

«Υπάρχουν τα αυτοκόλλητα (συνιστώνται μέχρι 16 ώρες ημερησίως) και οι τσίχλες νικοτίνης (9-12 ημερησίως αλλά μπορεί να φτάσει κανείς μέχρι τις 25) που βοηθούν αρκετά, αν και όχι θεαματικά, αυτόν που επιθυμεί τη διακοπή», λέει.

«Μετά είναι το αντικαταθλιπτικό βουπροπιόνη, που διαπιστώθηκε ότι έχει καλά αποτελέσματα στη διακοπή του καπνίσματος, ειδικά σε συνδυασμό με τα αυτοκόλλητα νικοτίνης. Λόγω της φύσης της όμως έχει συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως αϋπνία (30%), κεφαλαλγία (25%) και ξηροστομία (10%)».

Ένα άλλο φάρμακο «είναι η βαρενικλίνη που καταλαμβάνει εν μέρει τους υποδοχείς νικοτίνης στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα να μειώνεται το σύνδρομο στέρησης. Η διάρκεια θεραπείας με αυτήν υπολογίζεται στους 3 μήνες, αλλά εάν υπάρχει υποψία υποτροπής συνιστάται η περαιτέρω λήψη για άλλους 3 μήνες.

Ωστόσο, δεν συνιστάται η λήψη της ταυτόχρονα με συμπληρώματα νικοτίνης, ενώ στις ανεπιθύμητες ενέργειές της συμπεριλαμβάνονται ναυτία, αϋπνία, κεφαλαλγίες (12% των ασθενών).

Χρήσιμες συμβουλές για να τα καταφέρετε

1. Σκεφθείτε σοβαρά αν θέλετε να κόψετε το κάπνισμα και πάρτε την απόφαση.

2. Καθιερώστε χώρους όπου δεν θα καπνίσετε (λ.χ. μέσα στο σπίτι ή μέσα στο αυτοκίνητο). Κάντε ένα γερό καθάρισμα στους χώρους αυτούς για να αλλάξει η ατμόσφαιρα, η αίσθηση και η μυρωδιά τους.

3. Να καθυστερείτε να ανάψετε το πρώτο πρωινό τσιγάρο.

4. Να σβήνετε τα τσιγάρα πιο μεγάλα απ” ό,τι συνήθως, αλλά χωρίς να ανάψετε σε συντομότερο χρονικό διάστημα το επόμενο.

5. Κάθε φορά που έχετε επιθυμία για κάπνισμα, να καθυστερείτε να ανάψετε τσιγάρο για μερικά λεπτά.

6. Κάθε φορά που έχετε επιθυμία για κάπνισμα, να πίνετε ένα ποτήρι παγωμένο νερό (κάνει σύσπαση στους γευστικούς υποδοχείς της γλώσσας, διαφοροποιώντας έτσι τη γεύση στο στόμα και αναστέλλοντας την επιθυμία για τσιγάρο) ή να μασάτε κάτι με δυνατή γεύση (όπως ένα κλωναράκι μέντας ή γαρίφαλο).

7. Κάντε την προσπάθεια κατ’ αρχάς μόνοι σας, αλλά αν αποτύχετε μην απογοητευθείτε, διότι το 95% αποτυγχάνουν να το κόψουν μόνοι τους. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν τα ιατρεία διακοπής που μπορούν να βοηθήσουν.

Ποια δημόσια νοσοκομεία έχουν Ιατρείο Διακοπής

Τηλέφωνο για ραντεβού στα νοσοκομεία: 1535 (πρόγραμμα «Ίασις»)

Αττική

* Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Σωτηρία» τηλ.: 1535

* Νοσοκομείο Σισμανόγλειο τηλ.: 1535, 210 8039139

* Ευγενίδειο Θεραπευτήριο τηλ.: 210 7293407

* Νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», τηλ.: 1535

* Ογκολογικό Νοσοκομείο «Άγιος Σάββας» τηλ.: 1535, 2106409120

* Νοσοκομείο Μελισσίων «Αμαλία Φλέμινγκ» τηλ.: 1535, 2108038134

* Νοσοκομείο «ΚΑΤ» τηλ.: 2106280702

* Νοσοκομείο Νίκαιας «Άγιος Παντελεήμων» τηλ.: 1535

* ΝΙΜΤΣ τηλ.: 2107288110

* 251 Νοσοκομείο Αεροπορίας τηλ.: 2107463300, 2107702047

Θεσσαλονίκη

* Νοσοκομείο «Γεώργιος Παπανικολάου» τηλ.: 1535

* Νοσοκομείο «Άγιος Παύλος» τηλ.: 1535, 2310493500

* Νοσοκομείο «Παπαγεωργίου» τηλ.: 2310693229, 2310693000

Πελοπόννησος

* Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών, Ρίο, τηλ.: 2610990000

* Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος «Άγιος Λουκάς» τηλ.: 2613600300

Μακεδονία

* Γενικό Νοσοκομείο Σερρών (Αντικαπνιστική Κλινική) τηλ.: 1535, 2321094500

* Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας τηλ.: 1535

* Γενικό Νοσοκομείο Βέροιας τηλ.: 2331351400

* Γενικό Νοσοκομείο Έδεσσας τηλ.: 2381022222

* Νοσοκομείο Γιαννιτσών τηλ.: 2382056555-6

* Νοσοκομείο Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο» τηλ.: 2463022222

Κρήτη

* Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου τηλ.: 2810542107

* Νοσοκομείο Ηρακλείου Βενιζέλειο – Πανάνειο τηλ.: 2810368189

* Νοσοκομείο Ρεθύμνου τηλ.: 2831027494

* Νοσοκομείο Χανίων «Ο Άγιος Γεώργιος»τηλ.: 2821022540, 2821022193

* Νοσοκομείο Ιεράπετρας τηλ.: 2842340124

Υπόλοιπη Ελλάδα

* Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας τηλ.: 1535

* Περιφερειακό Νοσοκομείο Λάρισας τηλ.: 1535

* Γενικό Νοσοκομείο Καρδίτσας τηλ.: 2441351212

* Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης τηλ.: 1535

* Νοσοκομείο Κομοτηνής τηλ.: 2531057529

* Νοσοκομείο Χαλκίδας τηλ.: 2221086666

* Νοσοκομείο Χίου Σκυλίτσειο τηλ.: 2271044301

Πηγή: Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία

Πηγή : Web only

πηγή

Τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν κόψουμε το κάπνισμα;;;

Όταν είμαστε ψυχολογικά έτοιμοι και κάνουμε το μεγάλο βήμα, λέγοντας «δεν θα ξανακαπνίσω», τότε στην κυριολεξία ο οργανισμός μας ξαναγεννιέται από τα δηλητήρια που του βάζαμε, τόσα χρόνια… 

Τα αποτελέσματα του να κόψει κάποιος το τσιγάρο είναι άμεσα...

