...μικρή (!!!???) είχα με μια κάτασπρη, φυσικά παιγνιδιάρα κι όλα τα υπόλοιπα... τους,
μα όταν -παίζοντας μας έσχισε τις (πανάκριβες για τότε) δαντελλένιες κουρτίνες- η μαμά θύμωσε, πήρε μιά σακούλα της ζάχαρης,(υφαντή...) για να αναπνέει.... την έβαλε στο βαγόνι αποσκευών του τρένου... και
μετά από 4 μήνες, η γάτα ΓΥΡΙΣΕ ΠΙΣΩ στο σπίτι... Φυσικά, έμενε έξω, διότι είχε χάσει τον παιγνιδιάρικο εαυτό της... κι ίσως το προτιμούσε διότι κι εμείς την αγριεύαμε...
Δε σου θυμίζω, για να μη θυμηθώ κι εγώ, κι έχω αγαπήσει τόσες γάτες! Αλλά... η Ελπίδα, δεν παίζεται! Σα να μεγαλώνω δέκα εγγόνια. Δεν το συζητάμε, με παιδεύει! Νά 'ταν παιδί, θα μεγάλωνε, μα είναι κακομαθημένο γατί, όσο και να μεγαλώνει, μ' έχει σούζα...! Φιλάκια, Γιώτα μου, που χασομεράς και σχολιάζεις!
2 σχόλια:
...μικρή (!!!???)
είχα με μια κάτασπρη, φυσικά παιγνιδιάρα κι όλα τα υπόλοιπα... τους,
μα όταν -παίζοντας μας έσχισε τις (πανάκριβες για τότε) δαντελλένιες κουρτίνες- η μαμά θύμωσε, πήρε μιά σακούλα της ζάχαρης,(υφαντή...) για να αναπνέει.... την έβαλε στο βαγόνι αποσκευών του τρένου... και
μετά από 4 μήνες, η γάτα ΓΥΡΙΣΕ ΠΙΣΩ στο σπίτι... Φυσικά, έμενε έξω, διότι είχε χάσει τον παιγνιδιάρικο εαυτό της... κι ίσως το προτιμούσε διότι κι εμείς την αγριεύαμε...
ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΙΣΕΣ!!!
Να είσαι καλά, σε φιλώ.
Δε σου θυμίζω, για να μη θυμηθώ κι εγώ, κι έχω αγαπήσει τόσες γάτες! Αλλά... η Ελπίδα, δεν παίζεται! Σα να μεγαλώνω δέκα εγγόνια. Δεν το συζητάμε, με παιδεύει! Νά 'ταν παιδί, θα μεγάλωνε, μα είναι κακομαθημένο γατί, όσο και να μεγαλώνει, μ' έχει σούζα...!
Φιλάκια, Γιώτα μου, που χασομεράς και σχολιάζεις!
Δημοσίευση σχολίου