Εδώ και μια ώρα δεν μπορώ να συνέλθω...Είμαι πολύ σοκαρισμένη! Ζω από καθαρό θαύμα!
Παναγιά μου!...
Σ' ευχαριστώ που γύρισα όρθια σπίτι, που ξαναείδα την οικογένειά μου, που θα μιλήσω στους φίλους μου...
που ζω, χωρίς να πάθω ΤΙΠΟΤΑ!
Δεν έφταιγε ο περιφερειακός, ούτε το μηχανάκι μου, ούτε το τσόκαρο που γλίστρισε...
Ούτε εγώ που έχασα τον έλεγχο.
Ήταν ένα καθαρό θαύμα που γλύτωσα τα χειρότερα...
Μια στιγμή είναι η ζωή. Τίποτα δεν είμαστε!
Όταν συνέλθω, τα λέμε!
6 σχόλια:
Αμάν βρε Κατερίνα μου, είδα το mail και λαχτάρησα. Πέρασα το καλοκαίρι απ` τον περιφερειακό. Υποθέτω ότι κάποιος/α κόντεψε να σε σκοτώσει με το μηχανάκι σου. Πρόσεχε βρε Κατερινάκι, το κακό δεν αργεί να γίνει. Ηρέμησε, ξεκουράσου επιτέλους, και τα ξαναλέμε.
Λίτσα μου, σου απάντησα απ' τα μειλ! Ούτε ξέρω που πήγε! Σου ήρθε στα μηνύματα; Εγώ θα σκότωνα πολλούς και θα σκοτωνόμουνα έτσι κι αλλιώς! Θα τα γράψω όμως, τώρα, με την σειρά.
Εγώ να κοιμηθώ; Τώρα κιόλας; Έχω πολλές εκρεμότητες για τάξη...
Φιλιά Λίτσα μου και "Σ' ευχαριστώ" για το ενδιαφέρον σου! Συγγνώμη που σ' ανησύχησα! Τώρα, ζω!
ποια παναγία;
τύχη λέγεται..
Όπως και να λέγεται Θανάσση, εγώ το κατέγραψα.Οι λέξεις είναι πολύ φτωχές μερικές φορές.
... ο καιρός περνά, και όλα τα χωνεύει, Κατερίνα.
Να προσέχεις!!!
Προσέχω, Στράτο μου, αλλά... το κακό δεν αργεί να γίνει!Ως εκεί που μας έχει.
Σ' ευχαριστώ, φίλε μου! Κι εσύ να προσέχεις!
Δημοσίευση σχολίου