Λάθος με "λάθος", διαφέρει.
Μου συνέβηκε "κάτι" σήμερα στην Τράπεζα και σας το γράφω, μη συμβεί και σε σας.
Δεν είχα τελευταία ενημέρωση στο βιβλιάριο, ωστόσο εγώ ζήτησα 500.
Ξεκίνησε η διαδικασία, υπογραφές, χαρτάκια, ώσπου μου λέει η κοπέλα: "Δεν έχει το σύστημα την υπογραφή σας, περάστε δίπλα στα γραφεία και ελάτε πάλι."
Αν και δεν μ' άρεσε που η συναλλαγή φαινόταν τυπικά τελειωμένη κι εγώ έφευγα χωρίς λεφτά απ' το ταμείο, έστω και για λίγο.
"Μην είσαι καχύποπτη "Κατερίνα", είπα στον εαυτό μου και πήγα.
Εκεί, περιμένοντας, είδα την ενημέρωση του βιβλιαρίου. Είχαν μείνει άλλα 600.
Μέχρι να βγάλει φωτοτυπίες της ταυτότητάς μου ένας άλλος υπάλληλος, πετάχτηκα στο ταμείο στην κοπέλα που εξυπηρετούσε ήδη, άλλον πελάτη και της είπα: "Τώρα που είδα την ενημέρωση, θέλω να μου βγάλετε άλλα 300, για να μη χάνω την σειρά μου".
"Μη φοβάστε, δεν την χάνετε! Θα κάνουμε νέα ανάληψη μετά. Τελειώστε με την υπογραφή σας πρώτα."
...Τελείωσα και ξαναπήγα. " Κι άλλα 300, όπως σας είπα, για να μην ξανάρχομαι άλλη μέρα." Νέο χαρτάκι, υπογραφή, βιαστική, εμένα τα λεφτά με ενδιέφεραν.
Είχε μετρήσει δυο φορές τα 500, μου έδωσε και τα 300 σε 50αρια, αυτά τα μέτρησα, για τα 500 της έδωσα εμπιστοσύνη. Όλα μαζί τα βάζω στην τσάντα, βιαστικά κι αυτό, μη μου τα ... κλέψουνε!
Μου δίνει και το βιβλιάριο, Καλός Θεός με ξύπνησε και κοίταξα να δω το υπόλοιπο.
Είδα 100! Είδα ανάληψη 500 και 500!
"Για σταθείτε! Δυο φορές σας είπα για 300 και μου δώσατε 300. Γιατί έμειναν υπόλοιπο εδώ 100; Για να μετρήσω και τα 500, πριν φύγω!"
Δεν είπα τίποτα σχετικά με το 500 που έγραψε ότι έκανα ανάληψη.
Η κοπέλα ατάραχη, χωρίς συγγνώμη.
"Εγώ έκανα λάθος. Θα το διορθώσω." Χαμηλόφωνα.
Καινούργιο χαρτάκι, υπογραφή, ενημέρωση βιβλιαρίου, το κοιτάζω, υπόλοιπο 300.
Σα να κατέθεσα εγώ πάλι τα 200 δηλαδή.
"Τώρα είμαστε εντάξει!" είπε.
Δεν είπα τίποτα. Τέλος καλό, όλα καλά.
Στο γραφείο του διευθυντού ακούγονταν φωνές: "Πρέπει να προσέχετε πως μας μιλάτε! Δώστε μας πίσω τα λεφτά μας, να φύγουμε από δω! Εσείς δεν μας εξυπηρετείτε!"
Πού να πήγαινα; Κρίμα την κοπέλα! Μπορεί να έκανε πράγματι λάθος!
Στον δρόμο και ακόμα, σκέφτομαι, αν μετά από ένα μήνα έψαχνα το 200ρικο που θα τό 'βρισκα;
Αν η κοπέλα το μεσημέρι που θα έβλεπε το πλεόνασμα, αν θα μου τηλεφωνούσε!
Αν η πολλή εμπιστοσύνη βλάπτει...
Το νου σας κι εσείς, σ' αυτά που μένουν από δω και πέρα, κι όχι μόνο σ' αυτά που παίρνουμε!