Χωρίς τσιγάρο λοιπόν, ήδη από τα πρώτα 20 λεπτά, η πίεση του αίματος αλλά και οι σφυγμοί πέφτουν στο φυσιολογικό και το κυκλοφορικό «ανασαίνει». Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα και η θερμοκρασία των άκρων μας να επανέρχεται σε φυσιολογικά επίπεδα. Μέσα στις 8 πρώτες ώρες που δεν έχουμε καπνίσει το μονοξείδιο του άνθρακα στο αίμα μας, υποχωρεί αισθητά σε φυσιολογικά επίπεδα και ταυτόχρονα διαπιστώνεται μια αύξηση του οξυγόνου, στα επίπεδα που έχει κάποιος μη καπνιστής. Μια ημέρα χωρίς τσιγάρο, και έχει μειωθεί στο μισό η πιθανότητα να πάθουμε καρδιακή προσβολή. Σε 48 ώρες νιώθουμε την όσφρηση και τη γεύση μας διαφορετική. Αντιλαμβανόμαστε πιο έντονα αλλά και πιο φυσιολογικά τις μυρωδιές και τις γεύσεις. Απολαμβάνουμε το φαγητό και το ποτό σαν να τα έχουμε δοκιμάσει για πρώτη φορά. Είναι εντελώς διαφορετικά.  Ακόμη και το επιχείρημα των θεριακλήδων ότι “ένα τσιγαράκι μαζί με τον καφέ είναι απόλαυση”, καταρρίπτεται αφού χωρίς τσιγάρο βιώνουμε στο έπακρο την υπέροχη μυρωδιά του. Αν συνεχίσουμε χωρίς να ανάψουμε τσιγάρο για 72 ώρες, τότε θα νιώσουμε πως αναπνέουμε διαφορετικά. Θα ρουφάμε κυριολεκτικά τον αέρα. Η αναπνοή λειτουργεί ομαλά, ενώ παρατηρείται αύξηση της χωρητικότητας των πνευμόνων μας. Με δύο μήνες χωρίς τσιγάρο σταματάμε να λαχανιάζουμε με το παραμικρό, περπατάμε πιο εύκολα και δεν κουραζόμαστε. Μέσα σε τρείς, η χωρητικότητα των πνευμόνων μας έχει αυξηθεί κατά 30%. Στους εννέα μήνες, πριν καν δηλαδή συμπληρώσουμε χρόνο, οι πνεύμονες αναπλάθονται, για την ακρίβεια το ενδοθήλιο των βρόγχων. Επίσης έχει υποχωρήσει, -σχεδόν έχει εξαφανιστεί- και ο γνωστός «τσιγαρόβηχας». Εάν καταφέρουμε να μην καπνίσουμε για 5 χρόνια, τότε έχουμε ανεβάσει τις πιθανότητες μας να μην προσβληθούμε από καρκίνο του πνεύμονα. Συγκεκριμένα, κάποιος που έχει κόψει το τσιγάρο για 5 χρόνια, έχει μειώσει τις πιθανότητες από το 132 στο 72, ανά 100.000 καπνιστές. Στα 10 χρόνια πια, είμαστε σχεδόν καθαροί. Οι προκαρκινικές κυψέλες έχουν εξαφανιστεί και οι πιθανότητες για καρκίνο του φάρυγγα, του στόματος και του οισοφάγου, σχεδόν έχουν εκμηδενιστεί. Επιμέλεια: Παύλος Κιρκασίδης

Τα μάρμαρα του Παρθενώνα

Τα μάρμαρα του Παρθενώνα

πηγή

Το να φωνάζει μ' όλη τη δύναμη της ψυχής του αλλά και με επιχειρήματα ακλόνητα για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, ένας Βρετανός έχει τη σημασία του. Σε ομιλία του για τον οργανισμό Intelligence, που διοργανώνει συζητήσεις για πολλά σημαντικά ζητήματα, ο γνωστός Βρετανός ηθοποιός, συγγραφέας, δημοσιογράφος και κωμικός μεταξύ άλλων Stephen Fry επιχειρηματολογεί πάνω στην άποψη πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να επιστραφούν στην Αθήνα.

Το διαβάσαμε από το: Απίστευτο! Ανατριχιαστικό! Ναι αυτή είναι η ΕΛΛΑΣ! Πρέπει να το δεις! (Βίντεο) http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/11/blog-post_9021.html#ixzz2oEW9EJhB

Το αριστερό του πόδι και μια αλληγορία

πηγή
Ο λόγος στους συγγραφείς

Το αριστερό του πόδι και μια αλληγορία

Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πρώτων πνευματικών υλών λογοτεχνίας, γράφει για την προσωπική του περιπέτεια υγείας, που του άλλαξε ανεπιστρεπτί τη ζωή.

«Δίνει ποτέ κανένας σημασία στις κινήσεις που κάνει όταν βάζει το παντελόνι του; Οχι δεν δίνει».

Της Μικέλας Χαρτουλάρη

Ο Ανταίος Χρυσοστομίδης, ένας από τους ακρογωνιαίους λίθους της ελληνικής βιβλιοπαραγωγής ή, αλλιώς, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας πρώτων πνευματικών υλών λογοτεχνίας, έγραψε ένα σπαρακτικό αλλά καθόλου μελό διήγημα για την προσωπική του περιπέτεια υγείας, που του έχει αλλάξει ανεπιστρεπτί τη ζωή. Είναι τα «Κίτρινα παπούτσια», κείμενο κρυμμένο ανάμεσα σε 39 άλλα με ηχηρές υπογραφές, στην αφιερωματική έκδοση των 70 χρόνων του «Ικαρου», Για μια επέτειο. Σε οκτώ σελίδες μόλις, αυτός ο πιο αναγνωρισμένος και αναγνωρίσιμος υπεύθυνος ξένης λογοτεχνίας, ο πιο δραστήριος, ο πιο δικτυωμένος, ο πιο επιτυχημένος στα ελληνικά εκδοτικά πράγματα, ο και μεταφραστής καταφέρνει να περιγράψει, με έναν λόγο που πάλλεται χωρίς ποτέ να γίνεται δραματικός, την ιατρική, φυσική και ψυχική δοκιμασία του που ακόμα εξελίσσεται. Και το κάνει αυτό έχοντας αφομοιώσει τους όρους της καθαρόαιμης λογοτεχνίας κι έχοντας κατακτήσει μια αποστασιοποιημένη ματιά, έτσι που το κείμενό του ξεπερνά τελικά την προσωπική του περίπτωση και γίνεται γενικότερα επιδραστικό. Τα «Κίτρινα παπούτσια», μ’ άλλα λόγια, δεν έχουν μονάχα την αξία μιας μαρτυρίας, αλλά διαβάζονται και ως μια αλληγορία για την καταβύθιση του μέσου Ελληνα στην κρίση.

