Διπλό Πορτραίτο: Βόντζος Γεώργιος και Χρηστάκης

***

Διπλό Πορτραίτο: Βόντζος Γεώργιος και Χρηστάκης

…Μάης του 2019

Ομολογώ και δύσκολο!

Κι ίσως, πολύ, «κατόπιν εορτής»...

Πέρασε αρκετός καιρός από τότε.

Σχεδόν, όλες μου οι απορίες λύθηκαν. Ήδη κάποιες απαντήσεις δόθηκαν στις σελίδες μου, είτε από συνεντεύξεις σε πραγματικούς δημοσιογράφους, είτε απ’ τις ίδιες τις σελίδες τους στο Φεις.(Πατώντας στα τονισμένα ονόματα, θα βρείτε αρκετή ύλη, καθώς και τις σελίδες τους.)

Βόντζος Γεώργιος (ΕΔΩ)

(Δείτε ύλη, να μην επαναλαμβάνω, ότι ήδη έχει ειπωθεί)

Βόντζος Χρηστάκης (ΕΔΩ)

...Βέβαια, αυτοί οι δυο, μπαμπάς και γιος, πάνε πακέτο, οπότε, σίγουρα θα πετύχετε και την ίδια ύλη, περίπου!

…Ωστόσο, επειδή για μένα ήταν ιδιαίτερα σημαντική η ημέρα της γνωριμίας μας, δεν θέλω να το «αφήσω» απραγματοποίητο αυτό το διπλό Πορτραίτο, όπως άφησα κάποια άλλα.

…Ομολογώ, πως δεν ξέρω τι παραπάνω στοιχεία μπορεί να σας δώσει, (αν το διαβάσετε), ίσως και κανένα, επειδή όμως το νιώθω ως «χρέος» μου (στην τότε – πρόταση), προχωράω…

Μετά από αρκετά μηνύματα και τηλέφωνα, βρέθηκε επιτέλους, η κατάλληλη στιγμή και για τους δυο μας, που αυτή η «κουβέντα» με τον Μουσικό Παραδοσιακό Καλλιτέχνη και Μελισσοκόμο, κύριο Γεώργιο Βόντζο, «βαφτίστηκε» (από μένα), ώς "συνέντευξη"!

…Κ: Εδώ έχω να κάνω με ένα δίδυμο Καλλιτεχνών, πατέρα και γιου και όχι μόνο! Ομολογώ, δεν περίμενα τέτοιον βαθμό δυσκολίας, Γιώργο, ούτε τόσο πλούσιο «υλικό»! Δεν ξέρω από πού ν’ αρχίσω και πώς να τα «κουμαντάρω», ώστε να μπορέσουν να σταθούν και δημόσια, «όμορφα». Άς κάνω το πρώτο βήμα, έτσι όπως καταγράφηκε στα πρόχειρά μου, παλιότερα, ελπίζοντας πως η ροή της κουβέντας μας, θα με βοηθήσει περισσότερο.

Ερώτηση: Ποιος ξεκίνησε πρώτος και πότε; Ο πατέρας ή ο γιος;

Απάντηση: Ο μπαμπάς! Το 1993. 

Ε: Ο γιος, ο ταλαντούχος και αξιαγάπητος Χρηστάκης, το ήθελε από μόνος του ή ήταν και λίγο σπρώξιμο του μπαμπά;

Α: Από μόνος του και από πολύ μικρός!

Ε: Ξέρω ότι εδώ υπάρχει κληρονομικό γονίδιο από παππού και προπάππου… Κάτι δεν κατάλαβα καλά με τα σόϊα, ως προς το επίθετο. Αυτό σημαίνει ότι είναι απ’ το σόϊ της γυναίκας σου;

Α: Όχι. Η κληρονομικότητα «έρχεται» απ’ το σόϊ της μητέρας μου, τον Ζαχαρά Κωνσταντίνο, που έπαιζε κλαρίνο. Πασίγνωστος στα μέρη μας και σε όλη την Ελλάδα. Εσύ, δεν τον ήξερες;

Ε: Τι να ξέρω, εγώ, Γιώργο! Μην την ψάχνεις τι ήξερα και τι τελικά έμαθα, μέχρι τώρα στην ζωή μου! … Είμαι «της καθυστερήσεως»… γενικά. Είχα άλλες προτεραιότητες και επείγοντα ζωής.

