Φτερά στα πόδια

Είχα βγάλει φτερά....
Φτάσαμε Ζαγορά.
Η θάλασσά μου, δεν είχε βυθό...
Έι! τα φτερά σου, δουλεύουν κουνώντας!
Έπρεπε να πετάξουν κι άλλο, Κατερίνα!
Είχα μισή ώρα μπροστά μου, να πάρω την βαλίτσα....
"Οδηγέ, θα προλάβω; Φίλοι συνεπιβάτες, το νού σας! Μη φύγετε χωρίς εμένα! Λήγει η άδειά μου..."
Τα πόδια στον ώμο, μα η μηχανή... τα μάτια της ανοιχτά...
Εκείνη θα μού δείξει τι προσπέρασα.... αργότερα, στη σκοπιά...

Αμόλα καλούμπα, Θεέ! Ζαγορά Πηλίου και Νίκος Μεργιαλής και Μουσικοί Ιχνηλάτες, πάντα!!!