«Πότε αλήθεια συνειδητοποιείς ότι η ζωή σου έχει αλλάξει; Οι μέρες γλιστρούν φαινομενικά η μια ίδια με την άλλη, αλλά εσύ νιώθεις να κατεβαίνεις μια σκάλα που δεν ξέρεις πού καταλήγει, πού τελειώνει, αν τελειώνει». Αυτή την αθόρυβη προέλαση μιας δυσοίωνης πραγματικότητας καταγράφει ο Χρυσοστομίδης καθώς αναθυμάται την αλληλουχία των γεγονότων από εκείνη τη γιορτή της Αγίας Ειρήνης τον Μάιο του 2012, όταν, διασχίζοντας έναν δρόμο, ένιωσε το αριστερό του πόδι να σέρνεται ελαφρά. «Οσο περισσότερο πηγαίνεις σε γιατρούς, τόσες περισσότερες αρρώστιες σού βρίσκουν» έλεγε πάντα. Κι έτσι μετέθεσε τον ιατρικό έλεγχο της υγείας του, όπως έκαναν κοτζάμ κυβερνήσεις σε σχέση με την υγεία τούτης της χώρας μετά τη γιορτή των άγιων Ολυμπιακών… Σήμερα χρειάζεται δέκα λεπτά για να φορέσει τα παπούτσια του, κι άλλα τόσα για το παντελόνι του. Ολο του το κορμί «είναι μια χούφτα νεύρα που λειτουργούν άναρχα», και περπατάει με μπαστούνι για να συγκρατεί όχι τόσο το σώμα του όσο την ανασφάλειά του.

Φυσικά, κάποια στιγμή πήγε στον ορθοπεδικό, έκανε εννιά μαγνητικές τομογραφίες σ’ εκείνο «το τούνελ όπου οι χειρότεροι φόβοι σου είναι ελεύθεροι να ταξιδεύουν», και στη συνέχεια πέρασε στους νευρολόγους. Οι φίλοι γνωρίζουν τον γολγοθά του με εκείνους τους γιατρούς που σώπαιναν μπροστά στα συμπτώματα που εμφάνιζε, καλλιεργώντας έτσι την αγωνία του και το αίσθημα του αναπόδραστου τέλους. Στο διήγημα, όμως, δεν μιλά γι’ αυτό. Η ελληνική κοινωνική και πολιτική σκηνή βρίθει από τέτοιους «καλούς» ανθρώπους που ξέρουν αλλά δεν μιλούν, οπότε ο Χρυσοστομίδης, που απεχθάνεται τα κλισέ, επιλέγει να περάσει κατευθείαν στο «διά ταύτα».

Σαν πρωταγωνιστής μιας εξωφρενικής ιστορίας, ο εαυτός του μαθαίνει ότι δεν θα ξαναβρεί τον αυτοματισμό των κινήσεών του, ότι η αρρώστια του είναι ανίατη αλλά έχει μια δική της λογική, ξεχωριστά χαρακτηριστικά και διαφορετική εξέλιξη σε κάθε περίπτωση, γι” αυτό και την αποκαλούν σύνδρομο. Ο καθένας λοιπόν «έχει τη μοίρα του μ’ αυτό το σύνδρομο», τα φάρμακα μπορούν να ελαφρύνουν τα συμπτώματα και οι φυσιοθεραπείες διευκολύνουν τις κινήσεις, αλλά το βασικό είναι, του λένε, να κρατήσει το ηθικό του και να ζεί όπως πριν. Ομως εκείνος βλέπει ότι στην καθημερινή πράξη αυτό είναι πολύ δύσκολο. Πόσο μάλλον όταν ζει κανείς σε μια πόλη εχθρική προς όσους έχουν ανάγκη από βοήθεια: όπως οι άστεγοι και οι φτωχοί, τα παιδιά ή οι απελπισμένοι, οι ηλικιωμένοι ή οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα… «Αν μπορούσες», γράφει οργισμένος, «θα έπαιρνες όλους τους δημάρχους της τελευταίας 20ετίας και θα τους έδενες σκοινιά στα πόδια όπως δένουν τα κατσίκια. Θα τους άφηνες λίγο μόνο σκοινί, κι ύστερα θα τους έδινες ένα μπαστούνι και θα τους έβαζες να περπατήσουν στα πεζοδρόμια, ας πούμε της οδού Σόλωνος ή της οδού Μπενάκη».

……………………………………….

Οπως τόσοι Ελληνες

Υπάρχουν αρκετοί συγγραφείς που έχουν πραγματευτεί ρητά το θέμα της απώλειας αγαπημένων προσώπων, αλλά πολύ λιγότεροι έχουν τολμήσει να μιλήσουν χωρίς υπαινιγμούς για μια αρρώστια τους χωρίς να γίνουν γραφικοί. Ο Φουέντες και η Αλιέντε έχουν γράψει για τα παιδιά που έχασαν, ο Τζούλιαν Μπαρνς και η Τζόις Κάρολ Οουτς για τους συντρόφους τους, ο Δημήτρης Δημητριάδης και ο Σταύρος Ζουμπουλάκης για τη μητέρα και την αδελφή τους, αντίστοιχα. Στην άλλη κατηγορία ξεχωρίζω το Η θάλασσα μέσα μου (Πατάκης) του Ραμόν Σαμπέρδο και το Αριστερό μου πόδι (Λιβάνης) του Κρίστι Μπράουν, όμως στέκομαι στον Τάσο Χατζητάτση (Σα σπασμένα φτερά, Πόλις), στον Κωστή Γκιμοσούλη ( Δυο μήνες στην αποθήκη, Καστανιώτης) και στον ψυχίατρο-ψυχαναλυτή Θανάση Τζαβάρα (Ταξίδι από τα Κύθηρα, Συνάψεις). Ο Χρυσοστομίδης, όμως, ξεχωρίζει διότι η ιστορία του καθρεφτίζει μια διαδικασία εν προόδω, και ο αναγνώστης παρακολουθεί τις ψυχολογικές μεταπτώσεις του: την προσπάθεια διακωμώδησης της δοκιμασίας του, τον τρόμο του θανάτου, την απόγνωση όταν πέφτει φαρδύς-πλατύς, τη δυσπιστία και τις αμφιβολίες που τον ροκανίζουν όταν ακούει αισιόδοξες διαπιστώσεις, τις κρίσεις πανικού που τον αιφνιδιάζουν π.χ. όταν τρία σκαλιά του φαίνονται βάραθρο, την αυτολύπηση… Πόσοι Ελληνες που βρέθηκαν σε αδιέξοδο μετά το 2010, δεν έχουν βιώσει αντίστοιχα συναισθήματα;

