κυκλάμινο βουνού ή ΑΓΑΝΤΑ ή αλλιώς...
Κατερίνας Δε.Στα.Πα. καμώματα
Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009
Πάμε για ύπνο, Κατερίνα...
Πάμε για ύπνο, Κατερίνα! Δε στα 'πα; Θα το "ξημερώσεις", πάλι!
2 σχόλια:
Ανώνυμος
είπε...
Αχ! αυτή η μοσχοβολιά!!!!!!!!!!!!! Εδω πέρα έφτασε! και...πώς να πάμε για ύνο... Κατερίνα μου! Αυτή την άνοιξη, η μία γαρδένια-δέντρο έβγαλε ένα περίεργο μικρόβιο (ένα κοκκινωπό, τοσοδούλι) και παρ' όλη την φροντίδα μου σιγά σιγά χάλασε, μα γέμισε και η δεύτερη -σχεδόν στο μέγεθος της δικής σου...- πάει κι αυτή! Βέβαια, εύκολο ν' αγοράσω, μα... Νάσαι καλά, Κατερίνα μας, κι ας ξαγρυπνάς... Υι'ωτα, ΝΥ
Δεν είναι δικές μου οι γαρδένιες, Γιώτα μου! Θέλουν φροντίδα τον χειμώνα κι εγώ λείπω απ' το χωριό. Κάποιες που είχα, κι αυτές μεγάλες, τελείωσαν ... άδοξα! Από τότε, δεν ξαναπήρα γαρδένια. Μόνο όταν θα μείνω για πάντα εκεί! Ευαίσθητο λουλούδι, Γιώτα μου! Φιλάκια! Αδύνατον να βρω τον κωδικό του μπλογκ που σου άνοιξα!
2 σχόλια:
Αχ! αυτή η μοσχοβολιά!!!!!!!!!!!!! Εδω πέρα έφτασε!
και...πώς να πάμε για ύνο... Κατερίνα μου!
Αυτή την άνοιξη, η μία γαρδένια-δέντρο έβγαλε ένα περίεργο μικρόβιο (ένα κοκκινωπό, τοσοδούλι) και παρ' όλη την φροντίδα μου σιγά
σιγά χάλασε, μα γέμισε και η δεύτερη -σχεδόν στο μέγεθος της δικής σου...- πάει κι αυτή!
Βέβαια, εύκολο ν' αγοράσω, μα...
Νάσαι καλά, Κατερίνα μας, κι ας ξαγρυπνάς...
Υι'ωτα,
ΝΥ
Δεν είναι δικές μου οι γαρδένιες, Γιώτα μου! Θέλουν φροντίδα τον χειμώνα κι εγώ λείπω απ' το χωριό. Κάποιες που είχα, κι αυτές μεγάλες, τελείωσαν ... άδοξα!
Από τότε, δεν ξαναπήρα γαρδένια. Μόνο όταν θα μείνω για πάντα εκεί!
Ευαίσθητο λουλούδι, Γιώτα μου!
Φιλάκια! Αδύνατον να βρω τον κωδικό του μπλογκ που σου άνοιξα!
Δημοσίευση σχολίου