Α: Όλες σου οι απορίες θα λυθούν, διαβάζοντας αυτό και βλέποντας αυτό, εκεί και εκεί! (Οπότε, ένα είναι όλα τα ΕΚΕΙ, για σας, στα ονόματα που έχω τονίσει με λινκ στην αρχή!)

Ε: Πότε αποφασίσατε με την σύζυγο να παραμείνετε για πάντα στο χωριό;

Α: Απ’ την αρχή. Ξέραμε τι θέλουμε και οι δυο: Δεν θέλαμε να φύγουμε απ’ το Φυσικό μας περιβάλλον.

Ε: Πρώτα ήρθαν οι μέλισσες ή μουσική;

Α: Η μουσική, γιατί προϋπήρχε… Οι μέλισσες μετά. Το 2004 που άνοιξα και Ιστοσελίδα. (Εκεί.)

Ε: Αν σου ζητήσω να ζυγίσεις την κερδοφορία μεταξύ μουσικής και μελισσοκομικής, τι θα απαντούσες;

Α: Το ένα συμπληρώνει το άλλο. Τόσο η μουσική μας, όσο και το μέλι μας, φτάνει σε όλη την Ελλάδα.

Ε: Φτάνουν αυτά τα δυο, ώστε να ζει μια οικογένεια αξιοπρεπώς, σ’ ένα μικρό χωριό;

Α: Φτάνουν, όταν σ’ ευχαριστεί ο τρόπος που ζεις, κι όταν «κυνηγάς» την δουλειά, γιατί, τίποτα δεν έρχεται «ακούραστα».

Ε: Με την Παραδοσιακή μουσική στην εποχή μας, πόσα πανηγύρια να έχει και πόσους γάμους;…Απορώ.

 Α: Κι όμως! Υπάρχει μεγάλη επιστροφή στην Παράδοση και πέρα απ’ αυτό, εμείς κινούμαστε και σαν γκρουπάκι και καλύπτουμε όλες τις ανάγκες, ως προς τα είδη μουσικής. Έχουμε και δικό μας στήσιμο σκηνής, από τραγουδιστή, ως ηχολήπτη. Έτσι καλύπτουμε όλες τις ανάγκες της διασκέδασης.

Ε: Αυτό δεν το ήξερα! Και τι ήξερες, θα μου πεις; Και με τα δίκια σου! Τραγουδάει κάποιος απ’ τους δυο σας;

Α: Τραγουδάω εγώ, αλλά έχουμε και άλλους τραγουδιστές στο γκρουπάκι που συνεργαζόμαστε, όπως και άλλους οργανοπαίχτες.

Ε: Έχεις κι άλλον ένα γιο, τον Αποστόλη. Εκείνος, πώς ξέφυγε της μουσικής;

Α: Δεν ξέφυγε! Άλλαξε είδος. Ξεκίνησε με τύμπανα στην αρχή, αλλά μετά επέλεξε ηχοληψία και Φως. (ηχητικά ηχεία και φωτισμός). Σήμερα είναι ο ηχολήπτης στις δουλειές μας, αλλά παίζει και κιθάρα!(Δεν το είπα, αλλά, σιγά μην ξεφύγει κι ο Αποστόλης απ' το όργανο! Κάτι μου λέει, πως και η γυναίκα του η Κλεοπάτρα, δεν τα ξεσκονίζει, μόνο, αλλά δεν το είπα, μη τον κουράσω!)