Ωστόσο ο καταλύτης στο διήγημα είναι μια λεπτομέρεια: τα κίτρινα μοκασίνια, μια συμφέρουσα αγορά από τα πριν, που έχουν μείνει στο κουτί τους. Πώς να τα φορέσει τώρα; «Θα σε κοιτάζουν στον δρόμο και θα λένε, κοίτα παπούτσια ο σακάτης!» Με αυτήν την αφορμή ο φίλος μου ο Ανταίος θα συνειδητοποιήσει ότι αν αφεθεί, θα χάσει την ίδια του την ταυτότητα. Γι’ αυτό θα αντιδράσει. Και θα κλείσει το διήγημά του με την ανάκτηση του εαυτού του. Ετσι αισιόδοξα κλείνει και τον β” τόμο του βιβλίου του Οι κεραίες της εποχής μου (Καστανιώτης) με υλικό από τις εκπομπές μας στη φιμωμένη πια ΕΤ1. Εστιάζει στον Σουηδό Τούμας Τράνστρεμερ, τον νομπελίστα ποιητή που έχασε τη φωνή του και τη δυνατότητα να γράφει, ο οποίος κάθεται στα 82 του και παίζει πιάνο… με το αριστερό χέρι.

mikela.loximatia@gmail.com

Αυτοί που έφυγαν από τη ζωή το 2013...

πηγή

ΔΕΙΤΕ: Αυτοί που έφυγαν από τη ζωή το 2013...

Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: ΔΕΙΤΕ: Αυτοί που έφυγαν από τη ζωή το 2013... http://www.24wro.eu/2013/12/2013_20.html#ixzz2oEStU8ud

Ήταν η χρονιά, που έμελλε να γραφτεί ο επίλογος της ζωής τους και της λαμπρής καριέρας τους....

Ο κόσμος της τέχνης και της μόδας θρήνησε το 2013 σημαντικούς εκπροσώπους του… Από τον Πίτερ Ο' Τουλ, τον Βιτόριο Μισόνι και τον Πολ Γουόκερ μέχρι τον Μιχάλη Ασλάνη, την Πόλυ Πάνου και τον Νίκο Φώσκολο...

Θυμόμαστε τις προσωπικότητες, που το αστέρι τους έσβησε για πάντα…

Νίκος Φώσκολος

(Νοέμβριος 1927 - Οκτώβριος 2013)



Γεννημένος στην Αθήνα στις 26 Νοεμβρίου 1927, ο Νίκος Φώσκολος που πέθανε τις πρωϊνές ώρες της Τετάρτης 30 Οκτωβρίου, σπούδασε πολιτικές επιστήμες αλλά ήδη από ηλικία 17 ετών είχε αρχίσει να γράφει με επιτυχία σύγχρονα αλλά και ιστορικού περιεχομένου ραδιοφωνικά δράματα. Το ντεμπούτο του, οι «Αστυνομικές ιστορίες» υπήρξε για τρία χρόνια μπεστ σέλερ και ακουγόταν από την πλειοψηφία των ελληνικών τρανζίστορ.

Αλλα θεατρικά έργα του είναι τα «Θηλιά στο σκοτάδι», «Μαρκησία του λιμανιού», «Σκέψου πριν αγαπήσεις», «Αρμένικο φεγγάρι» και «Μάρτυς κατηγορίας». Από τις ταινίες που ο Φώσκολος έγραψε, «Οι Αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη και «Ο πυρετός στην άσφαλτο» του Ντίνου Δημόπουλου απέσπασαν συνολικά έξι βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ τρία κρατικά βραβεία κινηματογραφίας απέσπασε το «Κοντσέρτο για πολυβόλα».

Η μεγαλύτερη όμως διεθνής επιτυχία του ήταν όταν ένα σενάριό του, γραμμένο προτού αρχίσει ο ίδιος να σκηνοθετεί έγινε ταινία που προτάθηκε για το ξενόγλωσσο Οσκαρ: «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο (1966 ) του Βασίλη Γεωργιάδη.

Ο Φώσκολος που τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρούνταν από την υγεία του είχε λάβει διάφορες τιμητικές διακρίσεις. Από τους Λάιονς, από πάμπολλους δήμους, από την Ακαδημία Κορφιάτικων Βραβείων κ.α.

Τζέιμς Γκαντολφίνι

(Σεπτέμβριος 1961 – Ιούνιος 2013)



Ήταν, ίσως, ο πιο καλοκάγαθος και αγαπητός αρχιμαφιόζος της μικρής οθόνης. Επί έξι ολόκληρα χρόνια, κατάφερνε να καθηλώνει το κοινό του με την εξαιρετική του ερμηνεία -είχε κερδίσει τρία βραβεία Emmy- στο ρόλο του Τόνι Σοπράνο στη σειρά The Sopranos.

Ο Τζέιμς Γκαντολφίνι έφυγε από τη ζωή στα ξαφνικά, στα 51 του χρόνια… Κι ενώ βρισκόταν στη Ρώμη για διακοπές με την οικογένειά του, με αφορμή την εμφάνισή του στο κινηματογραφικό φεστιβάλ Taormina της Σικελίας.

Άφησε την τελευταία του πνοή στις 19 Ιουνίου, στο μπάνιο της σουίτας 449 του ξενοδοχείου Boscolo Exedra Roma, ύστερα από καρδιακή προσβολή.

Αυτή την περίοδο, προβάλλεται στις αίθουσες η τελευταία του ταινία, το φιλμ Εκεί που δεν το περιμένεις.

Πόλυ Πάνου

(Οκτώβριος 1940 - Σεπτέμβριος 2013)



Μία από τις σημαντικότερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού, η Πολύ Πάνου, «σώπασε» για πάντα σε ηλικία 73 ετών, ενώ το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Αθήνας, καθώς αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.

Η ιστορία της ξεκινά όταν μαθήτρια ακόμα του δημοτικού, κάνει σκασιαρχείο από το σχολείο και πηγαίνει στα Ψηλαλώνια της Πάτρας, για να ακούσει τα καινούργια τραγούδια της εποχής.

Στην ηλικία των 10 ετών εντυπωσιάζει με τις φωνητικές ικανότητες, όταν στο μαγαζί όπου εμφανιζόταν ο Σταύρος Τζουανάκος, ανέβηκε στο πάλκο και τραγουδά το «Συλβάνα, Συλβάνα μου τρελή πεθαίνω για ένα σου φιλί».

Το πρώτο τραγούδι που ηχογράφησε, το έγραψε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και είχε τίτλο «Πήρα τη στράτα την κακιά» (1952). Ακολούθησε το «Να πας να πεις της μάνας μου» (1956) του Γιώργου Ζαμπέτα.

Η Πόλυ Πάνου ήταν η πρώτη που τραγούδησε τα «Παιδιά του Πειραιά», που αργότερα έγινε μεγάλη επιτυχία και ήταν ο ίδιος ο Χατζιδάκις που την κάλεσε στο τηλέφωνο και της είπε: «Έχω, Πόλυ, γραμμένο ένα τραγούδι για σένα».

