Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Της Γιώτας Στρατή... της αστοριανής μας





Υγ.Δεν βρίσκω τον κωδικό της αστοριανής 2!
Γιώτα μου, στο παρέδωσα και από τότε... το πήρε το ποτάμι!
Μπες στις ρυθμίσεις, στις άδειες και κάλεσέ με, πλιζ!
Πρώτη ανάρτηση 10/7 1:57

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τί εκπληξη κι αυτή, Κατερίνα μου!!!
Σάββατο βράδυ, της αγίας Όλγας, και ξέχασα και την γιρτούλα της κόρης μου!!!!!!!!!!
Εμένα έχει πάρει το ποτάμι των υποχρεώσεων, Κατερίνα μου.
Είδες που λέει το τραγούδι "εγώ να δεις!" και πάει λέγοντας...
Εδώ, και τ' ακούμε με τον Δημήτρη. "...μα πως ακουν τόσο πονεμένα τραγούδια... " μου λέει
δηλαδή:πως τ' αντέχουν, εννοεί...
ίσως γι' αυτό ΔΕΝ έχω γραφτεί για να τ' ακούω!
Υπομονη, λοιπόν, και Ανεμοσκορπίσματα...
Θα προσπαθήσω κι εγώ...
(πόσες τελειούλες να έχω βάλει μέχρι σήμερα... πόσα λένε που δεν μπορώ να πω...)
Ευχαριστώ
και θα σ' ακολουθώ, σαν την χελώνα!
Φιλάκια καλοκαιρινά, και μη ηλιοψημένα, σου στέλνω, μα σίγουρα μ' αγάπη,
Υιώτα
αστοριανή
της αρμύρας και του βοριά...

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Να την χαίρεστε την Όλγα σας, Γιώτα μου!
Αν δεν έβαζα ξενητειά σε σένα, σε ποιον θα έβαζα;
Φιλάκια, τώρα φεύγω!
Τα επόμενα βιντεάκια θα έχουν πιο χαρούμενα τραγούδια!
Έφυγα!