"Κουβεντιάζοντας" - Γιάννης Φλέσσας - ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

• 

  Ekdoseis Tetragono

  Δεκέμβριος 1978
  ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ Έχω δικαίωμα σαν Έλληνας ν’ ανησυχώ για την ταυτότητά μου
  
  Πριν λίγες μέρες το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του τον Οδυσσέα Ελύτη. Και όμως, ο ποιητής που μοίρασε το πνεύμα του στα χρόνια και στους ανέμους, στα νησιά και στις καρδιές δύο γενεών Ελλήνων, σεμνά απομονωμένος σε ένα μικρό ελληνικό σπίτι κάπου στην οδό Σκουφά, δεν αποζήτησε ποτέ του την κοινωνική διάκριση. Δεν επέτρεψε ποτέ να τον διαλέξουν οι καιροί, αλλά ο ίδιος διάλεξε τον καιρό του. Ο Οδυσσέας Ελύτης μεγιστοποίησε με την ίδια τη ζωή του τον προορισμό του ελεύθερου πνευματικού ανθρώπου. Παρών μόνο όταν πρέπει.
  Ύστερα από ένα πολύχρονο ιντερμέτζο σιωπής, αποφάσισε να μιλήσει σήμερα σε μια απόλυτης ουσίας επαφή με το κοινό.
  Γιατί όμως αυτή η απομάκρυνση από τη δημοσιότητα; Τις τελευταίες αυτές μέρες επιτέλους ξαναβρίσκουμε τον πανάκριβο ποιητικό του λόγο με την έκδοση της Μαρίας Νεφέλης. Το έργο αυτό και μια σπάνια από μέρους του ποιητή τοποθέτηση της δημιουργικής του ταυτότητας στο νεοελληνικό πολιτισμό ερμηνεύουν τα ίδια τα λόγια του σ’ αυτή την αποκλειστική συνέντευξη στο Βήμα.
  
  Όσο περνάν τα χρόνια, τόσο και περισσότερο η δημοσιότητα με τρομάζει. Με απωθεί θα έλεγα. Ως και τα βιβλία μου, όταν τα βλέπω στη βιτρίνα, αισθάνομαι παράξενα. Τι να με κάνετε λοιπόν εμένα; Δεν είμαι καμωμένος για τη βιτρίνα. Πολλοί νομίζουν ότι αυτό είναι έλλειψη φιλοδοξίας. Καθόλου. Απλούστατα, δεν καταλαβαίνω τι σόι φιλοδοξία είναι να είσαι δακτυλοδεικτούμενος και να σε υποδέχονται με χειροκροτήματα. Εμένα η φιλοδοξία μου είναι να αισθάνομαι τρυπωμένος με τη μορφή του βιβλίου στην τσάντα κάποιου νέου ή κάποιας κοπέλας σε ώρες μοναξιάς. Η μυστική επικοινωνία είναι το παν. Και η διάρκεια. Ποίηση για μένα είναι πόλεμος προς το χρόνο και τη φθορά. Κλεισμένος στα πενήντα τετραγωνικά μου, συνεχίζω αυτό τον πόλεμο. Και άσχετα εντελώς αν βγαίνω νικητής ή όχι σε μια τέτοιου είδους μάχη, ομολογώ πως βρίσκω την ύψιστη ικανοποίηση. Σε μια εποχή θριάμβου των ποσοτικών εκτιμήσεων, βλέπω την ποίηση σαν τη μόνη ενδεδειγμένη να διαφυλάξει το ιερό και απαραβίαστο της ανθρώπινης προσωπικότητας.
  ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ Γιάννη Φλέσσα "Κ ο υ β ε ν τ ι ά ζ ο ν τ α ς" με 30 μεγάλες συνεντεύξεις που θα παρουσιαστεί αύριο στο Παλαιό Φάληρο.