Ε: Έκπληξη! Όλη η οικογένεια δηλαδή, μέσ’ την μουσική! Απορία γυναίκας: Πού κάνετε πρόβες; Στο σπίτι ή στα βουνά; Η γυναίκα σου, πόσο αντέχει αυτή την δουλειά και πόσο τα αυτιά της;

Α: Ήταν κάτι που το ήξερε απ’ την αρχή, το αγάπησε και το στηρίζει. Δεν έχει κανένα πρόβλημα. 

Ε: Μάλιστα! Ήξερε, θα μου πεις, απ’ την αρχή, ποιον ερωτεύτηκε! Φαντάζομαι, ότι στα μαγαζιά πληρώνουν τα αφεντικά. Μπουρμπουάρ και τυχερά, υπάρχουν απ’ τον κόσμο, όπως παλιά;

Α: Την «χαρτούρα», εννοείς. Ναι, υπάρχει.

Ε: Πώς την είπες; «Χαρτούρα»; Καλό! Βρίσκεις διαφορές στην χαρτούρα του παρελθόντος και του παρόντος, λόγω της οικονομικής κρίσης;

Α: Έτσι το λέμε εμείς: «Χαρτούρα». Ναι, σίγουρα υπάρχουν διαφορές και ο κόσμος να δίνει λιγότερα, όμως δεν έπαψε να γλεντάει, κι αυτό είναι το σημαντικότερο!

Ε: Ο Χρηστάκης δείχνει να έχει μεγάλο ταλέντο και αγάπη, στο κλαρίνο. Πόσο τον χαροποιεί αυτό τον πατέρα, γιατί η δουλειά αυτή, απαιτεί οπωσδήποτε και νύχτα.

Α: Ο Χρηστάκης σπουδάζει την μουσική, μαθαίνει κλαρίνο στον Σταύρο Κουσκουρίδα και τα τελευταία χρόνια είναι μέλος του Παραδοσιακού Συγκροτήματος "ΙΩΝΙΑ", στην ομάδα νέων. Την αγαπάει πολύ την μουσική και ξέρει καλά, πως αυτή η δουλειά, απαιτεί και νύχτα. Άλλωστε με την οικογένεια είναι, αυτός είναι και ο τρόπος ζωής που μεγάλωσε. Δεν θα βρεθεί ξαφνικά μεγάλος (σε ηλικία), μέσα στη νύχτα.

Ε: Παίζετε κι άλλα όργανα;

Α: Εγώ παίζω νταούλι, κρουστά, τουπερλέκι και ντέφι.

Ο Χρηστάκης, κλαρίνο και ζουρνά.

Ε: Αν σου ζήταγα να μου ξεχωρίσεις μια αξέχαστη στιγμή, απ’ όλες τις Μουσικές σας Διαδρομές, ποια θα μου έλεγες;

Α: …Τι να σου πω; Δεν είναι μία, είναι πολλές. Πέρα απ' το χωριό μου, το Μούρεσι, τον Κισσό και την Τσαγκαράδα, που είναι τα ποιο κοντινά μου χωριά, που με γνωρίζουν και με στηρίζουν απ' την αρχή, πέρα από σημαντικές εκδηλώσεις συγγενών, γνωστών ή φίλων, είτε σε κοντινές αποστάσεις, είτε σε μακρινές, που δεν ξεχνιούνται, έτσι κι αλλιώς, πάντα μένει "κάτι" που θα θυμάμαι. Αλλά, αν πρέπει να ονοματίσω κάτι, και πρέπει μόνο ένα, είναι και στο χωριό σου κοντά, θα έλεγα, όλα τα πανηγύρια που πάω, εδώ και δεκαέξι χρόνια στο Πουρί! Της Παναγίας του Δεκαπενταύγουστου και του Αγίου Παντελεήμονος.