Βιτόριο Μισόνι

(1954 – Ιούνιος 2013)



Ο χαμός του συγκλόνισε τον κόσμο της μόδας κι όχι μόνο…

Ο Βιτόριο Μισόνι υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους μόδιστρους και διευθυντής μάρκετινγκ του ιστορικού ιταλικού οίκου Missoni.

Δεν ήταν κάποια ασθένεια, που τον οδήγησε στο θάνατο σε ηλικία 59 ετών, αλλά ένα τραγικό δυστύχημα…

Ήταν 4 Ιανουαρίου, όταν το αεροσκάφος, στο οποίο επέβαινε ο διάσημος σχεδιαστής, η σύζυγός του, Μαουρίτζια Καστιλιόνι, και τρεις φίλοι τους, χάθηκε από το ραντάρ στο αρχιπέλαγος Λος Ρόκες. Χρειάστηκαν έξι μήνες για να εντοπιστούν τα συντρίμμια του, σε βάθος 70 μέτρων, βόρεια του Key Carenero, ανοιχτά της πρωτεύουσας της Βενεζουέλας, και άλλοι τέσσερις για να βρεθούν στις 17 Οκτωβρίου οι σοροί των πτωμάτων.

Ο Βιτόριο, από το 1996, είχε αναλάβει τα ηνία του οίκου, μαζί με τα δύο αδέλφια του, Άντζελα και Λούκα, ύστερα από την αποχώρηση του πατέρα τους, Οτάβιο και της μητέρας τους, Ροζίτα.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Οτάβιο Μισόνι έφυγε, επίσης το 2013, από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών, στις αρχές Μαΐου, χωρίς να μάθει ποτέ πως βρέθηκε τελικά η σορός του άτυχου γιου του.

Μιχάλης Ασλάνης

(Ιανουάριος 1951 - Αύγουστος 2013)



Ο ξαφνικός θάνατος του σχεδιαστή, στα τέλη Αυγούστου, ο οποίος βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Κολωνάκι, συγκλόνισε το χώρο της μόδας, αλλά και όσους τον γνώριζαν.

Ο Μιχάλης Ασλάνης γεννήθηκε στη Χαλκίδα το 1951 ενώ οι γονείς του κατάγονταν από τη Σμύρνη.

Σπούδασε στη σχολή Βακαλό στην Αθήνα σχέδιο και διακόσμηση.Ήταν από τους πρώτους Έλληνες σχεδιαστές που έφτιαξαν ατελιέ στο Κολωνάκι, το οποίο αργότερα μετέφερε στην Πλάκα.

Είχε ιδιαίτερη προβολή από τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης τις δεκαετίες του '80 και του '90 και ιδιαίτερα την τηλεόραση καθότι ήταν ο πρώτος Έλληνας σχεδιαστής με διεθνή αναγνώριση καθώς είχε κάνει επιδείξεις στο εξωτερικό όπως στο Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, τη Μόσχα, το Μονακό, την Κύπρο και αλλού. Ήταν επίσης ιδιαίτερα αγαπητός σε παρουσιάστριες πρωϊνών τηλεοπτικών εκπομπών όπως η Ρούλα Κορομηλά και η Ελένη Μενεγάκη. Στις αρχές της επόμενης δεκαετίας έγινε στόχος αρνητικής δημοσιότητας λόγω αποκαλύψεων που αφορούσαν την προσωπική του ζωή.

Σχεδίαζε αρχικά ρούχα υψηλής ραπτικής για γυναίκες αλλά σιγά-σιγά επεκτάθηκε και στο ανδρικό ένδυμα, στο εσώρουχο και στα είδη οικιακής χρήσης. Επίσης σχεδίαζε και επαγγελματικό ένδυμα όπως έκανε στην περίπτωση των εργαζομένων της Αττικό Μετρό και του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών.

Το 2010 μετακόμισε στη Βραζιλία προκειμένου να κάνει καινούρια επιχειρηματική αρχή και να αποφύγει τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα, αλλά το εγχείρημά του αυτό δε στέφθηκε με επιτυχία και επέστρεψε στην Ελλάδα.

Το τελευταίο διάστημα της ζωής του αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα που ο ίδιος απέδιδε σε οικονομική απάτη πρώην συνεργάτιδών του.

Αυτοκτόνησε στο διαμέρισμά του στο Κολωνάκι στις 28 Αυγούστου 2013.

Πολ Γουόκερ

(Σεπτέμβριος 1973 – Νοέμβριος 2013)



Συγκλόνισε, σόκαρε, συγκίνησε… Ο αιφνίδιος θάνατός του βύθισε στη θλίψη την οικογένειά του, το Χόλιγουντ και τους εκατομμύρια θαυμαστές του ανά τον κόσμο.

Το λαμπερό χαμόγελο και το καταγάλανο βλέμμα του έσβησαν για πάντα στις 30 Νοεμβρίου, στην πόλη Σάντα Κλαρίτα, στην Καλιφόρνια, ύστερα από αυτοκινητιστικό ατύχημα.

Ο Πολ Γουόκερ, πρωταγωνιστής των ταινιών Fast & Furious –γύριζε το 7ο φιλμ, πριν πεθάνει- κάηκε ζωντανός, όταν η Πόρσε στην οποία επέβαινε συγκρούστηκε σε δέντρο και δευτερόλεπτα αργότερα, τυλίχτηκε στις φλόγες.

Μαζί του βρήκε τραγικό θάνατο και ο καλός του φίλος, Ρότζερ Ρόντας, οδηγός του οχήματος.

Ο 40χρονος ηθοποιός άφησε πίσω του τη 16χρονη κόρη του, Μίντοου Ρέιν –από τη σχέση του με τη Ρεμπέκα ΜακΜπρέιν- και την 23χρονη σύντροφό του, Τζάσμιν Πίλτσαρντ Γκόσνελ, με την οποία ήταν ζευγάρι επτά χρόνια.

Νίκη Τριανταφυλλίδη

(Νοέμβριος 1942 - Μάϊος 2013)



Σε ηλικία 71 ετών πέθανε η σπουδαία ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου, Νίκη Τριανταφυλλίδη, έπειτα από χρόνιο πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε.

Όπως είχε η ίδια εκμυστηρευθεί πριν από λίγα χρόνια, η κατάσταση της υγείας της την υποχρέωνε να παραμένει στο σπίτι της, καθώς δυσκολευόταν να περπατήσει εξαιτίας της επιδείνωσης των χρόνιων ρευματισμών που επηρέαζαν τα οστά και κυρίως τα πόδια της.

Η Νίκη Τριανταφυλλίδη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942 και ήταν κόρη του συνθέτη Πάνου Τριανταφυλλίδη.

Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και τη Σχολή του Πέλου Κατσέλη και για πρώτη φορά εμφανίστηκε στο σανίδι το 1963, με τον θίασο Αλέκας Κατσέλη στο Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα.

