Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Κυκλοφόρησε το περιοδικό Entos του Βόλου








Σήμερα τ'απόγευμα μου έφερε ο άντρας μου το περιοδικό "Εντος" του Βόλου, για να καμαρώσω και γραμμένες τις μετρημένες λέξεις του κυκλάμινου. Δεν μπορούσε να φανταστεί όμως την χαρά μου, όταν είδα εξώφυλλο την Χαρούλα Αλεξίου κι όταν διάβασα την συνέντευξή της !
Μπράβο, Σωτήρη! Θερμά Συγχαρητήρια!
Τα "λέει" όλα τόσο ωραία η Χαρούλα, τόσο προφορικά, όσο και τραγουδιστά που εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο απ' το να την ακούμε, να τραγουδάμε μαζί της και να την αγαπάμε, σαν δικό μας άνθρωπο!
Κι αυτή η σύμπτωση με το τραγούδι της "μεγάλωσα" με την Ανατολή της πατρίδας μου στο βιντεάκι πριν λίγες μέρες, τι δέσιμο!



"Ένωση στιγμών", όπως λέει και η Χαρούλα!" Ο ακροατής δένει τα λόγια της με στιγμές του!"
Έτσι, ακριβώς!
Θα ήθελα να αντιγράψω όλο το περιοδικό και όλα τα θέματά του, μα δε λέει! Τώρα μόλις βγήκε στην αγορά!
Καλοτάξιδο, λοιπόν Σωτήρη και Συγχαρητήρια για την 13χρονη πορεία του Εντος και εύχομαι ολόψυχα να τα Χιλιάσει!

"Η αγάπη θα σε βρει, όπου και να 'σαι!"

Μεγάλη αλήθεια!



*** Υστερόγραφο 15/10/2019

Να προσθέσω κι αυτές, αφού τις βρήκα!!!


***








12 σχόλια:

Γιώτα Φώτου είπε...

Καλές γιορτές και εύχομαι
Η αγάπη να σε βρει όπου και να 'σαι

Μηθυμναίος είπε...

Και μόνο που έχει την Χαρούλα στο εξώφυλλο, θα το αγόραζα!

Ευτυχώς, πιο κάτω, διάβασα το κειμενάκι σου. Η παραπομπή δεν το βγάζει...

Καλημέρα, φιλενάδα!!!

Αστοριανή είπε...

ΑΝΤΕ ΠΙΑ!
και πρωτοσέλιδη!!!!!!!!!!!!

Ευχές στο "Εντός"
καλοτάξιδο...

μαζί σου, και με όλους!
Υιώτα("Αστοριανή") ΝΥ

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Ευχαριστώ πολύ, Γιώτα μου! Επίσης! Η αγάπη να σε βρίσκει παντού! Καλύτερη ευχή απ' αυτή δεν υπάρχει!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Γι' αυτό και λέγεται συλλεκτικό, Στράτο μου!
Δεν το βγάζει; Ούτε που πρόλαβα να τα επαληθεύσω! Θα τα δω τώρα. Σ' ευχαριστώ για την ενημέρωση!
Καλό βράδυ, φίλε!!!

Κατερίνα δε 'στάπα; είπε...

Εγώ και πρωτοσέλιδη; Ως τι, Γιώτα μου;Μ' έκανες και γέλασα! θα το ψάξω, Γιώτα μου, να δω πως γίνεται κάποιος πρωτοσέλιδο!!!
Φιλάκια πολλά, κορίτσι μου και Χαρούμενες γιορτές!

Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει κάπου ηλεκτρονικά το συγκεκριμένο τεύχος; Δεν το βρίσκω πουθενά; Ή δυνατότητα φωτογραφιών;

Κυκλαμίνα είπε...

Ανώνυμη ή ανὠνυμε, πού το θυμήθηκες; Λογικά θα το έχω, σε κάποιο κιβώτιο στο πατάρι. (Αν δεν μούχλιασαν κι εκεί, απ'την υγρασία!) Αν το ψάχνεις, ρώτα τον Σωτήρη Πολύζο που σίγουρα έχει όλα τα τεύχη του!
Καλή η ανἀμνησή σου...!
Άλλες εποχές, κάποτε, αθώες!
Τότε αγαπούσα την πόλη μου ελεύθερα, τώρα μ'εμποδίζουν, ίσως γιατί βλέπω και τα στραβά και δεν συμφέρει.
Να είσαι ΚΑΛΑ!
Να, τελικά, που όλα εδώ στον αέρα, μένουν!!!

Κυκλαμίνα είπε...

Υγ. Τότε δεν ήξερα ακόμα, πολλά για την Γιώτα και την έλεγα "κορίτσι" μου! Την συνηθίζω αυτή την έκφραση, αλλά για πολύ μικρότερες από μένα ηλικίες. Τότε η Γιὠτα ήταν ήδη γιαγιά, τώρα είμαι κι εγώ, κι εδώ και πολλά χρόνια, την λέω και την νιώθω, σαν μεγάλη μου αδελφή.
Έπρεπε να το συμπληρώσω, εφὀσον πέρασε ήδη μια δεκαετία!
Να είμαστε ΚΑΛΑ, να ξαναγράψουμε στην ανάρτηση και στην επόμενη! ΟΛΟΙ!

Αστοριανή είπε...

Εγώ και πρωτοσέλιδη; Ως τι, Γιώτα μου;Μ' έκανες και γέλασα! θα το ψάξω, Γιώτα μου, να δω πως γίνεται κάποιος πρωτοσέλιδο!!!
Φιλάκια πολλά, κορίτσι μου και Χαρούμενες γιορτές! Κ.Δ.Π.

Μετά από μια 10-ετία... η Γιὠτα ήταν ήδη γιαγιά, τώρα είμαι κι εγώ!!!

άλλοι το θεωρούν Τίτλο, 'αλλοι μειονέκτημα...

Καμαρώνω για τα βλαστάρια μας.... κι είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε ΚΑΛΑ!

Κυκλαμίνα είπε...

SOS Προς Ανώνυμη!
Κεκτημένη ταχύτητα. Σωτήρης Παρασκευάς (και όχι Σωτήρης Πολύζος)!
Ασυγχώρητη!
Η παλαιότητα της ανάρτησης, δεν μου επέτρεψε να μεγεθύνω την φώτο, ώστε να "ξυπνήσω" και εγκαίρως απ'το ολίσθημα...
Και η βιασύνη, βεβαίως και η απαγορευμένη εποχή για ίντερνετ. (Επείγουν άλλα.)
Απέχω χρόνια κι απ' τα δημόσια και περιπτεριακά... κι απ'ότι έμαθα, δυστυχώς, το περιοδικό που κάποτε τίμησε και μένα, έχει κλείσει.
Να είναι ΚΑΛΑ, ο πρώην εκδότης, κι ας με σ'χωρήσει που ξέχασα...
...Θα ήμουνα δυστυχισμένη, αν θυμόμουνα το κάποτε ένδοξο παρελθόν...
Νομίζω, θα με καταλάβει.

Κυκλαμίνα είπε...

Γιώτα μου, υπάρχουν τίτλοι που τους δίνει η ίδια η ζωή, κι αυτοί είναι που έχουν αξία.
Όλοι αυτό ελπίζουμε! Ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας!
"Έχει ο Θεός!", έλεγε η μάννα μου, το ίδιο λέμε κι εμείς!