Ε: Α! Κι εγώ νόμιζα θα μου πεις, Τα Κάλαντα των Φώτων στην Μακρυράχη! Είδα φωτογραφίες και τρελάθηκα! Θυμίζατε κινηματογραφική ταινία! (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ) 
Στο Πουρί; Κι εγώ αγαπάω ιδιαίτερα το Πουρί! Και εσύ, δεν είπες ένα! Είπες "όλα" τα πανηγύρια! Πάλι ξέφυγες απ' τη "μια στιγμή", μόνο, που σου ζήτησα! Πού; Σε ποιο μαγαζί; Στην πάνω πλατεία ή στην κάτω; Είχα έρθει πριν δυο χρόνια, έπιασε εκείνη την ώρα μια απαλή βροχή και τελικά δεν καθίσαμε. Φύγαμε! Έχασα έτσι την ευκαιρία, να σε γνωρίσω νωρίτερα!

Α: Κι όμως! Εκείνο το βράδυ, πήγε να ξεκινήσει μια μπόρα, αλλά ο κόσμος έμεινε ασάλευτος, η μπόρα σταμάτησε και το γλέντι κράτησε ως το πρωί! Στην πάνω πλατεία, στου Πλακιώνη.

Ε: Και γιατί ξεχωρίζεις το Πουρί, ανάμεσα σε τόσα άλλα πανηγύρια και εκδηλώσεις;

Α: Τι να σου πω; Είναι επειδή είναι πιο μακριά απ' το χωριό μου, είναι επειδή είναι πολλά τα χρόνια, πάντως, εκεί υπάρχει μια άλλη επικοινωνία με τον κόσμο. Ξεχωριστή! Δεν μπορώ να σου την εξηγήσω. Ξέρω τους Πουριανούς, έναν προς έναν. Γνώρισα τα παιδιά τους μικρά και τώρα μεγάλωσαν!

Ε: Μπορώ όμως, να την καταλάβω, απόλυτα. Απόλυτη συμμετοχή του κόσμου στο γλέντι, σαν ένας άνθρωπος, κάτι τέτοιο… Έχω ζήσει αξέχαστα πανηγύρια εκεί, στα νιάτα μου, τότε που ο κόσμος χόρευε σε όλες τις πλατείες, ενωμένος, ακόμα και στα σκαλιά! Στα υπόψιν… να σας χαρώ και να σας συγκρίνω, να δω τι άλλαξε και πόσο μπορώ να καταλάβω αυτό που εννοείς, τουλάχιστον με ότι έζησα, γιατί τα χωριά σας, σχεδόν, δεν τα ξέρω! (Χειρότερη κι από τουρίστρια! Σαν τους Αθηναίους που δεν έχουν πάει στην Ακρόπολη! Κι εγώ το έπαθα...! Δεν το είπα, αλλά το συμπληρώνω, εφόσον το σκέφτηκα!)

Αν και όλα τα έχεις ξαναπεί, και δεν περιμένει από μένα ο κόσμος,  να προσθέσω ένα λιθαράκι στην καριέρα σας, μια ακόμα ερώτηση:

Ένα ταβερνάκι Βόντζος που βρήκα στην γκουγκλ, έχει καμιά σχέση με σένα;

Α: Είναι του πατέρα μου. (Δείτε ΕΚΕΙ)

Ε: Εκεί, δεν έχεις δεδομένη δουλειά;

Α: Παλιά κάναμε χορευτικές βραδιές τις Τσικνοπέμπτες. Τώρα όχι, γιατί ο κόσμος είναι περαστικός από κει. Θα περάσει, θα μείνει, θα φάει και θα φύγει. Είναι περισσότερο Τουριστικό μαγαζί και όχι, ως προορισμός του καθ’ εαυτού γλεντιού.

Ε: Έχεις κάτι που θέλεις να προσθέσεις, εφόσον όλες οι απορίες μου, ήδη έχουν λυθεί (ή θα λυθούν), με την ύλη που υπάρχει (βρήκα ή με παρέπεμψες) στον ιντερνετικό "αέρα";

Α: Τι να σου πω; Εγώ δεν τα πάω καλά με τις συνεντεύξεις. Εγώ απλά, θέλω να γλεντάει και να διασκεδάζει ο κόσμος! Να το ρίχνει και λίγο έξω, να ξεδίνει και να τον βλέπω χαρούμενο!

