Παράταση.

Αλλαγή τίτλου - πάλι- του μπλογκ αυτού.
Προέκυψε της ανάγκης και της παρατάσεως... από πολλές πλευρές.

"Όταν οι άνθρωποι προγραμματίζουν, ο Θεός γελάει", λέει μια παροιμία, κι εγώ τώρα πια, το έμαθα καλά.

Θα την θυμάμαι αυτή τη μέρα, ως πολύ συγκλονιστική της ζωής μου, αλλά δεν είναι η ώρα της, να την περιγράψω απόψε.

Άλλη στιγμή, ανάλογα "το πρόγραμμα Θεού"...

...απλά, ήθελα να αλλάξω τον τίτλο.
Έτσι σαν στίγμα, στιγμών μου.
Τι κι αν έψαχνα κάποιες άλλες στιγμές απόψε και δεν τις έβρισκα;
Αφού είναι εδώ, θα τις βρω.
Κι αν δεν τις βρω εγώ, θα τις βρουν άλλοι!
Τώρα καταλαβαίνω τους αναγνώστες μου που δεν μπορούν να βρουν άκρη, ούτε με την πυξίδα μου, ούτε με τα δρομολόγια μου...



Γιώτα, σε μπέρδεψα; Εδώ είμαι ακόμα. Θα σ' ενημερώσω όταν φύγω απ' αυτό το μπλογκ. Μην ανησυχείς. Έχω πολλές εκρεμότητες, ακόμα. Παρατάσεις με μία τελεία, με πολλές τελείες ή με αμέτρητες τελείες...

Γραμμένες κι άγραφες, Γιώτα μου...
Υγ. "Καλό Καλοκαίρι", "Καλή επάνοδο" σε όσους πήγαν ή θα πάνε διακοπές! (Τώρα είδα την ανάρτησή σου!) Κι όσοι δεν πάνε, να φροντίζουν να περνάνε καλά εκεί που είναι, χωρίς να στεναχωριούνται! Υγεία πάνω απ' όλα!