Στο θέατρο συνεργάστηκε με όλα τα "ιερά τέρατα", όπως τον Μινωτή ή την Λαμπέτη, ενώ συνεργάστηκε και με το Εθνικό Θέατρο και το ΚΘΒΕ, ενώ έγραψε και τα έργα Πάρτυ στο σπίτι της Ελισσάβετ Π., Ηχώ και νάρκισσος, Τρελή Ελένη, τα οποία παρουσιάστηκαν σε δική της σκηνοθεσία.

Πίτερ Ο’ Τουλ

(Αύγουστος 1932 – Δεκέμβριος 2013) 



Πενήντα οκτώ χρόνια καριέρας στην υποκριτική, περισσότερες από 30 θεατρικές παραστάσεις, 26 συμμετοχές σε τηλεοπτικές σειρές, αναρίθμητες ταινίες, δεκάδες βραβεύσεις…

Κι όμως, ο Πίτερ Ο’ Τουλ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών, χωρίς να έχει κερδίσει ούτε ένα Όσκαρ από τις 8 συνολικά υποψηφιότητές του!

Ο σπουδαίος ηθοποιός, που όλοι μας γνωρίσαμε μέσα από την υποδειγματική ερμηνεία του στον περίφημο “Λόρενς της Αραβίας”, άφησε την τελευταία του πνοή στις 15 Δεκεμβρίου σε νοσοκομείο του Λονδίνου, μετά από μακρά ασθένεια.

Πέρυσι, είχε ανακοινώσει την αποχώρησή του από την υποκριτική, μετά από μία καριέρα που τον γέμισε συναισθηματικά και οικονομικά.

"Μια καριέρα που με έφερε κοντά σε εξαιρετικούς ανθρώπους, καλούς συντρόφους, με τους οποίους μοιράστηκα τους αναπόφευκτους καρπούς των ηθοποιών: αποτυχίες και επιτυχίες", είχε δηλώσει τότε.

Να σημειωθεί πως το 2003, ο Πίτερ Ο’ Τουλ τιμήθηκε από την Ακαδημία για την προσφορά του στον κινηματογράφο, διορθώνοντας μάλλον με αυτό τον τρόπο το γεγονός πως δεν απέσπασε ποτέ το χρυσό αγαλματίδιο.

Ειρήνη Κουμαριανού

(1931 - Ιανουάριος 2013)



«Έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 82 ετών η ηθοποιός Ειρήνη Κουμαριανού, η οποία νοσηλευόταν στον «Ευαγγελισμό» με προβλήματα καρδιάς.

Γεννήθηκε το 1931 και η καριέρα της ξεκίνησε το 1951. Πρωταγωνίστησε σε αρκετές παραστάσεις κυρίως του Εθνικού Θεάτρου, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε πολλές αρχαίες τραγωδίες, κυρίως της Επιδαύρου.

Τηλεοπτικά αγαπήθηκαν πολλές δουλειές της, με την πλέον γνωστή σειρά «Στο παρά πέντε». Έχει στο ενεργητικό της 40 ταινίες και συμμετοχές στο ραδιοφωνικό «Θέατρο της Δευτέρας».

Από τις τελευταίες της θεατρικές συμμετοχές ήταν στον «Μάρτυρα Κατηγορίας» της Αγκάθα Κρίστι, που ανέβασε η Κάτια Δανδουλάκη στο θέατρό της με τον Δάνη Κατρανίδη και τον Κώστα Σπυρόπουλο.

Ήταν παντρεμένη και είχε δύο παιδιά.

Κόρι Μοντέιθ

(Μάιος 1982 – Ιούλιος 2013)



Ήταν μόλις 31 ετών… Ένας ερωτευμένος νεαρός ηθοποιός, που απολάμβανε την αγάπη της συντρόφου του και συμπρωταγωνίστριάς του, Λία Μισέλ, αλλά και επιτυχία της του Glee, της βραβευμένης τηλεοπτικής σειράς, στην οποία πρωταγωνιστούσε.

Ο Κόρι Μοντέιθ βρέθηκε, στις 13 Ιουλίου, να κείτεται νεκρός στο δωμάτιο του ξενοδοχείου Fairmont Pacific Rim στο Βανκούβερ, όπου και διέμενε. Αιτία του θανάτου;

Η υπερβολική δόση ηρωίνης και κατανάλωσης αλκοόλ.

Άλλωστε, ήταν γνωστό πως πάλευε για χρόνια με τους εθισμούς του και μάλιστα, τον περασμένο Απρίλιο είχε εισαχθεί σε κλινική αποτοξίνωσης.

Γιάννης Καλαμίτσης

(Οκτώβριος 1939 - Ιούνιος 2013)



Σε ηλικία 74 ετών απεβίωσε ο θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, παραγωγός του ραδιοφώνου και δημοσιογράφος Γιάννης Καλαμίτσης.

Ο Γιάννης Καλαμίτσης έχασε τη μάχη για τη ζωή καθώς το τελευταίο χρονικό διάστημα νοσηλευόταν στο «Σισμανόγλειο» με νεφρική ανεπάρκεια.

Διατηρούσε από το 1990 πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (06:00 με 08:00) με τίτλο «Πρωινές χειρηλασίες» με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, από το φθινόπωρο του 2006 στην ΝΕΤ 105,8 και από 12/1/2009 στον REAL FM. Στην εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).

Από τις 8 Νοεμβρίου 2008 παρουσιάζει, μαζί με το γεωπόνο Χρήστο Μαρλαντή, την εκπομπή οικολογικού ενδιαφέροντος «Μην πατάτε το πράσινο», στην ΕΡΤ-1, με θέμα τα φυτά.

Ο Γιάννης Καλαμίτσης έγραψε πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου («Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι», «Θα σ' αγαπώ», «Χώμα Ελληνικό» κτλ). Κάποια εξ' αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης).

Ντένις Φαρίνα

(Φεβρουάριος 1944 – Ιούλιος 2013)



Υποδυόταν με την ίδια επιτυχία τόσο το σκληρό αστυνομικό όσο και τον αδίστακτο μαφιόζο. Άλλωστε, έγινε διάσημος και αγαπήθηκε από το κοινό μέσα από το ρόλο του ντετέκτιβ Τζο Φοντάνα στην αστυνομική - δικαστική σειρά "Νόμος και Τάξη".

Κι αυτό δεν είναι τυχαίο, μιας και προτού ασχοληθεί με την υποκριτική στις αρχές της δεκαετίας του '80, εργάστηκε για χρόνια ως αστυνομικός.

Ο Ντένις Φαρίνα έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουλίου, στο Σκοτσντέιλ της Αριζόνας σε ηλικία 69 ετών από θρόμβο στους πνεύμονες.

Από τις τελευταίες του δουλειές ήταν η σειρά "Στοίχημα", η οποία κράτησε δύο σεζόν. Συμπρωταγωνιστής του ήταν ο Ντάστιν Χόφμαν.