Ε: Τα είπες ΟΛΑ, Γιώργο! Δεν χρειάζομαι περισσότερα!

Σ’ ευχαριστώ πολύ! Και για την συνέντευξη και για τις μουσικές πινελιές σας στην χαρά του παιδιού μου! (Κάποιες πιο προσωπικές, δικές μας στιγμές, ΕΚΕΙ.)

Εύχομαι ολόψυχα: Υγεία, Δημιουργία και Καλή Επιτυχία στα όνειρα ολόκληρης της οικογένειας! 

Χαρές να έχετε, χαρές να δίνετε, χαρές να παίρνετε!

***

...Του Παρασκηνίου

***

Θέμα:

...Για τις "ερωτήσεις" που λέγαμε... για το blog

elpida despoti 

Προς:Melivontzos@gmail.com

11 Ιαν στις 12:16 μ.μ.

Κύριε Γιώργο, Καλημέρα!

Είσαι πολύ μικρότερός μου, ηλικιακά (εγώ 59), οπότε, επέτρεψέ μου τον ενικό, για να νιώσω καλύτερα!

Γιώργο μου, τί να σου πω;

Ότι έχω απ' τις 6 το πρωί που έχω χαθεί στις δύο σελίδες σου, στο Φεις, συν μία του Χρηστάκη σας, συν μία με τα μέλια σας;

Τί να σας ρωτήσω;

Τα λέτε, ΟΛΑ!

"Έκλεβα", "έκλεβα" υλικό, ως που στο τέλος, χάθηκα!

Μα εσάς, σας ξέρει όλος κόσμος!!!

Κι ήθελα κι εγώ, να σας "διαφημίσω", τάχα μου (καθόλου "τάχα", όμως! Ήταν όνειρό μου απ' τον γάμο, στην Ζαγορά), ήθελα να μάθω όντως, περισσότερα για σας και να το "φωνάξω" σε όλον τον κόσμο, πόσο υπέροχοι ήσασταν, πατέρας και γιος, ο ένας με το νταούλι του, κι ο άλλος με το κλαρίνο του!

Πού να φανταστώ όμως, πως απλά... εγώ δεν σας ήξερα και η όποια "κίνησή μου", τώρα, εύκολα θα "παρεξηγηθεί" και ίσως για πολλούς, να είναι και δικαιολογημένη!

Επειδή όμως, δεν είμαι απ' αυτές τις Κατερίνες που "κυνηγάνε" δοξασμένους, για να "φανεί", να σε ρωτήσω από δω, χωρίς να σε κουράσω ιδιαίτερα, με συναντήσεις, κ.λ.π.;

Απ' ότι κατάλαβα, αγαπάτε Πατρίδα (Μούρεσι) και δε θέλετε να φύγετε από κει, παρά μόνο για τις ανάγκες της δουλειάς σας, αν προκύψουν και ταξίδια μακρινά.

Απ' ότι κατάλαβα, η αγάπη σας και το ταλέντο σας, για την Παραδοσιακή Μουσική, έχει κληρονομικότητα εις βάθος.

Εγγονός, μπαμπάς, παππούς, προ-παππούς. 

Εκεί στα ονόματα μπερδεύτηκα που οι παππούδες είχαν άλλο επίθετο.

Αυτό σημαίνει ότι είναι απ' το σόι της γυναίκας σου;

Σκέφτομαι την γυναίκα σου και τ' αυτιά της!...

Όταν κάνετε πρόβες, πιάνετε τα βουνά; Γιατί τα μουσικά όργανα που σας αρέσουν και παίζετε, δε νομίζω να έχουν κουμπάκια ήχου, εκτός αν κυκλοφορούν και τέτοια, κι αυτό δεν το έμαθα ακόμα! (Είμαι τόσο αρχάρια στην μουσική, πού να το φανταστώ ότι στα γεράματα θα ενδιαφερόμουνα και γι' αυτήν!)

