Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Όπως κερί...

... Έλεγα για την ροή... Για την στιγμή, την κάθε στιγμή, την στάση της κάθε στιγμής, το πάγωμα, πριν  την επόμενη στιγμή την προλάβει η νέα... αλλά... όταν οι στιγμές τρέχουν περισσότερο απ' τους λεπτοδείκτες και γίνονται ποτάμι, τότε... μάλλον, το "τώρα" κερδίζει έδαφος και απαιτεί προτεραιότητα...
Έτσι λοιπόν, ενώ ήμουνα ακόμα στο αλλού, στα αλλιώς και τα αλλιώτικα, με πρόλαβε μια φίλη, η Βαρβάρα, που με τα "Κέρινα ποιήματα" και έργα της, με πάει πολύ πίσω μεν, μα και μια βδομάδα μπροστά... στη γιορτή του πατέρα...
...Κι η τιμή, τιμή, δεν έχει! Και χαράς τον, που την έχει!

Ευχαριστώ, Βαρβάρα μου και για την τιμή και για την συγκίνηση! Ήταν πολύ μεγάλη! Μ' έβγαλες απ' τα νερά μου... αλλά.... καλύτερα! Είχα μουλιάσει!...

Καλή συνέχεια στο Κέρινο - Καλλιτεχνικό μπλογκ!

2 σχόλια:

Paraskevi Lamprini M. είπε...

θαυμάσιο το αφιέρωμα του μπλογκ της φίλης για τον Πατέρα... και τέλεια που έβαλε απόσπασμα από το βιβλίο σου Κατερίνα... καλύτερο αφιέρωμα δεν θα μπορούσε να γίνει!
Χρόνια πολλά στον κάθε πατέρα αυτής της γης...

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Χρόνια Πολλά στους εν ζωή, Λαμπρινή μου και Αιωνία τους η μνήμη, σε όσους Έφυγαν...