Πίσω του, ο Φαρίνα αφήνει τρεις γιους από τον πρώτο του γάμο και δύο εγγόνια.

Τόμας Πρωτόπαπας

(Ιανουάριος 1988 - Μάιος 2013)




Εχασε τη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, αφού πάλεψε σκληρά επί 10 εβδομάδες, ο 26χρονος ηθοποιός Τόμας Πρωτόπαπας.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το ΚΑΤ ο νεαρός ηθοποιός πέθανε το απόγευμα της Τρίτης 21 Μαΐου, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του αλλά και ολόκληρο τον καλλιτεχνικό κόσμο.

Οπως αναφέρουν οι πρώτες πληροφορίες ο 26χρονος ηθοποιός προσεβλήθη από σοβαρή λοίμωξη την οποία ο αδύναμος οργανισμός του δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει.

Υπενθυμίζεται ότι ο Τόμας Πρωτόπαπας τραυματίστηκε σοβαρά το πρωί της Κυριακής 17 Μαρτίου σε τροχαίο ατύχημα στην Αττική Οδό.

Για άγνωστους λόγους και ενώ κατευθυνόταν προς το στούντιο της τηλεοπτικής εκπομπής «Dr Cook» στην οποία θα συμμετείχε, σταμάτησε στη δεξιά λωρίδα της Αττικής Οδού. Τις πρώτες ημέρες οι πληροφορίες ήθελαν τον Τόμας Πρωτόπαπα να σταμάτησε στη δεξιά λωρίδα προκειμένου να τηλεφωνήσει στα γραφεία παραγωγής της εκπομπής και να ζητήσει πληροφορίες για το πώς θα κατευθυνθεί στο στούντιο. Ωστόσο, ο θείος του ηθοποιού, το είχε διαψεύσει αργότερα υποστηρίζοντας ότι το κινητό του ηθοποιού βρέθηκε μέσα στην τσάντα του.

Ενα από τα βαν της Αττικής Οδού ξέφυγε από την πορεία και έπεσε πάνω στο αυτοκίνητο του ηθοποιού (δείτε εδώ φωτογραφίες από το τροχαίο) με αποτέλεσμα να τραυματιστεί σοβαρά.

Ο Τόμας Πρωτόπαπας αμέσως μετά το τροχαίο μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου υπεβλήθη σε εγχείρηση στο κεφάλι. Από τότε μέχρι το απόγευμα της 21ης Μαΐου νοσηλευόταν διασωληνωμένος, σε καταστολή, στην εντατική του ΚΑΤ, με τους γιατρούς να καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να τον κρατήσουν στη ζωή αλλά και να βρουν την κατάλληλη αγωγή στην οποία θα αντιδρούσε ο οργανισμός του νεαρού ηθοποιού.

Λου Ριντ

(Μάρτιος 1942 – Οκτώβριος 2013)



Η αισθαντική φωνή του σίγησε για πάντα στις 27 Οκτωβρίου, αφήνοντας φτωχότερο τον κόσμο της μουσικής.

Ο Λου Ριντ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 71 ετών, ύστερα από επιπλοκές από μεταμόσχευση ήπατος, στην οποία είχε υποβληθεί τον περασμένο Μάιο.

Έμαθε από πολύ μικρός κιθάρα και συμμετείχε σε σχολικές ροκ μπάντες. Η πρώτη του ηχογράφηση έγινε με το συγκρότημα The Shades σε r n' b ήχο.

Γνωστός έγινε τη δεκαετία του 1960, ως μέλος των Velvet Underground. Από το γκρουπ αποχώρησε το 1970 και ακολούθησε σόλο καριέρα.

Το 1993 ξαναβρέθηκε για τελευταία φορά με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος για ευρωπαϊκή περιοδεία.

Ως σόλο καλλιτέχνης κυκλοφόρησε 20 δίσκους με τελευταίο το Hudson River Wind Meditations του 2007, ενώ η τελευταία του πλήρης δισκογραφική δουλειά ήταν η αμφιλεγόμενη συνεργασία του με τους Metallica, το 2011.

news.gr

Διαβάστε περισσότερα: 24ωρο: ΔΕΙΤΕ: Αυτοί που έφυγαν από τη ζωή το 2013... http://www.24wro.eu/2013/12/2013_20.html#ixzz2oESLMaeU

πηγή

7 αναπάντεχες νόσοι που «προτιμούν» τις γυναίκες από τους άντρες

Δεν είναι παράταιρο κάποιες ασθένειες να πλήττουν σε μεγαλύτερα ποσοστά τον γυναικείο από τον ανδρικό πληθυσμό. Και πολλές από αυτές έχουν συνδυαστει αποκλειστικά με το γυναικείο φύλο, όπως είναι ο καρκίνος του μαστού και οι διατροφικές διαταραχές (περιπτώσεις που ωστόσο εμφανίζονται και στους άνδρες).
Υπάρχουν όμως και αρκετές περιπτώσεις νοσημάτων που μπορεί να μην σχετίζονται άμεσα με το γυναικείο φύλο, εμφανίζονται όμως περιέργως, σε μεγαλύτερα ποσοστά σε γυναίκες παρά σε άνδρες. Οι περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις αφορούν αυτοάνοσες νόσους όπως είναι ο λύκος και από τα 10 άτομα που θα «χτυπήσει» οι 9 θα είναι γυναίκες.

Επαρκής ωστόσο, επεξήγηση γι’ αυτό το φαινόμενο δεν υπάρχει ακόμα. Από τους επιστήμονες υποννοείται μια σχέση αυτών των ποσοστών με τα ποσοστά των οιστρογόνων στον γυναικείο οργανισμό, αλλά δεν έχει επιβεβαιωθεί ευθεία σύνδεση.

Ακολουθούν οι παθήσεις που για «ανεξήγητους» λόγους πλήττουν κατά κύριο λόγο το –τελικά- «αδύναμο» φύλο.

1.Σκλήρυνση κατά πλάκας

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος και εμφανίζεται κατά δυο με τρεις φορές πιο συχνά στις γυναίκες παρά στους άνδρες.

Τα συμπτώματα της ασθένειας εμφανίζονται μεταξύ των ηλικιών 20 και 40 και κυμαίνονται από μούδιασμα και σταδιακή παράλυση μέχρι και ολική απώλεια της όρασης. Θεραπεία για την ασθένεια δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί, ενώ οι ασθενείς ακολουθούν αγωγές που καταφέρνουν μονάχα να κατευνάζουν τα συμπτώματα.

Αν και πολλοί είναι οι ειδικοί που κατατάσσουν τη Σκλήρυνση κατά Πλάκας, στα αυτοάνοσα νοσήματα, εξαιτίας της μη ταυτοποίησης κάποιου συγκεκριμένου αντιγόνου, ως υπεύθυνου, πολλοί είναι επίσης εκείνοι που διστάζουν να κάνουν αυτή την κατηγοριοποίηση.
2.Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης

Όσοι πάσχουν από το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, έρχονται αντιμέτωποι με το αίσθημα της υπερβολικής κόπωσης -που δυστυχώς δε μετριάζεται με την ξεκούραση- και με άλλα συμπτώματα όπως οι μυικοί πόνοι, η απώλεια της μνήμης και η αϋπνία.