Πάντως, πέρα απ' το χιούμορ, επειδή φαντάζομαι ότι στο χωριό σας θα ακούγεται πολύ η μουσική, εσείς μάλλον, θα είστε η αφορμή που μπορεί και ν' αλλάξει όνομα και να λέγεται Μουσικό Μούρεσι του Πηλίου!

Ωραίο, μού ακούγεται!

Τί να πρωτοπώ και τί να ρωτήσω;

Μέλι και Παραδοσιακή μουσική! Ο τέλειος συνδυασμός! Αν και δεν ξέρω! Οι μέλισσες αγαπούν ή τρομάζουν με την μουσική;

Κι ο μικρούλης μας, ο ταλαντούχος Χρηστάκης, θέλει κι αυτός να γίνει Μελισσοκόμος και Παραδοσιακός Μουσικός!

Έχει για πρότυπο τον πατέρα, λογικό.

Ο πατέρας Γιώργος όμως, πόσο χαίρεται γι' αυτό;

Είναι αισιόδοξος οικονομικά απ'το παρόν, ώστε να είναι αισιόδοξος και για το μέλλον, πόσο μάλλον του ίδιου του, του παιδιού; 

Η "εξελιγμένη" εποχή μας, δίνει στον Γιώργο την ελπίδα, ότι ο κόσμος, θα ξαναγυρίσει στην Παράδοση, όπως κι όσοι στριμώχτηκαν στις μεγάλες πόλεις, θα ξαναγυρίσουν στα χωριά τους;

Εν ολίγοις, για να μη σε χασομερήσω κι άλλο, Γιώργο!

Έχω ενθουσιαστεί, πολύ θετικά και ευχάριστα με σας!

Χάρηκα πολύ και συγκινήθηκα μάλιστα, που συνεργάζεστε αγαπημένα και με άλλα αξιόλογα άτομα (δασκάλους, μουσικούς, συλλόγους, κ.λ.π.), σας συγχαίρω και σας θαυμάζω όλους, σας σφίγγω νοερά το χέρι, έναν - έναν, ας μη με παρεξηγήσουν που στάθηκα ΜΟΝΟ, σε σας τους δυο!

...Εξήγησα ότι η αφορμή ήταν απ' τον γάμο του παιδιού μου, που δυστυχώς, ακόμα δεν έχω κι ένα καλό βιντεάκι να προβάλλω. (Στο μέλλον, όταν αποκτήσω. Δεν σας ήξερα! Εκεί σας έμαθα! Σας είχε βρει, ο ίδιος ο γαμπρός μου, κι ήταν όντως, ΕΚΠΛΗΞΗ για μένα! Δεν μένω στο χωριό, δουλειές είχα, τηλέφωνα "μάζευα", ρωτώντας, τους γνωστούς, ίντερνετ εκεί, γιοκ, "πατινάδα για την εκκλησία βρήκαμε", μου είπαν τα παιδιά, κι αυτό έφτανε, μπρος το γενικό "τρέξιμο" που είχα.)

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους σας, "ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ", στις δουλειές σας, στα όνειρά σας, Υγεία και Ευτυχία στις οικογένειές σας! 

Προσωπικά, "Σας Ευχαριστώ" που προσθέσατε πολλά συν, στον απλοϊκό και λιτό μας, γάμο!

Επιφυλάσσομαι να ανταποδώσω με τον "τρόπο" μου, παρακολουθώντας τις σελίδες σας και αναμεταδίδοντας τα νέα σας, γιατί όντως, το αξίζετε! (Το κατά δύναμιν και όσο μπορώ να σας προλάβω, φυσικά, γιατί εσείς "τρέχετε", κι εύχομαι ΠΑΝΤΑ, έτσι, και καλύτερα! Το ότι έχετε δημόσια τις σελίδες σας, θα με βοηθήσει πολύ, ειδικά όταν συχνάκις, κλείνω, καθ' ότι, δεν προλαβαίνω να ανταπεξέλθω  στις εκεί μου, "υποχρεώσεις".)

Να είστε ΚΑΛΑ, ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!

Υγ.1 Αυτό το μέιλ και η απάντηση, θα μπορούσαν να είναι και μια είδους διαφορετικής συνέντευξης, αν βρεις χρόνο να απαντήσεις, να με διορθώσεις όπου κάνω λάθος, να με συμπληρώσεις και να προσθέσεις, ότι άλλο θα ήθελες εσύ ή ο Χρηστάκης!

Υγ. 2 Μέλι, σίγουρα κάποια στιγμή, σίγουρα θα σου παραγγείλω!

Υγ. 3 Μια ταβέρνα Βόντζος, έχει κάποια σχέση με σας; 

Υγ. 4 Έχεις κάτι που θα ήθελες να με παραπέμψεις, άσχετα με το τι έχω κρατήσει εγώ στα πρόχειρά μου, μέχρι να δω, πως θα "εμφανίσω" το δικό σας διπλό και πολυποίκιλο διπλό πορτραίτο;

Αυτά, προς το παρόν, κι ότι προκύψει, τα ξαναλέμε.

Σκέφτηκα πως αν το αφήσω για αργότερα, όπως έλεγα, θα χάσει την αλήθεια του και τον αυθορμητισμό του. (Δεν ήξερα, δεν ρώταγα, εγώ το έπαθα!)

Σίγουρα δεν πάσχετε εσείς, απ' την δική μου "παρουσίαση" ή διαφήμιση, απλά, επειδή συμπέσαν για λίγο οι στιγμές μας, κι επειδή εσείς είστε ΠΑΝΑΞΙΟΙ, δεν μπορώ να ακυρώσω μια πρόταση που ήδη έχω κάνει! Θα φανεί δειλία ή προδοσία, μπροστά στο τόσο Τιμητικό "Ότι θέλετε!" που μου είπες, Γιώργο, όταν σε βρήκα ως "φίλο" στο Φεις, κι αυτό σε ΤΙΜΑΕΙ, τόσο πολύ και ως Άνθρωπο! (Κι αυτό, κι αν με συγκινεί!)

ΆΞΙΟΣ!

ΆΞΙΟΙ! 

Με μεγάλη εκτίμηση

Κατερίνα Σταματίου ή Δεσπότη, Παπαθεοδώρου

***

***

Γιωργος Βοντζος 

Προς:elpida despoti

15 Ιαν στις 10:07 π.μ.

Καλημέρα κυρία δεσπότη ευχαριστούμε πολύ για όλα αυτά που γράφετε είναι τόσα πολλά που δεν ξέρω σε τι να πρώτο απαντήσω! Ο Γάμος του παιδιού σας ήταν και για μας μια πολύ καλή εμπειρία. Ούτως ή άλλως κάθε τι που παίζουμε έχει την δική του ταυτότητα! Εν ολίγοις επειδή με τον γραπτό λόγο δεν τα πάω και πολύ καλά θα προτιμούσα να τα πούμε από κοντά. Σήμερα είμαι Βόλο μέχρι τις 3 αν θέλετε τηλεφωνήστε να συναντηθούμε. Το τηλ μου είναι 6974456807 

***
Εκείνη την μέρα, δεν μπόρεσε ο Γιώργος, τελικά, να έρθει! Εγώ στα γρήγορα, ετοίμασα μια γωνίτσα με τα δικά μου... μουσικά όργανα. Ακόμα τα έχω αφήσει εκεί. Αύριο να θυμηθώ να τα μαζέψω, εφόσον τα "είπαμε", αυτές τις μέρες, τηλεφωνικά! Ήθελα να φωτογραφίσω τον Γιώργο εκεί, έτσι, για χιουμορο-ενθύμιο! Λείπει από κει το ντέφι, μια φυσαρμόνικα και μια φλογέρα που έχω στο χωριό, συν άλλη μια κιθάρα που της έσπασα τις χορδές... πριν αρκετά χρόνια...!
Εις ανάμνησιν... της αγνοίας μου στην μουσική, να μείνει η γωνίτσα! (Δικαίωμα!)

