λαβωμένος - λαβωμένη - λαβωμένο - λαβωματιά - Διαλέχ 'τε!

λαβωμένος - λαβωμένη - λαβωμένο - λαβωματιά

Δε ξέρω πια λαβωματιά πονάει πιο πολύ! Διαλέχ' τε...



Η Αλίκη τραγουδά
το τραγούδι "Είπα κι εγώ"
από την υπέροχη ταινία της"Ένα αστείο κορίτσι"

Έτος παραγωγής : 1970

Πλοκή: Η Χριστίνα εργάζεται ως κλόουν σε ένα μικρό τσίρκο. Ένα βράδυ που δεν βρίσκει ταξί σταματάει το αυτοκίνητο του Αλέκου Βενιέρη, γνωστού πλούσιου πλέι μπόι και οδηγού αγώνων αυτοκινήτων. Η γνωριμία τους θα προχωρήσει και ο Αλέκος θα της ζητήσει να γίνει γραμματέας του. Ένα βράδυ θα της ζητήσει να τον συνοδέψει σε μια εκδήλωση παριστάνοντας μια γνωστή του, την Αγγλίδα Λαίδη Γουόρεν. Η νύχτα θα κυλήσει ομαλά μέχρι τη στιγμή που θα εμφανιστεί η ίδια η Λαίδη Γουόρεν......




Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Αλίκη Βουγιουκλάκη


Είπα κι εγώ στο κατώφλι να βγω να τον προσμένω,
μόλις φανεί να του φέρω σκαμνί που 'χω πλυμένο.
Σαν πουλί είμαι λαβωμένο σαν παιδί είμαι ορφανό.

Μου 'χε πει να τον περιμένω
να φανεί κάποιο δειλινό,
μου 'χε πει να τον περιμένω
μα δεν ήρθε και πεθαίνω κάθε δειλινό.

Ήρθαν πολλοί στο φτωχό μου σκαλί, ήρθανε τόσοι.
Μα ο καημός, ο δικός του καημός με έχει σκοτώσει.



Ποιός είναι αξιός και γρήγορος και νυχτοπερπατάρης,
να πάει τα χαιρετίσματα στο δόλιο το Ρηνάκι και στο Κατερινάκι,
να μην αλλάξει τη Λαμπρή να μη λαμπροφορέσει, τα μαύρα να φορέσει,
τον Κωσταντή βαρέσανε, τον έχουν λαβωμένο, στους κάμπους ξαπλωμένο,
μαύρα πουλιά τον τρώγανε κι άσπρα τον τριγυρίζουν, τον Κώστα φοβερίζουν,
κι ένα πουλί απ' τον τόπο του δεν τρώει δε μαγαρίζει, και τ' άλλα φοβερίζει.

Απόψε τα ματάκια μου κοιμούνται δακρυσμένα,
για μια μικρή γειτόνισσα, μικρή γειτονοπούλα,
κι εγώ είδα στον ύπνο μου, είδα και στ' όνειρό μου,
ανέβαινα σ' ένα βουνό, σ' ένα μαρμαροβούνι,
κι αγνάντευα και βίγλιζα τη βρύσ' στο τυφλοσέλι,
πως πάει η Σιάνα για νερό να πιει και να ποτίσει,
κι η μάνα της της έλεγε κι η μάνα της της λέει,
μην πας Σιάνα μου μοναχή στη βρύση να γιομίσεις,
τρια παιδιά σε καρτερούν και θέλουν να σε κλέψουν,


Με την ευγενική χορηγία του Νίκου Μπαζιάνα από το αρχείο του.







"Κουμπώστε με!







Δώστε μου μια ταυτότητα
να θυμηθώ ποιος είμαι.







Δε ξέρω πια λαβωματιά πονάει πιο πολύ...