Απλές καθημερινές λειτουργίες όπως είναι το ντύσιμο ή το μπάνιο και ακόμα και η σκέψη αυτών των δραστηριοτήτων, φέρνει στον ασθενή περισσότερη κούραση και δυσαρέσκεια.

Τέλος, έχει παρατηρηθεί πως οι γυναίκες παρουσιάζουν 4 φορές περισσότερες πιθανότητες εμφάνισης του συνδρόμου, για λόγους που ακόμα παραμένουν ανεξήγητοι, αν και πιθανολογείται σχέση του συνδόμου με τις γυναικείες ορμόνες και χημικές αντιδράσεις του εγκεφάλου.

3.Λύκος

Ο λύκος είναι μια χρόνια αυτοάνοση ασθένεια κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα λανθασμένα επιτίθεται στους υγιείς ιστούς οδηγώντας έτσι στη βλάβη του δέρματος, των αρθρώσεων και λοιπών οργάνων του πάσχοντα. Τα συμπτώματα ποικίλουν, με τα συνηθέστερα αυτών να είναι η έντονη κόπωση, οι πονοκέφαλοι, η τριχόπτωση και τα πρησμένα πόδια, χέρια, μάτια και αρθρώσεις.

Κανείς δε μπορεί να αιτιολογήσει την εμφάνιση του λύκου, αν και τα ποσοστά κάνουν ξεκάθαρο ότι προσβάλλει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τις γυναίκες. Πάνω από το 90% των πασχόντων, είναι γυναίκες, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθένεια διαγιγνώσκεται πολύ αργότερα από την εμφάνισή της και όταν τελικά εντοπίζεται το πρόβλημα, τα συμπτώματα έχουν προχωρήσει αρκετά.

4.Κατάθλιψη

Οι ειδικοί είναι σαφείς στα ποσοστά που δείχνουν πως η κατάθλιψη εμφανίζεται σε διπλάσια συχνότητα στις γυναίκες απ’ ότι στους άνδρες, αλλά δεν είναι τόσο σαφείς στους λόγους που οδηγούν σε αυτά τα ποσοστά.

Πίσω από αυτή την ανισότητα εις βάρος των γυναικών είναι πιθανό να βρίσκονται βιολογικοί λόγοι, όπως είναι η εμμηνόρροια, ο τοκετός και η εμμηνόπαυση, στις οποίες φάσεις οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με πολλές ορμονικές διακυμάνσεις, περισσότερες από όσες αντιμετωπίζουν στη συνολική ζωή τους οι άντρες.

Για την κατάθλιψη όμως, υπάρχουν προφανώς και ψυχολογικές αιτιολογίες που οδηγούν τις γυναίκες να υπερτερούν στα ποσοστά καθώς, τείνουν να αναλύουν περισσότερο τα γεγονότα της ζωής, συνήθεια που τελικά προδιαθέτει τη νόσο. Οι γυναίκες ακόμα ζουν περισσότερο από τους άνδρες, με αποτέλεσμα να βιώνουν σε μεγαλύτερα ποσοστά την απώλεια και τη μοναξιά που φέρνουν τα γηρατειά και συχνά οδηγουν στην κατάθλιψη. Αλλα, οι γυναίκες συζητούν ευκολότερα τα προβλήματά τους με το γιατρό, απ’ ότι οι άντρες, ανεβάζοντας με αυτό τον τρόπο και τα ποσοστά διάγνωσης.

5.Κοιλιοκάκη

Η κοιλιοκάκη είναι μια αρνητική αντίδραση του οργανισμού στην κατανάλωση της γλουτένης (πρωτεΐνη που συναντάται στο σιτάρι, το κριθάρι και τη σίκαλη) ενώ το 60-70% των ατόμων που πλήττει είναι γυναίκες.

Όταν αναφερόμαστε στην κοιλιοκάκη, οι περισσότεροι θεωρούν πως τα συμπτώματα περιορίζονται σε προβλήματα του γαστρεντερικού, απώλεια βάρους, πρήξιμο, έντονους στομαχόπονους και διάρροια. Υπάρχουν όμως ενδείξεις που συνδέουν την ασθένεια και με προβλήματα στις αναπαραγωγικές ικανότητες των γυναικών, ενώ διαταραχές στην εμμηνόροια και αναίτια υπογονιμότητα έχουν συνδεθεί, σε ένα αρχικό έστω επίπεδο, με την κοιλιοκάκη.

Ο μέσος όρος ηλικίας διάγνωσης της ασθένειας είναι τα 45 έτη και δεδομένου ότι χρειάζονται γύρω στα 10 χρόνια για να καταλήξει να γίνει η διάγνωση, είναι συχνά πιθανό να έχουν ήδη πληγεί οι παραγωγικές δυνατότητες του οργανισμού.

6.Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

Το σύνηθες σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου επηρεάζει το παχύ έντερο και στα συμπτώματα περιλαμβάνονται κράμπες, πόνοι, πρήξιμο, αέρια, διάρροια και δυσκοιλιότητα, που διαρκούν για τουλάχιστον 3 μήνες και παρουσιάζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες, καθώς το 65% των διαγνώσεων αφορά εκείνες.

Οι αιτίες και σε αυτή την περίπτωση είναι άγνωστες, αλλά επειδή πολλά από τα συμπτώματα εντοπίζονται στη χρονική περίοδο της εμμηνόροιας, υποννοείται μια σύνδεση του συνδρόμου με τις ορμόνες.

7.Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα νοσήματα

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα μολύνουν και τους άνδρες και τις γυναίκες, οι γυναίκες όμως είναι εκείνες που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα σχετικά προβλήματα και γι΄αυτό το φαινόμενο υπάρχουν αρκετές αιτιολογίες.

Το δέρμα του αιδίου είναι περισσότερο ευαίσθητο και συνεπώς ευκολότερο για τα βακτήρια και τους ιούς να το διαπεράσουν, από το πιο ανθεκτικό δέρμα του ανδρικού μορίου. Κατ’ επέκταση, οι γυναίκες δύσκολα παρουσιάζουν συμπτώματα ασθενειών όπως τα χλαμύδια και η βλεννόρροια, με αποτέλεσμα η διάγνωση να γίνεται όταν έχει πια προχωρήσει η ασθένεια και η ζημιά έχει καταφέρει να γίνει.

Το θετικό με την περίπτωση των γυναικών είναι η τακτική επίσκεψη στο γυναικολόγο, η εξέταση του οποίου βοηθά στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση σχετικών ασθενειών.

clickatlife.gr