***

Θέμα: Κατερίνα από Βόλο

elpida despoti 

Προς:Γιωργος Βοντζος

26 Ιαν στις 11:02 μ.μ.

Γιώργο, μη νομίζεις ότι σε ξέχασα...

***

και άλλα μέιλ ή τηλέφωνα που θύμιζα στον Γιώργο, ότι δεν τον ξέχασα!

Απόδειξη αυτή η ανάρτηση, κι ας είναι Μάης 2019!

***
Υγ. Και να κλείσω με το χιούμορ του μικρού Χρηστάκη, ότι καλύτερο!

...Ξέρω. Πολλές οι παραπομπές, αλλά επιβάλλονται και οι σελίδες τους, στο ΦΕΙΣ!

Εδώ:

 Vontzos Georgios

Χρηστακης Βοντζος

***

Υγ.2 14/5.19, απόγευμα.

...Κοίταξα στα μέιλ μου, μήπως το είδε ο Γιώργος. Ήθελα την γνώμη του...

Τίποτα. Σιγή. Ένιωσα μια αόρατη μελαγχολία... "Εδώ Κατερίνα, δεν τα κατάφερες να ευχαριστήσεις... Επείγει να τα βάλεις σε τάξη, όλα, απ' την αρχή, κι ας βγει βιβλίο!" είπα στον εαυτό μου, κι ήρθα εδώ, στην ανάρτηση, να δω και να ελέγξω, να βάλω και στην θέση τους τις φωτογραφίες, αρκετά στεναχωρεμένη...

Ξεκίνησα απ' το τέλος, για την επαλήθευση των λινκς και Ω! Τί Τιμή και τί Χαρά!

Ο Γιώργος με δέχτηκε όπως είμαι, αρχάρια και απτυχίωτη, το είχε κοινοποιήσει ήδη στην σελίδα του!

Αυτό κι αν είναι ΤΙΜΗ!

Εγώ σ' ευχαριστώ Γιώργο, για όλα! Και για το χασομέρι και για την αξία που δίνεις στην σελίδα μου, που έτσι κι αλλιώς, δεν είναι επαγγελματική, αλλά προσωπική και εθελοντική.

Δεν διορθώνω τίποτα, λοιπόν, ας μείνουν όλα όπως έχουν!

Υγεία, Ευτυχία, Καλή Άνοιξη και Καλοκαίρι, Καλές Δουλειές και Καλή επιτυχία στα όνειρα, όλων σας!

***

Ο Vontzos Georgios νιώθει γεμάτος ευγνωμοσύνη με το χρήστη Γεωργιος Βοντζος και 4 ακόμη.

2 ώρες · 

Κυρία Κατερίνα ευχαριστούμε καταρχην για την επιλογή των προσώπων μας να πλαισιοσουμε τον γάμο των παιδιών σας. Ότι και να γράψω είναι λίγο μπροστά σ αυτά που γράφετε για μας. Ευχαριστούμε πολύ και εύχομαι ότι καλύτερο σε σας και την οικογένεια σας. Πάντα χαρές και επιτυχίες στην σελίδα σας!

Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο

KATERINADESTAPA.BLOGSPOT.COM

Διπλό Πορτραίτο: Βόντζος Γεώργιος και Χρηστάκης

*** Διπλό Πορτραίτο: Βόντζος Γεώργιος και Χρηστάκης …Μάης του 2019 Ομολογώ και δύσκολο! Κι ίσως, πολύ, «κατόπιν εορτής»... ...

***