Αυτά, για το σημερινό πάθημα και μάθημα!
Δεν είχα τελευταία ενημέρωση στο βιβλιάριο, ωστόσο εγώ ζήτησα 500.
Ξεκίνησε η διαδικασία, υπογραφές, χαρτάκια, ώσπου μου λέει η κοπέλα: "Δεν έχει το σύστημα την υπογραφή σας, περάστε δίπλα στα γραφεία και ελάτε πάλι."
Αν και δεν μ' άρεσε που η συναλλαγή φαινόταν τυπικά τελειωμένη κι εγώ έφευγα χωρίς λεφτά απ' το ταμείο, έστω και για λίγο.
"Μην είσαι καχύποπτη "Κατερίνα", είπα στον εαυτό μου και πήγα.
Εκεί, περιμένοντας, είδα την ενημέρωση του βιβλιαρίου. Είχαν μείνει άλλα 600.
Μέχρι να βγάλει φωτοτυπίες της ταυτότητάς μου ένας άλλος υπάλληλος, πετάχτηκα στο ταμείο στην κοπέλα που εξυπηρετούσε ήδη, άλλον πελάτη και της είπα: "Τώρα που είδα την ενημέρωση, θέλω να μου βγάλετε άλλα 300, για να μη χάνω την σειρά μου".
"Μη φοβάστε, δεν την χάνετε! Θα κάνουμε νέα ανάληψη μετά. Τελειώστε με την υπογραφή σας πρώτα."
...Τελείωσα και ξαναπήγα. " Κι άλλα 300, όπως σας είπα, για να μην ξανάρχομαι άλλη μέρα." Νέο χαρτάκι, υπογραφή, βιαστική, εμένα τα λεφτά με ενδιέφεραν.
Είχε μετρήσει δυο φορές τα 500, μου έδωσε και τα 300 σε 50αρια, αυτά τα μέτρησα, για τα 500 της έδωσα εμπιστοσύνη. Όλα μαζί τα βάζω στην τσάντα, βιαστικά κι αυτό, μη μου τα ... κλέψουνε!
Μου δίνει και το βιβλιάριο, Καλός Θεός με ξύπνησε και κοίταξα να δω το υπόλοιπο.
Είδα 100! Είδα ανάληψη 500 και 500!
"Για σταθείτε! Δυο φορές σας είπα για 300 και μου δώσατε 300. Γιατί έμειναν υπόλοιπο εδώ 100; Για να μετρήσω και τα 500, πριν φύγω!"
Δεν είπα τίποτα σχετικά με το 500 που έγραψε ότι έκανα ανάληψη.
Η κοπέλα ατάραχη, χωρίς συγγνώμη.
"Εγώ έκανα λάθος. Θα το διορθώσω." Χαμηλόφωνα.
Καινούργιο χαρτάκι, υπογραφή, ενημέρωση βιβλιαρίου, το κοιτάζω, υπόλοιπο 300.
Σα να κατέθεσα εγώ πάλι τα 200 δηλαδή.
"Τώρα είμαστε εντάξει!" είπε.
Δεν είπα τίποτα. Τέλος καλό, όλα καλά.
Στο γραφείο του διευθυντού ακούγονταν φωνές: "Πρέπει να προσέχετε πως μας μιλάτε! Δώστε μας πίσω τα λεφτά μας, να φύγουμε από δω! Εσείς δεν μας εξυπηρετείτε!"
Πού να πήγαινα; Κρίμα την κοπέλα! Μπορεί να έκανε πράγματι λάθος!
Στον δρόμο και ακόμα, σκέφτομαι, αν μετά από ένα μήνα έψαχνα το 200ρικο που θα τό 'βρισκα;
Αν η κοπέλα το μεσημέρι που θα έβλεπε το πλεόνασμα, αν θα μου τηλεφωνούσε!
Αν η πολλή εμπιστοσύνη βλάπτει...
Το νου σας κι εσείς, σ' αυτά που μένουν από δω και πέρα, κι όχι μόνο σ' αυτά που παίρνουμε!
Αυτά, για το σημερινό πάθημα και μάθημα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου