Τετάρτη 6 Ιουνίου 2012

Η καλή μου είναι η Παρασκευή

δεν περνώ, περνώ!

Δεν μπορούσα να φανταστώ τόση συγκίνηση...
Όχι, δεν είναι για τον κλόουν!
Είχα συγκινηθεί πολύ πριν φτάσω στον κλόουν.
Κάπου εκεί στο τραγούδι της αγάπης, στο ποταμάκι, στα παιδάκια, ήδη είχα λυγίσει...
Δεν ήξερα ότι έχω τέτοιο απωθημένο...
Παρασκευή μου, δεν άντεξα να δω όλα τα τραγουδάκια απόψε.
"Βαριά" η συγκίνηση για νύχτα...
Αύριο.
Αύριο...

2 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

ωραία που η καλή σου είναι η παρασκευή...
Και μένα... έτσι με λένε...
Σου άρεσαν τα τραγουδάκια...
Ναι είναι δουλειά πολλών ωρών...
και κόπων
γνωρίζω την δουλειά... είναι πολύ!!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Αφού σε λένε Παρασκευή, τότε εσύ είσαι η καλή μου!
Εύγε για τους κόπους σου! Σίγουρα θα καρποφορήσουν!